Στις 10 Μαρτίου 1925 «γεννήθηκε» ο Ολυμπιακός του Μουράτη και του Γόδα

«Συνί­στα­ται εν Πει­ραιεί υπό τον τίτλον “Ολυ­μπια­κός Σύν­δε­σμος Φιλά­θλων Πει­ραιώς” Σωμα­τεί­ον, ούτι­νος σκο­πός είναι η ανά­πτυ­ξις της σωμα­τι­κής αγω­γής παρά τη νεο­λαία και η κατά πάντα φίλα­θλον τρό­πον εξύ­ψω­σις αυτής»…

Αυτό ανα­φέ­ρει το Κατα­στα­τι­κό ίδρυ­σης του Ολυ­μπια­κού, που γεν­νή­θη­κε σαν σήμε­ρα στις 10 Μαρ­τί­ου 1925.  Εκεί­νη την ημέ­ρα στην ταβέρ­να του Μοί­ρα, στην καρ­διά του Πει­ραιά, γεν­νή­θη­κε ένας σύλ­λο­γος που έπαι­ξε και παί­ζει πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο τόσο στο ποδό­σφαι­ρό όσο και στα υπό­λοι­πα αθλήματα.

«Ναυαρ­χί­δα» του συλ­λό­γου έγι­νε φυσι­κά το ποδο­σφαι­ρι­κό τμή­μα, που πήρε στα γήπε­δα το προ­σω­νύ­μιο «Θρύ­λος» και κατέ­κτη­σε τους περισ­σό­τε­ρους τίτλους στην Ελλά­δα. Τα περισ­σό­τε­ρα Πρω­τα­θλή­μα­τα (44), τα περισ­σό­τε­ρα Κύπελ­λα (27), τα περισ­σό­τε­ρα νταμπλ (17) και μαζί μ’ αυτά 4 Σού­περ Καπ και 1 Βαλ­κα­νι­κό Κύπελ­λο, ενώ στο πέρα­σμα το χρό­νου έγι­νε η ελλη­νι­κή ομά­δα με τις περισ­σό­τε­ρες συμ­με­το­χές στις ευρω­παϊ­κές διοργανώσεις.

Ανά­με­σα στα ιδρυ­τι­κά μέλη, ο πρώ­τος ιστο­ρι­κά Έλλη­νας πιλό­τος και παρα­ση­μο­φο­ρη­μέ­νος ήρω­ας του Α’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, Νότης Καμπέ­ρος, που πρό­τει­νε το όνο­μα «Ολυ­μπια­κός» επει­δή παρέ­πε­μπε στον Ολυ­μπι­σμό, ο βιο­μή­χα­νος Μιχά­λης Μανού­σκος, πρώ­τος πρό­ε­δρος του συλ­λό­γου και μετέ­πει­τα, διο­ρι­σμέ­νος από το δικτά­το­ρα Μετα­ξά,  δήμαρ­χος Πει­ραιά, ο οποί­ος ολο­κλή­ρω­σε το όνο­μα και το έκα­νε «Σύν­δε­σμος Φιλά­θλων Πει­ραιώς», για να προσ­διο­ρί­σει τη λαϊ­κή βάση του συλ­λό­γου (σε αντι­δια­στο­λή με τον Εθνι­κό που θεω­ρού­νταν μια κλει­στή ελίτ των τότε μεγα­λο­α­στών της πόλης) και ο ποδο­σφαι­ρι­στής Γιάν­νης Ανδρια­νό­που­λος, ο μεγα­λύ­τε­ρος από τα πέντε αδέλ­φια μιας πει­ραιώ­τι­κης οικο­γέ­νειας, ο οποί­ος φέρε­ται να είναι αυτός που πρό­τει­νε ως χρώ­μα­τα το κόκ­κι­νο και το άσπρο (θαυ­μα­στής της ερυ­θρό­λευ­κης Άρσε­ναλ από την επο­χή που σπού­δα­ζε νομι­κά στο Λονδίνο)και έμελ­λε να γίνει ο πρώ­τος αρχη­γός της ομάδας.

Ο Γιάν­νης Ανδρια­νό­που­λος υπήρ­ξε ταυ­τό­χρο­να παί­κτης-προ­πο­νη­τής, επει­δή κατά τη διάρ­κεια της φοί­τη­σής του σε Νομι­κή σχο­λή του Λον­δί­νου, παρα­κο­λου­θού­σε ποδό­σφαι­ρο και είχε μάθει συστή­μα­τα και τακτι­κές. Τα πέντε αδέλ­φια της οικο­γέ­νειας των Ανδρια­νό­που­λων, ο Γιάν­νης, ο Γιώρ­γος, ο Βασί­λης, ο Ντί­νος και ο «βενια­μίν» Λεω­νί­δας. Ιδρυ­τι­κά στε­λέ­χη και οι πέντε, είναι αυτοί που ως παί­κτες οδή­γη­σαν τον Ολυ­μπια­κό στην κορυ­φή και την κατα­ξί­ω­ση. Ο μεγα­λύ­τε­ρος Γιάν­νης εγκα­τέ­λει­ψε νωρί­τε­ρα το ποδό­σφαι­ρο. Ο Γιώρ­γος υπήρ­ξε ο αρχη­γός και το μεγά­λο «αστέ­ρι» της επο­χής. Μετα­πο­λε­μι­κά διε­τέ­λε­σε επί σει­ρά ετών πρό­ε­δρος του συλ­λό­γου (1954–1967) και θεω­ρεί­ται ο «πατριάρ­χης» του Ολυμπιακού.

Σίγου­ρα δύο παί­κτες σημά­δε­ψαν την πορεία του Ολυ­μπια­κού και όχι μόνο για τις ποδο­σφα­ρι­κές τους ικα­νό­τη­τες. Ο ΕΠΟ­Νί­της Ανδρέ­ας Μου­ρά­της που σημά­δε­ψε με την ηγε­τι­κή φυσιο­γνω­μία του και τον ηρω­ι­κό τρό­πο παι­χνι­διού του, ολό­κλη­ρη την ιστο­ρία του Ολυ­μπια­κού και έγι­νε παί­κτης «σύμ­βο­λο» του συλ­λό­γου, ως μαχη­τής του ΕΛΑΣ πήρε μέρος στη μάχη της Ηλεκτρικής.

Και ο επι­θε­τι­κό Νίκος Γόδας — λοχα­γός του ΕΛΑΣ κατά την περί­ο­δο της φασι­στι­κής κατο­χής — ο μεγά­λος παί­κτης που με τις ενέρ­γειές του ξεσή­κω­νε τους φιλά­θλους στις κερ­κί­δες δεν πρό­λα­βε να ξεδι­πλώ­σει το ταλέ­ντο του. Στις 19 του Νοέμ­βρη 1948 τον εκτέ­λε­σε το εμφυ­λια­κό κρά­τος μπρο­στά σ’ έναν μαντρό­τοι­χο, στο Λαζα­ρέ­το της Κέρ­κυ­ρας. Έπε­σε μαζί με άλλους συντρό­φους του από τα βόλια του αστι­κού κρά­τους επει­δή ήταν κομ­μου­νι­στής, αρνού­με­νος να υπο­γρά­ψει «δήλω­ση».