Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης //
Ίσως θα πρέπει να τους υπενθυμίσουμε κάποιες «ελλείψεις» από το νέο τους μνημόνιο.
Τα μνημόνια τους δεν ήταν ολοκληρωμένα, είχανε μια σειρά από σοβαρές «ελλείψεις» που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σαν άλλοθι.
-Ας αναφερθούμε σε μερικές απ’ αυτές..
1). Τα «ελλείμματα» των Μακρονησιωτών. Γιατί αντιστάθηκαν και δεν απεδέχθησαν τον «Νέον Αναμορφωτικό Παρθενώνα», δεν προσκύνησαν, δεν έσκυψαν το κεφάλι και δεν είπανε «σφάξε με Αγά μου ν’ αγιάσω».
2). Οι βιασμένες και βασανισμένες γυναίκες των Φυλακών Αβέρωφ «εγκλημάτησαν» γιατί δεν τους έκαναν τα κέφια.
3). Τα μνημόνια έπρεπε να μιλήσουν για το «έγκλημα» των νεαρών Επονιτών του Υμηττού και του Μπιζανίου που είχανε το θράσος να πολεμήσουν με τα λιανοντούφεκα τους –σαν ίσους προς ίσους- την Ναζιστική Υπεροπλία, πλαισιωμένους από Έλληνες φουστανελοφόρους προδότες.
Επίσης έπρεπε να πάρουν θέση και να καταδικαστούν παραδειγματικά , τα τέρατα, γεννήματα της φύσης όπως ο Άρης‑η Ηλέκτρα- ο Μπελογιάννης, ο Πλουμπίδης, οι 200 της Καισαριανής. Οι νεκροί εραστές της Ειρήνης στις χιονισμένες κορφές των Αγράφων.
…………….
«Έγκλημα», οι Αγώνες των κολασμένων της Γης , για ένα κομμάτι πικρό ψωμί, για μια ηλιαχτίδα φως, για μια άσπρη μέρα. Φτωχοί και ρακένδυτοι, πεινασμένοι και διψασμένοι.
«Έγκλημα», στην αισθητική των καλοχορτασμένων κοιλαράδων. Μιάσματα που θέλουν να εξαφανίσουν.
-Ο Κόσμος τους !!! Θέλει αμόλευτη καθαρότητα και διαφάνεια.
Δεν θέλει πληβείους και αποβράσματα. Τους θέλουν μόνο να τους υπηρετούν και να τους πίνουν το αίμα.
«Εγκληματίες» όσοι αντιστάθηκαν, όσοι αγωνίστηκαν, όσοι φυλακίστηκαν, όσοι εξορίστηκαν, όσοι εξοντώθηκαν, όσοι αποτεφρώθηκαν στα κρεματόρια, όσοι στερήθηκαν το Φως του Ήλιου, το νερό και το ψωμί, όσοι στηθήκανε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα από τους αποικιοκράτες καπιταλιστές.
«Έγκλημα» των Λαών που δεν υποτάχτηκαν, που δεν κάθισαν να τους βγάλουν τα δόντια με την τανάλια, να τους ξεριζώσουνε τα νύχια με τις πένσες και να τους στρίψουνε το λαρύγγι.
……………..
«Έγκλημα», το κάθε ξεσήκωμα, το φύσημα του ελεύθερου αγέρα, το τιτίβισμα των πουλιών, το βέλασμα των προβάτων.
«Έγκλημα», η διαρκής επανάστασης φυτών και λουλουδιών.
-Κι έχω πολλά τέτοια «εγκλήματα» να σας Ιστορήσω. Αλλά αρκετά ως εδώ…!
Γιατί οι Λαοί κάνουνε τα δικά τους μνημόνια, έχουνε πολλά ράμματα για τη γούνα τους!!!
_________________________________________________________________________________________________________
Ο Βασίλης Λιόγκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς πρόσφυγες, εργάτες, πολυφαμελίτες. Έζησε στα πρώτα παιδικά του χρόνια τη λαίλαπα της κατοχής και μεταφέρει τις τραυματικές αυτές εμπειρίες στα γραφτά του. Σπούδασε θέατρο και για ένα διάστημα δούλεψε σ’ αυτό. Αργότερα απορροφήθηκε από την παραγωγική διαδικασία όπου εργάστηκε σε διάφορες βιομηχανίες. Ο Βασίλης Λιόγκαρης είναι συγγραφέας της γενιάς και της τάξης του. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.