Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Στη Βέροια παρουσιάστηκε το βιβλίο «Κώστας Βάρναλης 39+1 Άγνωστα ποιήματα»

Με μεγά­λη συμ­με­το­χή κόσμου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το από­γευ­μα της Παρα­σκευ­ής 10 Φεβρουα­ρί­ου η παρου­σί­α­ση του βιβλί­ου «Κώστας Βάρ­να­λης 39+1 Άγνω­στα ποι­ή­μα­τα» στον πολυ­χώ­ρο «Ελιά»  στη Βέροια. Την οργά­νω­ση της εκδή­λω­σης είχαν οι εκδό­σεις «Εντύ­ποις» με την υπο­στή­ρι­ξη του Συν­δέ­σμου Φιλο­λό­γων Ημαθίας.

Ανά­με­σα στους παρευ­ρι­σκό­με­νους ήταν ο Γ. Σοφια­νί­δης αντι­δή­μαρ­χος Βέροιας, η Τ. Καρα­κώ­στα Προϊ­στα­μέ­νη Εκπαι­δευ­τι­κών Θεμά­των της Β/Θμιας Εκπαί­δευ­σης Ημα­θί­ας, εκπρό­σω­ποι του Δ.Σ της ΕΛΜΕ και του Συλ­λό­γου Εκπαι­δευ­τι­κών Π.Ε, του Ποι­η­τι­κού πυρή­να κ.ά.

ver3

Για το βιβλίο μίλησαν:

Ο Γιάν­νης Κρα­νιάς εκπρό­σω­πος των εκδό­σε­ων «Εντύ­ποις» που διά­βα­σε και χαι­ρε­τι­στή­ριο του επι­με­λη­τή της έκδο­σης Η. Κακα­βά­νη που τελι­κά δεν μπό­ρε­σε να παρα­βρε­θεί στην εκδήλωση

Ο Δημή­τρης Ταχ­μα­τζί­δης φιλό­λο­γος, μέλος του Δ.Σ. του Συν­δέ­σμου Φιλο­λό­γων Ημα­θί­ας, υπο­ψή­φιος διδά­κτο­ρας Γνω­στι­κής Ψυχο­λο­γί­ας του Δημο­κρί­τειου Πανεπιστημίου, -

Η Ευγε­νία Καβαλ­λά­ρη, φιλό­λο­γος, Πρό­ε­δρος του Συν­δέ­σμου Φιλο­λό­γων Ημαθίας

ver1

Την εκδή­λω­ση πλαι­σιώ­σουν μου­σι­κά: Η Καρα­φού­σια Βιρ­γι­νία, μου­σι­κός του Μου­σι­κού Σχο­λεί­ου Βέροιας και η Δρα­κο­πού­λου Μαρία, μαθή­τρια Μου­σι­κού Σχο­λεί­ου Βέροιας που παρου­σί­α­σαν δύο από τα πιο γνω­στά μελο­ποι­η­μέ­να ποι­ή­μα­τα του Κώστα Βάρναλη

Ξεχω­ρι­στή στιγ­μή η απαγ­γε­λία με ιδιαί­τε­ρα αισθα­ντι­κό τρό­πο ποι­η­μά­των του Κώστα Βάρ­να­λη από τον  Χρό­νη Θωμα­δά­κη καθη­γη­τή Μου­σι­κού Σχο­λεί­ου Βέροιας.

ver2

Από τον γρα­πτό χαι­ρε­τι­σμό του Ηρα­κλή Κακαβάνη

«Θα ήθε­λα να σας καλη­σπε­ρί­σω και να ζητή­σω συγ­γνώ­μη που δεν βρί­σκο­μαι μαζί σας στην εκδή­λω­ση που στή­ρι­ξε ο Σύν­δε­σμος Φιλο­λό­γων Ημα­θί­ας στην όμορ­φη πόλη της Βέροιας. Τον οποίο Σύλ­λο­γο και ευχα­ρι­στώ για την τιμή.

Δυστυ­χώς μόνο η μεγά­λη θέλη­ση να έρθω υπήρ­χε, όλοι οι άλλοι παρά­γο­ντες στά­θη­καν εμπό­διο και δεν μου δόθη­κε έτσι η ευκαι­ρία να παρου­σιά­σω αλλά κυρί­ως να συζη­τή­σω μαζί σας για το βιβλίο (Στη δική μου περί­πτω­ση ο Κοέ­λιο δια­ψεύ­στη­κε – όχι ότι το πίστε­ψα και ποτέ).

Χάνω ό,τι θεω­ρώ πιο σημα­ντι­κό στο κάθε ταξί­δι ενός βιβλί­ου, την αλλη­λε­πί­δρα­ση μετα­ξύ συγ­γρα­φέα και ανα­γνω­στών. Πιστέψ­τε με, δεν υπάρ­χει καλύ­τε­ρη αντα­μοι­βή από το να είσαι μαζί με ανθρώ­πους που αγκα­λιά­ζουν, τιμούν το έργο σου

Ερχό­με­νος στο βιβλίο που παρου­σιά­ζου­με σήμε­ρα, και στην ιδιαι­τε­ρό­τη­τα που παρου­σιά­ζει το γεγο­νός κάποια ποι­ή­μα­τα να έχουν «που­λη­θεί» και εκδο­θεί με το όνο­μα άλλου, δεν ήταν ασυ­νή­θι­στο ούτε μειώ­νει ηθι­κά το δημιουργό.

Όσο κι αν μας ξενί­ζει σήμε­ρα, το φαι­νό­με­νο, είναι και υπαρ­κτό και εξη­γή­σι­μο και μάλι­στα ανά­με­σα στους αρι­στε­ρούς δια­νο­ού­με­νους. Μην ξεχνά­τε ότι ζουν σε ένα εχθρι­κό περι­βάλ­λον και δύσκο­λα βρί­σκουν δου­λειά να να καλύ­ψουν τις βιο­τι­κές τους ανά­γκες. Και ένας επι­πλέ­ον λόγος, το κομ­μου­νι­στι­κό ή το αρι­στε­ρό φρό­νη­μα του συγ­γρα­φέα ήταν εμπό­διο για την κυκλο­φο­ρία ενός βιβλίο (ή και κει­μέ­νου) πολύ δε περισ­σό­τε­ρο το βιβλίο αυτό να γίνει σχο­λι­κό ανάγνωσμα.

Ανα­λυ­τι­κά ανα­φέ­ρω στο βιβλίο για την περί­πτω­ση Βάρναλη.

Κάποια άλλα παρα­δείγ­μα­τα από του Μεσο­πό­λε­μο που δεν ανα­φέ­ρο­νται στο βιβλίο και τα επι­σή­μα­νε ο φίλος Γ. Μπάρτζης.

Καταρ­χήν η περί­πτω­ση του μυθι­στο­ρή­μα­τος «Από την αιχ­μα­λω­σία», του Μάρ­κου Αυγέ­ρη, δημο­σιευ­μέ­νο με άγνω­στο ψευ­δώ­νυ­μο το 1923, που ευτυ­χώς το ανα­κά­λυ­ψε το 2006 (83 χρό­νια μετά) ο Γιώρ­γος Ζεβε­λά­κης, και το επα­νε­ξέ­δω­σε στον Καστα­νιώ­τη με το σωστό πλέ­ον όνο­μα του συγ­γρα­φέα του.

Ο ποι­η­τής Βασί­λης Ρώτας, έχει δημο­σιεύ­σει δεκά­δες κεί­με­νά του για παι­διά, στη σει­ρά του περί­φη­μου περιο­δι­κού της δεκα­ε­τί­ας του 1950, ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ, χωρίς την υπο­γρα­φή του σε πολ­λά από αυτά.

Ο Πέτρος Πικρός, οποί­ος έφτα­σε να δημο­σιεύ­ει σε ίδια περιο­δι­κά (Εβδο­μάς, Ήλιος, Παι­δι­κή Χαρά κ.ά.) ταυ­το­χρό­νως δύο και τρία κάπο­τε κεί­με­νά του, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας μη δια­δε­δο­μέ­να και μη ταυ­το­ποι­η­μέ­να με τον ίδιο ψευδώνυμα.

Πολ­λές οι περι­πτώ­σεις που παρα­χω­ρούν το πνευ­μα­τι­κό τους έργο χωρίς να ενδια­φέ­ρο­νται για πνευ­μα­τι­κά δικαιώ­μα­τα και την πατρότητα.

Περισ­σό­τε­ρα θα βρεί­τε στο βιβλίο, όπου σας παρα­πέ­μπω και στον πρό­λο­γο της κ. Λαδο­γιάν­νη την οποία κάποιοι από εσάς ίσως θα είχα­τε καθη­γή­τρια στο Πανεπιστήμιο.

Η συμ­βο­λή της όχι μόνο στο συγκε­κρι­μέ­νο βιβλίο αλλά γενι­κό­τε­ρα στην ενα­σχό­λη­σή μου με τον Βάρ­να­λη είναι καθοριστική…».

 

(Οι ομι­λί­ες θα δημο­σιευ­τούν τις επό­με­νες ημέρες)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο