Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σε στενό συντροφικό και οικογενειακό κύκλο έγινε η κηδεία της Γιάννας Τριακλινού

Σε στε­νό συντρο­φι­κό και οικο­γε­νεια­κό κύκλο, λόγω της παν­δη­μί­ας έγι­νε το μεση­μέ­ρι η πολι­τι­κή κηδεία της Γιάν­νας Τρικαλινού.
Παρα­βρέ­θη­κε αντι­προ­σω­πεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επι­κε­φα­λής τον ΓΓ της ΚΕ Δημή­τρη Κου­τσού­μπα όπως και αντι­προ­σω­πεί­ες της ΚΟΑτ­τι­κής με επι­κε­φα­λής τη Λουί­ζα Ράζου και της ΚΝΕ με επι­κε­φα­λής τον Δημή­τρη Χιό­νη, η Δια­μά­ντω Μανω­λά­κου (ΚΕ), η Αιμι­λία Αγκα­βα­νά­κη εκ μέρους της ΟΓΕ, ο Ηλί­ας Στα­μέ­λος πρ. δήμαρ­χος Και­σα­ρια­νής κά.

Κηδεία Τρικαλινού Καισαριανή 17-Δεκ

Τον επι­κή­δειο εκφώ­νη­σε  ο Δ. Γόντι­κας εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ.
Μίλη­σαν επίσης
Ο Γ. Κατη­μερ­ζής (ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ), …
«Το παρά­δειγ­μά σου, σ. Γιάν­να, φωτί­ζει τους νέους αγω­νι­στές και αγωνίστριες.
Σήμε­ρα μπο­ρεί οι συν­θή­κες να είναι δια­φο­ρε­τι­κές, αλλά ο αγώ­νας παρα­μέ­νει επί­και­ρος όσο ποτέ»…
«Χιλιά­δες χιλιό­με­τρα περ­πά­τη­σες χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, σε πέτρες και αγκά­θια για να μας φέρεις ψωμί, νερό και τρια­ντά­φυλ­λα. Θα σε θυμό­μα­στε για πάντα. Το όνο­μά σου έχει γρα­φτεί με κόκ­κι­να γράμ­μα­τα στο πάν­θε­ον των ηρώ­ων του λαού μας»

Εκ μέρους της ΚΝΕ η Αφρ. Μπό­μπο­λη και από την οικο­γέ­νεια ‑πολύ συγκι­νη­τι­κά ο γιος της Χρή­στος.
«Μάνα έζη­σες μια μεγά­λη ζωή, όχι μόνο σε χρό­νια, αλλά και σε γεγο­νό­τα, σε συναι­σθή­μα­τα, σε ηρω­ι­κές πρά­ξεις. πάλε­ψες για τα ιδα­νι­κά σου, για τον λαό μας, χωρίς να λογα­ριά­ζεις κόστος», «Ευτύ­χη­σες να δεις τα τρία παι­διά σου να προ­κό­βουν, να κάνουν οικο­γέ­νειες. Χάρη­κες τα πέντε σου εγγό­νια και τα τρία δισέγ­γο­να. Έτσι τα έφε­ρε η ζωή, ο αγώ­νας που εμείς, τα παι­διά σου, πολ­λές φορές σε στε­ρη­θή­κα­με. Ζήσα­με μήνες και χρό­νια με το όνει­ρο της αγκα­λιάς σου, ξέρα­με όμως ότι αυτή μας περι­μέ­νει, ότι δεν θα αργή­σει η στιγ­μή της αντάμωσης»

Κηδεία Γιάννας Τρικαλινού

Το φέρε­τρο ‑καλυ­μέ­νο με την κόκ­κι­νη σημαία της ζωής της, που δια­φυ­λά­χτη­κε ευλα­βι­κά από την οργά­νω­ση του Κόμ­μα­τος, καλύ­φθη­κε με λου­λού­δια και από πάνω ο Ριζο­σπά­στης ‑καθη­με­ρι­νός σύντρο­φός της “από πάντα”

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο