Η Σοφία Βέμπο γεννήθηκε στην Καλλίπολη της Θράκης στις 10 Φεβρουαρίου του 1910. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Τσαριτσάνη του νομού Λάρισας και κατόπιν στο Βόλο, όπου οι γονείς της εργάστηκαν ως καπνεργάτες.
Η πλούσια σε επιτυχίες καλλιτεχνική ζωή της Βέμπο, που άρχισε όταν ήταν 17 χρόνων στο θέατρο «Αστόρια» της Θεσσαλονίκης. Το 1933 κατέβηκε στην Αθήνα όπου ο Φ. Σαμαρτζής την παρουσίασε στον «Παπαγάλο». Από εκείνη τη χρονιά μέχρι το 1938 η Βέμπο θα τραγουδά τσιγγάνικα και δημοτικά τραγούδια με μεγάλη επιτυχία.
Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος θα σημάνει μια νέα περίοδο επιτυχιιών για τη Βέμπο. Τα τραγούδια της «Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του», «κορόιδο Μουσουλίνι», «Παιδιά της Ελλάδας» κ.ά. θα γίνουν από τα πιο δημοφιλή απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδος.
Το 1942 η Βέμπο μαζί με τον μετέπειτα σύζυγό της συγγραφέα Μίμη Τσιφόρο, θα περιοδεύσουν στη Μέση Ανατολή.
Το 1950 θα δημιουργήσει το Θέατρο ΒΕΜΠΟ όπυο έπαιξε και τραγούδησε μέχρι το 1971.
Το 1959 πρωταγωνιστεί στην κινηματογραφική ταινία «Στουρνάρα 288», όπου υποδύεται μια διάσημη τραγουδίστρια που ξεχάστηκε από τους θαυμαστές της κι εργαζόταν ως καθηγήτρια πιάνου. Είχε προηγηθεί η συμμετοχή της το 1955 στην κλασσική «Στέλλα» και το 1938 στην «Προσφυγοπούλα», όπου είχε κάνει και το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη.
Η Σοφία Βέμπο αποτραβηγμένη από το θέατρο, αλλά όχι και από τη ζωή, τη βραδιά της σφαγής του Πολυτεχνείου (17/11/1973) θα μετατρέψει το διαμέρισμα της επί της οδού Στουρνάρα σε καταφύγιο, χειρουργείο και σταθμό πρώτων βοηθειών για τα θύματα των φασιστών δικτατόρων (Άμβλυνε έτσι τις εντυπώσεις από τη συμμετοχή της σε χουντικές γιορτές).
Πέθανε στις 11 Μαρτίου 1978. Μία μέρα αργότερα χιλιάδες κόσμου τη συνόδευσαν στην τελευταία κατοικία της.
