Σ΄όλη την Ελλάδα το μήνυμα καταδίκης του φασισμού

«Είστε η σαπί­λα όλου του ντου­νιά μπλό­κο στους φασί­στες σε κάθε γει­το­νιά». Πανί­σχυ­ρο εκφρά­στη­κε και από τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, το σύν­θη­μα — από­φα­ση του λαού και της νεο­λαί­ας, μέσα από τη συμ­με­το­χή στην μεγά­λη αντι­φα­σι­στι­κή συγκέ­ντρω­ση και πορεία που οργά­νω­σαν τα Εργα­τι­κά Σωμα­τεία, οι Φοι­τη­τι­κοί Σύλ­λο­γοι και η Συντο­νι­στι­κή Επι­τρο­πή των Μαθη­τών και ολο­κλη­ρώ­θη­κε με συναυ­λία στην πλα­τεία Αγί­ας Σοφίας.

Ο εργα­ζό­με­νος λαός της Θεσ­σα­λο­νί­κης, που όλες τις προη­γού­με­νες μέρες έδω­σε παλι­κα­ρί­σια τη μάχη για να ξανα­στεί­λει στις τρύ­πες τους, τους φασί­στες που άρχι­σαν να σηκώ­νουν κεφά­λι, να χτυ­πούν με λύσ­σα όσους παλεύ­ουν για τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες του λαού, όσους μπαί­νουν μπρο­στά­ρη­δες για ουσια­στι­κά μέτρα προ­στα­σί­ας της υγεί­ας, όσους οργα­νώ­νουν τον αγώ­να του λαού, δια­μή­νυ­σε ότι «η τρο­μο­κρα­τία δεν θα περά­σει του λαού η πάλη θα τη σπά­σει». Οτι με οργά­νω­ση και καθα­ρό προ­σα­να­το­λι­σμό, με στό­χο τις αιτί­ες που γεν­νούν το φασι­σμό, θα ξεμπερ­δέ­ψουν με τη σαπί­λα και τα στη­ρίγ­μα­τά της και θα στεί­λουν τους μαχαι­ρο­βγάλ­τες στα λαγού­μια τους.

Από νωρίς άρχι­σαν να συγκε­ντρώ­νο­νται στο Άγαλ­μα Βενι­ζέ­λου, εργά­τες και υπάλ­λη­λοι, από μια σει­ρά χώρους και κλά­δους δου­λειάς, της βιο­μη­χα­νί­ας, των υπη­ρε­σιών, την υγεία και την εκπαί­δευ­ση, με ιδιαί­τε­ρα μαζι­κή τη συμ­με­το­χή από τις Δυτι­κές Συνοι­κί­ες της Θεσ­σα­λο­νί­κης, τις γει­το­νιές όπου κυρί­ως ζει και ανα­σαί­νει η εργα­τι­κή τάξη και τα παι­διά της. Μαζι­κή ήταν η παρου­σία των φοι­τη­τών μέσα από το μπλοκ των συλ­λό­γων τους, αλλά και των μαθητών.

Από εκεί ξεκί­νη­σε η μεγά­λη δια­δή­λω­ση στους δρό­μους της πόλης. Με μια φωνή άνθρω­ποι όλων των ηλι­κιών, βρο­ντο­φώ­να­ξαν «έσπα­σε η βιτρί­να του καπι­τα­λι­σμού και βρώ­μι­σε ο τόπος με μπό­χα φασι­σμού», αλλά και «εργά­τη νέε σκέ­ψου ταξι­κά, ρατσι­στή σε θέλου­νε τα αφε­ντι­κά». Στο κέντρο της πόλης αντή­χη­σαν δυνα­τά τα συν­θή­μα­τα «σκο­τώ­σα­νε τον Παύ­λο τα φασι­στα­ριά, μπλό­κο στους φασί­στες σε κάθε γει­το­νιά», «το αίμα μαθη­τή δεν θα ξεχα­στεί, έξω από τα σχο­λεία φασί­στες και ναζί», «στα ΕΠΑΛ πηγαί­νουν παι­διά των εργα­τών, έξω η μπό­χα των εθνικιστών».

Η πλα­τεία Αγί­ας Σοφί­ας, όπου τελι­κά πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε η συναυ­λία, παρά τις προ­σπά­θειες της διοί­κη­σης του Δήμου να την εμπο­δί­σει αρνού­με­νη να παρα­χω­ρή­σει το χώρο, πλημ­μύ­ρι­σε από κόσμο.

Από το βήμα, ο Σίμος Μαστρα­κού­λης, μέλος του ΔΣ του Συλ­λό­γου Φοι­τη­τών Ηλε­κτρο­λό­γων Μηχα­νο­λό­γων Μηχα­νι­κών ΑΠΘ, στο σύντο­μο χαι­ρε­τι­σμό του σημεί­ω­σε: “Ενα χρό­νο μετά τη κατα­δί­κη της εγκλη­μα­τι­κής ναζι­στι­κής χρυ­σής αυγή, οι φοι­τη­τι­κοί σύλ­λο­γοι, τα εργα­τι­κά σωμα­τεία, οι μαζι­κοί φορείς της πόλης στέλ­νουν μήνυ­μα: κανέ­νας εφη­συ­χα­σμός! Η μαζι­κή, συλ­λο­γι­κή, οργα­νω­μέ­νη δρά­ση των συλ­λό­γων, των σωμα­τεί­ων είναι όρος να τσα­κί­ζου­με τον φασι­σμό! Με το σημε­ρι­νό συλ­λα­λη­τή­ριο στέλ­νου­με ηχη­ρό μήνυ­μα! Ούτε στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, ούτε που­θε­νά, έξω οι φασί­στες από τα σχο­λεία, τις σχο­λές, τους χώρους δου­λειάς, τις γει­το­νιές μας! Ξέρου­με καλά τον ρόλο τους.… Οι φασί­στες είναι όπλο του συστή­μα­τος ενά­ντια στην επι­θε­τι­κή διεκ­δί­κη­ση, στην οργά­νω­ση των εργα­τών και των παι­διών τους! Ομως βρί­σκουν την απά­ντη­ση τους και σήμε­ρα και κάθε μέρα στον οργα­νω­μέ­νο αγώνα!”

Κεντρι­κός ομι­λη­τής, ο Δημή­τρης Μπε­λό­που­λος, Γραμ­μα­τέ­ας της Ενω­σης Εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λων Θεσ­σα­λο­νί­κης, ο οποί­ος ανέ­φε­ρε ότι ένα χρό­νο μετά «η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα επι­βε­βαιώ­νει, αυτό που εκα­το­ντά­δες σωμα­τεία, μαζι­κοί φορείς τονί­ζα­με την ημέ­ρα της κατα­δί­κης της ΧΑ. Είναι εγκλη­μα­τί­ες επει­δή είναι ναζι­στές και φασί­στες. Και ο φασι­σμός δεν μπαί­νει στην άκρη με δικα­στι­κές απο­φά­σεις, αλλά πρώ­τα και κύρια με την απο­φα­σι­στι­κή δρά­ση του εργα­τι­κού λαϊ­κού κινή­μα­τος». Πρό­σθε­σε πως «οι επα­να­λαμ­βα­νό­με­νες φασι­στι­κές επι­θέ­σεις στη Δυτι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη απο­δει­κνύ­ουν πως με το φασι­σμό δεν τελειώ­σα­με. Και πως θα μπο­ρού­σα­με να τελειώ­σου­με όσο δεν ξεμπερ­δεύ­ου­με με το σύστη­μα που τον γεν­νά, τα αφε­ντι­κά των φασι­στών, όσους βολεύ­ο­νται και έχουν συμ­φέ­ρον από τη δρά­ση τους.

Για ακό­μη μια φορά φάνη­κε ποιος ακρι­βώς είναι ο ρόλος που έρχο­νται να παί­ξουν αυτές οι εγκλη­μα­τι­κές συμ­μο­ρί­ες. Η ίδια η οργά­νω­ση των επι­θέ­σε­ων που έγι­ναν στα σχο­λεία της Σταυ­ρού­πο­λης και του Ευό­σμου, στην πλα­τεία της Ηλιού­πο­λης, με κου­κού­λες, με δολο­φο­νι­κά όπλα όπως τεί­ζερ και αλυ­σί­δες, απο­δει­κνύ­ουν πως το μακρύ χέρι του συστή­μα­τος έχει στό­χο να τρο­μο­κρα­τή­σει, να φοβί­σει, να σκο­τώ­σει. Επι­λέ­γουν να χτυ­πούν κατα­δρο­μι­κά, πολ­λοί ενα­ντί­ον λίγων, αφού δεν μπο­ρούν να αντι­πα­ρα­τε­θούν με το οργα­νω­μέ­νο κίνη­μα. Ξέρουν καλά πως θα τους κατα­πιεί! Και ο βρώ­μι­κος, βαθιά συστη­μι­κός τους ρόλος, φαί­νε­ται από το ποιόν βάζουν στο στό­χα­στρο». Ξεκα­θά­ρι­σε ότι «ο εργα­τό­κο­σμος, τα παι­διά της εργα­τι­κής τάξης και του λαού, όσοι τσα­κί­ζο­νται από την φτώ­χεια, από την ανερ­γία και την εκμε­τάλ­λευ­ση δεν έχουν κανέ­να συμ­φέ­ρον από το δηλη­τή­ριο που χύνουν τα φασιστοειδή».

Και κάλε­σε κάθε εργα­ζό­με­νο, κάθε νέο άνθρω­πο να παλέ­ψει οργα­νω­μέ­να για τη ζωή που του αξί­ζει, για τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες του. Να οργα­νω­θεί στα εργα­τι­κά σωμα­τεία, στους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους, στα μαθη­τι­κά συμ­βού­λια, σε άλλους μαζι­κούς φορείς. Να μπει και εκεί­νος στη μάχη για δου­λειά με αξιο­πρέ­πεια και δικαιώ­μα­τα, για ολο­κλη­ρω­μέ­νη παι­δεία, με σχο­λεία που μορ­φώ­νουν, για Υγεία πραγ­μα­τι­κά δημό­σια και δωρε­άν. «Αυτή θα είναι η καλύ­τε­ρη απά­ντη­ση στους φασί­στες. Αυτό τρέ­μουν οι διά­φο­ρες εγκλη­μα­τι­κές συμ­μο­ρί­ες. Αυτός είναι και ο μόνος τρό­πος για να εξα­φα­νι­στούν από τις γει­το­νιές μας», είπε.

Ακο­λού­θη­σε η εμφά­νι­ση έκπλη­ξη του Απο­στό­λη Μπαρ­μπα­γιάν­νη σε ένα stand up comedy «Τσο­λιάς σόλο», μέσα από το οποίο καυ­τη­ρί­α­σε τα τελευ­ταία γεγο­νό­τα στη Θεσ­σα­λο­νί­κη αλλά και τη στά­ση της κυβέρ­νη­σης. Κλεί­νο­ντας ανέ­φε­ρε: «Τι έκα­νε ο λαός φέτος στις φωτιές; Δεν περί­με­νε από κανέ­να μεσ­σία σωτη­ρία. Πήρε απλά τις τύχες του στα χέρια του. Έτσι και τώρα οι τύχες μας είναι στα δικά μας χέρια. Αρκεί τα χέρια αυτά να υψώ­νουν μόνο σφι­χτές περή­φα­νες γρο­θιές».

Έδω­σε τη σκυ­τά­λη στους καλ­λι­τέ­χνες που με τη μου­σι­κή και τα τρα­γού­δια τους ένω­σαν τη φωνή τους με το λαό που παλεύ­ει για να τσα­κί­σει το τέρας του φασι­σμού. Αντι­φα­σι­στι­κά και τρα­γού­δια του αγώ­να, σύγ­χρο­να και παλιό­τε­ρα, γνώ­ρι­μα, ερμή­νευ­σαν ο Γιώρ­γος Αετό­που­λος, ο Κώστας Καρ­μπάς, ο Νίκος Ταλέ­ας, η Μαρία Φρα­γκού­λη, Monde, o Κώστας Γκρα­νό­που­λος και Γεωρ­γία Χατζημπαλάση.
Ξεχω­ρι­στή ήταν η στιγ­μή που ο Χακ, ο τρα­γου­δι­στής των Urban Pulse αφιέ­ρω­σε την παρου­σία τους σε όλους όσους αυτές τις μέρες στά­θη­καν απέ­να­ντι στο τέρας του φασι­σμού και τόνι­σε ότι «είναι πολύ σημα­ντι­κό οι καλ­λι­τέ­χνες να στη­ρί­ζουν τον αγώ­να ενά­ντια στο φασι­σμό και το σύστη­μα που τον γεν­νά».

Αντι­φα­σι­στι­κές συγκε­ντρώ­σεις και πορεί­ες πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν με πρω­το­βου­λία των εργα­τι­κών σωμα­τεί­ων στην Αλε­ξαν­δρού­πο­λη, τη Δρά­μα και την Ξάν­θη όπου μαζι­κή ήταν και η συμ­με­το­χή των φοι­τη­τών. Στην Καβά­λα πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε συγκέ­ντρω­ση και συναυ­λία με τη συμ­με­το­χή του μου­σι­κού συγκρο­τή­μα­τος των εργα­τι­κών σωματείων.