Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σοφία Βέμπο, θα τη θυμόμαστε για την καλλιτεχνική της παρουσία και τη στάση της τη βραδιά του Πολυτεχνείου

Η Σοφία Βέμπο γεν­νή­θη­κε στην Καλ­λί­πο­λη της Θρά­κης στις 10 Φεβρουα­ρί­ου του 1910. Μετά τη Μικρα­σια­τι­κή κατα­στρο­φή, η οικο­γέ­νειά της εγκα­τα­στά­θη­κε στην Τσα­ρι­τσά­νη του νομού Λάρι­σας και κατό­πιν στο Βόλο, όπου οι γονείς της εργά­στη­καν ως καπνεργάτες.

Η πλού­σια σε επι­τυ­χί­ες καλ­λι­τε­χνι­κή ζωή της Βέμπο, που  άρχι­σε όταν ήταν 17 χρό­νων στο θέα­τρο «Αστό­ρια» της Θεσ­σα­λο­νί­κης. Το 1933 κατέ­βη­κε στην Αθή­να όπου ο Φ. Σαμαρ­τζής την παρου­σί­α­σε στον «Παπα­γά­λο». Από εκεί­νη τη χρο­νιά μέχρι το 1938 η Βέμπο θα τρα­γου­δά τσιγ­γά­νι­κα και δημο­τι­κά τρα­γού­δια με μεγά­λη επιτυχία.

Ο ελλη­νοϊ­τα­λι­κός πόλε­μος θα σημά­νει μια νέα περί­ο­δο επι­τυ­χι­ιών για τη Βέμπο. Τα τρα­γού­δια της «Βάζει ο Ντού­τσε τη στο­λή του», «κορόι­δο Μου­σου­λί­νι», «Παι­διά της Ελλά­δας» κ.ά. θα γίνουν από τα πιο δημο­φι­λή απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδος.

Το 1942 η Βέμπο μαζί με τον μετέ­πει­τα σύζυ­γό της συγ­γρα­φέα Μίμη Τσι­φό­ρο, θα περιο­δεύ­σουν στη Μέση Ανατολή.

Το 1950 θα δημιουρ­γή­σει το Θέα­τρο ΒΕΜΠΟ όπυο έπαι­ξε και τρα­γού­δη­σε μέχρι το 1971.

Το 1959 πρω­τα­γω­νι­στεί στην κινη­μα­το­γρα­φι­κή ται­νία «Στουρ­νά­ρα 288», όπου υπο­δύ­ε­ται μια διά­ση­μη τρα­γου­δί­στρια που ξεχά­στη­κε από τους θαυ­μα­στές της κι εργα­ζό­ταν ως καθη­γή­τρια πιά­νου. Είχε προη­γη­θεί η συμ­με­το­χή της το 1955 στην κλασ­σι­κή «Στέλ­λα» και το 1938 στην «Προ­σφυ­γο­πού­λα», όπου είχε κάνει και το ντε­μπού­το της στη μεγά­λη οθόνη.

Η Σοφία Βέμπο απο­τρα­βηγ­μέ­νη από το θέα­τρο, αλλά όχι και από τη ζωή, τη βρα­διά της σφα­γής του Πολυ­τε­χνεί­ου (17/11/1973) θα μετα­τρέ­ψει το δια­μέ­ρι­σμα της επί της οδού Στουρ­νά­ρα σε κατα­φύ­γιο, χει­ρουρ­γείο και σταθ­μό πρώ­των βοη­θειών για τα θύμα­τα των φασι­στών δικτα­τό­ρων (Άμβλυ­νε έτσι τις εντυ­πώ­σεις από τη συμ­με­το­χή της σε χου­ντι­κές γιορτές).

vempo1

Πέθα­νε στις 11 Μαρ­τί­ου 1978. Μία μέρα αργό­τε­ρα χιλιά­δες κόσμου τη συνό­δευ­σαν στην τελευ­ταία κατοι­κία της.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο