«Σκυλιά που κάνουν συμπόσιο τις θλίψες της ανθρωπότητας» (Διαβάζοντας ένα χρήσιμο βιβλίο)

Είναι το βιβλίο του Χαουαρντ Φαστ με τίτλο «Σάι­λας Τίμπερ­μαν» από τις Πολι­τι­κές Λογο­τε­χνι­κές Εκδό­σεις το 1956 και επα­νέκ­δο­ση, υπάρ­χει σε βιβλιο­πω­λεία, από τις «Ιστο­ρι­κές εκδόσεις) .

Να θυμί­σου­με ότι ο συγ­γρα­φέ­ας (πέθα­νε στις 15/3/2002, γεν­νή­θη­κε στα 1914) ήταν ο συγ­γρα­φέ­ας του «Σπάρ­τα­κου», του βιβλί­ου στο οποίο στη­ρί­χτη­κε το σενά­ριο της ομώ­νυ­μης ται­νί­ας του Κιού­μπρικ. Μέλος του ΚΚ ΗΠΑ μέχρι το 1956, οπό­τε και δια­φο­ρο­ποι­ή­θη­κε και ασχο­λή­θη­κε μόνο με τη συγ­γρα­φή βιβλί­ων μπεστ σέλερ. Είχε τιμη­θεί με το Διε­θνές Βρα­βείο Ειρή­νης Στά­λιν (1953) και στις καλύ­τε­ρες στιγ­μές του ανέ­δει­ξε την ταξι­κή ιστο­ρία της χώρας του, μέσα από διά­φο­ρα λογο­τε­χνι­κά είδη και με δεκά­δες βιβλία. Πολύ γνω­στά ο «Ενε­χυ­ρο­δα­νει­στής», οι «Μετα­νά­στες», ενώ για τα βιβλία του «Ο Αμε­ρι­κα­νός» και «Πολί­της Τομ Πέιν» υπέ­στη τις συνέ­πειες της φοβε­ρής μακαρ­θι­κής επι­τρο­πής στη δεκα­ε­τία του ’40.

Στη δεκα­ε­τία του 1940 έγι­νε διά­ση­μος στις ΗΠΑ με δύο βιβλία του που απα­σχό­λη­σαν την Επι­τρο­πή Αντια­με­ρι­κα­νι­κών Δρά­σε­ων. Ήταν το «Πολί­της Τομ Πέιν» και το «O Αμε­ρι­κα­νός». Το πρώ­το απα­γο­ρεύ­τη­κε τότε από τις σχο­λι­κές βιβλιοθήκες.

Το βιβλίο ανα­φέ­ρε­ται στην ζοφε­ρή περί­ο­δο των διώ­ξε­ων στο όνο­μα τότε της «κομου­νι­στι­κής συνω­μο­σί­ας» και κατα­πιά­νε­ται με ζητή­μα­τα όπως: ρόλος ΜΜΕ, καλ­λιέρ­γειας κλί­μα­τος φόβου, ρόλου εκπαί­δευ­σης κλπ και από αυτή την άπο­ψη τηρου­μέ­νων των ανα­λο­γιών χρή­σι­μο και για το σήμε­ρα, περί­ο­δο πολύ­μορ­φων απα­γο­ρεύ­σε­ων… Ανα­φέ­ρου­με ορι­σμέ­να αποσπάσματα

«..Και πάνω απ’ όλα ήταν η ακα­το­νό­μα­στη, διά­χυ­τη, απρό­σω­πη απει­λή και ο υπαι­νιγ­μός για κομ­μου­νι­σμό, μια λέξη δίχως νόη­μα ή ορι­σμό, μια απει­λή, φρι­χτή, σατα­νι­κή, επι­κίν­δυ­νη, απε­ρί­γρα­φτη, ανε­ξι­χνί­α­στη μέσα του, κι απ’ έξω κάτι που θα εξε­λίσ­σο­νταν για­τί δεν ήταν δυνα­τό να μην είναι τίπο­τα και να κάνει ότι έκα­νε μη όντας κάτι..»

«…Είναι μια τυρ­ρα­νία που εύκο­λα ζεις μ’α αυτήν για­τί το μόνο αντάλ­λαγ­μα που σου ζητά­ει είναι ν’ απαρ­νη­θείς την τιμή και τη λογι­κή-και κατά πώς φαί­νε­ται γρή­γο­ρα φτά­νου­με σ’ένα σημείο όπου δεν έχου­με πια παρά μονά­χα περι­φρό­νη­ση για τη λογι­κή και μια πολύ πρω­τό­γο­νη αντί­λη­ψη για την τιμή»

«…Η σκέ­ψη γίνε­ται επι­κίν­δυ­νη και μια απ’ τις επι­κίν­δυ­νες πηγές σκέ­ψης είναι τα σχο­λειά. Πρέ­πει να ελέγ­χεις τα σχο­λεία κι αυτό σημαί­νει να ελέγ­χεις τους δασκά­λους κι αυτά που διδά­σκουν. Είναι αλή­θεια πώς μονά­χα μια απει­λή να ξεστο­μί­σεις κι οι πιο πολ­λοί δάσκα­λοι θα προ­σαρ­μό­σουν το πρό­γραμ­μά τους. Μα πάντα είναι κάμπο­σοι αρκε­τοί ώστε ν’ αντι­δρά­σουν στις μανού­βρες τους και να προ­κα­λέ­σουν περισ­σό­τε­ρη φασα­ρία απ’ ότι θα επι­θυ­μού­σαν. Δε θέλουν ακό­μα τέτοια φασα­ρία-όχι στρα­τό­πε­δα συγκέ­ντρω­σης, όχι γκαν­γκ­στε­ρι­κές συμ­μο­ρί­ες. Θα θύμι­ζαν πάρα πολύ άλλα μέρη όπου γενή­καν αυτά. Θέλουν να το κάνουν πολι­τι­σμέ­να και ήσυ­χα, μ’ όλες τις παγά­νες του νόμου και της τάξης και της νόμι­μης δια­δι­κα­σί­ας-Κι έτσι να μπο­ρούν να λένε στον κόσμο. Κοι­τά­χτε πως σας προ­στα­τεύ­ου­με απ’ αυτά τα επι­κίν­δυ­να στοι­χεί που θέλουν να μας καταστρέψουν!»

Όσο για τον τίτλο του σημειώ­μα­τος, είναι από χαρα­κτη­ρι­σμό για τις εφη­με­ρί­δες της επο­χής του γνω­στού συγ­γρα­φέα Μαρκ Τουαίν, εξαι­ρε­τι­κά πετυ­χη­μέ­νος και για την επο­χή μας, νομίζουμε!