Σαν σήμερα στις 10 Απριλίου 1896 ή στις 29 Μαρτίου με το Ιουλιανό ημερολόγιο, ο Σπύρος Λούης, χωρικός και νερουλάς από το Μαρούσι, κέρδισε την πρώτη θέση στο Μαραθώνιο, διανύοντας την απόσταση σε 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα.
Την Παρασκευή 10 Απριλίου 1896, στο αποκορύφωμα του Ολυμπιακού προγράμματος, 17 αγωνιζόμενοι — μεταξύ των οποίων δρομείς από την Αυστραλία, τη Γαλλία, την Ουγγαρία και τις ΗΠΑ, καθώς και την διοργανώτρια χώρα την Ελλάδα — παρατάσσονται στην πόλη του Μαραθώνα για τον αγώνα των 42 χλμ. Ο αγώνας έγινε το απόγευμα και πάνω από σκονισμένους δρόμους με κατεύθυνση την Αθήνα.
Μετά τον τερματισμό του Λούη σε 2:58:50, ακολούθησε με διαφορά πλέον των 7 λεπτών ο Χαρίλαος Βασιλάκος με 3:06:03 και τρίτος ο Ούγγρος Γκιουλά Κέλνερ, με τον τελευταίο να είναι ο μοναδικός μη Έλληνας που τερμάτισε τον Μαραθώνιο.
Αρχικά είχαμε μια καθαρή κυριαρχία για την διοργανώτρια χώρα, αφού τρίτος τερμάτισε ο Σπυρίδων Μπελόκας. Αλλά ακολούθησε μια ουγγρική διαμαρτυρία που τελικά έγινε δεκτή, ότι ο Μπελόκας είχε καλύψει μέρος της διαδρομής με τη βοήθεια ενός κάρου και έτσι αποκλείστηκε.
Ο Σπ. Λούης, αφού δέχθηκε άποια δώρα για τη νίκη του από εμπόρους της Αθήνας, επέστρεψε στο χωριό του το Μαρούσι, για να συνεχίσει τη ζωή του ως αγρότης και στη συνέχεια αστυνομικός.
Το 1926 συνελήφθη με την κατηγορία της παραποίησης στρατιωτικών εγγράφων και φυλακίστηκε για ένα χρόνο αλλά στη συνέχεια αθωώθηκε.
Ακολούθησε η πρόσκλησή του από τη γερμανική Ολυμπιακή Επιτροπή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936 (Δες αναλυτικά στο επισυναπτόμενο) ενώ απεβίωσε το 1940 στην ηλικία των 67 ετών, αλλά η ιστορία της μεγάλης Ολυμπιακής νίκης ζει μέχρι σήμερα και είναι μία από τις πιο γνωστές από όλες τις ολυμπιακές ιστορίες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το κύπελλο που απονεμήθηκε στον Λούη μετά τη νίκη του και το οποίο είχε σχεδιάσει ο Μισέλ Μπρεάλ, πωλήθηκε για 860.000 δολάρια στο Λονδίνο στις 18 Απριλίου 2012. Το τρόπαιο, ύψους 15 εκατοστών, κατέρριψε τότε το ρεκόρ δημοπρασιών για τα ολυμπιακά αναμνηστικά
