Σαν κοπάδι…

του Αρι­στο­μέ­νη Λαγουβάρδου //

Αποβροχάρα μια γαλήνη…

Απο­βρο­χά­ρα  μια  γαλή­νη  είχε  ξεμείνει,
στου  δάσου  τα  δεντρά,  στα  μονοπάτια,
του  βουρ­κω­μέ­νου  σύγνε­φου  τα  μάτια,
της  γης  τον  πόνο  είχε  απαλύνει.

Τέτοια  ώρα  ο  λογι­σμός  διψά  και  πίνει,
της  γης  τα  πλού­τη,  από  χρυ­σά  κανάτια,
κι ως  βάρ­κα  κυλά,  με  γερά  ξάρτια,
και  της  ζωής  την  πίκρα  αργοσβήνει.

Μα  του  ηλιού  ο  χρω­στή­ρας  ξαναρχίζει,
να  ροδο­βά­φει  σύν­νε­φα  στη  Δύση,
κι είν’  έγνοια,  η  βρο­χή  να  μην  ξυπνήσει.

Στιγ­μές  γλυ­κές  της  σιω­πής  που  ανθούνε,
στα  σπί­τια  που  η  αυλό­πορ­τά  τους  τρίζει,
κι οι  γκιό­νη­δες  αργά  μονολογούνε.

Σαν κοπάδι…

Σαν κοπά­δι πρό­βα­τα τρέ­χουν τα σύννεφα.
Μαύ­ρα αγριο­πού­λια- σαν λυκό­σκυ­λα- τρέχουν
από δω κι΄ από κει, και τα φωνάζουν.
Φου­σκω­μέ­να απ΄ το γρα­σί­δι τρέχουν
τα σύν­νε­φα στους ουρά­νιους βοσκότοπους.

Τρέ­χουν πάνω από τις πεδιά­δες, τα οροπέδια,
πάνω από τα λαγκά­δια, πάνω από τα σπίτια…
Τρέχουν…
Σε μια μονα­ξιά είναι βυθι­σμέ­να όλα,
σε μια γλυ­κιά νοσταλγία.

________________________________________________________________________________________________

Αριστομένης Λαγουβάρδος Γεννήθηκε στην Έμπαρο Ηρακλείου Κρήτης. Διπλωματούχος ΜΗΧ/ ΓΟΣ ΜΗΧ/ΚΟΣ του Πολυτεχνείου Νεαπόλεως Ιταλίας. Ζει στο Ηράκλειο Κρήτης.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ (ποίηση): 1) Το τέλος της αθωότητας (Τυποκρέτα Καζανάκης Ηράκλειο) 2) Καθώς κυλά το ρόδινο ποτάμι. 3) Στα απόκρυφα τοπία της μοναξιάς ( υπό έκδοση )