Σπέρνουν ανέμους και θα θερίσουν κοινωνικές θύελλες ‑συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Συνέ­ντευ­ξη Δημή­τρη Κου­τσού­μπα στο “iEnergeia.gr” ‑στον δημο­σιο­γρά­φο Βασί­λη Σκουρή

— Άλλη μία Σύνο­δος Κορυ­φής για την Ενέρ­γεια, αυτήν τη φορά στην Πρά­γα. Ήθε­λα το σχό­λιό σας…

— Στη Σύνο­δο Κορυ­φής συμ­φώ­νη­σαν να σηκώ­σουν ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρα βάρη οι λαοί, έτσι ώστε να μην πλη­γεί η περι­βό­η­τη αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα του κεφα­λαί­ου. Σπέρ­νουν νέους ανέ­μους και θα θερί­σουν κοι­νω­νι­κές θύελ­λες. Συνο­λι­κά, τα εναλ­λα­κτι­κά σχέ­δια που συζη­τή­θη­καν δεν αμφι­σβη­τούν τις βασι­κές επι­λο­γές της ΕΕ μέχρι σήμε­ρα, που έχουν αυξή­σει δρα­μα­τι­κά την ενερ­γεια­κή φτώ­χεια για τους λαούς, ήδη πριν ξεσπά­σει ο πόλε­μος στο έδα­φος της Ουκρα­νί­ας. Για μια ακό­μα φορά απο­δει­κνύ­ε­ται πόσο απα­τη­λός είναι ο μύθος της «κοι­νο­τι­κής αλλη­λεγ­γύ­ης», που τάχα θα απο­τε­λού­σε ασπί­δα για τους εργαζόμενους.

Οι δια­φω­νί­ες που εκδη­λώ­θη­καν αφο­ρούν ουσια­στι­κά τον επι­με­ρι­σμό ζημιών και κερ­δών μετα­ξύ των δια­φό­ρων κρα­τών και των μονο­πω­λια­κών ομί­λων τους. Αφο­ρούν επί­σης την επι­λο­γή του τρό­που που θα ματώ­σουν οι λαοί, είτε ως κατα­να­λω­τές, είτε ως άμε­σα φορο­λο­γού­με­νοι, είτε μέσω της απο­πλη­ρω­μής νέων δανείων.

Ενιαία πολιτική η ΕΕ έχει μόνο σε βάρος των λαών

— Για­τί η ΕΕ δεν κατορ­θώ­νει να έχει μια ενιαία πολι­τι­κή για την Ενέρ­γεια; Και η τωρι­νή κρί­ση εκτι­μά­τε ότι θα κλι­μα­κω­θεί στο μέλλον;

— Εδώ που τα λέμε, η μόνη ενιαία πολι­τι­κή που έχει δια­μορ­φώ­σει η ΕΕ είναι αυτή της στρα­τη­γι­κής σε βάρος των λαών των κρα­τών — μελών της. Οι λαοί είναι αυτοί που πλη­ρώ­νουν σήμε­ρα την «απε­λευ­θέ­ρω­ση» της αγο­ράς Ενέρ­γειας, την «πρά­σι­νη μετά­βα­ση» και τον ενερ­γεια­κό πόλε­μο της ΕΕ με τη Ρωσία, για να βρουν κερ­δο­φό­ρα διέ­ξο­δο για επεν­δύ­σεις τα υπερ­συσ­σω­ρευ­μέ­να κεφά­λαια των «πρά­σι­νων» ομί­λων. Συνέ­νο­χοι για την υλο­ποί­η­ση αυτής της αντι­λαϊ­κής στρα­τη­γι­κής στη χώρα μας είναι η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Σήμε­ρα, οι δια­φω­νί­ες των κυβερ­νή­σε­ων για την ενιαία προ­μή­θεια φυσι­κού αερί­ου και την επι­βο­λή πλα­φόν αφο­ρούν την κατα­νο­μή ζημιών και κερ­δών των ομί­λων κάθε κρά­τους. Η Γερ­μα­νία με τη μεγα­λύ­τε­ρη οικο­νο­μι­κή ισχύ έχει τη δυνα­τό­τη­τα φθη­νό­τε­ρου δανει­σμού και προ­νο­μια­κών συμ­βο­λαί­ων αγο­ράς Ενέρ­γειας. Οι ΗΠΑ και ορι­σμέ­να κρά­τη, όπως η Πολω­νία και η Ελλά­δα, την πιέ­ζουν να σηκώ­σει την κοι­νή ενιαία επι­βά­ρυν­ση και αυτή απα­ντά ανα­δει­κνύ­ο­ντας τον υπαρ­κτό κίν­δυ­νο να μειω­θούν οι ανα­γκαί­ες εισα­γω­γές φυσι­κού αερί­ου, να εξα­σθε­νί­σει κι άλλο το ευρώ και να μην προ­χω­ρή­σει ο περιο­ρι­σμός της κατα­νά­λω­σης. Γι’ αυτό λέμε ότι οι αντι­θέ­σεις στο εσω­τε­ρι­κό της ΕΕ θα οξυν­θούν το επό­με­νο διά­στη­μα και η συνο­χή της θα δοκιμαστεί.

— Ορι­σμέ­νοι σημειώ­νουν πως ο στό­χος της απε­ξάρ­τη­σης της ΕΕ από τη ρωσι­κή Ενέρ­γεια οδη­γεί σε ενερ­γεια­κή εξάρ­τη­ση από τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες — κορυ­φαίο, ίσως, παρά­δειγ­μα το LNG. Συμ­φω­νεί­τε; Και μπο­ρεί τελι­κά να είναι ανε­ξάρ­τη­τη η ΕΕ;

— Πράγ­μα­τι, ο μεγά­λος κερ­δι­σμέ­νος από τον ενερ­γεια­κό πόλε­μο ΕΕ — Ρωσί­ας είναι σήμε­ρα οι ΗΠΑ, με τις εξα­γω­γές του πανά­κρι­βου LNG. Ωστό­σο το παρά­δειγ­μα της Βρε­τα­νί­ας, όπου το ακρι­βό ρεύ­μα γονα­τί­ζει τα λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά ενώ η ίδια δεν εξαρ­τά­ται ιδιαί­τε­ρα απ’ τις εισα­γω­γές, υπο­γραμ­μί­ζει ότι δεν αρκεί η ενερ­γεια­κή επάρ­κεια για να εξα­λει­φθεί η ενερ­γεια­κή φτώ­χεια. Βλέ­πε­τε, όταν βασι­λεύ­ει το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος και ο αντα­γω­νι­σμός των ομί­λων μέσα σ’ αυτήν τη ζού­γκλα της «απε­λευ­θε­ρω­μέ­νης αγο­ράς» της ΕΕ, δεν μπο­ρούν να αξιο­ποι­η­θούν οι ενερ­γεια­κές πηγές κάθε χώρας σε όφε­λος της λαϊ­κής ευημερίας.

Για παρά­δειγ­μα, η πολι­τι­κή της ΕΕ οδή­γη­σε στην ακύ­ρω­ση της αξιο­ποί­η­σης του εγχώ­ριου λιγνί­τη στην Ελλά­δα και στην αύξη­ση των εισα­γω­γών «πρά­σι­νης» υπο­δο­μής για την αξιο­ποί­η­ση των ΑΠΕ.

Σε τελευ­ταία ανά­λυ­ση, η «Ευρω­παϊ­κή Ενω­ση» ή θα γίνει σοσια­λι­στι­κή τελι­κά ή θα οδη­γή­σει σε όλε­θρο τους λαούς της σε όλους τους τομείς. Γι’ αυτό και σήμε­ρα όλο και δυνα­μώ­νει η ανα­γκαιό­τη­τα απο­δέ­σμευ­σης χωρών από την ΕΕ, η οποία είναι απα­ραί­τη­το να συνο­δεύ­ε­ται από την ανα­ζή­τη­ση και το άνοιγ­μα του δρό­μου του σοσια­λι­σμού για τους λαούς τους.

— Η κυβέρ­νη­ση επι­μέ­νει πως η χώρα δεν θα έχει πρό­βλη­μα ενερ­γεια­κής επάρ­κειας τον χει­μώ­να, αλλά και ότι θα δώσει τα περισ­σό­τε­ρα χρή­μα­τα σε όλη την Ευρώ­πη για τους λογα­ρια­σμούς Ενέργειας…

— Καμιά εμπι­στο­σύ­νη δεν πρέ­πει να υπάρ­ξει στις δια­βε­βαιώ­σεις της κυβέρ­νη­σης για επάρ­κεια. Οποιος αμφι­βάλ­λει, ας ρίξει μια ματιά στις περι­κο­πές που ήδη προ­βλέ­πει το σχέ­διο έκτα­κτης ανά­γκης της ΡΑΕ, με βάση τις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ. Οι ενερ­γεια­κές εισα­γω­γές είναι αντι­κει­με­νι­κά ευά­λω­τες σε συν­θή­κες ενερ­γεια­κού και πραγ­μα­τι­κού πολέ­μου. Επί­σης, η καθυ­στε­ρη­μέ­νη επα­να­λει­τουρ­γία των λιγνι­τι­κών σταθ­μών θα υλο­ποι­η­θεί με τους χει­ρό­τε­ρους όρους, σχε­τι­κά με το κόστος παραγωγής.

Άλλω­στε, το κύριο ζήτη­μα δεν είναι η εξα­σφά­λι­ση μιας τυπι­κής επάρ­κειας καυ­σί­μων, τα οποία θα είναι απλη­σί­α­στα στην πρά­ξη λόγω της ακρί­βειας. Η κυβέρ­νη­ση επι­δο­τεί στην ουσία την αύξη­ση τιμών, τον πλη­θω­ρι­σμό και τα κέρ­δη των μονο­πω­λί­ων, απ’ τις δικές μας τσέ­πες, τις τσέ­πες των φορο­λο­γού­με­νων.

Αξιοποίηση των εγχώριων πηγών Ενέργειας
με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες

— Κατά τη γνώ­μη σας, τι πρέ­πει να γίνει για τα ευά­λω­τα τμή­μα­τα του πλη­θυ­σμού; Τι μέτρα να ληφθούν;

— Το οξυ­μέ­νο πρό­βλη­μα της ακρι­βής Ενέρ­γειας αφο­ρά το σύνο­λο των εργα­ζο­μέ­νων, των λαϊ­κών οικο­γε­νειών, και όχι μόνο όσους ήδη βιώ­νουν συν­θή­κες ακραί­ας φτώ­χειας. Εμείς προ­τεί­νου­με και παλεύ­ου­με για την αξιο­ποί­η­ση όλων των εγχώ­ριων πηγών: Για παρά­δειγ­μα, την αξιο­ποί­η­ση του εγχώ­ριου λιγνί­τη χωρίς τις επι­βα­ρύν­σεις του εμπο­ρί­ου ρύπων, επί­σης την επέ­κτα­ση των μεγά­λων υδροη­λε­κτρι­κών σταθ­μών με γνώ­μο­να τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες και όχι τα κέρ­δη των ομί­λων στο Χρη­μα­τι­στή­ριο Ενέρ­γειας. Απαι­τού­με την ουσια­στι­κή αύξη­ση των μισθών και την κατάρ­γη­ση των έμμε­σων φόρων στα καύ­σι­μα, ενά­ντια στις δεσμεύ­σεις για «ματω­μέ­να πλε­ο­νά­σμα­τα». Απαι­τού­με την απο­χώ­ρη­ση απ’ τις κυρώ­σεις κατά της Ρωσί­ας, που στην ουσία επι­βα­ρύ­νουν τον λαό μας. Η αντι­με­τώ­πι­ση του προ­βλή­μα­τος της ακρι­βής Ενέρ­γειας απαι­τεί θέλη­ση για απο­φα­σι­στι­κή σύγκρου­ση με τις δεσμεύ­σεις της ΕΕ και τους στό­χους του κεφαλαίου.

— Και ως προς την ενερ­γεια­κή επάρ­κεια; Σε ποιο μοντέ­λο πρέ­πει να στη­ρι­χτεί η χώρα; Ποιο είναι το μέλ­λον της;

— Η Ελλά­δα είναι πλού­σια σε εγχώ­ριες ενερ­γεια­κές πηγές και μπο­ρεί αντι­κει­με­νι­κά να δια­σφα­λί­σει την επάρ­κειά της. Το πραγ­μα­τι­κό πρό­βλη­μα είναι η χάρα­ξη ενερ­γεια­κής πολι­τι­κής με γνώ­μο­να το κέρ­δος των ομί­λων και τις κατευ­θύν­σεις της «πρά­σι­νης μετά­βα­σης» και όχι το σύνο­λο των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών. Αυτός είναι ο λόγος για τη συρ­ρί­κνω­ση της εγχώ­ριας λιγνι­τι­κής παρα­γω­γής και για τον χαμη­λό βαθ­μό αξιο­ποί­η­σης των υδροη­λε­κτρι­κών σταθ­μών. Η καθυ­στέ­ρη­ση στην έρευ­να και αξιο­ποί­η­ση των εγχώ­ριων κοι­τα­σμά­των υδρο­γο­ναν­θρά­κων οφεί­λε­ται, επί­σης, στα γνω­στά παζά­ρια στο πλαί­σιο του ΝΑΤΟ. Μόνο η κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση του συνό­λου της παρα­γω­γής, της μετα­φο­ράς και της δια­νο­μής της Ενέρ­γειας, στο πλαί­σιο του κεντρι­κού επι­στη­μο­νι­κού σχε­δια­σμού, του σοσια­λι­σμού, μπο­ρεί να δια­σφα­λί­σει την αξιο­ποί­η­ση όλων των εγχώ­ριων πηγών για τη δια­σφά­λι­ση της λαϊ­κής ευημερίας.

Αντιπαλεύουμε την αξιοποίηση των ενεργειακών πηγών
με γνώμονα το κέρδος των «πράσινων» ομίλων

— Για­τί το ΚΚΕ πολε­μά­ει την «πρά­σι­νη Ενέργεια»;

— Το ΚΚΕ αντι­πα­λεύ­ει τα «πρά­σι­να άλο­γα» που πλα­σά­ρουν στον λαό στο όνο­μά της, αλλά και το «πράσ­σειν άλο­γα», με τις πολι­τι­κές επι­λο­γές τους.

Συγκε­κρι­μέ­να, το ΚΚΕ αντι­πα­λεύ­ει την αξιο­ποί­η­ση των ενερ­γεια­κών πηγών με γνώ­μο­να το κέρ­δος των «πρά­σι­νων» ομί­λων, τόσο σε βάρος των λαϊ­κών ανα­γκών όσο και σε βάρος της πραγ­μα­τι­κής — και όχι στα λόγια — προ­στα­σί­ας του περι­βάλ­λο­ντος. Χαρα­κτη­ρι­στι­κά παρα­δείγ­μα­τα η σπα­τά­λη Ενέρ­γειας με την αξιο­ποί­η­ση του εισα­γό­με­νου φυσι­κού αερί­ου για ηλε­κτρο­πα­ρα­γω­γή και η κατα­στρο­φή μεγά­λων κατα­πρά­σι­νων δασι­κών εκτά­σε­ων από γιγα­ντιαία αιο­λι­κά πάρ­κα χωρίς κανέ­ναν επι­στη­μο­νι­κό σχε­δια­σμό. Είδα­με, επί­σης, την υπο­κρι­σία των εκπρο­σώ­πων της «πρά­σι­νης πολι­τι­κής», οι οποί­οι τώρα πρω­τα­γω­νι­στούν στην απο­στο­λή κατα­στρο­φι­κών βαρέ­ων όπλων στο έδα­φος της Ουκρα­νί­ας και στην επα­να­λει­τουρ­γία των ανθρα­κι­κών σταθ­μών, για να κερ­δί­σει το ΝΑΤΟ την ανα­μέ­τρη­ση με τη Ρωσία.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος μπο­ρεί να τη δια­σφα­λί­σει απο­τε­λε­σμα­τι­κά μόνο μια ανω­τέ­ρου τύπου κοι­νω­νι­κή οργά­νω­ση, η σοσια­λι­στι­κή, όπου το νερό, η Ενέρ­γεια, η Υγεία, η ίδια η εργα­τι­κή δύνα­μη δεν θα απο­τε­λούν πλέ­ον εμπορεύματα.

Ο λαός με αποφασιστικότητα ενάντια σε εκείνους
που απειλούν να τον στείλουν στο ιμπεριαλιστικό «σφαγείο»

— Ο πόλε­μος της Ενέρ­γειας στην περιο­χή έφε­ρε και τη νέα συμ­φω­νία Τουρ­κί­ας — Λιβύ­ης. Εκτι­μά­τε ότι θα οδη­γη­θού­με σε θερ­μό επει­σό­διο με την Αγκυ­ρα, ενδε­χο­μέ­νως και σε σύγκρου­ση το επό­με­νο διάστημα;

— Πριν από αυτήν τη νέα συμ­φω­νία Τουρ­κί­ας — Λιβύ­ης υπήρ­ξε το απα­ρά­δε­κτο τουρ­κο­λι­βυ­κό σύμ­φω­νο, που κατα­πα­τά κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της Ελλά­δας. Σε αυτήν την εξέ­λι­ξη άνοι­ξε διά­πλα­τα το δρό­μο η αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή στρα­τιω­τι­κή επέμ­βα­ση στη Λιβύη, με τη στή­ρι­ξη και της Ελλά­δας, στο όνο­μα δήθεν της «δημο­κρα­τί­ας». Εκεί­νη τη στρα­τιω­τι­κή επέμ­βα­ση, που άνοι­ξε αυτόν τον «φαύ­λο κύκλο», την κατα­δί­κα­σε τότε μόνο το ΚΚΕ. Αυτά είναι κρί­σι­μα ζητή­μα­τα, που δεν μπο­ρεί να ξεχνά­με, για­τί δεί­χνουν σε τι κυκε­ώ­να προ­βλη­μά­των μάς μπλέ­κουν κάθε φορά οι «ισχυ­ροί σύμ­μα­χοί μας» και οι ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις, δεξιές, κεντρώ­ες ή «αρι­στε­ρές», που έχουν «πυξί­δα» τους τα συμ­φέ­ρο­ντα των λίγων και των συμ­μά­χων τους.

Πρό­κει­ται για τους ίδιους «συμ­μά­χους» που εξο­πλί­ζουν «σαν αστα­κό» την Τουρ­κία, που «κάνουν πλά­τες» στις διεκ­δι­κή­σεις της στο Αιγαίο, στην τουρ­κι­κή εισβο­λή και κατο­χή της Κύπρου, στις απει­λές πολέ­μου και στις τουρ­κι­κές παρα­βιά­σεις και υπερπτήσεις.

Είναι απα­ρά­δε­κτη η στά­ση της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, των άλλων κομ­μά­των, που χρό­νια τώρα καλ­λιερ­γούν τον εφη­συ­χα­σμό, την ώρα που οι διεκ­δι­κή­σεις της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης έχουν ανα­βαθ­μι­στεί χρό­νο με τον χρόνο.

Ο λαός μας πρέ­πει να είναι έτοι­μος τόσο για το ενδε­χό­με­νο θερ­μού επει­σο­δί­ου με την Τουρ­κία, όσο και για γενι­κό­τε­ρες πολε­μι­κές εμπλο­κές της χώρας μας, που «κυο­φο­ρού­νται» στους κόλ­πους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αλλά το κυριό­τε­ρο δεν είναι η ετοι­μό­τη­τα, αλλά η απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα που πρέ­πει να δεί­ξει για την προ­ά­σπι­ση των δικών του συμ­φε­ρό­ντων, ενά­ντια σε εκεί­νους και εκεί­να που απει­λούν να τον στεί­λουν στο «σφα­γείο» των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων για τα κέρ­δη μιας χού­φτας μονοπωλίων.

Δεν διαλέγουμε ληστή, είμαστε με την πλευρά των λαών

— Αλή­θεια, πώς αισθά­νε­στε όταν ακού­τε να σας κατη­γο­ρούν κάποιοι ότι στη­ρί­ζε­τε τον Πού­τιν και τη Ρωσία λόγω …Σοβιε­τι­κής Ενωσης;

— Είναι πράγ­μα­τι λυπη­ρό το γεγο­νός κάποιοι — και φυσι­κά εδώ δεν ανα­φέ­ρο­μαι στους ορκι­σμέ­νους κατ’ επάγ­γελ­μα αντι­κομ­μου­νι­στές, αλλά σε όλους τους υπό­λοι­πους — να μην μπο­ρούν να βγά­λουν τις παρω­πί­δες τους και να παραι­τη­θούν από ανε­δα­φι­κά στε­ρε­ό­τυ­πα, που τους εμπο­δί­ζουν να ανα­κα­λύ­ψουν την αλήθεια.

Μια τέτοια αλή­θεια είναι πως η Ρωσία σήμε­ρα δεν είναι ένα εργα­τι­κό κρά­τος, όπως η Σοβιε­τι­κή Ενω­ση, που ήταν ένα στή­ριγ­μα για τους λαούς στην πάλη τους για τα κοι­νω­νι­κά και πολι­τι­κά δικαιώ­μα­τα, για την ειρή­νη, και βέβαια καλώς είχε τότε η Σοβιε­τι­κή Ενω­ση την υπο­στή­ρι­ξη του ΚΚΕ και άλλων Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των, παρά επι­μέ­ρους αδυ­να­μί­ες και λάθη, για τα οποία έχου­με κατά και­ρούς μιλήσει.

Σήμε­ρα βιώ­νου­με μια εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κή κατά­στα­ση. Εκεί έχουν νική­σει όλες εκεί­νες οι εσω­τε­ρι­κές και εξω­τε­ρι­κές δυνά­μεις, που πολε­μού­σαν τον σοσια­λι­σμό και ήθε­λαν την ανα­τρο­πή του. Δυστυ­χώς τα κατά­φε­ραν, και η σημε­ρι­νή Ρωσία και η ηγε­σία της είναι δικό τους «τέκνο». Αλλω­στε, ο Πού­τιν και οι γύρω από αυτόν συνερ­γά­στη­καν με τη «Δύση» για την ανα­τρο­πή του σοσια­λι­σμού και της ΕΣΣΔ. Αυτοί την έκα­ναν έτσι, ως «εικό­να και ομοί­ω­ση» του αντι­κομ­μου­νι­σμού και της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, που «πρώ­τοι διδά­ξα­ντες» είναι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Ας μην κάνουν πως δεν ξέρουν τίπο­τα για τον «φόνο», για τα εγκλή­μα­τα που διέ­πρα­ξαν οι δυνά­μεις αυτές σε Γιου­γκο­σλα­βία, Αφγα­νι­στάν, Λιβύη, Συρία, Ουκρα­νία και αλλού, πότε σε συνερ­γα­σία και πότε σε αντι­πα­λό­τη­τα με τη σημε­ρι­νή καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία.

Η θέση του ΚΚΕ είναι από­λυ­τη και ξάστε­ρη: Δεν δια­λέ­γου­με ληστή, είμα­στε με την πλευ­ρά των λαών, που δεν πρέ­πει να τρέ­φουν καμία αυτα­πά­τη ούτε για τα προ­σχή­μα­τα περί «δημο­κρα­τί­ας», που αξιο­ποιούν ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, ούτε περί δήθεν «αντι­φα­σι­σμού», που αξιο­ποιεί η Ρωσία. Καμία εμπι­στο­σύ­νη στις αστι­κές τάξεις, στις συμ­μα­χί­ες τους, τώρα να δυνα­μώ­σει η πάλη για να κλεί­σουν οι ξένες στρα­τιω­τι­κές βάσεις, να απε­μπλα­κού­με από ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια, πολέ­μους και συμ­μα­χί­ες, με τους λαούς να έχουν το «πάνω χέρι» στον τόπο τους.