Οι αντικομμουνιστικές αναφορές του Βλαντιμίρ Πούτιν στο διάγγελμά του για την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία, όπως: «Σταλινική δικτατορία», «ολοκληρωτικό καθεστώς», «κόκκινη τρομοκρατία» κ.ο.κ., καθώς και οι ισχυρισμοί του περί διόρθωσης των λαθών που έγιναν από τον Λένιν και τη σοσιαλιστική — σοβιετική εξουσία επί ΕΣΣΔ, υπενθύμισαν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο ότι η ρωσική κυβέρνηση βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την ΕΕ στο ξαναγράψιμο της Ιστορίας και στον αντικομμουνισμό στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ, συναγωνιζόμενη «στα ίσα» με το ευρωατλαντικό στρατόπεδο.
Αν στις χώρες της ΕΕ κατεδαφίζουν μνημεία της Αντιφασιστικής Νίκης, μέσα στη Ρωσία σηκώνουν μνημεία -«ανάθεμα» στην περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και των κατακτήσεών της. Την ίδια ώρα η ρωσική κυβέρνηση και η αστική τάξη της χώρας έχει να αντιμετωπίσει, ακόμα και σήμερα, 30 και πλέον χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, τη νοσταλγία μεγάλων τμημάτων του λαού για όσα είχε κατακτήσει να απολαμβάνει την περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, προσπαθώντας, όταν την βολεύει, να καπηλευτεί τα φιλοσοβιετικά και αντιφασιστικά αισθήματα του ρωσικού λαού.
Κι αν χαρακτηριστικό αυτής της καπηλείας είναι το δήθεν «αντιφασιστικό περιτύλιγμα» με το οποίο σερβίρονται στο ρωσικό λαό τα συμφέροντα των ντόπιων μονοπωλίων στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι το μνημείο του διαβόητου «Τείχους του Πένθους» στη Μόσχα, που ανεγέρθηκε από τη ρωσική κυβέρνηση για να «τιμήσει» τα «θύματα του Σταλινισμού» στην ΕΣΣΔ, όμοιο με αυτά που «στήνουν» αστικές κυβερνήσεις σε άλλες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα «μνημείο» που έχει στηθεί στο κέντρο της Μόσχας, 3,5 χιλιόμετρα από την Κόκκινη Πλατεία, το οποίο εγκαινιάστηκε από τον Βλαντιμίρ Πούτιν στις 30 Οκτώβρη 2017.
Και αν η ΕΕ έχει μετατρέψει ‑θεσμικά τουλάχιστον- την 9η Μάη από Ημέρα Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών σε «Ημέρα της Ευρώπης» και έχει καθιερώσει την 23η Αυγούστου σε ημέρα μνήμης των θυμάτων του ναζισμού και του κομμουνισμού, η Ρωσία έχει ήδη καθιερώσει την 30ή Οκτώβρη ως ημέρα μνήμης των θυμάτων του σταλινισμού και του ολοκληρωτισμού! Αντίστοιχα οι ρωσικές κυβερνήσεις και η άρχουσα τάξη αξιοποιούν την 9η Μάη για να την απονευρώσουν από το καθοριστικό στοιχείο της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, δηλαδή τη συμβολή της ΕΣΣΔ ως σοσιαλιστικής χώρας και του Κόκκινου Στρατού ως στρατού του πρώτου εργατικού κράτους της Ιστορίας.
Εκτός από το μνημείο, η ρωσική κυβέρνηση έχει θεσπίσει και τις λεγόμενες Πλάκες Μνήμης, πάντα για τα «θύματα του σταλινισμού». Πρόκειται για μεταλλικές πλάκες με τα στοιχεία ατόμων που συνελήφθησαν, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο τη δεκαετία του 1920–1930 και στήνονται στα σπίτια των αντεπαναστατών.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον νόμο που θέσπισε τις πλάκες αυτές, αρκεί μια απλή αίτηση κάποιου μέλους της οικογένειας του εκτελεσμένου για να εγκατασταθεί η πλάκα όπου ορίσει αυτός…
Και φυσικά, η αντικομμουνιστική προπαγάνδα δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ολοκληρωμένη χωρίς ένα μουσείο όπως αυτά που έχουν ξεφυτρώσει στην Πράγα, στο Βερολίνο και σε άλλες πόλεις πρώην σοσιαλιστικών χωρών. Πρόκειται για το «Μουσείο των Γκούλαγκ», που εγκαινιάστηκε το 2015, αντικαθιστώντας το προηγούμενο το οποίο κρίθηκε «μικρό»…
Σε αυτό το έδαφος, με «μαέστρο» το ρωσικό αστικό κράτος, αναπτύσσουν τη δράση τους στο εσωτερικό της Ρωσίας πλήθος φασιστικών, αντικομμουνιστικών ομάδων.
Αν κάτι επιβεβαιώνει ο εντεινόμενος αντικομμουνισμός και στα δύο στρατόπεδα ληστών που συγκρούονται σήμερα στο έδαφος της Ουκρανίας είναι τους στίχους:
«Από κοινού σαν γρύλισαν ”Αρκούδα” και ”Γεράκια” πως φταίνε για όσα γίνονται του Στάλιν τα μουστάκια…».
902.gr
