Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σταλακτίτες

Στα­γό­νες αγάπης
μετε­ω­ρί­ζο­νται προσωρινά
Αλή­θειες απά­τη­τες ψάχνουν
κορ­φές για να σταθούν
Βαρύ­τη­τας ελπίδες
γυρεύ­ουν την πτώ­ση τους
Πικρές μικρές αδυναμίες
κάνουν ταξί­δια λύτρωσης
Έλκη­θρα παγω­μέ­νων ονείρων
αιώ­νιας φυγής σηματοδότες
Στέ­γες χιο­νι­σμέ­νων σπιτιών
φύλα­κες καρ­διάς ακοίμητοι
Και οι στα­λα­κτί­τες που κρέμονται
υδά­τι­νοι τάφοι θα γίνουν και αυτοί

«ΚΛΕΙΩ»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο