Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σπεράντζα Βρανά, είχε αύρα και τσαγανό

Στις 29 Σεπτεμ­βρί­ου 2009 έφυ­γε από τη ζωή η ηθο­ποιός Σπε­ράν­τζα Βρα­νά. Το πραγ­μα­τι­κό της όνο­μα ήταν Ελπί­δα Χωμα­τια­νού και γεν­νή­θη­κε στο Μεσο­λόγ­γι, στις 6/2/1932 (κατά άλλους το 1926). Η παρου­σία της πλη­θω­ρι­κή, το βλέμ­μα της αφο­πλι­στι­κό, ο λόγος της ευθύς. Είχε αύρα και τσα­γα­νό. Αθυ­ρό­στο­μη, μα και γεν­ναία στα «θέλω» της.

Ξεκι­νώ­ντας από τα μπου­λού­κια, εργά­στη­κε αργό­τε­ρα στον κινη­μα­το­γρά­φο και στο αθη­ναϊ­κό θέα­τρο, έγι­νε ακό­μα και συγγραφέας.

Την πρώ­τη της επαγ­γελ­μα­τι­κή εμφά­νι­ση πραγ­μα­το­ποί­η­σε το 1948 στο θέα­τρο «Μετρο­πό­λι­ταν» της Αθή­νας στην επι­θε­ώ­ρη­ση των Αλέ­κου Σακελ­λά­ριου και Χρή­στου Γιαν­να­κό­που­λου «Άνθρω­ποι, Άνθρω­ποι». Τότε πρω­το­τρα­γού­δη­σε το «Τραμ το τελευ­ταίο», τρα­γού­δι που απο­τε­λεί το σήμα κατα­τε­θέν της.

Η πρώ­τη κινη­μα­το­γρα­φι­κή εμφά­νι­σή της έγι­νε με την ται­νία «Ελα στο θείο» (1950). Εγι­νε ευρύ­τε­ρα γνω­στή από τις ερμη­νεί­ες της στις ται­νί­ες «Η ωραία των Αθη­νών» και «Η κάλ­πι­κη λίρα». Η τελευ­ταία ται­νία της ήταν το «Safe Sex» (1999).

Εγρα­ψε τα βιβλία: «Επι­θε­ώ­ρη­ση, καψού­ρα μου», «Ποιος θα μου πει την αλή­θεια;», «Τολ­μώ», «Τα μπου­ζού­κια, το θέα­τρο και εγώ», «Πώς πάχυ­να, κάνο­ντας δίαιτες».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο