ΣτΕ: Και μη φαρμακοποιοί μπορούν να ανοίξουν φαρμακείο!!!

Το δικαί­ω­μα για την σύστα­ση-ίδρυ­ση φαρ­μα­κεί­ων από μη φαρ­μα­κο­ποιούς, δίνει η Ολο­μέ­λεια του Συμ­βου­λί­ου της Επι­κρα­τεί­ας καθώς έκρι­νε ότι είναι συνταγ­μα­τι­κή η λει­τουρ­γία τους υπό την εμπο­ρι­κή μορ­φή της Εται­ρεί­ας Περιο­ρι­σμέ­νης Ευθύ­νης (ΕΠΕ) και υπό την προ­ϋ­πό­θε­ση ότι ο επι­στη­μο­νι­κός υπεύ­θυ­νος του φαρ­μα­κεί­ου είναι φαρ­μα­κο­ποιός και παράλ­λη­λα συμ­με­τέ­χει υπο­χρε­ω­τι­κά, με ποσο­στό του­λά­χι­στον 33%, στην ΕΠΕ.

Κατό­πιν αυτού, η Ολο­μέ­λεια του Ανω­τά­του Ακυ­ρω­τι­κού Δικα­στη­ρί­ου με πρό­ε­δρο την Αικα­τε­ρί­νη Σακελ­λα­ρο­πού­λου (πριν εκλε­γεί στο αξί­ω­μα της Πρό­ε­δρου της Δημο­κρα­τί­ας) και ειση­γή­τριες τις συμ­βού­λους Επι­κρα­τεί­ας Μαρί­να Παπα­δο­πού­λου και Όλγα Παπα­δο­πού­λου, με μία σει­ρά απο­φά­σε­ών της (201–208/2020) απέρ­ρι­ψε τις αιτή­σεις ακύ­ρω­σης του Πανελ­λη­νί­ου Φαρ­μα­κευ­τι­κού Συλ­λό­γου, του Φαρ­μα­κευ­τι­κού Συλ­λό­γου Αττι­κής, κ.λπ., με τις οποί­ες αμφι­σβη­τή­θη­κε η νομι­μό­τη­τα των δια­τά­ξε­ων του Προ­ε­δρι­κού Δια­τάγ­μα­τος 64/2018, που ρυθ­μί­ζει τα δεδο­μέ­να ίδρυ­σης των φαρ­μα­κεί­ων και τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις άσκη­σης του επαγ­γέλ­μα­τος του φαρμακοποιού.

Με το Προ­ε­δρι­κό Διά­ταγ­μα 64/2018 επε­τρά­πη η ίδρυ­ση φαρ­μα­κεί­ων και από φυσι­κά πρό­σω­πα μη φαρ­μα­κο­ποιούς υπό ορι­σμέ­νες προ­ϋ­πο­θέ­σεις, μετα­ξύ των οποί­ων περι­λαμ­βά­νε­ται και το ασυμ­βί­βα­στο της ιδιό­τη­τας εταί­ρου εται­ρεί­ας φαρ­μα­κεί­ου, με την ιδιό­τη­τα του εταί­ρου επι­χεί­ρη­σης δρα­στη­ριο­ποιού­με­νης στο χον­δρι­κό εμπό­ριο φαρ­μά­κων, του ιατρού κ.λπ.

Οι φαρ­μα­κο­ποιοί υπο­στή­ρι­ζαν ότι το προϊ­σχύ­σαν νομο­θε­τι­κό καθε­στώς για τα φαρ­μα­κεία, κατά το οποίο η άδεια ίδρυ­σης και λει­τουρ­γί­ας τους εκδι­δό­ταν απο­κλει­στι­κά στο όνο­μα φαρ­μα­κο­ποιού ή προ­σω­πι­κής εται­ρεί­ας με εταί­ρους φαρ­μα­κο­ποιούς, απο­τε­λεί εξει­δί­κευ­ση των επι­τα­γών που απορ­ρέ­ουν από τα άρθρα 5 και 21 του Συντάγ­μα­τος, σε συν­δυα­σμό με τις αρχές της πρό­λη­ψης και της προ­φύ­λα­ξης, όπως επί­σης υπο­στή­ρι­ζαν ότι η κατάρ­γη­ση του καθε­στώ­τος αυτού δεν επι­τρέ­πε­ται να συνε­πά­γε­ται δια­κιν­δύ­νευ­ση της προ­στα­σί­ας της δημό­σιας υγείας.

Πάντως, ένα μέλος του ΣτΕ μειο­ψή­φη­σε και δια­τύ­πω­σε τη γνώ­μη ότι η συνταγ­μα­τι­κώς επι­βαλ­λό­με­νη προ­στα­σία της δημό­σιας υγεί­ας επι­τυγ­χά­νε­ται μόνο εφό­σον η άδεια ίδρυ­σης φαρ­μα­κεί­ων επι­φυ­λάσ­σε­ται απο­κλει­στι­κά σε φαρ­μα­κο­ποιούς, οι οποί­οι παρέ­χουν τις εγγυ­ή­σεις για την δέου­σα άσκη­ση του φαρ­μα­κευ­τι­κού επαγ­γέλ­μα­τος. Ως εκ τού­του, η επί­μα­χη εξου­σιο­δο­τι­κή διά­τα­ξη, η οποία προ­βλέ­πει τη χορή­γη­ση άδειας και σε ιδιώ­τες μη φαρ­μα­κο­ποιούς, αντί­κει­ται στο Σύνταγμα.

Στην επο­χή η Υγεία είναι πεδί­ον δόξης λαμπρό για το κεφά­λαιο, να υπο­θέ­σου­με ότι το επό­με­νο θα είναι η λει­τουρ­γία ιατρεί­ων από μη ιατρούς;..