Σε σχέση με το δημοσίευμα της katiousa.gr για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση

*Του Αχιλ­λέα Ζορμπά

Στην στή­λη «από­ψεις ανα­γνω­στών» της ιστο­σε­λί­δας ανα­δη­μο­σιεύ­τη­κε, στις 10/4, άρθρο για τις εξε­λί­ξεις με την τηλεκ­παί­δευ­ση. Δυστυ­χώς μέσω της ιστο­σε­λί­δας ανα­πα­ρά­γο­νται ορι­σμέ­να επι­χει­ρή­μα­τα και θέσεις που δεν συμ­βάλ­λουν στο να ενι­σχυ­θεί η δρά­ση του μάχι­μου εκπαι­δευ­τι­κού κόσμου, των εκπαι­δευ­τι­κών σωμα­τεί­ων, των αγω­νι­στών του ταξι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος, των κομ­μου­νι­στών εκπαι­δευ­τι­κών στα σχο­λεία αυτή την περίοδο.

Σε περί­πτω­ση που δεν είναι γνω­στό, υπεν­θυ­μί­σου­με ορι­σμέ­να ζητήματα:

Από την πρώ­τη στιγ­μή που η παν­δη­μία του κορο­νοϊ­ού COVID-19 δημιούρ­γη­σε νέα δεδο­μέ­να στη ζωή του λαού, οι εκπαι­δευ­τι­κοί ρίχτη­κα­με στη μάχη ώστε να στα­θού­με στο πλευ­ρό των μαθη­τών μας και των οικο­γε­νειών τους. Δεν περι­μέ­να­με καμία εγκύ­κλιο, καμία οδη­γία από το Υπουρ­γείο Παι­δεί­ας, για να κάνου­με το αυτο­νό­η­το: να έχου­με επα­φή με τους μαθη­τές μας με όλα τα μέσα, να βοη­θή­σου­με αφε­νός να μπο­ρέ­σουν να κρα­τή­σουν την επα­φή με την εκπαι­δευ­τι­κή δια­δι­κα­σία, αφε­τέ­ρου σε συν­θή­κες εγκλει­σμού και φόβου για το αύριο, να τους στη­ρί­ξου­με ψυχο­λο­γι­κά. Η μονα­δι­κή «εγκύ­κλιος» την οποία ακο­λου­θή­σα­με ήταν και είναι ο ρόλος μας ως παι­δα­γω­γοί κάτω από οποιεσ­δή­πο­τε συνθήκες!

Από την πρώ­τη στιγ­μή, γνω­ρί­ζο­ντας ότι η εξ απο­στά­σε­ως εκπαί­δευ­ση δεν μπο­ρεί ποτέ να υπο­κα­τα­στή­σει την κανο­νι­κή εκπαι­δευ­τι­κή δια­δι­κα­σία, κάνα­με πρά­ξη την αξία της συλ­λο­γι­κό­τη­τας (ενά­ντια στην ατο­μι­κή ευθύ­νη που έχει κάνει καρα­μέ­λα η κυβέρ­νη­ση), την αλλη­λεγ­γύη, τη διεκ­δί­κη­ση. Και αυτό χρη­σι­μο­ποιώ­ντας ότι μέσο δια­θέ­του­με. Η μεγά­λη ανα­γνώ­ρι­ση στα μάτια των μαθη­τών μας, η συμπα­ρά­στα­ση των γονιών είναι για μας η μεγά­λη παρα­κα­τα­θή­κη για το αύριο. Τα λόγια συμπά­θειας των κυβερ­νώ­ντων ξέρου­με ότι είναι «υπο­κρι­τι­κά». Ας μην υπάρ­χει τόση ανη­συ­χία σε ορι­σμέ­νους, γνω­ρί­ζου­με καλά τον αντί­πα­λο μας και τις επι­διώ­ξεις του. Έχου­με τον τρό­πο να του χαλά­σου­με τα σχέ­δια. Η στά­ση μας βού­λω­σε το στό­μα στα διά­φο­ρα παπα­γα­λά­κια των ΜΜΕ…

Από την πρώ­τη στιγ­μή, ακρι­βώς επει­δή δεν ανα­στεί­λα­με τον ρόλο μας ως παι­δα­γω­γοί, μπο­ρού­με να είμα­στε στο πλευ­ρό των μαθη­τών μας και των λαϊ­κών οικο­γε­νειών και ταυ­τό­χρο­να να διεκ­δι­κού­με από το υπουρ­γείο και την κυβέρ­νη­ση να ικα­νο­ποι­ή­σει το αίτη­μα της ισό­τι­μης συμ­με­το­χής όλων των μαθη­τών στις δια­δι­κα­σί­ες της εξ’ απο­στά­σε­ως εκπαί­δευ­σης. Ένα αίτη­μα στο οποίο υπουρ­γείο και κυβέρ­νη­ση σφυ­ρί­ζουν αδιά­φο­ρα, κοροϊ­δεύ­ο­ντας ουσια­στι­κά, δεκά­δες χιλιά­δες μαθη­τές για­τί προ­τε­ραιό­τη­τα έχουν να μπου­κώ­νουν στους κανα­λάρ­χες, τους κλι­νι­κάρ­χες και τους μεγα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες με δεκά­δες εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ.

Αυτό το νόη­μα είχε και το από­σπα­σμα εκεί­νο από την τοπο­θέ­τη­ση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην Βου­λή στις 9 Απρί­λη, όπου ανα­φε­ρό­με­νος στα ζητή­μα­τα της εκπαί­δευ­σης, ανά­με­σα στα άλλα τόνισε:

«Δεν τα λέει μόνο το ΚΚΕ αυτά. Ακού­στε τους εκπαι­δευ­τι­κούς, που κυριο­λε­κτι­κά με αίσθη­μα ευθύ­νης, είναι δίπλα στους μαθη­τές τους με όλα τα μέσα, αλλά ταυ­τό­χρο­να διεκ­δι­κούν μέτρα για να κάνουν σωστά τη δου­λειά τους, όσο κι αν γνω­ρί­ζουν ότι η σχέ­ση πρό­σω­πο με πρό­σω­πο είναι η καρ­διά της εκπαι­δευ­τι­κής διαδικασίας».

Για να ανα­κε­φα­λαιώ­νου­με λοιπόν.

Ότι η τηλεκ­παί­δευ­ση απο­τε­λού­σε δια­καή πόθο των αστών δεν είναι καθό­λου άγνω­στο. Ότι για τις αστι­κές κυβερ­νή­σεις μια σει­ρά μέτρα που λαμ­βά­νο­νται ως έκτα­κτη κατά­στα­ση, θέλουν να μεί­νουν, είναι κι αυτό γνωστό.

Το επι­χεί­ρη­μα ότι σημα­σία σήμε­ρα δεν έχει το μάθη­μα είναι απλοϊ­κό. Σημα­σία έχει για τα παι­διά της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας και μέσα από την επα­φή με τον εκπαι­δευ­τι­κό του να μην μεί­νει πίσω, πρώ­τα απ’ όλα κοι­νω­νι­κά, παι­δα­γω­γι­κά αλλά και μαθη­σια­κά. Αν το αρνεί­σαι αυτό, σημαί­νει ότι αφο­πλί­ζεις και τους εκπαι­δευ­τι­κούς και τις λαϊ­κές οικο­γέ­νειες. Τις αφή­νεις μόνες τους στην κρί­ση που υπάρ­χει. Αν μπαί­νεις μπρο­στά στην οργά­νω­ση της πάλης και ταυ­τό­χρο­να επι­διώ­κεις να είσαι δίπλα στους μαθη­τές, με όλους τους τρό­πους, τότε βάζεις γερές βάσεις για την κοι­νή δρά­ση ανά­με­σα σε εκπαι­δευ­τι­κούς, γονείς και μαθη­τές, για να αντι­με­τω­πί­σεις κι αυτά που έρχονται.

Χωρίς μισό­λο­γα και προ­φά­σεις, χωρίς αυτα­πά­τες για το «που το πάει η κυβέρ­νη­ση» οι εκπαι­δευ­τι­κοί δίνου­με τη μάχη με κάθε μέσο! Δεν διστά­ζου­με, δεν αντι­με­τω­πί­ζου­με τα προ­βλή­μα­τα ως άλλο­θι, δεν αφή­νου­με την κυβέρ­νη­ση να παί­ζει χωρίς αντί­πα­λο τα επι­κοι­νω­νια­κά της παι­χνί­δια. Αντι­με­τω­πί­ζου­με την κατά­στα­ση με ρεα­λι­σμό, ψυχραι­μία και αισιο­δο­ξία δίνο­ντας το καλύ­τε­ρο μάθη­μα για όλους τους μαθη­τές μας.

Οι μαθη­τές μας δεν θα μας χρεια­στούν μόνο μετά το παρα­τρά­γου­δο της καρα­ντί­νας. Τώρα μας χρειά­ζο­νται. Δεν θα λογα­ρια­στού­με μετά. Τώρα λογα­ρια­ζό­μα­στε με όσους στε­ρούν το παρόν και το μέλ­λον των μαθη­τών μας.

*Ο Αχιλ­λέ­ας Ζορ­μπάς, είναι δάσκα­λος, εκλεγ­μέ­νος με την «Αγω­νι­στι­κή Συσπεί­ρω­ση Εκπαι­δευ­τι­κών» στο ΔΣ της ΔΟΕ.

Πηγή: 902.gr