Στήριξη των αθλητών και συντήρηση των αθλητικών εγκαταστάσεων ζητά ο Λευτέρης Πετρούνιας

Μήνυ­μα στην πολι­τεία ζητώ­ντας να στη­ρι­χθούν οι αθλη­τές και να συντη­ρη­θούν οι αθλη­τι­κές εγκα­τα­στά­σεις έστει­λε ο χρυ­σός Ολυ­μπιο­νί­κης και πολυ­νί­κης των κρί­κων Λευ­τέ­ρης Πετρού­νιας μέσω σχε­τι­κής ανάρ­τη­σης του στην προ­σω­πι­κή σελί­δα στο «Facebook». Παράλ­λη­λα εκφρά­ζει και την απο­γο­ή­τευ­ση και την ανη­συ­χία του με αφορ­μή τις εικό­νες του πλημ­μυ­ρι­σμέ­νου κλει­στού γυμνα­στη­ρί­ου του Αγί­ου Κοσμά από την πρό­σφα­τη βροχόπτωση.

Συγκε­κρι­μέ­να, ο Λ. Πετρού­νιας μέσω της ανάρ­τη­σης του κάνει έκκλη­ση στην πολι­τεία να βοη­θή­σει τους αθλη­τές να συνε­χί­σουν να φέρ­νουν δια­κρί­σεις στη Ελλά­δα, αλλά πρω­τί­στως να φρο­ντί­σει για τη συντή­ρη­ση των εγκα­τα­στά­σε­ων προ­κει­μέ­νου να να μη συμ­βεί τίπο­τα … χει­ρό­τε­ρο. Μάλι­στα, στην σχε­τι­κή ανάρ­τη­ση στην οποία παρα­θέ­τει και φωτο­γρα­φί­ες, εκτι­μά πως η ορο­φή του γυμνα­στη­ρί­ου δεν θα αντέ­ξει για πολύ ακόμα.

Ανα­λυ­τι­κά τα όσα ανα­φέ­ρει ο πρω­τα­θλη­τής των κρίκων:

«Θέλω να μοι­ρα­στώ μαζί σας την πραγ­μα­τι­κή εικό­να που έχουν σήμε­ρα οι ολυ­μπια­κές εγκα­τα­στά­σεις του Αγί­ου Κοσμά. Αφορ­μή η χθε­σι­νή ημέ­ρα, που δυστυ­χώς δεν ήταν η εξαί­ρε­ση αλλά ο κανό­νας, με τη βρο­χή να μας ανα­γκά­ζει να στα­μα­τή­σου­με την προ­πό­νη­σή μας στο κλει­στό γυμνα­στή­ριο αφού η σκε­πή πλέ­ον δεν μπο­ρεί να την κρα­τή­σει εκτός. Νιώ­θω πραγ­μα­τι­κή θλί­ψη. Στε­να­χω­ριέ­μαι. Σκάω. Είναι αλή­θεια ότι έχου­με κατα­φέ­ρει να βγά­ζου­με πρω­τα­θλη­τές και Ολυ­μπιο­νί­κες κάτω από δύσκο­λες συν­θή­κες. Άνι­σες σε σχέ­ση με τους συνα­θλη­τές μας από άλλες χώρες. Βγά­ζου­με αθλη­τές υψη­λού επι­πέ­δου παρά τους εξο­πλι­σμούς που υστε­ρούν σε σχέ­ση με εκεί­νους άλλων χωρών. Αυτό δεν σημαί­νει όμως ότι θα πρέ­πει να ξεχνά­με τα αυτονόητα.

Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που βιώ­νου­με είναι το χει­μώ­να να γυμνα­ζό­μα­στε σε μόλις 3–4 βαθ­μούς πιο πάνω από την εξω­τε­ρι­κή θερ­μο­κρα­σία και το καλο­καί­ρι αντί­στοι­χα, 3–4 βαθ­μούς πιο κάτω. Κάθε βρο­χή μας ανα­γκά­ζει να στα­μα­τά­με την προ­πό­νη­σή μας και συχνά ο εξο­πλι­σμός μας κατα­στρέ­φε­ται. Αμφι­βάλ­λω πλέ­ον για το πόσο θα κρα­τή­σει η σκε­πή από τις βρο­χές και δεν θα καταρ­ρεύ­σει. Ξέρω την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και ειδι­κά σήμε­ρα που όλοι μας έχου­με σε μικρό­τε­ρο ή μεγα­λύ­τε­ρο βαθ­μό επη­ρε­α­στεί αρνη­τι­κά. Κατα­λα­βαί­νω από­λυ­τα ότι υπάρ­χουν προ­τε­ραιό­τη­τες πιο σημα­ντι­κές από τον Αθλη­τι­σμό, όπως είναι η Υγεία και η στή­ρι­ξη της εργασίας.

Δεν μπο­ρώ όμως παρά να σκέ­φτο­μαι ότι ο ερα­σι­τε­χνι­κός αθλη­τι­σμός χρή­ζει μιας δια­φο­ρε­τι­κής αντι­με­τώ­πι­σης. Χρειά­ζε­ται μια επα­νεκ­κί­νη­ση και στον Αθλη­τι­σμό. Θέλου­με την αυτο­νό­η­τη βοή­θεια για να μπο­ρού­με να συνε­χί­ζου­με να σηκώ­νου­με τη σημαία μας ψηλά και να κάνου­με υπε­ρή­φα­νους τους Έλληνες.

Θέλου­με να συνε­χί­σου­με να εμπνέ­ου­με τα μικρά παι­διά και να φέρου­με όσο γίνε­ται περισ­σό­τε­ρα κοντά στον Αθλη­τι­σμό. Χρεια­ζό­μα­στε την ελά­χι­στη στή­ρι­ξη. Τις αυτο­νό­η­τες υπο­δο­μές. Αυτές που θα μας επι­τρέ­πουν απλά να προ­πο­νού­μα­στε σε φυσιο­λο­γι­κές συνθήκες».