Σουηδία: “Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν”

Επι­μέ­λεια Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Μια παλιά Αμε­ρι­κά­νι­κη ται­νία είχε τίτλο  “Σκο­τώ­νουν τα άλο­γα όταν γεράσουν”

Το παρα­κά­τω άρθρο μας την θυμίζει.

Άρθρο της Marina Weilguni

Εφη­με­ρί­δα Riktpunkt, ΚΚ Σουηδίας 

“Αρνή­θη­καν ΜΕΘ σε 81χρονο και κατέληξε.

Στις 9 Απρι­λί­ου παρου­σί­α­σε η Σου­η­δι­κή τηλε­ό­ρα­ση την περί­πτω­ση του Hanna Altinsu από την πόλη Södertälje (πόλη νότια της Στοκ­χόλ­μης) έναν 81 χρο­νο που πέθα­νε από τον ιό. 

Ο θάνα­τος ενός μεγά­λου σε η ηλι­κία ανθρώ­που όπως και η βαθειά θλί­ψη των συγ­γε­νών του δεν είναι κάτι το παράξενο.

 Είναι όμως τρο­με­ρό να περι­γρά­φουν τα παι­διά του πως αρνή­θη­καν εντα­τι­κή θερα­πεία σε κάποιον άνθρω­πο που κατά τα άλλα ήταν υγι­ής σύμ­φω­να με το ρεπορτάζ. 

Η ιατρι­κή ομά­δα εκτί­μη­σε πως οι άνθρω­ποι πάνω από 80 δεν έχουν πολ­λές πιθα­νό­τη­τες να θερα­πευ­τούν και γιαυ­τό τον άφη­σαν να πεθά­νει παρό­λο που υπήρ­χαν δια­θέ­σι­μες ΜΕΘ. 

Ενδε­χό­με­να να μην μπο­ρού­σε να τα κατα­φέ­ρει αν και έχου­με δει περι­πτώ­σεις μεγά­λων ανθρώ­πων σε ηλι­κία στην Ιτα­λία να θερα­πεύ­ο­νται. Αυτό που έκα­ναν στο Νοσο­κο­μείο είναι κυνι­κά να μην του δώσουν μια τελευ­ταία ευκαιρία. 

Όσο οι άνθρω­ποι δεν είναι πια παρα­γω­γι­κοί στον καπι­τα­λι­σμό δεν παίρ­νουν την περί­θαλ­ψη που χρειά­ζο­νται και δεν είναι μυστι­κό πως οι ηλι­κιω­μέ­νοι μας πεθαί­νουν στα γηρο­κο­μεία επει­δή επί πολ­λά χρό­νια έχουν μειω­θεί οι πόροι για την προ­στα­σία τους. 

Οι εργα­ζό­με­νοι στην “βοή­θεια στο σπί­τι”(εναλ­λα­κτι­κή λύση αντί του Γηρο­κο­μεί­ου) δεν προ­λα­βαί­νουν και στο πρό­γραμ­μα της τηλε­ό­ρα­σης διη­γεί­ται για­τρός της εντα­τι­κής πως καλέ­στη­κε σε έκτα­κτο περι­στα­τι­κό ασθέ­νειας από κορώ­να, από υπο­νο­σο­κό­μα που την περί­με­νε στο σπί­τι του ηλι­κιω­μέ­νου χωρίς κανέ­να μέσο προστασίας. 

Στο ερώ­τη­μα πως είναι αυτό δυνα­τόν πήρε την απά­ντη­ση πως δεν υπάρ­χει εξο­πλι­σμός προ­στα­σί­ας και δεν υπήρ­χε κανείς άλλος να βοη­θή­σει. Στην περί­πτω­ση του Altinsu ο ασθε­νής ήταν μετα­νά­στης και δεν είχε την ίδια δυνα­τό­τη­τα να ακου­στεί η φωνή του.

Πόσο χαμη­λά έχει πέσει η ηθι­κή μιας κοι­νω­νί­ας όταν φυσιο­λο­γι­κοί άνθρω­ποι δέχο­νται και εφαρ­μό­ζουν την ιδε­ο­λο­γία του καπι­τα­λι­σμού και δεν αντι­δρούν στις κατευ­θύν­σεις που πηγά­ζουν από το επί­κε­ντρο της εξουσίας;

Δεν έχει καμιά σημα­σία να δαι­μο­νο­ποι­ή­σου­με τους συγκε­κρι­μέ­νους για­τρούς που πήραν αυτή την από­φα­ση. Θέλω να τονί­σω πόσο επι­κίν­δυ­νη είναι η χωρίς περί­σκε­ψη απο­δο­χή της ιδε­ο­λο­γί­ας της απάν­θρω­πης κερδοσκοπίας. 

Οι νόμοι και οι κανο­νι­σμοί που καθο­ρί­ζουν την παρο­χή υγεί­ας δεν έχουν προ­κύ­ψει για το καλό των ανθρώ­πων αλλά για τις ανά­γκες του κεφα­λαί­ου και επι­δέ­χο­νται αμφι­σβή­τη­ση με βρο­ντε­ρή  φωνή. Δεν ισχύ­ει μόνο ο αγώ­νας ενά­ντια στον καπι­τα­λι­σμό αλλά και ενά­ντια στην ιδε­ο­λο­γι­κή ομί­χλη που μας μετα­τρέ­πει σε υπά­κουα εργα­λεία της απανθρωπιάς”.

Marina Weilguni

Πάνος Αλεπλιώτης

Εργά­στη­κε σαν γεω­λό­γος, περι­βαλ­λο­ντο­λό­γος και χωρο­τά­κτης στην Ελλά­δα και στην Σου­η­δία. Δημο­τι­κός σύμ­βου­λος Πυλαί­ας Θεσ­σα­λο­νί­κης 87/90 και 99/2002. Αντι­δή­μαρ­χος Πυλαί­ας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.