Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σαρλ Περώ: Ένας μεγάλος… παραμυθάς

Γρά­φει η Τασ­σώ Γαΐ­λα //

Ο Σαρλ Περώ—Charles Perrault- γεν­νή­θη­κε στις 12 Ιανουα­ρί­ου του 1628 στο Παρί­σι, Γαλ­λία. Μέλος αστι­κής πολυ­με­λούς οικο­γέ­νειας με επτά παι­διά και γιος δια­πρε­πούς δικη­γό­ρου σπού­δα­σε νομι­κή και ανά­με­σα στις πολ­λές και σημα­ντι­κές κυβερ­νη­τι­κές θέσεις που ανέ­λα­βε, από το 1644 και για πολ­λά χρό­νια εργά­στη­κε ως γενι­κός επι­θε­ω­ρη­τής των Βασι­λι­κών Κτη­ρί­ων. Σε αυτή τη φάση είναι που θα πεί­σει τον μεγα­λύ­τε­ρο αδελ­φό του Κλωντ να ασχο­λη­θεί με την αρχι­τε­κτο­νι­κή. Ο Κλωντ- Claude Perrault (1613–1688) αρχι­τέ­κτο­νας, για­τρός και φυσιο­δί­φης, είναι ο γνω­στός αρχι­τέ­κτο­νας- σχε­δια­στής του Λούβρου.

Ο Σαρλ στα γράμ­μα­τα εμφα­νί­στη­κε για πρώ­τη φορά με ερω­τι­κή ποί­η­ση στα 1660 ενώ το 1688 κυκλο­φό­ρη­σε το έργο του Παραλ­λη­λι­σμοί των Παλαιών και των Νέων (4. Τόμοι) όπου υπο­στή­ρι­ζε ότι οι σύγ­χρο­νοι της επο­χής του συγ­γρα­φείς όπως ο Μολιέ­ρος υπε­ρεί­χαν των κλασ­σι­κών Ελλή­νων αλλά και Λατί­νων συγ­γρα­φέ­ων, αφορ­μή για να ξεσπά­σει ανά­με­σα στους λογο­τέ­χνες η λεγό­με­νη δια­μά­χη των Παλαιών και των Νέων.

Το 1671 τιμή­θη­κε με τη διά­κρι­ση του μέλους της Γαλ­λι­κής Ακαδημίας.

Charles Perrault1

Γκρά­χαμ Γκριμ, Χανς Κρί­στιαν Άντερ­σεν κ.λπ., παρα­μυ­θά­δες πασί­γνω­στοι και αγα­πη­μέ­νοι μικρών και μεγά­λων. Ποιοι γνω­ρί­ζουν τον Σαρλ Περώ; Ελά­χι­στοι γνω­ρί­ζουν τη βιο­γρα­φία του κι ακό­μα λιγό­τε­ροι ποιων παρα­μυ­θιών δημιουρ­γός είναι… Ας τον γνωρίσουμε…

Το 1695 όταν ο συγ­γρα­φέ­ας ήταν 62 ετών πήρε την από­φα­ση να εγκα­τα­λεί­ψει τις κυβερ­νη­τι­κές θέσεις του και τη δρά­ση του στους λογο­τε­χνι­κούς κύκλους για να αφιε­ρώ­σει τη ζωή του στο γρά­ψι­μο και την οικο­γέ­νεια του. Και, δυο χρό­νια μετά παρου­σί­α­σε το:

Παρα­μύ­θια της μαμάς χήνας –Contes de ma mere l’ oye‑, ο τίτλος του έργου του Σαρλ Περώ που κυκλο­φό­ρη­σε το 1697 όπου ο συγ­γρα­φέ­ας συμπε­ρι­λαμ­βά­νει μια σει­ρά παρα­μυ­θιών που τα είχε ακού­σει κι ο ίδιος προ­φο­ρι­κά από τους γονείς του και που η τερά­στια επι­τυ­χία τους έφε­ρε για πρώ­τη φορά τα παρα­μύ­θια στη λογο­τε­χνία. Παρα­μύ­θια ‑8 στο σύνο­λο- τα περισ­σό­τε­ρα από τα οποία υπήρ­χαν εκ των προ­τέ­ρων στη λαο­γρα­φία και άλλων Κρα­τών (σε παραλ­λα­γές) αλλά ήταν στην επο­χή του συγ­γρα­φέα μισοξεχασμένα.

Λαο­γρα­φία, η μεγά­λη αδυ­να­μία του συγ­γρα­φέα, μέσα από τα παρα­μύ­θια αυτά που ο Σαρλ Περώ κατ’ αρχάς τα έγρα­ψε για τη δια­σκέ­δα­ση των παι­διών του, προ­σπα­θεί να μετα­φέ­ρει στους νεώ­τε­ρους γνώ­σεις κουλ­τού­ρα και παρα­δό­σεις του παρελθόντος.

Τίτλοι παρα­μυ­θιών από το βιβλίο του Παρα­μύ­θια της μαμάς χήνας:

  • Κοντο­ρε­βι­θού­λης
  • Η ωραία κοιμωμένη‑Η ωραία του κοι­μω­μέ­νου δάσους-La Belle au bois dormant
  • Στα­χτο­πού­τα
  • Κοκ­κι­νο­σκου­φί­τσα
  • Ο Κυα­νο­πώ­γων
  • Ο παπου­τσω­μέ­νος γάτος

Συλ­λο­γή παρα­μυ­θιών που έμελ­λε να περά­σει τον συγ­γρα­φέα του στην αθανασία…

Σκίτσο: Ρία Γαΐλα, σκιτσογράφος

Σκί­τσο: Ρία Γαΐ­λα, σκιτσογράφος

Ο Σαρλ Περώ κλασ­σι­κός δια­χρο­νι­κός παρα­μυ­θάς, δια­βα­σμέ­νος από εκα­τομ­μύ­ρια ανθρώ­πους πέθα­νε στο Παρί­σι στις 16 Μαΐ­ου του 1703 σε ηλι­κία 75 ετών. Εντυ­πω­σια­κό μαρ­μά­ρι­νο μνη­μείο προς τιμήν του Γάλ­λου συγ­γρα­φέα τοπο­θε­τή­θη­κε το 1908- 3 αιώ­νες από τη γέν­νη­ση του – στον κήπο του Κερα­μι­κού στο Παρί­σι. Στη βάση του γλυ­πτές παρα­στά­σεις με τον παπου­τσω­μέ­νο γάτο κι άλλους ήρω­ες του Περώ.

-Κοκ­κι­νο­σκου­φί­τσα: η πιο γνω­στή σήμε­ρα εκδο­χή είναι αυτή που γρά­φτη­κε από τους αδελ­φούς Γκριμ το 19ο αιώ­να. Ενώ, αν και Η Στα­χτο­πού­τα το κλα­σι­κό παρα­μύ­θι που αφη­γεί­ται τις περι­πέ­τειες μιας κοπέ­λας που την κακο­με­τα­χει­ρί­ζο­νται η μητριά και οι αδελ­φές της θεω­ρεί­ται έργο του Περώ, υπάρ­χουν κατα­γε­γραμ­μέ­να στοι­χεία για παρό­μοια ιστο­ρία από την Κίνα κατα­γε­γραμ­μέ­νη σε πάπυ­ρο από το 850 μ. Χ., αλλά παρό­μοιος μύθος Στα­χτο­πού­τας υπήρ­χε ακό­μα πιο παλιά στη… Αρχαία Αίγυπτο!

Σκί­τσο: Ρία Γαΐ­λα, σκιτσογράφος.
Βοή­θη­μα: Εγκυ­κλο­παί­δεια ΔΟΜΗ /τ.23/εκδόσεις:ΔΟΜΗ Α.Ε.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο