Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Στα ύψη η φτώχεια στα παλαιστινιακά εδάφη

Το ποσο­στό φτώ­χειας στα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη έφτα­σε το 29,2%, με τα υψη­λό­τε­ρα επί­πε­δα να βρί­σκο­νται στην πολιορ­κη­μέ­νη Λωρί­δα της Γάζας, όπως απο­κά­λυ­ψε ο Υπουρ­γός Κοι­νω­νι­κών Υπο­θέ­σε­ων της Παλαι­στι­νια­κής Αρχής (Π.Α.) Αχμέντ Ματζαλάνι.

Ο Ματζα­λά­νι δήλω­σε ότι το υπουρ­γείο του εργά­ζε­ται για να μετα­τρέ­ψει τα προ­γράμ­μα­τα βοή­θειας σε προ­γράμ­μα­τα ανάπτυξης.

Επα­νέ­λα­βε ότι αυτό δεν σημαί­νει ότι το υπουρ­γείο παραι­τεί­ται από τα προ­γράμ­μα­τα βοή­θειας, αλλά ότι θα εργά­ζε­ται παράλ­λη­λα σε ανα­πτυ­ξια­κά και βοη­θη­τι­κά προγραμμάτων.
Η Λωρί­δα της Γάζας βρί­σκε­ται υπό αυστη­ρή πολιορ­κία από το Ισρα­ήλ από τα μέσα του 2007, και μια έκθε­ση του ΟΗΕ προ­έ­βλε­πε ότι θα είναι «ερη­μω­μέ­νη» μέχρι το 2020 σε περί­πτω­ση που δεν θα αρθεί η πολιορκία.

ℹ️  Το παρα­πά­νω ‑που θα ονο­μά­ζα­με παρω­νυ­χί­δα και ανά­γε­ται σε δημο­σιεύ­μα­τα του 2014 κυκλο­φό­ρη­σε ευρέ­ως τις προη­γού­με­νες μέρες. Θα προ­σπα­θή­σου­με να δώσου­με μια εικό­να, πίσω από το “φαί­νε­σθαι”, όσο γίνε­ται εν συντομία.

Ατέχνως Αφιέρωμα

Οι Παλαι­στί­νιοι συλ­λέ­γουν τα ρού­χα τους και ό,τι «χρή­σι­μο» μετά την ισραη­λι­νή αερο­πο­ρι­κή επί­θε­ση που έπλη­ξε τα σπί­τια τους στο Khan Yunis (Χαν Γού­νι, Γάζα) καθώς αυξά­νε­ται η έντα­ση με το θάνα­το του διοι­κη­τή (του ίδιου και της οικο­γέ­νειάς του) Bahaa Abu Al-Atta των Al-Quds Brigades στις 13 Νοεμ­βρί­ου 2019. [Ali Jadallah — Anadolu Agency]

Τα διε­θνή αστι­κά ειδη­σε­ο­γρα­φι­κά πρα­κτο­ρεία μίλη­σαν για μια «πολύ ευχά­ρι­στη στιγ­μή» που οι Παλαι­στί­νιοι θα ψήφι­ζαν, -στιγ­μή που «περί­με­ναν πολύ και­ρό», όμως «θα ψήφι­ζαν απροσ­δό­κη­τα, το Κίνη­μα Παλαι­στι­νια­κής Ισλα­μι­κής Αντί­στα­σης», δηλ. η Χαμάς θα κέρ­δι­ζε τη συντρι­πτι­κή πλειοψηφία.
ΣΣ |>
Από το 2009 που έχει λήξει η θητεία του Μαχ­μούντ Αμπάς, ο οποί­ος εξε­λέ­γη το 2005, δεν έχουν διε­νερ­γη­θεί εκλο­γές στην Παλαιστίνη.
Δεί­τε και … Θα πραγ­μα­το­ποι­η­θούν παλαι­στι­νια­κές εκλογές;

Αλλά ‑συνε­χί­ζουν οι αντα­πο­κρι­τές «αυτό δεν ήταν ευλο­γία για τους Παλαι­στι­νί­ους, επει­δή δεν τους έκα­νε να αισθά­νο­νται ασφα­λείς — βασι­κά για μια στα­θε­ρή ζωή».

ℹ️  Θυμί­ζου­με πως η Φατάχ, το Ισρα­ήλ και η «διε­θνής κοι­νό­τη­τα» δεν ανα­γνώ­ρι­σαν τα απο­τε­λέ­σμα­τα των τότε εκλογών.
Η απόρ­ρι­ψη των απο­τε­λε­σμά­των από τη Fatah οδή­γη­σε σε εσω­τε­ρι­κές συγκρού­σεις με τη Χαμάς.

Το Ισρα­ήλ το χρη­σι­μο­ποί­η­σε για να επι­βά­λει μια αυστη­ρή πολιορ­κία από γη αέρα και θάλασ­σα στη Γάζα και έδω­σε στη «διε­θνή κοι­νό­τη­τα» το πρό­σχη­μα που έψα­χνε, ώστε να δια­γρά­ψει τη Γάζα και να στα­μα­τή­σει την απο­στο­λή βοή­θειας προς τον λαό της.

Η Γάζα βιώνει τη μια κρίση μετά την άλλη

Πάει και­ρός που η Παλαι­στι­νια­κή Αρχή ‑Palestinian Authority (PA),  έστει­λε στο σπί­τι (αφή­νο­ντας εν μέρει απλή­ρω­τους) τους δημό­σιους υπαλ­λή­λους, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του προ­σω­πι­κού ασφα­λεί­ας, δασκά­λους, για­τρούς και υπαλ­λή­λους σε διά­φο­ρα υπουργεία .
Έτσι οι μαθη­τές της Γάζας έμει­ναν χωρίς δάσκα­λους και οι άρρω­στοι στα νοσο­κο­μεία χωρίς για­τρούς.
Παράλ­λη­λα το Ισρα­ήλ στραγ­γά­λι­σε την παρο­χή καυ­σί­μων και ρεύ­μα­τος, παρα­λύ­ο­ντας σχε­δόν όλες τις μορ­φές ζωής, έτσι περισ­σό­τε­ροι από 300 ασθε­νείς πέθα­ναν στα νοσο­κο­μεία εξαι­τί­ας της έλλει­ψης ηλε­κτρι­σμού και φαρμάκων.
Η ταλαι­πω­ρία εκα­το­ντά­δων ασθε­νών με αιμο­κά­θαρ­ση, καρ­διά και καρ­κί­νο, εκτός από τα νεο­γέν­νη­τα μωρά, αυξή­θη­κε λόγω έλλει­ψης κατάλ­λη­λου ιατρι­κού εξο­πλι­σμού ή ανταλλακτικών.

Και μετά από αυτά έρχε­ται η «ανά­πτυ­ξη» (στα χαρ­τιά): με τυμπα­νο­κρου­σί­ες μιλά­νε για «ένα έτος σε εξέ­λι­ξη» — «το 2020 θα είναι ένα παι­χνί­δι αλλα­γής στην Παλαι­στί­νη;» (ερω­τη­μα­τι­κό αυτό…)

ℹ️ Πάνω από το 70% των εργο­στα­σί­ων, σύμ­φω­να με το γρα­φείο του Εμπο­ρι­κού Επι­με­λη­τη­ρί­ου στη Γάζα, έκλει­σαν λόγω έλλει­ψης ή σοβα­ρών ελλεί­ψε­ων πρώ­των υλών που απα­γό­ρευ­σε το Ισρα­ήλ, με το πρό­σχη­μα της «επι­κιν­δυ­νό­τη­τας»- dual use.
Οι εξα­γω­γές και οι εισα­γω­γές στα­μά­τη­σαν σε μεγά­λο βαθ­μό και σε ορι­σμέ­να σημεία απο­κλεί­στη­καν τελείως.
Όλα αυτά, εκτός από άλλα, οδή­γη­σαν σε υψη­λά ποσο­στά ανερ­γί­ας, 46,7%  και κατά συνέ­πεια, υψη­λά ποσο­στά φτώ­χειας, 53%.

Η κατά­στα­ση επι­δει­νώ­θη­κε με τη Χαμάς να μην το βάζει κάτω (να συνε­χί­ζει τον αγώ­να ενά­ντια στην ισραη­λι­νής κατοχή).

[ΣΣ |> Θυμί­ζου­με πως οι τρεις επι­θέ­σεις του Ισρα­ήλ 2008/9, 2012 και 2014 είχαν ως απο­τέ­λε­σμα περί­που 3.900 νεκρούς κατοί­κους της λωρί­δας, τραυ­μα­τί­ες πάνω από 15.000, πάνω από 11.000 σπί­τια εντε­λώς κατε­στραμ­μέ­να + 12.000 ακό­μη σε ερεί­πια και εκα­το­ντά­δες άλλες εγκα­τα­στά­σεις, όπως κλι­νι­κές, σχο­λεία, τζα­μιά, εγκα­τα­στά­σεις ύδρευ­σης και απο­χέ­τευ­σης σε αχρηστία.

Στη συνέ­χεια, στις 30 Μαρ­τί­ου 2018, άρχι­σαν οι εβδο­μα­διαί­ες ειρη­νι­κές δια­δη­λώ­σεις του λαού, που ονο­μά­στη­καν «Great March of Return» (η μεγά­λη Πορεία της Επι­στρο­φής) & «Breaking the Siege» (Σπά­ζο­ντας την πολιορ­κία ) κατά μήκος της ανα­το­λι­κής πλευ­ράς της Λωρί­δας της Γάζας, με το Ισρα­ήλ να απα­ντά­ει με φωτιά και σίδε­ρο (τη γνω­στή lethal force)

Το 2012, η ​​ομά­δα του ΟΗΕ UN Country Team συνέ­τα­ξε μια έκθε­ση που προ­βλέ­πει, με βάση τις τάσεις, ότι η Γάζα θα κατα­στεί “μη βιώ­σι­μη” μέχρι το 2020. Η έκθε­ση αυτή εκδό­θη­κε μετά από δύο από τις προ­α­να­φερ­θεί­σες ισραη­λι­νές παρα­βιά­σεις στη Γάζα και πριν από την τρί­τη, . Πέντε χρό­νια αργό­τε­ρα, η ίδια ομά­δα των Ηνω­μέ­νων Εθνών ανα­κοί­νω­σε: “Δυστυ­χώς, καθώς ελέγ­χου­με τις ίδιες τάσεις στην έκθε­ση του 2017, η επι­δεί­νω­ση επι­τα­χύν­θη­κε”.

Ένα από τα σοβα­ρό­τε­ρα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζουν οι κάτοι­κοι της Γάζας είναι η συσ­σώ­ρευ­ση του λαού σε μια ανε­παρ­κή έκτα­ση γης, καθώς και η σοβα­ρή έλλει­ψη υπη­ρε­σιών υγεί­ας και εκπαί­δευ­σης και η έλλει­ψη των στοι­χειω­δών για την επι­βί­ω­ση (κάποιοι μιλά­νε για «οικο­νο­μι­κή ανάπτυξη»…).

Αρχι­κά, η περιο­χή της Λωρί­δας της Γάζας, η οποία ορί­στη­κε με τη Armistice Line (Γραμ­μή Ανα­κω­χής), ήταν περί­που 560 τετρα­γω­νι­κά χιλιόμετρα.

Παλαιστίνη - Ισραήλ

Ωστό­σο, σε μια μυστι­κή συμ­φω­νία στις αρχές της 10ετίας του 1950 (μετα­ξύ Ισρα­ήλ και Αιγύ­πτου, η οποία έλεγ­χε τη Γάζα την περί­ο­δο 1948–1967), το Ισρα­ήλ κατέ­λα­βε επι­πλέ­ον 200 τετρα­γω­νι­κά χιλιόμετρα.

Έτσι τα δύο εκα­τομ­μύ­ρια των κατοί­κων της, την  καθι­στούν μια από τις πιο πυκνο­κα­τοι­κη­μέ­νες περιο­χές της γης… (σύμ­φω­να με την απο­γρα­φή του 2014 σε 365 km² ζουν 1.816.000 — σύγκρι­ση η Ελλά­δα έχει έκτα­ση 131.957 km², δηλα­δή με ~6πλάσιο 362 φορές μεγαλύτερη!)

Για να καλύ­ψει τις ανά­γκες της πλη­θυ­σμια­κής κατά­στα­ση, η έκθε­ση ανέ­φε­ρε ότι η Γάζα, η οποία διέ­θε­τε όλες κι όλες 2.000 νοσο­κο­μεια­κές κλί­νες το 2012, θα χρεια­ζό­ταν +800 κρε­βά­τια το 2020, προ­κει­μέ­νου να παρα­μεί­νει στην ίδια (τρα­γι­κή) κατά­στα­ση του 2012. Ο πλη­θυ­σμός έφτα­σε τα δύο εκα­τομ­μύ­ρια τρία χρό­νια πριν από το 2020, αλλά τα νοσο­κο­μεια­κά κρε­βά­τια και οι άλλες εγκα­τα­στά­σεις περί­θαλ­ψης  έγι­ναν ακό­μη πιο παρω­χη­μέ­νες, επη­ρε­ά­ζο­ντας αρνη­τι­κά όλες τις υπη­ρε­σί­ες υγείας.

Όσον αφο­ρά το εκπαι­δευ­τι­κό σύστη­μα, από την έκδο­ση της έκθε­σης χτί­στη­καν κάποια σχο­λεία ακό­μη, αλλά δυστυ­χώς ο αριθ­μός των εκπαι­δευ­τι­κών μειώ­θη­κε εξαι­τί­ας της έλλει­ψης κονδυλίων.

Η δύσκο­λη και αβέ­βαιη πολι­τι­κή κατά­στα­ση στη Λωρί­δα της Γάζας, μαζί με το σχε­δόν μόνι­μο κλεί­σι­μο των δια­βά­σε­ων από το Ισρα­ήλ, σε μια διχα­σμέ­νη περιο­χή, καθι­στούν αδύ­να­τη την επι­βί­ω­ση της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας ‑πολύ περισ­σό­τε­ρο την όποια οικο­νο­μι­κή ανάπτυξη.

Θυμί­ζου­με , μέσω των ελεγ­χό­με­νων από το Ισρα­ήλ συνο­ρια­κών δια­βά­σε­ων (crossings) οι εμπο­ρι­κές μετα­κι­νή­σεις μετα­ξύ Γάζας — Δυτι­κής Όχθης — Ισρα­ήλ και όλου του κόσμου, είναι σήμε­ρα λιγό­τε­ρο από το 1/3 του 2007.

Τίπο­τε δεν μπο­ρεί να γίνει αν η ισραη­λι­νή πολιορ­κία — περι­κύ­κλω­ση που καρα­τά­ει 13 χρό­νια δεν αρθεί, μαζί με τις δικαιο­λο­γί­ες της «διε­θνούς κοι­νό­τη­τας» για υπο­στή­ρι­ξη και βοή­θεια ‑ωστό­σο, αυτοί οι στό­χοι φαί­νο­νται ανέ­φι­κτοι λόγω της απρο­θυ­μί­ας του Ισρα­ήλ να το πράξει.

Παλαι­στί­νιοι στο δια­χω­ρι­στι­κό φρά­χτη Separation Fence δια­δη­λώ­νουν στη Great March of Return — «Μεγά­λη Πορεία Επι­στρο­φής» (Παρα­σκευή 20 Δεκεμ­βρί­ου στη Γάζα) [Mohammed Asad / Middle East Monitor]

Ο ειδι­κός ειση­γη­τής του ΟΗΕ για την κατά­στα­ση των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των στα Κατε­χό­με­να Παλαι­στι­νια­κά Εδά­φη, Michael Lynk, ανα­κοί­νω­σε πέρυ­σι ότι το Ισρα­ήλ τον εμπό­δι­σε να εισέλ­θει στα εδά­φη, Τώρα, το Ισρα­ήλ ισχυ­ρί­ζε­ται ότι το ICC (βλ & tweeter) δεν έχει δικαιο­δο­σί­ες πάνω από τα κατε­χό­με­να εδά­φη. Αυτά και πολ­λά ακό­μη απο­δει­κνύ­ουν ότι το Ισρα­ήλ δεν επι­θυ­μεί να άρει την επι­θε­τι­κή πολι­τι­κή διε­θούς χωρο­φύ­λα­κα του ιμπε­ρια­λι­σμού, γενι­κά και απέ­να­ντι στους Παλαι­στι­νί­ους, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων εκεί­νων στη Γάζα, ούτε καν να άρει την πολιορ­κία διευ­κο­λύ­νο­ντας στοι­χειω­δώς τα προς το ζην του φτω­χού κόσμου.

Σύμ­φω­να με τον πρώ­ην συντο­νι­στή του ΟΗΕ για την ανθρω­πι­στι­κή βοή­θεια και τις ανα­πτυ­ξια­κές δρα­στη­ριό­τη­τες στα κατε­χό­με­να παλαι­στι­νια­κά εδά­φη Robert Piper, το “περί­ερ­γο” είναι ότι “ενώ οι κάτοι­κοι της λωρί­δας δεν απει­λούν κανέ­ναν», υφί­στα­νται όλα αυτά τα δει­νά και «πλη­ρώ­νουν» το τίμη­μα για «πρά­ξεις άλλων»” (υπο­νο­ώ­ντας προ­φα­νώς το Ισρα­ήλ, μακρύ χέρι του ιμπε­ρια­λι­σμού στην περιοχή).

Πηγή και πλη­ρο­φο­ρί­ες σύμ­φω­να με τα ανα­λυ­τι­κά links μέσα στο κείμενο

Παλαιστίνη-Ισραήλ

  • 1881: Η πρώ­τη μαζι­κή μετα­νά­στευ­ση εβραί­ων στους Αγί­ους Τόπους, κυρί­ως από τη Ρωσία και την Υεμένη.
  • 1896: Δημο­σιεύ­ε­ται το «Der Judenstaat» («Το κρά­τος των Εβραί­ων»), η «βίβλος» του σιω­νι­σμού, από τον βιεν­νέ­ζο δημο­σιο­γρά­φο Τέο­ντορ Χερτζλ.
  • 1897: Γίνε­ται το πρώ­το Σιω­νι­στι­κό Κογκρέ­σο στη Βασιλεία.
  • 1916: Υπο­γρά­φε­ται η αγγλο­γαλ­λι­κή συμ­φω­νία Σάικς — Πικό, προ­σχέ­διο «μοι­ρά­σμα­τος» της πετρε­λαιο­φό­ρου Μέσης Ανα­το­λής σε ζώνες επιρροής.
  • 1917: Ενώ οι Άρα­βες νικούν τους Οθω­μα­νούς και ονει­ρεύ­ο­νται ανε­ξαρ­τη­σία, ο βρε­τα­νός υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών, Άρθουρ Μπάλ­φουρ, υπο­γρά­φει τη δια­κή­ρυ­ξη που φέρει τ’ όνο­μά του, και υπό­σχε­ται στους σιω­νι­στές μια πατρί­δα στην Παλαι­στί­νη. Παρ’ όλ’ αυτά, τον επό­με­νο χρό­νο η Αγγλία κατα­λαμ­βά­νει την περιοχή.
  • 1920: Βάσει της Συν­θή­κης των Βερ­σαλ­λιών (28 Ιου­νί­ου 1919), η Μεγά­λη Βρε­τα­νία ανα­λαμ­βά­νει τη διοί­κη­ση του σημε­ρι­νού Ισρα­ήλ, ξεπου­λώ­ντας τους Άρα­βες συμ­μά­χους της. Την ίδια περί­ο­δο ξαναρ­χί­ζει η εντα­τι­κή μετα­νά­στευ­ση και ιδρύ­ε­ται η πρώ­τη σιω­νι­στι­κή ένο­πλη ομά­δα αυτο­προ­στα­σί­ας («Χαγκά­να»). Μετά την εμφά­νι­σης της «Χαγκά­να», οι Βρε­τα­νοί τονί­ζουν ότι δεν επι­διώ­κουν να μετα­τρέ­ψουν ολό­κλη­ρη την Παλαι­στί­νη σε εθνι­κή εστία των Εβραί­ων, θέτουν τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για τη συγκρό­τη­ση νομο­θε­τι­κού συμ­βου­λί­ου (απο­τε­λού­με­νο από Άρα­βες και Εβραί­ους) και εξαγ­γέλ­λουν ότι στο εξής κρι­τή­ριο για την εισ­ροή εβραί­ων μετα­να­στών θα είναι η ικα­νό­τη­τα απορ­ρό­φη­σής τους από την παλαι­στι­νια­κή οικο­νο­μία. Τελι­κά, όμως, το συμ­βού­λιο δεν δημιουρ­γεί­ται, λόγω αντι­δρά­σε­ων και από τις δύο πλευρές.
  • 1929: Καθώς η συνε­χής έλευ­ση Εβραί­ων αλλοιώ­νει τα πλη­θυ­σμια­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά, οι Άρα­βες εξε­γεί­ρο­νται και σκο­τώ­νουν 130 άτο­μα. Το Λον­δί­νο συνι­στά τον περιο­ρι­σμό της ανά­πτυ­ξης της εβραϊ­κής εθνι­κής εστί­ας και ανα­κοι­νώ­νει νέους περιο­ρι­σμούς σχε­τι­κά με τη μετα­νά­στευ­ση των Εβραί­ων και την αγο­ρά γαιών από τη σιω­νι­στι­κή κίνη­ση. Οι αντι­δρά­σεις, όμως, ανα­γκά­ζουν τη Μεγά­λη Βρε­τα­νία να παραι­τη­θεί από την προ­σπά­θεια. Έτσι οι συγκρού­σεις κλι­μα­κώ­νο­νται ως 1936, όπο­τε ξεσπούν κανο­νι­κές ένο­πλες μάχες μετα­ξύ Αρά­βων και Εβραί­ων με βρε­τα­νι­κή ανοχή.
  • 1937: Ενώ ο ξεση­κω­μός των παλαι­στι­νί­ων βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη, η Μεγά­λη Βρε­τα­νία ανα­κοι­νώ­νει σχέ­διο «μοι­ρά­σμα­τος» των Αγί­ων Τόπων μετα­ξύ Εβραί­ων και Αρά­βων. Όλο και μεγα­λύ­τε­ρος αριθ­μός εβραί­ων συρ­ρέ­ει στην Παλαι­στί­νη, λόγω των διωγ­μών από τους Ναζί.
  • 1944: Η εβραϊ­κή οργά­νω­ση «Ιργκούν», με επι­κε­φλής τον κατο­πι­νό ισραη­λι­νό πρω­θυ­πουρ­γό Μενε­χέμ Μπέ­γκιν, κηρύσ­σει τον πόλε­μο στους Βρετανούς.
  • 1947: Απο­φα­σί­ζε­ται από τον ΟΗΕ η διαί­ρε­ση της Παλαι­στί­νης (Εβραϊ­κό Κρά­τος 55%, Παλαι­στι­νια­κό Κρά­τος 43%, Ιερου­σα­λήμ διε­θνής πόλη). Οι Άρα­βες αρνού­νται και καθώς στρα­τεύ­μα­τα συγκε­ντρώ­νο­νται γύρω από τους εβραϊ­κούς οικι­σμούς, ο Μπεν Γκου­ριόν κηρύσ­σει την ανε­ξαρ­τη­σία του Ισρα­ήλ το 1948. Ακο­λου­θεί ο πρώ­τος αρα­βο-ισραη­λι­νός πόλε­μος, στον οποίο οι Ισραη­λι­νοί νικούν και περί­που 750.000 Παλαι­στί­νιοι ανα­γκά­ζο­νται να γίνουν πρόσφυγες.
  • 1956: Ο αιγύ­πτιος ηγέ­της Νάσερ εθνι­κο­ποιεί το κανά­λι του Σου­έζ, με απο­τέ­λε­σμα να δεχθεί συντο­νι­σμέ­νη επί­θε­ση από τη Μεγά­λη Βρε­τα­νία, τη Γαλ­λία και το Ισρα­ήλ. Οι ΗΠΑ, όμως, παίρ­νουν το μέρος της Αιγύ­πτου και η τριε­θνής συμ­μα­χία ανα­γκά­ζε­ται σε υπο­χώ­ρη­ση. Με την παρέμ­βα­σή τους αυτή, οι ΗΠΑ κερ­δί­ζουν το ρόλο του «ρυθ­μι­στή» της περιο­χής, ρόλο που μέχρι τότε δια­δρα­μά­τι­ζε η Μεγά­λη Βρετανία.
  • 1967: Υπό την καθο­δή­γη­ση του Νάσερ συγκε­ντρώ­νο­νται αρα­βι­κά στρα­τεύ­μα­τα στα ισραη­λι­νά σύνο­ρα, αλλά δέχο­νται αιφ­νι­δια­στι­κή επί­θε­ση. Ο πόλε­μος διαρ­κεί μόλις έξι μέρες και έχει ως απο­τέ­λε­σμα τη συντρι­βή των Αρά­βων και των υπερ­δι­πλα­σια­σμό των εδα­φών του Ισρα­ήλ. Ο ΟΗΕ αντι­δρά εκδί­δο­ντας το ψήφι­σμα 242, το οποίο προ­βλέ­πει άμε­ση απο­χώ­ρη­ση των Ισραη­λι­νών από τα Κατε­χό­με­να. Η εφαρ­μο­γή του συγκε­κρι­μέ­νου ψηφί­σμα­τος ακό­μη εκκρεμεί.
  • 1968: Η Οργά­νω­ση για την Απε­λευ­θέ­ρω­ση της Παλαι­στί­νη, η οποία ιδρύ­θη­κε το 1964, παρου­σιά­ζει σύνταγ­μα και απαι­τεί την άμε­ση ίδρυ­ση παλαι­στι­νια­κού κρά­τους. Τον επό­με­νο χρό­νο ο αρχη­γός της Φατάχ, Γιά­σερ Αρα­φάτ, εκλέ­γε­ται αρχη­γός της οργάνωσης.
  • 1987: Ξεσπά η πρώ­τη Ιντι­φά­ντα. Ιδρύ­ε­ται η «Χαμάς» («Κίνη­μα Ισλα­μι­κής Αντί­στα­σης»), η παλαι­στι­νι­κή οργά­νω­ση, που τα επό­με­να χρό­νια θα παί­ξει πρω­τεύ­ο­ντα ρόλο στην Ισραη­λι­νο-Παλαι­στι­νια­κή διαμάχη.
  • 1993: Υπο­γρά­φε­ται η συμ­φω­νία του Όσλο μετα­ξύ της PLO και του κρά­τους του Ισρα­ήλ. Αρχι­τέ­κτο­νες της συμ­φω­νί­ας, οι ηγέ­τες των δύο μερών Γιτζάκ Ράμπιν και Γιά­σερ Αρα­φάτ, υπό την αιγί­δα του αμε­ρι­κα­νού προ­έ­δρου Μπιλ Κλί­ντον. Απο­φα­σί­ζε­ται η απο­χώ­ρη­ση των ισραη­λι­νών στρα­τευ­μά­των από τη Δυτι­κή Όχθη και τη Λωρί­δα της Γάζας και ανα­γνω­ρί­ζε­ται το δικαί­ω­μα των παλαι­στι­νί­ων να ελέγ­χουν τα του οίκου τους με τη δημιουρ­γία της Παλαι­στι­νια­κής Αρχής.
  • 2000: Ξεσπά η δεύ­τε­ρη Ιντιφάντα.
  • 2002: Το Ισρα­ήλ ανα­γεί­ρει τεί­χος κατά μήκος της Δυτι­κής Όχθης για να προ­στα­τεύ­σει τα εδά­φη του από τις παλαι­στι­νια­κές επι­θέ­σεις αυτοκτονίας.
  • 2003: Παρου­σιά­ζε­ται ο «Οδι­κός Χάρ­της», ένα σχέ­διο για τη λύση της ισραη­λι­νο-παλαι­στι­νια­κής σύγκρου­σης, που προ­τά­θη­κε από το λεγό­με­νο κουαρ­τέ­το (ΗΠΑ, Ε.Ε, ΟΗΕ, Ρωσία).
  • 2004: Επι­χεί­ρη­ση «Μέρες Μετά­νοιας»: Οι Ισραη­λι­νοί εισβά­λουν στη βόρεια Λωρί­δα της Γάζας, σε απά­ντη­ση της εκτό­ξευ­σης πυραύ­λων Κασάμ από παλαι­στί­νιους μαχη­τές κατά του Ισρα­ήλ, με θύμα­τα δύο παι­διά. Από την επι­χεί­ρη­ση των Ισραη­λι­νών σκο­τώ­νο­νται περί­που 130 Παλαι­στί­νιοι. Ένα μήνα αργό­τε­ρα, ο πρό­ε­δρος της Παλαι­στι­νια­κής Αρχής, Γιά­σερ Αρα­φάτ, πεθαί­νει κάτω από αδιευ­κρί­νι­στες συν­θή­κες και τον δια­δέ­χε­ται ο Μαχ­μούτ Αμπάς.
  • 2005: Ισραη­λι­νές δυνά­μεις και έποι­κοι απο­χω­ρούν από τη βόρεια Δυτι­κή Όχθη και τη Λωρί­δα της Γάζας. Τρεις μήνες αργό­τε­ρα (Δεκέμ­βριος) ο πρω­θυ­πουρ­γός του Ισρα­ήλ, Αριέλ Σαρόν, υφί­στα­ται εγκε­φα­λι­κό επει­σό­διο και τον δια­δέ­χε­ται ο Εχούντ Όλμερτ.
  • 2006: Η «Χαμάς» κερ­δί­ζει την πλειο­ψη­φία τω εδρών στις παλαι­στι­νια­κές εκλογές.
  • 2006: Επι­χεί­ρη­ση «Καλο­και­ρι­νή Βρο­χή»: Οι Ισραη­λι­νοί εισβά­λουν και πάλι στη Γάζα, μετά την αιχ­μα­λω­σία ενός στρα­τιώ­τη από παλαι­στί­νιους μαχη­τές. Η ισλα­μι­κή οργά­νω­ση Χεζ­μπο­λάχ επι­τί­θε­ται από το νότιο Λίβα­νο κατά του Ισρα­ήλ, αιχ­μα­λω­τί­ζει δύο ισραη­λι­νούς στρα­τιώ­τες και σκο­τώ­νει άλλους οκτώ. Το Ισρα­ήλ απα­ντά με αερο­πο­ρι­κές επι­δρο­μές κατά του Λιβά­νου και ναυ­τι­κό απο­κλει­σμό της χώρας.
  • 2007: Η «Χαμάς» και η «Φατάχ» απο­φα­σί­ζουν τον δια­μοι­ρα­σμό της εξου­σί­ας στα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη. Η «Χαμάς» ανα­λαμ­βά­νει την εξου­σία στη Λωρί­δα της Γάζας και εκδιώ­κει την «Χαμάς».
  • 2008: Το Ισρα­ήλ εξα­πο­λύ­ει αερο­πο­ρι­κή επι­δρο­μή στη Λωρί­δα της Γάζας, με στό­χο τη «Χαμάς». Του­λά­χι­στον 225 άτο­μα σκο­τώ­νο­νται και 700 τραυματίζονται.
  • 2010: Ισραη­λι­νοί στρα­τιώ­τες πραγ­μα­το­ποιούν κατα­δρο­μι­κή επι­χεί­ρη­ση σε πλοία που επι­χει­ρούν να σπά­σουν το ναυ­τι­κό απο­κλει­σμό και να μετα­φέ­ρουν ανθρω­πι­στι­κή βοή­θεια στη Γάζα. Πολ­λοί ακτι­βι­στές, κυρί­ως Τούρ­κοι, σκο­τώ­νο­νται ή τραυ­μα­τί­ζο­νται. 32 Έλλη­νες που συμ­με­τέ­χουν στην απο­στο­λή συλ­λαμ­βά­νο­νται και θα επα­να­πα­τρι­στούν τρεις μέρες αργό­τε­ρα. Η επί­θε­ση προ­κα­λεί διε­θνή κατα­κραυ­γή, ενώ οι Ισραη­λι­νοί κάνουν λόγο για «πρά­ξη αυτοάμυνας».
  • 2011:«Χαμάς» και «Φατάχ» συμφιλιώνονται.
  • 2012: Η μεγα­λύ­τε­ρη επι­δρο­μή του Ισρα­ήλ στην Γάζα, μετά το 2008, σε αντί­ποι­να για τον βομ­βαρ­δι­σμό εδα­φών του από ρου­κέ­τες της «Χαμάς»
  • 2014: Μετά την απα­γω­γή και τη δολο­φο­νία τριών νεα­ρών ισραη­λι­νών στα μέσα Ιου­νί­ου στη Δυτι­κή Όχθη, οι Ισραη­λι­νοί εξα­πο­λύ­ουν στρα­τιω­τι­κή επι­χεί­ρη­ση με την κωδι­κή ονο­μα­σία «Ακλό­νη­τος Βρά­χος» ενα­ντί­ον της Χαμάς στη Λωρί­δα της Γάζας στις 8 Ιου­λί­ου. 1410 Παλαι­στί­νιοι νεκροί και 59 Ισραη­λι­νοί (31 Ιουλίου).

Πηγή ©

 

Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο