Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σπουδή στον Φάουστ

Τ΄ήταν πρώ­τα
Πριν να φέξει;
Πνεύ­μα, βόηθα!
Δες τη λέξη!

“Εν αρχή ην ο Έρως
Πάντα δι΄αυτού εγένετο
Και χωρίς αυτού εγένετο
Ουδέ εν ο γέγονεν”.

Ανα­στά­τω­ση πολλή
Μου φέρ­νεις Πνεύμα!
Που ΄ναι οι λέξεις!
Τι να πράξω!

“Μην πλα­νη­θείς και παιδευτείς
Πορεί­ες ν΄ανιχνεύεις
Κι αγέ­ρι­νους για να διαβεί
Δρό­μους να του χαράζεις.
Τις λέξεις του τις είδανε
Μες στο βαθύ πηγάδι
Μόνο τ΄αστέρια τ΄ουρανού
Και τ΄αργυρό φεγγάρι.
Μα σαν θα βγουν οι χτύ­ποι του
Και θα συναντηθούνε
Χεί­λια τα χεί­λια θα καούν
Και θα μοιριολογούνε”.

Χινό­πω­ρο η ψυχή μου Πνεύμα
Μέχρις δακρύων.
Πρά­ξη, βόηθα!
Βρες τις λέξεις!

“Πάρε τρα­γού­δι σιγαλό,
Πικρό, γλυκοθλιμμένο,
Μη και σου μάσει τ΄όνειρο
Και στο κρυφοτυλίξει
Να σου το στεί­λει το πρωί
Δρο­σά­το, μυρωμένο”.

Χρή­στος Νικ. Ζήκος

Εικα­στι­κό: “Ερω­τι­κό, 1982” του Γιάν­νη Μόρα­λη (έρω­τας και θάνα­τος μαζί κατά τον ζωγράφο).

_______________________________________________________________________________________________

Χρήστος Νικ. Ζήκος Γεννήθηκε στον Ξηρόλοφο Θεσπρωτίας, διορίστηκαν με τη γυναίκα του καθηγητές δευτεροβάθμιας στην Αχαΐα, και μένουν μόνιμα στην Πάτρα από το 1981. Έχουν δυο παιδιά και τρία εγγόνια
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο