Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Στον αέρα το Κόκκινο Αερόστατο ‑19

Μια ακόμη “διαστημική” πτήση του αερόστατου της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ για τις μικρότερες ηλικίες της νεολαίας

Κόκκινο Αερόστατο τ 19 1Το ημερολόγιο ενός απορημένου

Απο­ρία ημέ­ρας: Τελι­κά ποιον προ­στα­τεύ­ει η αστυνομία;
Έξω η αστυ­νο­μία από τις γει­το­νιές μας!
Σοβα­ρά τώρα;
Οι αστυ­νο­μι­κοί κάνουν πέρα-δώθε μαζε­μέ­νοι σε ομά­δες άνω των 9 ατό­μων κι εγώ δεν μπο­ρώ να βγω να παί­ξω μπά­λα με τους φίλους μου;

Περιεχόμενα Αερόστατο Τ19Απο­ρία ημέρας
Αν η μέρα της Γυναί­κας είχε χρώ­μα, θα ήταν κόκ­κι­νο ή ροζ;

Για πού ταξι­δεύ­ουν τα όνειρα;

Σήμε­ρα είναι γιορ­τή! Είναι σπου­δαία μέρα! Είναι μέρα αφιε­ρω­μέ­νη στον αγώ­να των γυναι­κών για ζωή με δικαιώ­μα­τα, για ισοτιμία.
Διά­βα­σα στο «κόκ­κι­νο Αερό­στα­το» για την αδι­κία που υπάρ­χει στην εργα­σία για τις γυναί­κες σε σχέ­ση με τους άντρες, αλλά κατά­λα­βα επί­σης ότι ούτε και οι γυναί­κες είναι όλες ίσες.
Λοι­πόν, αν δε θέλου­με οι γυναί­κες να είναι κάπως σαν τη θεά Κάλι με τα πολ­λά χέρια και με το καθέ­να να κάνουν μια δια­φο­ρε­τι­κή δου­λειά, πρέ­πει να ξεσηκωθούμε!

Οι επαναστάσεις είναι οι ατμομηχανές της ιστορίας

Σε κάποιο βιβλίο το διά­βα­σα αυτό και μου άρε­σε… 0 Μαρξ νομί­ζω το είχε πει.
Σήμε­ρα είχα­με δια­δι­κτυα­κή γιορ­τή στο σχο­λείο για τα 200 χιό­νια από την ελλη­νι­κή Επα­νά­στα­ση. Ευτυ­χώς, βέβαια, είχα δια­βά­σει και ήξε­ρα ποιος και για­τί επα­να­στά­τη­σε. Ποιος ήθε­λε και ποιος δεν ήθε­λε την Επα­νά­στα­ση. Και πιστέψ­τε με δεν είναι τόσο απλό «Τούρ­κοι και ΕΛΛΗΝΕΣ» όπως λένε. Έχω τόσες απο­ρί­ες… Τι απο­ρη­μέ­νος θα ήμουν αλλιώς: Εγώ πάντως είμαι με τους επαναστάτες!
Πότε θα γίνει η επό­με­νη επα­νά­στα­ση για έναν κόσμο όμορ­φο και δίκαιο για όλα τα παιδιά;

Κόκκινο Αερόστατο τ 19 Η τέχνη που δε θα γνωρίζαμε Ποτέ...

Η ελευ­θε­ρία οδη­γεί τον λαό. Ευγέ­νιος Ντε­λα­κρουά, 1830. Ένας πίνα­κας σύμ­βο­λο της Γαλ­λι­κής Επα­νά­στα­σης του 1789 και των εξε­γέρ­σε­ων που ακολούθησαν.
Γκου­έρ­νι­κα. Πάμη­λο Πικά­σο, 1937 Ένα από τα πιο δυνα­τά μηνύ­μα­τα της τέχνης ενά­ντια στον πόλεμο.
Ειρή­νη. Αρι­στο­φά­νης, 421 π.Χ.
Κατά τη διάρ­κεια του Πελο­πον­νη­σια­κού πολέ­μου μετα­ξύ Αθή­νας και Σπάρ­της, ο Αρι­στο­φά­νης ελευ­θε­ρώ­νει τη «φυλα­κι­σμέ­νη» Ειρή­νη με τη βοή­θεια κυρί­ως των γεωρ­γών που έχουν τρα­βή­ξει τα πιο πολ­λά στον πόλεμο.
Επι­τά­φιος. Γιάν­νης Ρίτσος, 1936 Ένα ποί­η­μα για τον δολο­φο­νη­μέ­νο εργά­τη στον ξεση­κω­μό της Θεσ­σα­λο­νί­κης-Ένας ύμνος για την ακα­τα­νί­κη­τη δύνα­μη των καταπιεσμένων.
Αll you fascists bound to lose (Όλοι εσείς οι φασί­στες σίγου­ρα θα χάσε­τε) Γού­ντι Γκά­θρι, 1940
Στις αρχές του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου ο σπου­δαί­ος μου­σι­κός τρα­γου­δά για τον αγώ­να ενά­ντια στον φασι­σμό. Ενώ λίγο αργό­τε­ρα κόλ­λη­σε στην κιθά­ρα του το μήνυ­μα: «This Machine Kills Fascists» (αυτή η μηχα­νή σκο­τώ­νει φασίστες).

Κι αν τα παρα­πά­νω έργα τέχνης δεν είχαν κατα­φέ­ρει να δημιουργηθούν;
Αν οι καλ­λι­τέ­χνες είχαν σιω­πή­σει από τις διώ­ξεις και τη λογο­κρι­σία; Πώς θα μαθαί­να­με εμείς; Πώς θα εμπνεόμασταν;

Ξεφυλλίστε το!

Κόκκινο Αερόστατο τ 19 ξεφύλλισμαΗ φίλη μας η Μυρτώ μας έστειλε ένα ηλεκτρονικό γράμμα και το μοιραζόμαστε μαζί σας:

Όπως κάθε χρό­νο, έτσι και φέτος, στις 2 Απρι­λί­ου, ημέ­ρα γέν­νη­σης του μεγά­λου Δανού παρα­μυ­θά Χανς Κρί­στιαν Άντερ­σεν (2 Απρι­λί­ου 1805), γιορ­τά­ζε­ται η Παγκό­σμια Ημέ­ρα Παι­δι­κού Βιβλί­ου. Καθιε­ρώ­θη­κε πριν από 55 χρό­νια (1966), από τη Διε­θνή Οργά­νω­ση Βιβλί­ων για τη Νεό­τη­τα, με σκο­πό να τονώ­σει την αγά­πη για το διά­βα­σμα και να στρέ­ψει την προ­σο­χή στα παι­δι­κά βιβλία, σε μια προ­σπά­θεια να ανα­πτυ­χθεί και να δια­δο­θεί η παι­δι­κή λογοτεχνία.

Θα μπο­ρού­σε το «κόκ­κι­νο Αερό­στα­το» να ξεκι­νή­σει ένα project; με θέμα: «Το αγα­πη­μέ­νο μου Βιβλίο»!
Παρου­σί­α­ση του αγα­πη­μέ­νου σου βιβλίου…
▪️ Πώς ονο­μά­ζε­ται;
▪️ Δύο λόγια για τον συγγραφέα.
▪️ Πού συνέ­βη το γεγονός;
▪️ Πότε συνέ­βη;
▪️ Ποιοι έχουν σχέ­ση με αυτό;
▪️ Ποια ήταν η αιτία;
▪️ Τι ακρι­βώς έγι­νε (με χρο­νι­κή σειρά);
▪️ Ποια είναι η σημα­σία και ποιες οι συνέ­πειες του γεγονότος;
▪️ Ποια είναι τα μέσα, οι τρό­πο! αντι­με­τώ­πι­σης των συνεπειών;
▪️ Τι γίνε­ται στο τέλος;

▪️ Ζωγρά­φι­σε κάτι με θέμα την ημέ­ρα παι­δι­κού βιβλί­ου ή το αγα­πη­μέ­νο σου βιβλίο.
▪️ Ο,τι φτιά­ξε­τε μπο­ρεί­τε να μας το στεί­λε­τε στο [email protected]

Εργατική Πρωτομαγιά8 hours day

Το «κόκ­κι­νο Αερό­στα­το» ταξί­δε­ψε και μίλη­σε με την Άρτε­μη, τον Γιώρ­γο, τη Δέσποι­να, την Ελέ­νη, τη Μαρί­ζα, τον Νίκο και τον Ορέ­στη από την Αθή­να και τη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Ακού­στε τι μας είπαν!
Θες να πάρεις κι εσύ μέρος;
Βρες τις ερω­τή­σεις εδώ ηχο­γρά­φη­σε και στεί­λε μας τα δικά σου μηνύματα
Παί­ξε το παρα­κά­τω παι­χνί­δι για να ανα­κα­λύ­ψεις πόσο μακριά φτά­νει “η κόκ­κι­νη γραμμή”!
Ψάξε να βρεις τι συνέ­βη την Πρω­το­μα­γιά αυτών των χρονολογιών.
Μέρα που ανθί­ζει η εργα­τι­κή τάξη και ο εργα­ζό­με­νος άνθρωπος!
Η 1η του Μάη είναι γιορ­τή αφιε­ρω­μέ­νη στους αγώ­νες των εργα­ζο­μέ­νων για καλύ­τε­ρες συν­θή­κες εργα­σί­ας, για ζωή με δικαιώματα.
Τι σημαί­νει αυτή η μέρα;
Ψαξ’ το παρα­πά­νω στις σελί­δες του περιο­δι­κού παρακάτω.8 hours day

Παί­ξε το παι­χνί­δι μας στο και ανα­κά­λυ­ψε το τρα­γού­δι των εργα­τών που το 1886 στο Σικά­γο κατέ­βη­καν σε απερ­γία για το 8ωρο.
Μετά από σκλη­ρούς αγώ­νες οι εργά­τες κατέ­κτη­σαν τα τρία 8:

  • 8 ώρες εργασία,
  • 8 ώρες ανά­παυ­ση και
  • 8 ώρες ελεύ­θε­ρο χρόνο

Στο παι­χνί­δι μας αυτό δοκί­μα­σε να μοι­ρά­σεις εσύ τις ώρες της ημέρας!
Σίγου­ρα βέβαια οι ανθρώ­πι­νες ασχο­λί­ες είναι πολύ περισσότερες!!!
Φτιά­ξε σε ένα χαρ­τό­νι 3 δικά σου 8αρια και γέμι­σέ τα με όσες ασχο­λί­ες εσύ θέλεις, είτε με λέξεις είτε με ζωγρα­φιές. Στεί­λε μας μία φωτο­γρα­φία από τη δημιουρ­γία σου στο [email protected]

Μια ταινία για τον δίκαιο αγώνα των εργατών!

Στα τέλη του 19ου αιώ­να, στην Αμε­ρι­κή χιλιά­δες μικρά και νεα­ρά αγό­ρια δου­λεύ­ουν ως εφημεριδοπώλες.
Μόλις ακού­σουν για τη μεί­ω­ση της αμοι­βής τους… δεν ξέρουν τι να κάνουν, σαστί­ζουν. Ανά­με­σά τους βρί­σκο­νται ο θαρ­ρα­λέ­ος Τζακ κι ο δια­βα­σμέ­νος Ντέι­βιντ. Οι δυο τους θα δεί­ξουν και στα υπό­λοι­πα παι­διά τον δρό­μο που πρέ­πει να τρα­βή­ξουν. Να τους ακο­λου­θή­σου­με κι εμείς; Ξεκινάμε!
🔻 Στις σελί­δες του περιο­δι­κού παρα­κά­τω μπο­ρείς να δια­βά­σεις για τη διαρ­κή σύγκρου­ση εργα­τών και αφε­ντι­κών. Από τη μία μεριά, οι εργά­τες με ένα σκοι­νί τρα­βούν τους δεί­κτες του ρολο­γιού προς τα πίσω για να μειώ­σουν τις ώρες που εργά­ζο­νται και από την άλλη τα αφε­ντι­κά τρα­βούν τους δεί­κτες του ρολο­γιού προς τα μπρο­στά για να αυξή­σουν τις εργά­σι­μες ώρες.

🔻 Στεί­λε μας τις πρώ­τες λέξεις που σου έρχο­νται στο μυα­λό με κόκ­κι­να γράμ­μα­τα για όσα σκέ­φτο­νται, έχουν ανά­γκη και κάνουν οι εργά­τες και με μπλε γράμ­μα­τα για όσα σκέ­φτο­νται, θέλουν και κάνουν τα αφεντικά.
🔻 Τα μηνύ­μα­τα της Πρω­το­μα­γιάς ενέ­πνευ­σαν τους φίλους του κόκ­κι­νου Αερό­στα­του… Πρω­το­μα­γιά 2020 … Το δικό τους όμορ­φο και αγω­νι­στι­κό μήνυ­μα από λου­λού­δια μας έστει­λαν παι­διά από την Ηλιούπολη.
Οι φίλοι μας έφτια­ξαν το δικό τους πανό πλάι σε αυτά της Πρω­το­μα­γιά­τι­κης συγκέ­ντρω­σης των γονιών τους και όλων των εργα­ζο­μέ­νων. Το πανό γρά­φει: “Μένου­με δυνα­τοί, 1 Μάη, θα τα πού­με σύντομα”.

Κόκκινο Αερόστατο τ 19 Αποστολή Perseverance

Αποστολή Perseverance, στο έδαφος του κόκκινου πλανήτη

Στις 22:45 ώρα Ελλά­δας, το βρά­δυ της Πέμ­πτης 18-Φεβ, μετά από ένα ταξί­δι περί­που 7 μηνών (!!!) ένα νέο rover της NASA …
Το «Perseverance» μπή­κε με ταχύ­τη­τα 20.000 χιλιο­μέ­τρων την ώρα στην αραιή ατμό­σφαι­ρα του Αρη. Σιγά — σιγά, μεί­ω­σε την ταχύ­τη­τά του μέσω της τρι­βής με την ατμό­σφαι­ρα του κόκ­κι­νου πλα­νή­τη, προ­στα­τευ­μέ­νο πίσω από μια θερμοασπίδα.
Στη συνέ­χεια, κι ενώ η δια­στη­μο­συ­σκευή έτρε­χε ακό­μη με υπε­ρη­χη­τι­κή ταχύ­τη­τα, άνοι­ξε ένα αλε­ξί­πτω­το, που επι­βρά­δυ­νε την ταχύ­τη­τά του ακό­μα περισ­σό­τε­ρο. Τελι­κά, ο υπο­λο­γι­στής του σκά­φους πυρο­δό­τη­σε τους πυραυ­λο­κι­νη­τή­ρες ανά­σχε­σης και σαν ουρά­νιος γερα­νός κατέ­βα­σε το ρόβερ με συρ­μα­τό­σχοι­να στην επιφάνεια.
Τεχνη­τοί δορυ­φό­ροι του Αρη από προη­γού­με­νες απο­στο­λές παρα­κο­λού­θη­σαν όλη τη δια­δι­κα­σία και επι­βε­βαί­ω­σαν την προ­σε­δά­φι­ση, στέλ­νο­ντας το μήνυ­μα της επι­τυ­χί­ας στο κέντρο ελέγ­χου της ΝΑSΑ στη Γη. Το μήνυ­μά αυτό έφτα­σε 11 λεπτά αργό­τε­ρα, τρέ­χο­ντος με την ταχύ­τη­τα του φωτός… Το ρομπο­τι­κό ρόβερ είναι πυρη­νο­κί­νη­το και χρη­σι­μο­ποιεί 4,8 κιλά πλου­τω­νί­ου ως πηγή ενέρ­γειας, λέι­ζερ που μπο­ρεί να αεριο­ποι­ή­σει πετρώ­μα­τα και ραντάρ που μπο­ρεί να δει αρκε­τά βαθιά μέσα στο έδαφος.
Ένα μικρό ελι­κο­πτε­ρά­κι τύπου άτο­πο, που θα εξε­ρευ­νή­σει τα δυσπρό­σι­τα σημεία του πλα­νή­τη, εκεί όπου το ρόβερ δεν μπορεί
Κάμε­ρες, μικρό­φω­να κι άλλα όργα­να για την παρα­κο­λού­θη­ση των ήχων του πλα­νή­τη, των και­ρι­κών φαι­νο­μέ­νων (π.χ. ανε­μο­στρό­βι­λοι) κά.
Πει­ρα­μα­τι­κή συσκευή για την παρα­γω­γή οξυ­γό­νου από το διο­ξεί­διο του άνθρα­κα της αραι­ής αρεια­νής ατμό­σφαι­ρας. Η συσκευή αυτή, εφό­σον έχει θετι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα, θα μπο­ρού­σε να οδη­γή­σει στον απα­ραί­τη­το εξο­πλι­σμό για την πρώ­τη επαν­δρω­μέ­νη απο­στο­λή στον Άρη.

Η απο­στο­λή «Perseverance» είναι ένας ρομπο­τι­κός γεω­λό­γος και κινη­τός αστρο­βιο­λό­γος. Θα συλ­λέ­ξει μικρο­σκο­πι­κά δείγ­μα­τα πετρω­μά­των, τα οποία θα επι­στρα­φούν στη Γη με άλλες απο­στο­λές, μέχρι το 2031 και θα εξε­τα­στούν για τυχόν ίχνη ζωής στο μακρι­νό γεω­λο­γι­κό παρελ­θόν του κόκ­κι­νου πλα­νή­τη. Ο Αρης είναι ο κοντι­νό­τε­ρος, αλλά ίσως και ο πιο παρό­μοιος πλα­νή­της του ηλια­κού συστή­μα­τος. Τώρα πια είναι μια παγω­μέ­νη και αφι­λό­ξε­νη έρη­μος. Πριν από δισε­κα­τομ­μύ­ρια χρό­νια, όμως, ήταν πιο θερ­μός και υγρός και ενδε­χο­μέ­νως κατάλ­λη­λος για την εμφά­νι­ση ζωής. Αν βρε­θούν απο­λι­θώ­μα­τα κάποιου είδους μικρο­βί­ων, θα απο­δεί­ξουν πως η ζωή εμφα­νί­ζε­ται όπου τύχει να υπάρ­χουν οι κατάλ­λη­λες συν­θή­κες και αυτό μπο­ρεί να συμ­βαί­νει σε εκα­τομ-μύρια πλα­νή­τες μέσα στον Γαλα­ξία και σε κάθε γαλαξία.

Ψάχνοντας πίσω από το σύνθημα

Τι έχου­με ανά­γκη οι άνθρω­ποι σήμε­ρα για να ζήσουμε;

μόρ­φω­ση ζέστη | κρύο
επικοινωνία
φαγητό
πολι­τι­σμό | διασκέδαση
αθλη­τι­σμό
ρού­χα
φάρ­μα­κα | γιατρούς
σπί­τι
κι άλλα πολλά…

Πού τα βρί­σκου­με όλ αυτά; Υπάρ­χουν κάπου έτοιμα;
Κάποια, ναι! Υπάρ­χουν! Όπως, για παρά­δειγ­μα, τα φρού­τα ή άλλοι καρ­ποί των δέντρων.
Ή όπως το βου­νό και η θάλασ­σα που μπο­ρού­με να πάμε βόλ­τα και να κάνου­με βουτιές.
Τα περισ­σό­τε­ρα, όμως, από αυτά που χρεια­ζό­μα­στε για να ζήσου­με τα ΦΤΙΑΧΝΕΙ ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ με την ΕΡΓΑΣΙΑ του.Βαγγέλης ΟΧΙ ο Καραμολέγκος ο μπαμπάς μου το έκανε με κόπο

Ευχα­ρι­στού­με πολύ τον φίλο μας τον Βαγ­γέ­λη για τη φωτο­γρα­φία που μας έστει­λε και μας έδω­σε έμπνευ­ση για το φετι­νό αφιέ­ρω­μα στην Εργα­τι­κή Πρωτομαγιά.Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά

  • Πού έχεις ακού­σει αυτό το σύνθημα;
  • Ποιοι το φώναζαν;
  • Τι σκέ­φτη­κες όταν το άκουσες;
  • Τι είναι το γρα­νά­ζι; Ποιος και πώς το γυρνά;
  • Ο σερ­βι­τό­ρος, η καθα­ρί­στρια, ο υπάλ­λη­λος στο supermarket, η τηλε­φω­νή­τρια, ο σκου­πι­διά­ρης, η νοσο­κό­μα, ο προ­γραμ­μα­τι­στής και διά­φο­ροι άλλοι εργα­ζό­με­νοι «γυρ­νούν κάποιο γρανάζι»;

Γρά­ψε στα κενά παρα­κά­τω ότι σου έρχε­ται στο μυα­λό για τη λέξη:
🔻 Εργά­της Αφεντικό 🔻
Ο άνθρω­πος, κατά ομά­δες, εργά­ζε­ται, δηλα­δή παρεμ­βαίνει στη φύση γύρω τους συνει­δη­τά, με σκέ­ψη και σχέ­διο και με στό­χο την επι­βί­ω­ση και βελ­τί­ω­ση της ζωής του.
Με το πέρα­σμα των χρό­νων, δημιουρ­γεί νέα εργα­λεία, πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κά. Δοκι­μά­ζει νέους τρό­πους παρέμ­βα­σης στη φύση.
Κατα­φέρνει να παρά­γει περισ­σό­τε­ρα αγαθά.

🔻 Κάπο­τε ήταν απλά συλ­λέ­κτης και μάζευε τους καρ­πούς των δέντρων. Αργό­τε­ρα έμα­θε να οργώ­νει τη γη και να κάνει διά­φο­ρες αγροτι­κές εργα­σί­ες. Ή εξη­μέ­ρω­σε κάποια ζώα και ξεκί­νη­σε τις κτη­νο­τρο­φι­κές εργα­σί­ες. Σήμε­ρα, με το πάτη­μα ενός κου­μπιού μπο­ρεί να βάλει μπρο­στά τερά­στιες μηχανές.
Με τις ενέρ­γειες, λοι­πόν, που κάνει ο άνθρω­πος σε ό, τι υπάρ­χει γύρω του, προσαρ­μό­ζει τα αντι­κεί­με­να της φύσης στις δικές του ανά­γκες.
Έτσι, αλλά­ζει και τη φύση και τον εαυ­τό του.

Ψαξ’ τα παρα­πά­νω:
Στο βιβλίο «Κι όμως, κινεί­ται», εκδό­σεις Σύγ­χρο­νη Εποχή.

Ποια η σχέ­ση της εργα­σί­ας με τον άνθρω­πο; Πώς βοή­θη­σε η εργα­σία στην εξέ­λι­ξη του ανθρώ­που; Πώς εργά­ζε­ται ο άνθρω­πος στις διαφορε­τικές επο­χές και πώς μοι­ρά­ζε­ται ο πλού­τος που παράγει;Κόκκινο αερόστατο Ήξερες ότι … 2.153 άνθρωποι έχουν περισσότερα χρήματα από ότι οι 46 δισεκατομμύρια φτωχότεροι κάτοικοι του πλανήτη

Α» δού­με μερι­κά παρα­δείγ­μα­τα σύγ­χρο­νων εργασιών
(…)

Πρώ­τες ύλες

Πού τις βρή­κα­με; Κάποιες τις βρή­κα­με έτοι­μες στη φύση (π.χ. φυτά) και κάποιες (π.χ. κρε­βά­τια) είναι το απο­τέ­λε­σμα της εργα­σί­ας σε άλλο χώρο, όπου άλλοι εργα­ζό­με­νοι επε­ξερ­γά­στη­καν πρώ­τες ύλες που βρή­κα­με στη φύση (π.χ. ξύλο). .

Σε ποιον ανή­κει; Στους εργα­ζό­με­νους ανθρώ­πους που κουράστη­καν για να το φτιά­ξουν; Δυστυ­χώς, ΟΧΙ.
Έχεις παρα­τη­ρή­σει ότι καθε­τί που χρη­σι­μο­ποιείς στην καθη­με­ρι­νό­τη­τα σου έχει μία μάρ­κα; Η μάρ­κα αυτή συνή­θως είναι το όνο­μα του ιδιο­κτή­τη αυτού του προϊόντος.
Αλλά ακό­μα κι αν έχουν δώσει ένα άλλο, πιο όμορ­φο όνο­μα, τότε σίγου­ρα υπάρ­χει ένα καρ­τε­λά­κι που γρά­φει το όνο­μα του ιδιοκτήτη…

Ήξε­ρες ότι … 2.153 άνθρω­ποι έχουν περισ­σό­τε­ρα χρή­μα­τα από ό,τι οι 4,6 δισε­κα­τομ­μύ­ρια φτω­χό­τε­ροι κάτοι­κοι του πλανήτη;
Ότι η περιου­σία του 1% των πλου­σιό­τε­ρων πολι­τών του κόσμου είναι υπερ­δι­πλά­σια από αυτή των 6,9 δισε­κα­τομ­μυ­ρί­ων φτω­χό­τε­ρων ανθρώ­πων σε όλο τον κόσμο;

Ο ιδιο­κτή­της αγο­ρά­ζει πρώ­τες ύλες και μηχα­νή­μα­τα -μισθώ­νει εργα­ζό­με­νους -που­λά­ει το «απο­τέ­λε­σμα» και βγά­ζει πάντα τερά­στια κέρδη

Πώς; Κατ’ αρχήν, επι­διώ­κει να αγο­ρά­ζει πρώ­τες ύλες και μηχα­νή­μα­τα φθηνά.
Όμως το πόσο φθη­νά δεν εξαρ­τά­ται πάντα από τον ίδιο. Κυρί­ως προ­σπα­θεί να δίνει συνε­χώς στους εργα­ζό­με­νους όλο και μικρό­τε­ρο μισθό για όλο και περισ­σό­τε­ρη εργα­σία. Κι αυτό το κατα­φέρ­νει με διά­φο­ρους τρόπους.
Μειώ­νει τους μισθούς, απο­λύ­ει κάποιους εργα­ζό­με­νους και φορ­τώ­νει στους υπό­λοι­πους τη δου­λειά τους, τους βάζει να δου­λεύ­ουν για περισ­σό­τε­ρες ώρες με τον ίδιο μισθό κ.ά.
Τέλος, που­λά­ει όσο πιο ακρι­βά μπο­ρεί το «απο­τέ­λε­σμα» στους εργαζό­μενους που το έχουν ανά­γκη για να ζήσουν.
Αρα και πάλι τους παίρ­νει ή καλύ­τε­ρα τους κλέ­βει ένα κομ­μά­τι από τον μισθό που τους έχει δώσει.

Κόκκινη σημαία … το χρώμα που θυμίζει επανάσταση

Έχεις πάει ποτέ οε πορεία; Μήπως έχεις κατέ­βει στη συγκέ­ντρω­ση της Πρω­το­μα­γιάς; Έχεις επι­σκε­φτεί ποτέ το Φεστι­βάλ της ΚΝΕ;
Σίγου­ρα θα έχεις προ­σέ­ξει ότι, στα συν­θή­μα­τα, τα χαμό­γε­λα, τις υψω­μέ­νες γρο­θιές και τα τρα­γού­δια κυριαρ­χεί ένα χρώ­μα: το κόκ­κι­νο!
Για­τί όμως;σημαία … το χρώμα που θυμίζει επανάσταση

Κάθε χρώ­μα μπο­ρεί να σου προ­κα­λέ­σει διά­φο­ρα συναι­σθή­μα­τα. Θα το έχεις παρα­τη ρήσει κι εσύ όταν ζωγραφίζεις.
Το κόκ­κι­νο χρώ­μα συμ­βο­λί­ζει τη ζωή, την αγά­πη, τη μάχη. Είναι χρώ­μα… «εκρη­κτι­κό»! ήξε­ρες ότι…
στην Ελλά­δα η πρώ­τη κόκ­κι­νη σημαία εμφα­νί­στη­κε σε οδό­φραγ­μα στην περιο­χή της Καπνι­κα­ρέ­ας στην Αθή­να, κατά τη διάρ­κεια της εξέ­γερ­σης ενά­ντια στον βασι­λιά Όθω­να, τον Οκτώ­βριο του 1862; Την ύψω­σε ο Ιτα­λός Αμιλ­χά­ρε Τσι­πριά­νι, που κρυ­βό­ταν και δρού­σε παρά­νο­μα στην Ελλάδα.

Οι πρώ­τες σοσια­λι­στι­κές ιδέ­ες έφτα­ναν και στη χώρα μας.
Έχεις ακού­σει το τρα­γού­δι Bandiera Rossa; Ψάξε τους στί­χους και την ιστο­ρία του!

Και φυσι­κά το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο, το σύμ­βο­λο τον κομ­μου­νι­σμού, δε θα μπο­ρού­σε να ται­ριά­ξει πάνω σε άλλο χρώ­μα, εκτός από το κόκ­κι­νο. Αυτή ήταν και η σημαία που κυμά­τι­ζαν οι Ρώσοι επα­να­στά­τες, στη Μεγά­λη Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση, το 1917. Από τότε το κόκ­κι­νο έγι­νε τιμη­τι­κό χρώμα.
Ο στρα­τός των εργα­τών ονο­μά­στη­κε «Κόκ­κι­νος Στρα­τός» και η κεντρι­κή πλα­τεία της Μόσχας «Κόκ­κι­νη Πλα­τεία».
Η κόκ­κι­νη σημαία έγι­νε τιμη­τι­κό βρα­βείο στη Σοβιε­τι­κή Ένωση!

Πάνω στα ματω­μέ­να που­κά­μι­σα των σκο­τω­μέ­νων εμείς καθό­μα­σταν τα βρά­δια και ζωγρα­φί­ζα­με σκη­νές από την αυρια­νή ευτυ­χία του κόσμου.
Έτσι γεν­νή­θη­καν οι σημαί­ες μας.
Τάσος Λειβαδπης

Πολύ πονέ­σα­με, σύντρο­φοι πολύ ξαγρυ­πνή­σα­με πολύ μακριά κοι­τά­ξα­με από κανέ­ναν δεν το δανει­στή­κα­με το κόκ­κι­νο δικό μας αίμα.
Γάν­νης Ρίτσος

Όμως το κόκ­κι­νο μας θυμί­ζει και μια άλλη αρε­τή των τίμιων αγω­νι­στών. Τη θυσία που κάνουν, δίνο­ντας ακό­μη και τη ζωή τους, για έναν καλύ­τε­ρο κόσμο.

Ποιοι τρέ­μουν το κόκκινο;
Εκεί­νοι που θέλουν έναν κόσμο άδι­κο κι έναν λαό φοβι­σμέ­νο. Τι πιο φοβε­ρό θέα­μα για τους κατα­πιε­στές όλου του κόσμου από την κόκ­κι­νη σημαία στο Ράιχ­σταγκ μετά τη συντρι­βή του Ναζι­σμού από τον Κόκ­κι­νο Στρατό;

Ποιοι τιμούν το κόκκινο;
Αυτοί που δε στα­μα­τούν ποτέ να αγω­νί­ζο­νται για έναν κόσμο, όμορ­φο και δίκαιο για όλους, χωρίς  πολέ­μους και φτώχεια.
Αυτοί που δε δει­λιά­ζουν και δεν υπο­τάσ­σο­νται.
Αυτοί που κου­βα­λούν το κόκ­κι­νο στη σημαία και στην καρ­διά τους.

Πολύ πονέσαμε σύντροφοι πολύ ξαγρυπνήσαμε πολύ μακριά κοιτάξαμε από κανέναν δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο δικό μας αίμα

Ήξε­ρες ότι ήδη από τον Μεσαί­ω­να (το μακρι­νό 778) εξε­γερ­μέ­νοι αγρό­τες στην Περ­σία κρα­τού­σαν κόκ­κι­νες σημαί­ες; κόκ­κι­νη σημαία κρα­τού­σαν και οι εξε­γερ­μέ­νοι χωρι­κοί στη Γερ­μα­νία το 1524; οι Γάλ­λοι επα­να­στά­τες κατά­φε­ραν το 1871 να ιδρύ­σουν την Παρι­σι­νή Κομ­μού­να; Στο Παρί­σι, έστω και για λίγο, κουμά­ντο έχα­ναν οι ίδιοι οι εργά­τες. Σύμ­βο­λό τους ήταν μια κόκ­κι­νη σημαία. Κόκ­κι­νες σημαί­ες ανέ­μι­ζαν σε συλ­λα­λη­τή­ρια εργα­τών όλο τον 19ο αιώνα;

Κόκκινο Αερόστατο τ 19 Άνοιξη Να βγούμε έξωΗ άνοι­ξη επι­τέ­λους έφτα­σε! Ο ήλιος έχει ανέ­βει για τα καλά στον ουρα­νό και η μέρα μεγά­λω­σε! Τι καλύ­τε­ρη ευκαι­ρία από το να ΒΓΟΥΜΕ ΕΞΩ;!
Φτά­νει πια η κλει­σού­ρα στο σπί­τι και η οθό­νη. Μπουχτίσαμε!
Ώρα να ξεκου­νη­θού­με. Ψάχνου­με ανοι­χτά πάρ­κα, αλά­νες και πλα­τεί­ες και στή­νου­με τα πιο ωραία παι­χνί­δια με τους φίλους μας!

Κυνή­γι κρυμ­μέ­νου θησαυ­ρού …1°βήμα — 2° βήμα:
Επι­λέξ­τε το θέμα. Μπο­ρεί­τε να εμπνευ­στεί­τε από ένα ιστο­ρι­κό γεγο­νός, μία διή­γη­ση — μαρ­τυ­ρία κάποιου, ένα παρα­μύ­θι ή οποιο­δή­πο­τε άλλο θέμα σας ενδιαφέρει.
Επι­λέξ­τε το μέρος. Φτιάξ­τε τον χάρ­τη και τα σημεία προ­σα­να­το­λι­σμού. Επι­σκε­φτεί­τε το μέρος αυτό και σχε­διά­στε τη δια­δρο­μή με τους ενδιά­με­σους σταθ­μούς και τον τελευ­ταίο, όπου θα βρί­σκε­ται ο κρυμ­μέ­νος θησαυ­ρός. Εναλ­λα­κτι­κά μπο­ρεί­τε από κάθε σταθ­μό να παίρ­νε­τε κι από ένα στοι­χείο και περ­νώ­ντας απ’ όλους τους σταθ­μούς να συμπλη­ρώ­νε­τε τον θησαυ­ρό. Χωρίς δηλα­δή να υπάρ­χει μία και μόνο σωστή διαδρομή.
3″ βήμα:
Φτιάξ­τε τα στοι­χεία, δηλα­δή τις πλη­ρο­φο­ρί­ες που θα οδη­γούν τους φίλους σας — παί­κτες σε κάθε σταθμό.
4° βήμα:
Ετοι­μά­στε τον θησαυρό!

Είστε έτοι­μοι! Όποιος ή όποιοι σχε­δί­α­σαν τα προη­γού­με­να βήμα­τα θα δώσουν στους υπό­λοι­πους το πρώ­το στοι­χείο και στη συνέ­χεια θα βοη­θή­σουν, αν χρειαστεί.
Οι υπό­λοι­ποι …φύγα­με!

Η Δανάη — Ανα­στα­σία, μία 10χρονη φίλη μας από χην Καβά­λα, μας έστει­λε ένα γράμ­μα και μας ζήτη­σε να το μοι­ρα­στού­με με όλους τους φίλους μας.

«Στη ζωή μας υπάρ­χουν δύο τρό­ποι για να ενη­με­ρω­νό­μα­στε και να μορ­φω­νό­μα­στε. Ο πρώ­τος είναι των βιβλί­ων και ο δεύ­τε­ρος είναι ο σύγ­χρο­νος του δια­δι­κτύ­ου με Η/Υ, τάμπλετ και κινη­τά. Μέσα στον 20ο αιώ­να, ο σύγ­χρο­νος τρό­πος άρχι­σε να τρώ­ει τα βιβλία και να τα εξαφανίζει.

Οι συσκευ­ές και το δια­δί­κτυο μας βοη­θά­νε να μιλά­με με τους φίλους μας και τους μακρι­νούς συγ­γε­νείς μας. Επί­σης, να κάνου­με μάθη­μα στον και­ρό της καρα­ντί­νας και να βρί­σκου­με πληρο­φορίες για ό,τι θέλου­με. Αλλά υπάρ­χουν και πολ­λά αρνη­τι­κά σε όλο αυτό. Πρώ­τα απ’ όλα είναι το κακό που κάνει στο σώμα μας και πιο συγκε­κρι­μέ­να στα μάτια, στο νευ­ρι­κό σύστη­μα και στον εγκέ­φα­λο που τον απο­βλα­κώ­νει μπρο­στά στις οθό­νες. Γινό­μα­στε αντι­κοι­νω­νι­κοί και απο­μο­νω­νό­μα­στε από τους άλλους. Εκτός από αυτά, οι συσκευ­ές χρειά­ζο­νται ρεύ­μα για να λει­τουρ­γή­σουν και όλο αυτό κάνει κακό στη φύση.

Από την άλλη, τα βιβλία έχουν μόνο θετι­κά. Κάνουν τον άνθρω­πο μυα­λω­μέ­νο, έξυ­πνο και βοη­θούν στη μνή­μη του. Το βιβλίο μας ταξι­δεύ­ει σε άλλα μέρη και μας κάνει να νοιώ­θου­με έντο­να συναι­σθή­μα­τα. Είναι γεύ­ση εμπει­ρί­ας και αδρε­να­λί­νης. Για να δια­βά­σου­με ένα βιβλίο δε χρεια­ζό­μα­στε τίπο­τα παρά μόνο το βιβλίο χωρίς φορ­τι­στές και ρεύμα.
Εμέ­να, προ­σω­πι­κά, μου αρέ­σουν τα βιβλία. Με απορ­ρο­φά­νε και με ταξι­δεύ­ουν νοσταλ­γι­κά σε άλλους κόσμους. Λατρεύω τη μυρω­διά του χαρ­τιού και τις μυρω­διές που δημιουρ­γώ με τη φαντα­σία μου.
Θα ήθε­λα όλος ο κόσμος να πλημ­μυ­ρί­σει από βιβλία».Κόκκινο Αερόστατο τ 19 1 Διηγημα μονόλογοι σε καραντίνα α΄μέρος

Θέλω ένα πραγματικό σπίτι

Το όνο­μά μου είναι Φάχε­με, είμαι 18 ετών
«.…Αυτές τις μέρες έμα­θα να υπο­λο­γί­ζω τη στιγ­μή, επει­δή χάνεται…
Αυτό που μου κάνει εντύ­πω­ση είναι ότι οι άνθρω­ποι φοβού­νται ο ένας τον άλλον και προ­σπα­θούν να πάνε κάπου, όπου θα είναι ασφα­λείς. Κάποιοι διά­ση­μοι λένε στους ανθρώ­πους να μένουν στο σπί­τι, όμως τα δικά τους σπί­τια μοιά­ζουν με παλά­τια και δεν βαριού­νται εκεί. Πολ­λές οικο­γέ­νειες όμως θα πεθά­νουν, αν δεν πάνε να δουλέ­ψουν, για­τί δεν έχουν χρή­μα­τα για να μεί­νουν στο σπίτι.
Η απα­γό­ρευ­ση της κυκλο­φο­ρί­ας ήταν πολύ χρή­σι­μη σε πολ­λές χώρες και η καλύτε­ρη από­φα­ση κατά τη διάρ­κεια του Covid-19, αλλά για μερι­κές χώρες, όπως το Αφγα­νιστάν που είναι φτω­χή χώρα, δεν ήταν καλό όσον αφο­ρά την οικο­νο­μία. Εννοώ ότι όταν μένεις στο σπί­τι, δεν μπο­ρείς να πας στη δου­λειά και όταν δεν πας στη δου­λειά, δεν έχεις χρή­μα­τα και όταν δεν έχεις χρή­μα­τα, πώς μπο­ρείς να συντη­ρή­σεις την οικο­γέ­νειά σου;

Σκε­φτό­μα­στε τους άλλους; Σκε­φτό­μα­στε τα παι­διά που δου­λεύ­ουν στο Αφγα­νι­στάν; Πού είναι τώρα; Τι κάνουν; Κανέ­νας δεν νοιά­ζε­ται για αυτά… Κανέ­νας δεν θα τα βοη­θήσει. Αν δεν τα σκο­τώ­σει ο κορω­νο­ϊ­ός, θα τα σκο­τώ­σει σίγου­ρα η πείνα.
Πολ­λοί άνθρω­ποι φοβού­νται τον κορω­νο­ϊό και προ­σπα­θούν πολύ να προ­φυ­λάσ- σουν τους εαυ­τούς τους όσο περισ­σό­τε­ρο μπο­ρούν, όμως κάποιοι άλλοι δεν νοιάζο­νται καθόλου.

Σήμε­ρα ξύπνη­σα νωρί­τε­ρα, για­τί απο­φα­σί­σα­με να πάμε στη λαϊ­κή εγώ, οι αδερ­φές μου και η μητέ­ρα μου. Αυτή η λαϊ­κή είναι πολύ κοντά στο οθπ­πρ, έτσι πολ­λοί άνθρω­ποι πηγαί­νουν εκεί για ψώνια. Η στά­ση του λεω­φο­ρεί­ου είναι ακρι­βώς μπρο­στά από το ε3Γηρ, έτσι όταν πηγαί­νου­με εκεί περι­μέ­νουν το λεω­φο­ρείο πολ­λοί άνθρω­ποι. Είμα­στε πολ­λοί σκέ­φτο­μαι, ίσως το λεω­φο­ρείο να μην στα­μα­τή­σει για εμάς.
Τελι­κά το λεω­φο­ρείο έρχε­ται και ο οδη­γός φωνά­ζει ότι μόνο δεκα­πέ­ντε άτο­μα μπο­ρούν να μπουν, αλλά κανέ­νας δεν θέλει να περ­πα­τή­σει μέχρι τη λαϊ­κή μέσα στον ήλιο. Έτσι όλοι σπρώ­χνουν ο ένας τον άλλον για να μπουν μέσα. Μπαί­νω μέσα με μεγά­λη δυσκο­λία και βρω­μί­ζουν τα παπού­τσια μου. Μισώ τα βρώ­μι­κα παπού­τσια! Μετά από λίγο φτά­νου­με και, επει­δή το λεω­φο­ρείο είναι γεμά­το, πρέ­πει να κατέ­βου­με αργά αργά. Όταν βγαί­νω έξω ακούω τον οδη­γό να μιλά­ει με κάποιον για εμάς. Ο οδη­γός είναι πολύ θυμω­μέ­νος, νομί­ζω ότι έχει δίκιο, για­τί ανη­συ­χεί για τον κορω­νο­ϊό, αλλά δεν μπο­ρεί να μας μιλή­σει άγρια.

Είμα­στε στη λαϊ­κή και η μητέ­ρα μου αγο­ρά­ζει λαχα­νι­κά για να μαγει­ρέ­ψει το βρά­δυ. Μετά πάλι πρέ­πει να περι­μέ­νου­με στη στά­ση για το λεω­φο­ρείο. Είμαι πολύ κουρασμέ­νη και διψα­σμέ­νη, είναι μια πολύ ζεστή μέρα. Μετά από πέντε λεπτά έρχε­ται το λεωφο­ρείο, αλλά δεν στα­μα­τά για εμάς. Παρά­ξε­νο, για­τί; Αλλά­ζου­με στά­ση, ίσως είμα­στε σε λάθος στά­ση… Το λεω­φο­ρείο δεν στα­μά­τη­σε για εμάς ούτε στην άλλη στά­ση. Είμαι πολύ θυμω­μέ­νη. Για­τί; Επει­δή είμα­στε πρό­σφυ­γες και ο κόσμος νομί­ζει ότι έχου­με κορω­νο­ϊό; Μα φορά­με μάσκα και γάντια. Έτσι πρέ­πει να περ­πα­τή­σου­με είκο­σι λεπτά μέχρι την προη­γού­με­νη στά­ση. Είμα­στε στο σπί­τι τώρα, πολύ κου­ρα­σμέ­νες και θυμω­μένες και όταν θέλω να πλύ­νω τα χέρια μου βλέ­πω πολ­λά βρώ­μι­κα πιάτα.Όχι… πρέ­πει να τα πλύ­νω τώρα. Ξεκου­ρά­ζο­μαι λίγο και κοι­τά­ζω τα μηνύ­μα­τα στο τηλέ­φω­νό μου. (…)

Δεν θέλω να συνε­χί­σω να μένω στο camp. Θέλω να φύγω από εκεί και να έχω ένα πραγ­μα­τι­κό σπί­τι. Είμαι πολύ κου­ρα­σμέ­νη και στο camp η ζωή μου είναι αγχω­τι­κή. Αυτό με κάνει πολύ λυπη­μέ­νη και μου προ­κα­λεί θλί­ψη. Θέλω να χαλα­ρώ­σω λίγο.
Το μεγα­λύ­τε­ρο όνει­ρό μου είναι εγώ και η οικο­γέ­νειά μου…»

Stop Motio Animation

H συνέχεια στο Κόκκινο Αερόστατο

  • Μια κινη­μα­το­γρα­φι­κή τεχνι­κή που κάνει τα άψυ­χα αντι­κεί­με­να να κινού­νται και να «ζωντα­νεύ­ουν».
  • Σκέ­ψου ένα μικρό σενά­ριο για την ται­νία σου.
  • Διά­λε­ξε τα αντι­κεί­με­να που θα κινού­νται και φτιά­ξε μια ιστορία.
  • Για την πρώ­τη σου προ­σπά­θεια φτιά­ξε μια απλή ιστο­ρία με αρχή, μέση και τέλος.
  • Κατα­σκεύ­α­σε το σκη­νι­κό.
    Το «κόκ­κι­νο Αερό­στα­το» ετοι­μά­ζε­ται να γεμί­σει με νέες ιστο­ρί­ες τις σελί­δες του!
  • Η αρμο­νι­κή συνερ­γα­σία φέρ­νει το πιο γλυ­κό αποτέλεσμα!
  • Η άνοι­ξη ήρθε κι ο κόσμος ίων ζου­ζου­νιών έχει ξυπνή­σει για τα καλά! Από λου­λού­δι σε λου­λού­δι κι από δέντρο σε δέντρο ακού­γε­ται ένα βου­η­τό. Τα ζου­ζού­νια πετούν για να γευ­τούν την πλού­σια γύρη των ανθών. Κάπου ανά­με­σά τους βρί­σκο­νται και οι μέλισσες.
    Ότι θα θέλα­τε να ξέρε­τε για τις μέλισσες!
    Η βασί­λισ­σα γεν­νά τα αυγά και παρά το όνο­μά της, ούτε διοι­κεί, ούτε επι­βάλ­λε­ται στα υπό­λοι­πα μέλη. 
    Οι θηλυ­κές εργά­τριες ταΐ­ζουν τη βασί­λισ­σα κατευ­θεί­αν στο στό­μα και κάνουν όλες τις εργασίες 
    Για τη συλ­λο­γή 1 κιλού νέκταρ δου­λεύ­ουν 3.300 μέλισσες!
  • Αιο­λό­σφαι­ρα, η πρώ­τη γνω­στή ατμο­μη­χα­νή στην παγκό­σμια ιστορία. 
    Εφευ­ρέ­της της ήταν οΉρων ο Αλε­ξαν­δρι­νός (10 μ.Χ. — 75μ.Χ.), ένας σπου­δαί­ος μηχα­νι­κός και γεω­μέ­τρης που υπήρ­ξε και διευ­θυ­ντής της περί­φη­μης Ανώ­τα­της Τεχνι­κής Σχο­λής της Αλεξάνδρειας.
  • Οι ανα­κα­λύ­ψεις και οι εφευ­ρέ­σεις της ανθρω­πό­τη­τας δεν έχουν τελειωμό 
    Ατμο­μη­χα­νή κι ο πρώ­τος σιδηρόδρομος
  • Φαντά­ζε­σαι ιη ζωή μας χωρίς αυτο­κί­νη­το; Κι όμως μέχρι τα μέσα του 19ου αιώ­να οι άνθρω­ποι διέ­νυαν μεγά­λες απο­στά­σεις με τα πόδια, με ζώα, με κάρα και άμα­ξες ή και καθόλου
  • Το τηλέ­φω­νο εφευ­ρέ­θη­κε το 1876 από τον Αμε­ρι­κα­νό εφευ­ρέ­τη και μηχα­νι­κό Γκρά­χαμ Μπελ
  • Η γέν­νη­ση του κινηματογράφου!
    Στις 28-Δεκ-1895 σε μια καφε­τε­ρία της λεω­φό­ρου των Καπου­τσί­νων στο Παρί­σι προ­βάλ­λε­ται για πρώ­τη φορά το φιλμ «Η άφι­ξη του τρέ­νου στο σταθ­μό La Ciotat».
    Πρό­κει­ται για μια ται­νία χωρίς ήχο, διάρ­κειας μόλις 50 δευ­τε­ρο­λέ­πτων, που δεί­χνει ένα τρέ­νο να φτά­νει στον σιδη­ρο­δρο­μι­κό σταθ­μό της πόλης.
    Η κίνη­ση του τρέ­νου γίνε­ται από την οπτι­κή γωνία των θεα­τών με απο­τέ­λε­σμα οι θεα­τές να το βλέ­πουν… όλο και μεγα­λύ­τε­ρο! Βασι­κά, ερχό­ταν κατά πάνω τους!
    Κάποιοι νόμι­σαν ότι θα τους παρα­σύ­ρει κι απ’ τον φόβο τους βγή­καν τρέ­χο­ντας στον δρόμο!
  • Ήξε­ρες ότι… ο κινη­μα­το­γρά­φος ονο­μά­ζε­ται και 7η Τέχνη; Ποιες μπο­ρεί να είναι οι υπό­λοι­πες έξι;

σκακιστικό σουβλάκι ή σούβλισμαΤο σκα­κι­στι­κό σου­βλά­κι ή σούβλισμα
«Ναι, φίλοι μου, σωστά δια­βά­σα­τε» χορο­πή­δη­σε ο Σάκης Σκά­κης! «Υπάρ­χει μία κίνη­ση στο σκά­κι που λέγε­ται σου­βλά­κι ή σούβλισμα»!
Το σκα­κι­στι­κό σου­βλά­κι συγκα­τα­λέ­γε­ται στα τακτι­κά κτυ­πή­μα­τα, όπως το πιρού­νι και το κάρ­φω­μα που έχου­με ήδη δει!

  • Γρί­φοι
    Γεν­νιέ­ται ψηλό και πεθαί­νει χαμηλό,
    Είναι κυνη­γός, αλλά δεν κρα­τά­ει τουφέκι… 
    Απλώ­νει δίχτυα, αλλά δεν είναι ψαράς…
    Υπάρ­χει χιλιά­δες χρό­νια, αλλά δεν είναι ποτέ πάνω από ενός μήνα…
    Αρχί­ζει από «Τ», τελειώ­νει σε «Ο» και έχει εκα­τομ­μύ­ρια γράμματα…
    Όποιοι έρχο­νται και πάνε απ’ το χέρι την κρατάνε… 
    Έχει λαι­μό, αλλά δεν έχει κεφάλι…
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο