Στη Σαϊδόνα, μια κόκκινη κουκκίδα: 🚩KKE 51,39%, Βελόπουλος & Χρυσή Αυγή 0+0%

Κάποια κόκ­κι­να κάστρα παρα­μέ­νουν συμ­βο­λι­κά σε πεί­σμα των και­ρών και των ανα­τρο­πών, που φέρα­νε τα πάνω κάτω. Πχ. στη Λέσβο, με πρω­τιά της ΝΔ σε όλες τις Δημο­τι­κές της Ενό­τη­τες, μέσα σε ένα πολύ καλό (συγκρι­τι­κά) για το ΚΚΕ απο­τέ­λε­σμα (10,04%+1 έδρα) υπάρ­χει πάντα το Μαντα­μά­δο, όπου ‑όμως και εκεί έπε­σαν λίγα ψηφο­δέλ­τια, στη φασι­στι­κή Χρυ­σή Αυγή και στο Βελόπουλο,

αντίθετα…

Στη Σαϊδόνα της Μεσσηνιακής Μάνης, της μικρής Μόσχας της Πελοποννήσου όπως την έλεγαν, ούτε και σε αυτές τις εκλογές βρέθηκε ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής στην κάλπη της, όπως επίσης δεν βρέθηκε του επικοινωνούντος με τα πνεύματα Βελόπουλου…

Σύμ­φω­να με τα επί­ση­μα τελι­κά στοι­χεία του ΥπΕσ, τα απο­τε­λέ­σμα­τα στο «27ο εκλο­γι­κό τμή­μα» (Σαϊ­δό­να) έχουν ως εξής:

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ  51,39% — ψήφοι 37

• ΣΥΡΙΖΑ  22,22% ψήφοι 16
• ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ  19,44% ψήφοι 14
• ΚΙΝΑΛ 2,78% ψήφοι 2
• ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ 1,39% ψήφοι 1
• ΕΠΑΜ κλπ 1,39% ψήφοι 1
• ΜέΡΑ 25 1,39% ψήφοι 1

Η Σαϊ­δό­να (54χλμ από Καλα­μά­τα, 13 χλμ. από Στού­πα στους πρό­πο­δες του Ταϋ­γέ­του, στα 600μ), που πήρε το όνο­μά του, από την ομορ­φιά του τοπί­ου (Αϊδό­να- σαν αϊδό­να-Σαϊ­δό­να), έχει μακρά παρά­δο­ση αγώ­νων, με κορύ­φω­ση την εθνι­κή αντί­στα­ση, τον εμφύ­λιο και τη χού­ντα. Κατά τη διάρ­κεια της αντί­στα­σης, ένα από τα πρώ­τα χτυ­πή­μα­τα που δέχτη­καν οι εισβο­λείς του Μου­σο­λί­νι (1942) προ­έρ­χε­ται από το μικρό αυτό ορει­νό χωριό και τα χρό­νια που ακο­λού­θη­σαν, οι Σαϊ­δο­νί­τες συνέ­χι­σαν τον αγώ­να από τις γραμ­μές του ΕΑΜ μέχρι και τη λήξη της κατο­χής και ξανα­γύ­ρι­σαν -ανα­γκα­στι­κά, πιστοί στον όρκο τους, στα βου­νά κατά τη διάρ­κεια του εμφυ­λί­ου.

Το 1984, ανή­γει­ραν στην είσο­δο του χωριού μνη­μείο για τα θύμα­τά τους, όπου προ­στέ­θη­καν και τα ονό­μα­τα θυμά­των της ευρύ­τε­ρης περιο­χής και κάθε χρό­νο, την Κυρια­κή πριν το 15αύγουστο, γίνε­ται εκδή­λω­ση τιμής και μνή­μης.

Κώστας Ξυδέ­ας: Ο τελευ­ταί­ος καπε­τά­νιος του ΔΣΕ στον Ταΰγετο

Συμπλη­ρώ­θη­καν φέτος 70 χρό­νια (13/6/1949) από το θάνα­το του επα­να­στά­τη και αγω­νι­στή του λαού μας Κώστα Θωμ. Ξυδέα.
Γεν­νή­θη­κε στη Σαϊ­δό­να της Μεσ­ση­νια­κής Μάνης το 1907, από την οικο­γέ­νεια αγρο­τών και κτη­νο­τρό­φων, του Θωμά και της Χρι­στί­τσας Ξυδέα, απο­τε­λού­με­νη από 8 παι­διά, 4 αγό­ρια και 4 κορίτσια.
✔️  Κατά τη μετα­ξι­κή περί­ο­δο, υπήρ­ξε μέλος αντι­δι­κτα­το­ρι­κής οργά­νω­σης υπό τον Κ. Κλα­μπα­τσέα, από τη Σαϊ­δό­να, που εκτε­λέ­στη­κε την Πρω­το­μα­γιά του 1944 στην Και­σα­ριανή. Στην περί­ο­δο του Αλβα­νι­κού Επους του λαού μας πολέ­μη­σε ως λοχί­ας του πεζικού.
🚩 Το θέρος του 1941 με τους Ηλία Νοέα, Θεό­δω­ρο και Λεω­νί­δα Ξυδέα, έγι­ναν μέλη της αντι­στα­σια­κής οργά­νω­σης “Νέα Φιλι­κή Εται­ρεία”, με έδρα την Καλα­μά­τα, η οποία συγ­χω­νεύ­τη­κε στο ΕΑΜ Μεσ­ση­νί­ας. Το χει­μώ­να του 1942, με δική του πρω­το­βου­λία, συγκρο­τή­θη­κε ένο­πλη ομά­δα 20 ανδρών, προ­κει­μέ­νου να αρχί­σει, στον Ταϋ­γε­το, ο Εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κός Αγώ­νας. Στις 27–28 Μάρ­τη της ίδιας χρο­νιάς, η ίδια ομά­δα, με αρχη­γούς τους Ηλία Νοέα και Κώστα Ξυδέα, χτύ­πη­σε ιτα­λι­κό από­σπα­σμα στη θέση Καρ­δα­ρά — Μπού­γε­ρα της Σαϊ­δό­νας, προ­ξε­νώ­ντας σε αυτό μεγά­λες απώ­λειες. Η ενέρ­γεια αυτή απο­τε­λεί μια από τις πρώ­τες αντι­στα­σια­κές πρά­ξεις στη χώρα μας κατά των κατακτητών.Κάτω από τις σκλη­ρές απει­λές των Ιτα­λών, ότι θα κατα­στρέ­ψουν όχι μόνο τη Σαϊ­δό­να, αλλά και πολ­λά άλλα χωριά των γύρω δήμων, καθώς και από την πίε­ση που άσκη­σαν πολ­λοί παρά­γο­ντες, υπε­ρί­σχυ­σαν ηττο­πα­θείς από­ψεις και έτσι το κίνη­μα, αντί να προ­χω­ρή­σει μπρο­στά, υπο­χώ­ρη­σε. Οι άπει­ροι αγω­νι­στές έδω­σαν εμπι­στο­σύ­νη στις άφθο­νες υπο­σχέ­σεις για αμνη­στία των ιτα­λι­κών αρχών κατο­χής και παρα­δό­θη­καν. Αμέ­σως οδη­γή­θη­καν στις ιτα­λι­κές φυλα­κές Καλα­μά­τας. Πέρα­σαν από ιτα­λι­κό στρα­το­δι­κείο και ο μεν Ηλί­ας Νοέ­ας κατα­δι­κά­στη­κε σε θάνα­το και εκτε­λέ­στη­κε, ο δε Κ. Ξυδέ­ας και οι άλλοι αντάρ­τες σε πολυ­ε­τείς φυλα­κί­σεις. Με την ευκαι­ρία της ονο­μα­στι­κής του γιορ­τής, ο φασί­στας Μου­σο­λί­νι χάρι­σε ένα μέρος της ποι­νής και έτσι ο Κ. Ξυδέ­ας ελευ­θε­ρώ­θη­κε. Γύρι­σε, για λίγο, στο χωριό του και την οικο­γέ­νειά του και στη συνέ­χεια κατα­τά­χτη­κε στον ΕΛΑΣ και έλα­βε μέρος σε πολ­λές μάχες κατά των κατα­κτη­τών και των ντό­πιων συνερ­γα­τών τους.
🚩 Η συμ­φω­νία της Βάρ­κι­ζας βρή­κε τον Κ. Ξυδέα, από τον Ιού­λη του 1944, αξιω­μα­τι­κό της λαϊ­κής πολι­το­φυ­λα­κής. Δεν παρά­δω­σε τον οπλι­σμό του και αρνή­θη­κε να λάβει μέρος στο δημο­ψή­φι­σμα του 1946.
Με τους Δημ. Καστά­νη, Θωμ. Κου­μπα­ρά­κο, Π. Ξυπό­λη­το, Ν. Καστά­νη, Π. Κομπό­τη, Γ. Ξυδέα κ.ά. κατέ­φυ­γε στον Ταϋ­γε­το. Μετά τη δημιουρ­γία του ΔΣΕ, ο Κ. Ξυδέ­ας βρέ­θη­κε έτοι­μος για τον και­νού­ριο αγώνα.
Σύμ­φω­να με μαρ­τυ­ρί­ες στε­λε­χών, συνα­γω­νι­στών του και απλών ανταρ­τών, ο Κ. Ξυδέ­ας συγκέ­ντρω­νε έμφυ­τες και επί­κτη­τες ικα­νό­τη­τες σχε­τι­κές με την πολε­μι­κή τέχνη. Ιδιαί­τε­ρα δια­κρι­νό­ταν στη γνώ­ση της τοπο­γρα­φί­ας των ορει­νών όγκων της Πελο­πον­νή­σου, την οποία εκμε­ταλ­λεύ­ο­νταν άρι­στα, κατά τις επι­χει­ρή­σεις. Ελα­βε μέρος στις περισ­σό­τε­ρες και σοβα­ρό­τε­ρες μάχες, που διε­ξά­χθη­καν στην Πελοπόννησο.
Χάρη στις ικα­νό­τη­τές του αυτές πέρα­σε από όλα τα στά­δια αξιω­μά­των του ΔΣΕ. Ομα­δάρ­χης, διμοι­ρί­της, λοχα­γός — καπε­τά­νιος, ταγ­μα­τάρ­χης με την αριθ. 18/185/3–1‑1948 (2) Δια­τα­γή του Γενι­κού Αρχη­γεί­ου και από τις αρχές Νοέμ­βρη 1948, ανέ­λα­βε τη διοί­κη­ση του Αρχη­γεί­ου Ταϋγέτου.
🚩 Υπήρ­ξε πάντα ανι­διο­τε­λής και θυσί­α­σε όχι μόνο τη ζωή του, αλλά και τις ζωές της οικο­γέ­νειάς του. Μαζί του χάθη­καν η γυναί­κα του Στα­θού­λα και τα δύο τους παι­διά Αλέ­ξαν­δρος και Χρή­στος — Στά­λιν, 2 και 7 χρό­νων αντί­στοι­χα. Παρά τα λίγα γράμ­μα­τα που ήξε­ρε, από­φοι­τος Σχο­λαρ­χεί­ου, κάτι σαν το Δημο­τι­κό Σχο­λείο, στις ώρες της παρα­νο­μί­ας και μονα­ξιάς του διά­βα­ζε και έγρα­φε. Στους αντάρ­τες που τον αγα­πού­σαν ξεχω­ρι­στά και τον θαύ­μα­ζαν, απάγ­γελ­νε συχνά ποι­ή­μα­τα του Κ. Βάρ­να­λη, κερ­δί­ζο­ντας τα θερ­μά χει­ρο­κρο­τή­μα­τα των ακρο­α­τών του, για την καλή από­δο­σή τους.
🚩 Το τέλος του Κ. Ξυδέα ήταν όμοιο με το τέλος των περισ­σό­τε­ρων αγω­νι­στών του ΔΣΕ. Το κύκνειο άσμα του παί­χτη­κε στη θέση “Λάκ­κα Καρ­βέ­λι” στην περιο­χή Πηγά­δια Μεσ­ση­νί­ας στις 13/6/1949. Περι­κυ­κλω­μέ­νος από μει­κτό από­σπα­σμα χωρο­φυ­λα­κής, στρα­τού, ΜΕΑ και Χιτών και παρά τα κρυο­πα­γή­μα­τα, από τα οποία υπέ­φε­ρε, αρνή­θη­κε να παρα­δο­θεί και αφού, για μισή και πλέ­ον ώρα, αντέ­τα­ξε πει­σμα­τι­κή αντί­στα­ση, σκο­τώ­θη­κε επί τόπου με τον σωμα­το­φύ­λα­κά του, νεα­ρό φοι­τη­τή Νίκο Στυλ. Περ­δι­κέα, από το Προ­ά­στειο Καρδαμύλης.
Ο νεκρός του Κ. Ξυδέ­ας, πάνω σε μια πρό­χει­ρη σκά­λα, οδη­γή­θη­κε στην Καλα­μά­τα, όπου και δια­πο­μπεύ­τη­κε από τους παρα­κρα­τι­κούς, το στρα­τό, τη χωρο­φυ­λα­κή και φανα­τι­σμέ­νο όχλο, πολ­λοί από τους οποί­ους είχαν οδη­γη­θεί βίαια για να απο­λαύ­σουν το θέα­μα.

🚩 Ο Κ. Ξυδέας συνεχίζει να εμπνέει και σήμερα, με το έργο του, την καρδιά και τη συνείδηση του λαού μας 📌

|> ΣΣ στη φωτο header βλέ­που­με τον μπαρ­μπα Μιχά­λη Ξυδέα, εν ζωή μέλος της αντάρ­τι­κης ομά­δας του Νοέα, με τα εγγο­νά­κια του, να κατα­θέ­τουν λου­λού­δια για τους αγω­νι­στές της Αντί­στα­σης και του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας στην περ­σι­νή εκδήλωση