Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σκοτεινές πλευρές του φετινού νόμπελ ειρήνης

Όπως είναι γνω­στό  οι Κου­βα­νοί για­τροί της μπρι­γά­δας Henry Reeve δεν κέρ­δι­σαν το Νόμπελ– κάτι που δεν ήταν έκπλη­ξη (με δεδο­μέ­νη την ιστο­ρι­κή δια­δρο­μή και τη θλι­βε­ρή κατά­λη­ξη του βρα­βεί­ου), εξάλ­λου η μάχη που δώσα­με ήταν σε πολι­τι­κό επί­πε­δο, με τις 100άδες χιλιά­δες υπο­γρα­φές αλλη­λεγ­γύ­ης και δρώ­με­να στή­ρι­ξης στον διε­θνι­στι­κό αγώ­να του νησιού της επα­νά­στα­σης, με πάνω από 200.000 από Ελλάδα.

Από την πλευ­ρά της η Κού­βα δεν έδω­σε ιδιαί­τε­ρη σημα­σία στην ανα­με­νό­με­νη απόρ­ρι­ψη της υπο­ψη­φιό­τη­τας Henry Reeve (ούτε καν για το ότι δεν έγι­νε καν μνεία του νησιού της επα­νά­στα­σης και του ρόλου της μπρι­γά­δας από την ξεδιά­ντρο­πη επι­τρο­πή απονομής).

Granma — έξω από τα δόντια

Η Granma (όργα­νο του ΚΚ Κού­βας δημο­σί­ευ­σε πρό­σφα­το (11-Οκτ) ένα  σύντο­μο σχε­τι­κό σημεί­ω­μα του δημο­σιο­γρά­φου και ανα­λυ­τή διε­θνών θεμά­των  Elson Concepción Pérez | [email protected] (Βρα­βείο Δημο­σιο­γρα­φί­ας José Martí και με τιμη­τι­κή διά­κρι­ση Réplica del Machete Mambí del Generalísimo Máximo Gómez — βλ. βιο­γρα­φι­κό του εδώ)

Ειρήνη δεμένη χειροπόδαρα

Η ταξιαρ­χία Henry Reeve έχει προ­σφέ­ρει την απο­στο­λή αλλη­λεγ­γύ­ης της σε περισ­σό­τε­ρες από εκα­τό χώρες και είναι ανα­πό­σπα­στο κομ­μά­τι των 50 ιατρι­κών απο­στο­λών που έχουν συνερ­γα­στεί με πάνω από 40 χώρες κατά τη διάρ­κεια της παν­δη­μί­ας του COVID-19

Η φιλο­δο­ξία να ζήσει σε έναν κόσμο ειρή­νης είναι, μακράν, ένας στό­χος για τον οποίο αγω­νί­ζε­ται η ανθρω­πό­τη­τα, αν και τα ιδρύ­μα­τα που επι­βρα­βεύ­ουν αυτό το όνει­ρο δεν το κάνουν συνή­θως χωρίς χει­ρα­γώ­γη­ση και έξω από πολι­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και υπο­κει­με­νι­κούς παρά­γο­ντες, σε πολ­λές περι­πτώ­σεις, αντί­θε­τα –κυριο­λε­κτι­κά στην αντί­πε­ρα όχθη σ΄ότι αφο­ρά την πραγ­μα­τι­κή ειρήνη.

Τα βρα­βεία που απο­νε­μή­θη­καν φέτος από την Επι­τρο­πή Νόμπελ 2021 απο­τε­λούν αυτό που θα μπο­ρού­σε να θεω­ρη­θεί ως (του­λά­χι­στον) κακό παρά­δειγ­μα αξιο­πι­στί­ας του νορ­βη­γι­κού θεσμού ‑και δεν είναι η πρώ­τη φορά που συμ­βαί­νει, δυστυ­χώς.

Έξω από το πνεύ­μα της παγκό­σμια έγκρι­σης των λαών να δοθεί το βρα­βείο  στο Σώμα των Κου­βα­νών για­τρών και νοση­λευ­τών που φέρει το τιμη­μέ­νο όνο­μα του Henry Reeve με μια από τις πολ­λές χει­ρα­γω­γη­μέ­νες απο­φά­σεις που έβλα­ψαν δια­χρο­νι­κά την έννοια και την ουσία της ειρή­νης.

Στην ταξιαρ­χία Henry Reeve απο­δό­θη­κε η μεγά­λη τιμή απο­νο­μής Βρα­βεί­ων Ειρή­νης των Λαών (People´s Peace Awards), τα οποία επι­κυ­ρώ­θη­καν από τις υπο­γρα­φές περισ­σό­τε­ρων από εκα­τό οργα­νι­σμών, ακό­μη και 40.000 στο στό­μα του λύκουστις ίδιες  τις ΗΠΑ.

Όχι τόσο δια­με­σο­λα­βη­τι­κά ούτε με τον πακτω­λό των χρη­μα­τι­κών πόρων όσο αυτά του Νόμπελ των σκαν­δι­να­βών, αυτό το βρα­βείο –θυμί­ζου­με γεν­νή­θη­κε από την ευγνω­μο­σύ­νη της διε­θνούς κοι­νό­τη­τας για τη συμ­βο­λή του στη ζωή, την υγεία και την ανθρώ­πι­νη αλλη­λεγ­γύη σε άτο­μα και οργα­νι­σμούς όπως των Κου­βα­νών για­τρών.
Ανα­γνω­ρί­ζο­ντας «το ανε­κτί­μη­το έργο και την αφο­σί­ω­σή τους που σώζουν ζωές και δια­δί­δουν τον διε­θνι­σμό και την αλλη­λεγ­γύη σε όλο τον κόσμο».

Καμιά σχέ­ση με όλ΄αυτά το επι­χεί­ρη­μα –ιδε­ο­λό­γη­μα, βάσει του οποί­ου απο­νε­μή­θη­καν το Νόμπελ Ειρή­νης του 2021, στους δημο­σιο­γρά­φους Ντμί­τρι Μου­ρά­τοφ και Μαρία Ρέσα, Ρωσι­κής υπη­κο­ό­τη­τας και από τις Φιλιπ­πί­νες αντίστοιχα.
Σύμ­φω­να με τη δήλω­ση, «βρα­βεύ­τη­καν για τις προ­σπά­θειές τους να δια­σφα­λί­σουν την ελευ­θε­ρία της έκφρα­σης» ‑με προ­φα­νή τη χει­ρα­γώ­γη­ση και το ανα­κρι­βές …«για το έργο τους στην ελευ­θε­ρία του Τύπου και ως καταγ­γε­λία των κατα­χρή­σε­ων εξου­σί­ας σε Φιλιπ­πί­νες και Ρωσία, αντίστοιχα».
Η κρι­τι­κή επι­τρο­πή ανα­γνώ­ρι­σε τον «θαρ­ρα­λέο αγώ­να» τους για «υπε­ρά­σπι­ση των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των και της ελευ­θε­ρί­ας της έκφρα­σης» στις χώρες τους, σύμ­φω­να με τον πρό­ε­δρο της Επι­τρο­πής, Berit Reiss-Andersen.

Δε μασάμε

Ο Dmitry Muratov είναι συνι­δρυ­τής της δήθεν «ανε­ξάρ­τη­της» ρωσι­κής ημε­ρή­σιας εφη­με­ρί­δας Novaja Gazeta και η María Ressa επι­κε­φα­λής του γνω­στού CNN σε δύο πρω­τεύ­ου­σες της Νοτιο­α­να­το­λι­κής Ασί­ας (Μανί­λα και Τζα­κάρ­τα) καθώς και στο πρα­κτο­ρείο Τύπου Rappler, που πλη­ρώ­νε­ται κανο­νι­κά από το εξω­τε­ρι­κό, κυρί­ως από την αμε­ρι­κα­νι­κή οργά­νω­ση National Endowment for Democracy -NED. Το κοι­νό και στις δύο περι­πτώ­σεις, η ύπαρ­ξη μιας σκο­τει­νής χρη­μα­το­δό­τη­σης για τους σκο­πούς τους από την αμε­ρι­κά­νι­κη Agency for International Development USAID.

Δεί­τε σχε­τι­κά (από τη Granma)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο