Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σιδερόπορτα (Ποίημα)

Φρου­ρός παρελθόντος
κρυ­φών ιστοριών
Σκου­ρια­σμέ­νοι άγρυπνοι
σιδε­ρέ­νιοι φύλακες
Παρά­δει­σοι που χάθηκαν
για­τί έμει­ναν κλει­δω­μέ­νοι απέξω
Αρμα­θιές κλει­διών αγάπης
που ξεχά­στη­καν σε συρτάρια
Δια­βά­τες που πέρασαν
και δεν υπάρ­χουν πια
Όνει­ρα που ξοδεύτηκαν
για­τί δεν χώρε­σαν στις κλει­δα­ριές της
Και αν τώρα την χτυπήσεις
ποιος άρα­γε μπο­ρεί να σ’ ανοίξει;
Ορθά­νοι­κτη πρέ­πει να μένει
για να κατοι­κούν τα αστέρια
Για­τί τα αντικλείδια
χαμέ­νες αγά­πες πάντα θυμίζουν

«ΚΛΕΙΩ»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο