Στα τέλη του Γενάρη του 2019 συμπληρώνονται 76 χρόνια από την μάχη του Στάλινγκραντ με την ήττα των μέχρι τότε ανίκητων χιτλερικών στρατευμάτων και την περήφανη, ηρωική και γεμάτη αυτοθυσία νίκη του Κόκκινου Στρατού. Για την μάχη του Στάλινγκραντ, τον ηρωισμό των υπερασπιστών του και την μεγάλη νίκη του Κόκκινου Στρατού που ήταν η αρχή του τέλους των Ναζί έχουν γραφτεί και θα γράφονται πολλά. Η αναφορά στο Στάλινγκραντ πάντα θα είναι ο φόρος τιμής προς τον Σοβιετικό λαό που απελευθέρωσε την Ευρώπη και κατ επέκταση και όλη την ανθρωπότητα από την μπότα του ναζισμού. Χωρίς αυτήν τη νίκη κανείς δεν μπορεί να ξέρει σε τι βαθμό θα είχε φτάσει το πισωγύρισμα της ανθρωπότητας. Το Ατέχνως ξεκινά δημοσίευση σειράς αναρτήσεων για να υπενθυμίσει, και αν είναι δυνατόν και να φωτίσει, πλευρές αυτού του έπους, που μας χάρισε την ελευθερία μας και ταυτόχρονα δείχνει την ανωτερότητα του σοσιαλισμού στις κρίσιμες και σημαντικές στιγμές της Ιστορίας. Για την ηρωική αυτή σύγκρουση αυτοθυσίας αλλά και στρατιωτικής ευφυίας ισχύουν αυτά που λέει η ανακοίνωση των κομμουνιστικών κομμάτων της Ευρώπης για την συμπλήρωση 75 χρόνων από την μάχη του Στάλινγκραντ.
«Το Στάλινγκραντ είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της ανωτερότητας του σοσιαλισμού σε σύγκριση με τον καπιταλισμό, επειδή ο σοσιαλισμός μπορεί να κινητοποιήσει όλες τις κοινωνικές δυνάμεις σε μια ζωτικής σημασίας μάχη. Η ιστορική αυτή νίκη αποδεικνύει όχι μόνο αρετές του κόκκινου στρατού, αλλά επίσης την ενότητα, την κοινή βούληση και την οργανωτική ικανότητα σε μια σοσιαλιστική χώρα».
Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Η επιχείρηση «Ουρανός» των Στάλιν, Ζούκωφ και Βασιλιέφσκι είχε στεφτεί με μεγάλη επιτυχία και εγκλώβισε την 6η στρατιά μέσα στο Στάλινγκραντ στις 23 Νοεμβρίου του 1942.
Στις 13 με 23 Δεκέμβρη αποκρούστηκε η προσπάθεια του Στρατάρχη Μάινσταιν να δημιουργήσει διάδρομο από τον ποταμό Ντόν μέχρι το Στάλινγκραντ και να απεγκλωβίσει την 6η Στρατιά και τους περίπου 290.000 στρατιώτες υπό τον στρατηγό Πάουλους. Η επιχείρηση απόκρουσης ήταν ο «Μικρός Κρόνος».
Η επιχείρηση «Κρόνος» προέβλεπε την επίθεση για την ανακατάληψη της πόλης Ροστόφ που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Ντον και την αποκοπή της Ά Στρατιάς των Γερμανών που είχε προωθηθεί προς τον Καύκασο. Η επιχείρηση δεν χρειάστηκε να ολοκληρωθεί σ αυτή την φάση γιατί μετά τον «Μικρό Κρόνο» οι δυνάμεις της Ά Στρατιάς υποχώρησαν προς τα βορειοδυτικά φοβούμενοι την περικύκλωση.
Όλα αυτά δημιουργούν μια αφόρητη κατάσταση για τους Γερμανούς του Πάουλους. Έχουν την γεωγραφική υπεροχή μέσα στο Στάλινγκραντ αλλά καταφθάνουν συνεχώς Σοβιετικές ενισχύσεις από τον Βόλγα. Το ύψωμα του Μαμάγιεφ δεν μπορούν να το καταλάβουν. Οι Σοβιετικοί έχουν σκάψει λαγούμια μέσα στην πόλη και από τέλος Αυγούστου μέχρι και όλο τον Νοέμβρη αμύνονται ηρωικά και αρνούνται να παραδοθούν. Ο Στρατάρχης Ζούκωφ αν και αναγκάστηκε πολλές φορές να μεταφέρει το Στρατηγείο του είναι και ο ίδιος μέσα στα χαρακώματα.
Οι Σοβιετικές δυνάμεις που έχουν περικυκλώσει το Στάλινγκραντ και έχουν αντιμετωπίσει την προσπάθεια απεγκλωβισμού τρέποντας σε φυγή 200 χιλιομέτρων τις υπόλοιπες δυνάμεις των Γερμανών προχωρούν στην επόμενη επιχείρηση. Την επιχείρηση «Δακτυλίδι» που προβλέπει την απώθηση των Γερμανών που βρίσκονται μέσα στο Στάλινγκραντ προς τον Νότο της πόλης σε μια θέση που οι Γερμανοί ονομάζουν Νότια τσέπη, τον εγκλωβισμό τους και την παράδοση. Οι Στρατιές των Σοβιετικών από τον Νότο, τον βορρά και από τις όχθες του Βόλγα συγκλίνουν και κλείνουν την τανάλια όλο και περισσότερο.
Η κατάσταση στο Γερμανικό στράτευμα της 6ης στρατιάς μετά τις 23 Δεκέμβρη, τα Χριστούγεννα και την πρωτοχρονιά του 1943 γίνεται απελπιστική. Τα αεροπλάνα ανεφοδιασμού έχουν δυσκολία να έρθουν μετά την κατάληψη και καταστροφή του αεροδρομίου Tatskinskaya κατά την διάρκεια του Μικρού Κρόνου. Τα τρόφιμα λιγοστεύουν και οι θερμοκρασία πέφτει και κάτω από τους-30 βαθμούς.
« Αισθάνομαι προδομένος, γράφει Γερμανός στρατιώτης, σε γράμμα του προς τους γονείς του. Κρυώνουμε απίστευτα, δεν έχουμε τον κατάλληλο ρουχισμό, δεν έχουμε να φάμε και οι βόμβες πέφτουν συνεχώς».
Μαγνητοφωνημένο μήνυμα του Ζούκωφ καλεί τους Γερμανούς σε παράδοση. Ο Πάουλους δεν δέχεται αν και βλέπει τα περιθώρια να στενεύουν. Στις 10 Ιανουαρίου εξαπολύουν οι Σοβιετικοί σφοδρή επίθεση και καταλαμβάνουν τα δύο τελευταία αεροδρόμια των Γερμανών στην Νότια τσέπη. 7000 κανόνια σφυροκοπούν τις θέσεις των εγκλωβισμένων Γερμανών που δεν μπορούν πια να αντισταθούν ούτε να παραλάβουν καμμία είδους βοήθεια.
Στις 24 Ιανουαρίου κόβεται η 6η Γερμανική στρατιά σε δύο μέρη. Στις 31 Ιανουαρίου παραδόθηκε το νότιο τμήμα και στις 2 Φεβρουαρίου και τα υπόλοιπα στρατεύματα. 91.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι, εκ των οποίων 3.000 Ρουμάνοι. Ο στρατηγός Πάουλους που προβιβάστηκε σε Στρατάρχη από τον Χίτλερ στις 30 Ιανουαρίου κατά παράβαση των εντολών του δεν αυτοκτόνησε και δέχτηκε την παράδοση, σώζοντας σχεδόν 90.000 από τους περίπου 300.000 στρατιώτες που αποτελούσαν την 6η Στρατιά που είχε εισβάλλει στο Στάλινγκραντ από τις αρχές Σεπτεμβρίου. Οι 200 μέρες ανελέητων μαχών έφτασε στο τέλος του με πανωλεθρία των Ναζί. Τα σχέδια του Χίτλερ για κατάληψη του Στάλινγκραντ και των πετρελαίων του Καυκάσου απέτυχαν οικτρά. Μια ολόκληρη Στρατιά η 6η καταστράφηκε ολοσχερώς και η αρχή του τέλους της Ναζιστικής πολεμικής μηχανής άρχισε να διαφαίνεται. Το βράδυ της 30 Ιανουαρίου του 1943 ο Γκέρινγκ σε ραδιοφωνικό του μήνυμα αναφέρεται στους Γερμανούς του Στάλιγκραντ και τους παρομοιάζει με τους 300 του Λεωνίδα. Μόνο που οι Ναζί δεν υπερασπιζόταν την πατρίδα τους 2774 χιλιόμετρα από το Βερολίνο και είχαν απέναντί τους τον Κόκκινο Στρατό!
________________________________________________________________________________________________
Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία