Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ρωσία: Πέθανε ο τελευταίος σοβιετικός στρατάρχης Ντμίτρι Γιαζόφ

Ο τελευ­ταί­ος στρα­τάρ­χης της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, ο Ντμί­τρι Για­ζόφ, απε­βί­ω­σε σήμε­ρα σε ηλι­κία 95 ετών. «Στις 25 Φλε­βά­ρη, ο στρα­τάρ­χης της ΕΣΣΔ Ντμί­τρι Τιμο­φέιε­βιτς Για­ζόφ απε­βί­ω­σε στη Μόσχα έπει­τα από μακρά ασθέ­νεια», μετέ­δω­σαν τα πρα­κτο­ρεία επι­κα­λού­με­να ανα­κοί­νω­ση του ρωσι­κού υπουρ­γεί­ου Άμυνας.

Υπουρ­γός Άμυ­νας της ΕΣΣΔ από το 1987 έως το 1991, ο Ντμί­τρι Για­ζόφ, ένα μήνα μετά την προ­α­γω­γή του στο βαθ­μό του Στρα­τάρ­χη, συμ­με­τεί­χε στην Κρα­τι­κή Επι­τρο­πή Έκτα­κτης Ανά­γκης (ΚΕΕΑ) που συγκρό­τη­σαν οι συνε­πείς κομ­μου­νι­στι­κές δυνά­μεις του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, σε μια προ­σπά­θεια να ανα­κό­ψουν την πλή­ρη επι­κρά­τη­ση των δυνά­με­ων της αντε­πα­νά­στα­σης και την κοι­νω­νι­κή οπι­σθο­δρό­μη­ση στην οποία οδή­γη­σε η περεστρόικα.

Στις 19 Αυγού­στου 1991, μια ομά­δα ανώ­τα­των στε­λε­χών του σοβιε­τι­κού κρά­τους ανα­κοί­νω­σε τη δημιουρ­γία της ΚΕΕΑ, δηλώ­νο­ντας πως για «λόγους υγεί­ας» ο Μ. Γκορ­μπα­τσόφ δεν μπο­ρεί να ασκή­σει τα καθή­κο­ντά του. Έτσι, επί της ουσί­ας, η ΚΕΕΑ δεν άνοι­ξε την ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση με την οπορ­του­νι­στι­κή — αντε­πα­να­στα­τι­κή γραμ­μή της περε­στρόι­κα, ούτε επε­δί­ω­ξε να απο­κα­λύ­ψει στους εργα­ζό­με­νους τις στο­χεύ­σεις της. Επι­πλέ­ον, δεν απευ­θύν­θη­κε στις υγιείς κομ­μου­νι­στι­κές δυνά­μεις μέσα στο ΚΚΣΕ, ούτε στις πλα­τιές μάζες των εργα­ζο­μέ­νων που επι­θυ­μού­σαν τη δια­φύ­λα­ξη της ΕΣΣΔ και του σοσια­λι­σμού, όπως είχαν εκφρα­στεί πριν λίγους μήνες στο πανε­νω­σια­κό δημοψήφισμα.

Στην ΚΕΕΑ συμ­με­τεί­χαν επί­σης ο Γκε­νά­ντι Για­νά­εφ, αντι­πρό­ε­δρος της ΕΣΣΔ, ο Βαλε­ντίν Παβλόφ, πρω­θυ­πουρ­γός της ΕΣΣΔ, ο Βλα­ντι­μίρ Κριου­τσκόφ, πρό­ε­δρος της KGB, ο Όλεγκ Μπα­κλά­νοφ, πρώ­τος αντι­πρό­ε­δρος του Συμ­βου­λί­ου Άμυ­νας, ο Αλε­ξά­ντρ Τιζια­κόφ, πρό­ε­δρος της Ένω­σης των κρα­τι­κών βιο­μη­χα­νι­κών επι­χει­ρή­σε­ων, ο Βασί­λι Στα­ρο­ντούμ­π­τσεφ, πρό­ε­δρος της Αγρο­τι­κής Ένωσης.

Κατά της ΚΕΕΑ τάχτη­κε ο Μπο­ρίς Γιέλ­τσιν, πρό­ε­δρος τότε της Ρωσι­κής Σοβιε­τι­κής Ομο­σπον­δια­κής Σοσια­λι­στι­κής Δημο­κρα­τί­ας, που κάλε­σε σε κινη­το­ποι­ή­σεις κατά της «χού­ντας», όπως τη χαρα­κτή­ρι­σε. Στο πλευ­ρό του βρέ­θη­καν οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις και τα ΜΜΕ, που παρου­σί­α­σαν τα γεγο­νό­τα ως «στρα­τιω­τι­κό πραξικόπημα».

Η ΚΕΕΑ, πέρα από τη δια­κή­ρυ­ξη ότι εργά­ζε­ται για τη σωτη­ρία της ΕΣΣΔ και την είσο­δο στη Μόσχα ορι­σμέ­νων στρα­τιω­τι­κών μονά­δων (που εκ των υστέ­ρων απο­δεί­χτη­κε πως ήταν άοπλες), δεν προ­χώ­ρη­σε σε κάποιες σαφείς πολι­τι­κές ή άλλες ενέρ­γειες και μετά από λίγα εικο­σι­τε­τρά­ω­ρα οδη­γή­θη­κε σε παραί­τη­ση, σημα­το­δο­τώ­ντας την επί­ση­μη «αρχή του τέλους» της ΕΣΣΔ.

Τα μέλη της και άλλα στε­λέ­χη του σοβιε­τι­κού κρά­τους και του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Σοβιε­τι­κής Ένω­σης (ΚΚΣΕ), όπως ο πρό­ε­δρος του Ανω­τά­του Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, Ανα­τό­λι Λου­κιά­νοφ, και το μέλος του ΠΓ του ΚΚΣΕ Όλεγκ Σένιν, συνε­λή­φθη­σαν. Ενώ ορι­σμέ­να άλλα στε­λέ­χη του σοβιε­τι­κού κρά­τους και του ΚΚΣΕ «αυτο­κτό­νη­σαν» με περί­ερ­γους τρό­πους εκεί­νες τις μέρες. Ο Ντμί­τρι Για­ζόφ συνε­λή­φθη, απο­φυ­λα­κί­σθη­κε το 1993 και αμνη­στεύ­θη­κε το 1994.

Μετά τον θάνα­τό του, απο­μέ­νει ακό­μη εν ζωή μόνον ένας από τα μέλη της ΚΕΕΑ, ο Όλεγκ Μπακλάνοφ.

Πήγη: 902.gr

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο