Στις 21 Ιούλη 1965, η αστυνομία δολοφονεί τον φοιτητή Σωτήρη Πέτρουλα

Τέτοιες μέρες του Ιού­λη του 1965, κορυ­φώ­νο­νται οι λαϊ­κές εκδη­λώ­σεις κατά του παλα­τια­νού πρα­ξι­κο­πή­μα­τος, πίσω από το οποίο βρι­σκό­ταν η αμε­ρι­κα­νι­κή πρε­σβεία. Η απο­πο­μπή του Γ. Παπαν­δρέ­ου και, στη συνέ­χεια, η επι­χεί­ρη­ση διά­λυ­σης της Ενω­σης Κέντρου (με τη μεθό­δευ­ση που έμει­νε στην ιστο­ρία ως «απο­στα­σία») δεν ήταν μια απλή κίνη­ση. Τα στοι­χεία που ήρθαν μετά στο φως απο­δει­κνύ­ουν ότι ήταν μέρος ενός σχε­δί­ου που κατέ­λη­γε στη χού­ντα της 21ης Απρί­λη 1967. Αυτή τη διά­στα­ση προ­έ­βα­λε και η ηγε­σία της ΕΔΑ, η οποία πρω­το­στά­τη­σε στις παλ­λαϊ­κές δια­δη­λώ­σεις κατά του παλα­τιού και της αμε­ρι­κα­νι­κής επέμ­βα­σης. Η κυβέρ­νη­ση Νόβα, που γνώ­ρι­ζε ότι δε θα μπο­ρού­σε αλλιώς να μεί­νει στην εξου­σία, ρίχνει την αστυ­νο­μία κατά των δια­δη­λω­τών. Στις 21 Ιού­λη 1965, η αστυ­νο­μία δολο­φο­νεί τον φοι­τη­τή Σωτή­ρη Πέτρου­λα, ηγε­τι­κό στέ­λε­χος του φοι­τη­τι­κού κινή­μα­τος και της Νεο­λαί­ας Λαμπρά­κη. Η Ελλά­δα συγκλονίζεται.
Πανι­κό­βλη­τη η κυβέρ­νη­ση δίνει εντο­λή στην αστυ­νο­μία να μην παρα­δώ­σει το πτώ­μα του Πέτρου­λα στην οικο­γέ­νειά του από το φόβο των επει­σο­δί­ων κατά την κηδεία. Τελι­κά, η κηδεία γίνε­ται με τη συμ­με­το­χή δεκά­δων χιλιά­δων λαού.

«Σωτή­ρης Πέτρου­λας – Θα ζη πάντα στις καρ­διές μας», γρά­φει ένα πλα­κάτ με το πορ­τρέ­το του προ­σφά­τως δολο­φο­νη­θέ­ντος φοι­τη­τή, σε δια­δή­λω­ση στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, τρεις μέρες μετά το θάνα­το του, κατά την περί­ο­δο των Ιου­λια­νών του 1965

Στο ακό­λου­θο κεί­με­νο ανα­λυ­τι­κό βιο­γρα­φι­κό του Σωτή­ρη Πέτρου­λα, μαζί και ένα ποί­η­μα του Γιάν­νη Ρίτσου.

Σωτή­ρης Πέτρου­λας: Μικρό δοξα­στι­κό ελεγείο…