Στον Καιάδα του καπιταλισμού!

Γρά­φει ο Δημή­τρης Βαλα­ής //
Δάσκα­λος — Νάουσα

Είσαι γέρος, ασθε­νής ή ανή­μπο­ρος; Βρες λύση! Αλλιώς, στον… Καιά­δα! Είσαι άστε­γος, πει­να­σμέ­νος ή ανα­σφά­λι­στος; Ας πρό­σε­χες! Τι να σου κάνου­με; Δικό σου το πρό­βλη­μα! Κι αν δεν τα κατα­φέρ­νεις… στον Καιάδα!

Στην Ιτα­λία (και όχι μόνο) οι για­τροί, λόγω έλλει­ψης κλι­νών ΜΕΘ, ανα­γκά­ζο­νται να επι­λέ­γουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθά­νει! Στην Ισπα­νία οι γέροι πεθαί­νουν μόνοι και αβο­ή­θη­τοι στα γηρο­κο­μεία! Στη Σου­η­δία εφαρ­μό­ζε­ται η ”ανο­σία της αγέ­λης” απέ­να­ντι στην παν­δη­μία του κορω­νοϊ­ού… κι όποιος επιβιώσει!

Στις ΗΠΑ, τη μητρό­πο­λη του καπι­τα­λι­σμού, που δια­θέ­τει όπλα να κατα­στρέ­ψει τον πλα­νή­τη τρεις και τέσ­σε­ρις φορές, δεν έχουν, λέει, μάσκες και προ­στα­τευ­τι­κές στο­λές για για­τρούς και νοση­λευ­τές!… Στις ΗΠΑ, πάλι, την πιο πλού­σια χώρα του κόσμου, με τους τρι­σε­κα­τομ­μυ­ριού­χους και τους δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χους, δεν έχουν, λέει, αναπνευστήρες!…

Η άρχου­σα τάξη της ”πολι­τι­σμέ­νης” Ευρώ­πης, της ”πολι­τι­σμέ­νης” Δύσης, έχει άλλες προ­τε­ραιό­τη­τες. Έχει να αντι­με­τω­πί­σει τους αντα­γω­νι­στές της απ’ την Κίνα και τη Ρωσία, να βρει τρό­πους να επεν­δύ­σει τα κεφά­λαιά της, να δια­σφα­λί­σει τα κέρ­δη της… Με την υπε­ρά­σπι­ση της δικής σου ζωής και της δικής σου υγεί­ας θα ασχο­λεί­ται τώρα;

Εκεί, ”στους ομα­δι­κούς τάφους της Νέας Υόρ­κης, θάφτη­κε βαθιά το αμε­ρι­κά­νι­κο όνει­ρο”*. Ένα όνει­ρο που απο­δεί­χτη­κε εφιάλ­της… Η βιτρί­να του καπι­τα­λι­σμού (για άλλη μια φορά) θρυμ­μα­τί­στη­κε με εκκω­φα­ντι­κό θόρυ­βο… Το είδαν και το άκου­σαν όλοι… Εκα­τομ­μύ­ρια, βέβαια, άνθρω­ποι σ’ όλο τον κόσμο βίω­ναν και βιώ­νουν κάθε μέρα, με τρα­γι­κό τρό­πο, τη βαρ­βα­ρό­τη­τα του συστή­μα­τος. Δεν το δια­πι­στώ­νουν, τώρα μόνο, με την πανδημία.

Ο Άδω­νις, όμως, (κι ο κάθε Άδω­νις των ΜΜΕ και του δια­δι­κτύ­ου) ούτε είδε ούτε άκου­σε ούτε κατά­λα­βε τίπο­τα! Συνε­χί­ζει, ακά­θε­κτος, να ωρύ­ε­ται και να παρα­λη­ρεί ενά­ντια σε όσους διεκ­δι­κούν το δίκιο τους, ενά­ντια σε όσους αγω­νί­ζο­νται για τα δικαιώ­μα­τά τους… Συνε­χί­ζει, με περισ­σή γελοιό­τη­τα και γρα­φι­κό­τη­τα, την έμε­ση μίσους και χολής για τους κομ­μου­νι­στές, τον υπαρ­κτό σοσια­λι­σμό, τον Λένιν και τον Στά­λιν… Τον (τους) κατα­νο­ού­με από­λυ­τα!… Και απο­δε­χό­μα­στε την τιμή!…

* 902.gr, Atexnos.gr