Σήμερα τιμούμε ότι σατανικά άγιο έφτιαξε η φύση!!! 

Γυναίκα

Στην Λιλή Ζωγράφου
Φλώ­ρι­δα 19/7/00

Εκέ­ντη­σες επά­νω στο κορ­μί μου
τα πάθη σου , με σταυροβελονιά !
Σαν σε φιλού­σα, υφα­ντό στην υπαρ­ξή μου
στη­μο­νυ­φά­δι­ζες , Δαμα­σκη­νό μ’απλοχεριά !!

Αγιά­τρευ­το θα αφή­σω τον καη­μό σου
για να’ χεις , ν’ αφο­ρί­σεις μια ψυχή
και ’γώ , προ­σκυ­νη­τά­ρι θά’χω τον μαστό σου
τους άγιους τόπους , όπως έχει ένας “χατζή” !!

Δεν με φοβί­ζει , που πετάς σαν πεταλούδα
και λίγο νέκταρ , ξεζου­μί­ζεις όπου βρεις !!
Μόνο φοβά­μαι , όταν γίνεις χρυσαλλίδα
απο­μει­νά­ρι , μιάς ακό­λα­στης μορφής !!

Βωμός τριών θεών η παρ­θε­νιά σου
που έχα­σες , υμνώ­ντας την ζωή !!
Ποτέ δεν σκέ­φθη­κες , να κρύ­ψεις τ’αχαμνά σου
και ’γώ υπο­ζύ­γιο , στην όλη σου ορμή !!

Η έκστα­ση λου­λού­δια ζωγραφίζει
και ο παρά­δει­σος , σεμνά σε χαιρετά !!
Χώρο και χρό­νο , το κορ­μι σου στροβιλίζει
όταν ο έρω­τας , το χέρι σου κρατά !!

Το χάδι σου , από­σταγ­μα αισθήσεων
μιά επα­νά­στα­ση νευ­ρώ­νων , προκαλεί !!
Δώρο θεών και επί­κλη­ση ημίθεων
η αγά­πη σου , ανά­βλυ­σμα, πηγή !!

Η μήτρα σου , της ύλης χωνευτήρι
το μεγα­λείο της ζωής , δημιουργεί
και η υφή σου , στου μυα­λού μας το εργαστήρι
πάντα μιά άβυσ­σος , χωρίς τέλος και αρχή !!

Θανά­τους , η γονι­μό­τη­τα σου , μαστιγώνει
όταν το κλά­μα του νιο­γέν­νη­του , ακουστεί
και το κου­ρά­γιο σου , τον πόνο τον σταυρώνει
καθώς το σώμα , στον κόσμο φέρ­νει , μια πνοή !!

Μυρό­βλυ­τη οπτα­σιά του ονείρου
η αιω­νιό­τη­τα , με εσέ­να έχει ντυθεί
Σαν Κλυ­ται­μνή­στρα η Πηνε­λό­πη , ενός Ομήρου
Ελέ­νη αφθαρ­τή , γυναί­κα , είσαι η ίδια η ζωή !! !!

Πανα­γής Αντωνόπουλος