Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ι. Β. ΣΤΑΛΙΝ: Τον τρέμουν ακόμη και ζωγραφιστό!

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Τι κι’ αν πέρα­σαν έξι δεκα­ε­τί­ες από το θάνα­το του, ο Ι.Β. Στά­λιν συνε­χί­ζει να στοι­χειώ­νει τους εφιάλ­τες της τάξης των εκμε­ταλ­λευ­τών όπου γης. Νεο­φι­λε­λεύ­θε­ροι, φασί­στες και οπορ­του­νι­στές βγά­ζουν, ακό­μη και σήμε­ρα, σπυ­ριά στο άκου­σμα του ονό­μα­τος του, προ­σπα­θώ­ντας μάταια να τον ξορ­κί­σουν με τόνους λάσπης, συκο­φα­ντιών και ιστο­ρι­κής παραχάραξης.

Η χθε­σι­νή είδη­ση της προ­σφο­ράς δύο έργων τέχνης του σοβιε­τι­κού ζωγρά­φου Α. Βολ­κόφ στο αρχείο του ΚΚΕ ήρθε να ταρά­ξει τα νερά του αντι­κομ­μου­νι­στι­κού βάλ­του. Από τα νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρα παπα­γα­λά­κια της — νεο­δη­μο­κρα­τι­κής- «Ομά­δας Αλή­θειας» και τα χιτλε­ρι­κά απο­βρά­σμα­τα της ναζι­στι­κής Χρυ­σής Αυγής, μέχρι τους επαγ­γελ­μα­τί­ες σχο­λια­στές των κοι­νω­νι­κών δικτύ­ων, έσπευ­σαν να αμο­λή­σουν αντι­κομ­μου­νι­στι­κή χολή.

Στο επί­κε­ντρο της λάσπης τους — ποιός άλλος; — ο Στά­λιν. Άλλω­στε, ο αντι­στα­λι­νι­σμός απο­τε­λεί εδώ και δεκα­ε­τί­ες την προ­με­τω­πί­δα της συστη­μα­τι­κής αντι­κομ­μου­νι­στι­κής παρα­χά­ρα­ξης της Ιστορίας.

Οι απο­λο­γη­τές της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, απ’ όποιο ιδε­ο­λο­γι­κό μετε­ρί­ζι κι΄αν βρί­σκο­νται, ενο­χλού­νται από το γεγο­νός ότι, κατά την περί­ο­δο της ηγε­σί­ας του, ο Ι.Β.Στάλιν υπε­ρα­σπί­στη­κε τον σοσια­λι­σμό χωρίς να κάνει ούτε βήμα πίσω. Πατώ­ντας στις στέ­ρε­ες βάσεις της λενι­νι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς, καθο­δή­γη­σε το Κόμ­μα και την ΕΣΣΔ στις πλέ­ον δυσχε­ρείς συν­θή­κες ιμπε­ρια­λι­στι­κής περι­κύ­κλω­σης και εσω­τε­ρι­κής υπο­νό­μευ­σης. Την περί­ο­δο της δια­κυ­βέρ­νη­σης του τέθη­καν οι βάσεις μιας άνευ προη­γου­μέ­νου ανά­πτυ­ξης που άλλα­ξε άρδην την εικό­να της ΕΣΣΔ, μετα­τρέ­πο­ντας μια υπο­α­νά­πτυ­κτη, αγρο­τι­κή χώρα σε βιο­μη­χα­νι­κή υπερδύναμη.

Μπο­ρεί κανείς να κατα­νο­ή­σει το μένος των αστι­κών επι­τε­λεί­ων για τον Στά­λιν: Την περί­ο­δο του Στά­λιν μπή­καν οι βάσεις για την οικο­δό­μη­ση της νέας σοσια­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας και κατω­χυ­ρώ­θη­καν εργα­σια­κές και κοι­νω­νι­κές κατα­κτή­σεις που οι λαοί των καπι­τα­λι­στι­κών χωρών δε μπο­ρού­σαν καν να φανταστούν.

Είναι εύλο­γο να λυσ­σά­νε κατά του Στά­λιν τα «τσο­λια­δά­κια» του ευρω­α­τλα­ντι­σμού, της αμε­ρι­κα­νο­φρο­σύ­νης και οι από­γο­νοι του Χίτλερ: Ήταν ο Κόκ­κι­νος Στρα­τός της ΕΣΣΔ, επί ηγε­σί­ας του Στά­λιν, που τσά­κι­σε το ναζι­σμό-φασι­σμό και απε­λευ­θέ­ρω­σε την Ευρώ­πη από την χιτλε­ρι­κή πανού­κλα. Αδυ­να­τούν, βλέ­πε­τε, μέχρι και σήμε­ρα, να χωνέ­ψουν ποιοι ήταν οι θριαμ­βευ­τές της μάχης του Στά­λιν­γκραντ και ποια σημαία ανέ­μι­σε στο ελεύ­θε­ρο Βερο­λί­νο το 1945.

Τους κατα­νο­ού­με. Αυτοί που εχθρεύ­ο­νται την εργα­τι­κή τάξη, που προ­σκυ­νούν το μεγά­λο κεφά­λαιο και τους φονιά­δες ιμπε­ρια­λι­στές, έχουν, πράγ­μα­τι, κάθε λόγο να απο­στρέ­φο­νται τον Στά­λιν, το ΚΚΕ, τους κομμουνιστές.

Μόνο που δεν θα τους κάνου­με τη χάρη. Με τους κομ­μου­νι­στές δεν πρό­κει­ται να ξεμπερ­δέ­ψουν, το ΚΚΕ θα το βρί­σκουν απέ­να­ντι τους σε κάθε στρο­φή της ταξι­κής πάλης.

Όσο για τον Στά­λιν, θα συνε­χί­σουν να τον τρέ­μουν ακό­μη και ζωγραφιστό.

stalin furr interview

____________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο