Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Στο προσκήνιο οι αντιθέσεις εντός ΝΑΤΟ που μεγαλώνουν

Μια συνέντευξη του Προέδρου της Γαλλίας στον «Economist» έστρεψε την κουβέντα σε βαθιές κόντρες και τους πρωταγωνιστές τους

Οι προβληματισμοί Μακρόν για το ΝΑΤΟ δημοσιεύτηκαν λίγο μετά την επίσκεψή του στην Κίνα

© 2019 The Associated
Οι προ­βλη­μα­τι­σμοί Μακρόν για το ΝΑΤΟ δημο­σιεύ­τη­καν λίγο μετά την επί­σκε­ψή του στην Κίνα

✔️  Η συνέ­ντευ­ξη του Προ­έ­δρου της Γαλ­λί­ας στο περιο­δι­κό «Economist» έφε­ρε στο προ­σκή­νιο τις σοβα­ρές αντι­θέ­σεις που «σιγο­βρά­ζουν» εδώ και και­ρό στο εσω­τε­ρι­κό του ΝΑΤΟ, επι­βε­βαιώ­νο­ντας ότι «δοκι­μά­ζο­νται» όλο και περισ­σό­τε­ρο οι διε­θνείς ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κές ισορ­ρο­πί­ες, όπως δια­μορ­φώ­θη­καν μετά τον Β’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο αλλά και μετά την ανα­τρο­πή του σοσια­λι­σμού στην ΕΣΣΔ.«Αυτό που σήμε­ρα βιώ­νου­με είναι ο εγκε­φα­λι­κός θάνα­τος του ΝΑΤΟ», υπο­στή­ρι­ξε ο Εμα­νου­έλ Μακρόν, ασκώ­ντας έντο­νη κρι­τι­κή στη στά­ση μελών του ΝΑΤΟ με πρώ­τες τις ΗΠΑ, για τις οποί­ες ανέ­φε­ρε ότι παρα­μέ­νουν «ο μεγά­λος μας σύμ­μα­χος» αλλά «κοι­τά­ζουν και αλλού», προς «την Κίνα», αλλά και ότι πλέ­ον δεν συμ­με­ρί­ζο­νται «την ιδέα του ευρω­παϊ­κού σχε­δί­ου».

✔️  Πρέ­πει «τώρα να απο­σα­φη­νι­σθεί ποιοι είναι οι στρα­τη­γι­κοί στό­χοι του ΝΑΤΟ» πρό­σθε­σε, ενώ όταν ρωτή­θη­κε αν εξα­κο­λου­θεί να πιστεύ­ει στο άρθρο 5 της συν­θή­κης του ΝΑΤΟ (που προ­βλέ­πει ότι αν ένα κρά­τος — μέλος δεχτεί επί­θε­ση τα άλλα μέλη το στη­ρί­ζουν στρα­τιω­τι­κά), απά­ντη­σε «δεν ξέρω» και αμφι­σβη­τώ­ντας ουσια­στι­κά ανοι­χτά τον σημε­ρι­νό βαθ­μό συνο­χής των μελών του ΝΑΤΟ σημεί­ω­σε μετα­ξύ άλλων: «Εάν το καθε­στώς του Μπα­σάρ αλ-Ασαντ απο­φα­σί­σει να απα­ντή­σει στην Τουρ­κία, θα τη συν­δρά­μου­με; Αυτό είναι μία πραγ­μα­τι­κή ερώ­τη­ση…». Εστιά­ζο­ντας συνο­λι­κά στους όρους συνερ­γα­σί­ας των μελών του ΝΑΤΟ, επα­νέ­φε­ρε δια­φω­νί­ες για τις πρό­σφα­τες εξε­λί­ξεις στη Συρία. «Δρα­στη­ριο­ποιού­νται ταυ­τό­χρο­να εταί­ροι (από το ΝΑΤΟ) στο ίδιο μέρος του κόσμου και δεν υπάρ­χει κανέ­νας συντο­νι­σμός για οποια­δή­πο­τε στρα­τη­γι­κή λήψης απο­φά­σε­ων μετα­ξύ των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟι­κών συμ­μά­χων τους. Κανέ­νας… Από στρα­τη­γι­κής και πολι­τι­κής άπο­ψης, πρέ­πει να ανα­γνω­ρί­σου­με ότι αυτό συνι­στά πρό­βλη­μα, έχου­με ένα σοβα­ρό πρό­βλη­μα…».

Θυμί­ζου­με ότι και στην τελευ­ταία Σύνο­δο Κορυ­φής της ΕΕ, ο Μακρόν είχε επί­σης «δια­μαρ­τυ­ρη­θεί» επει­δή έμα­θε μέσω «tweet» για τις επι­λο­γές Ουά­σιγ­κτον και Αγκυ­ρας στη Συρία, τις οποί­ες χαρα­κτη­ρί­ζει «σοβα­ρό λάθος της Δύσης και του ΝΑΤΟ στην περιο­χή», που «απο­δυ­να­μώ­νει σε βάθος χρό­νου την αξιο­πι­στία μας (σ.σ. του ΝΑΤΟ) για να μπο­ρού­με να βρού­με εταί­ρους στο πεδίο των μαχών», που «αμφι­σβη­τεί τη λει­τουρ­γία του ΝΑΤΟ». Ενώ, ανα­φε­ρό­με­νος σε ευρύ­τε­ρα συμπε­ρά­σμα­τα που εξά­γο­νται από τις εξε­λί­ξεις στη Συρία, είχε υπε­ρα­σπι­στεί την ανά­γκη να δυνα­μώ­σει η «κυριαρ­χία της ΕΕ», αφού «πρό­κει­ται για το πώς θα κάνου­με επι­λο­γές μόνοι μας για το μέλ­λον μας, πώς θα σχε­διά­σου­με το μέλ­λον μας και πώς θα απο­φα­σί­σου­με ότι δεν είμα­στε υπο­τε­λείς ούτε της Κίνας ούτε των ΗΠΑ».

✔️   Μιλώ­ντας αυτήν τη φορά στον «Economist», ο Μακρόν εξή­γη­σε ότι το γαλ­λι­κό κεφά­λαιο προ­βλη­μα­τί­ζε­ται ευρύ­τε­ρα για τις ισορ­ρο­πί­ες εντός ΝΑΤΟ και το πώς / αν αυτές εξα­κο­λου­θούν να εξυ­πη­ρε­τούν τα στρα­τη­γι­κά του συμ­φέ­ρο­ντα: «Ο Πρό­ε­δρος Τραμπ, στον οποίο τρέ­φω μεγά­λο σεβα­σμό, θέτει το θέμα του ΝΑΤΟ ως ένα “εμπο­ρι­κό σχέ­διο”. Κατά τη γνώ­μη του, πρό­κει­ται για ένα σχέ­διο όπου οι ΗΠΑ δια­σφα­λί­ζουν ένα είδος γεω­πο­λι­τι­κής ομπρέ­λας, αλλά, σε αντάλ­λαγ­μα, θα πρέ­πει να έχουν εμπο­ρι­κή απο­κλει­στι­κό­τη­τα, να υπάρ­χει ένα κίνη­τρο για να αγο­ρά­σου­με από τις ΗΠΑ. Η Γαλ­λία (όμως) δεν έχει υπο­γρά­ψει γι΄ αυτό», ανέ­φε­ρε χαρα­κτη­ρι­στι­κά. Επί­σης, ο Μακρόν επέ­μει­νε ότι είναι και­ρός η Ευρώ­πη να στα­μα­τή­σει να ενερ­γεί στη Μέση Ανα­το­λή ως «ο μικρό­τε­ρος σύμ­μα­χος των ΗΠΑ» και επι­χει­ρη­μα­το­λο­γώ­ντας, ακό­μα μια φορά, για την ανά­γκη να δυνα­μώ­σει η «Ευρώ­πη της άμυ­νας» και να απο­κτή­σει η ΕΕ αυτο­τε­λή στρα­τιω­τι­κή δύνα­μη και δρά­ση, υπο­γράμ­μι­σε: «Ας δού­με τι συμ­βαί­νει σήμε­ρα στον κόσμο. Γίνο­νται πράγ­μα­τα που ήταν αδια­νό­η­τα πριν από πέντε χρό­νια — το να ανα­λω­νό­μα­στε συνε­χώς για τους όρους εξό­δου της Βρε­τα­νί­ας από την ΕΕ, να δυσκο­λεύ­ε­ται τόσο πολύ η Ευρώ­πη να προ­χω­ρή­σει μπρο­στά, να έχου­με έναν Αμε­ρι­κα­νό σύμ­μα­χο που μας στρέ­φει την πλά­τη σε στρα­τη­γι­κά ζητή­μα­τα, τόσο γορ­γά — κανείς δεν θα τα θεω­ρού­σε όλα αυτά πιθα­νά…».

Economist Εμανουέλ Μακρόν, υπέρμαχος ενεργητικής επενδυτικής πολιτικής στην Ευρώπη, ο κανόνας της διατήρησης του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτω από το όριο του 3% του ΑΕΠ ανήκει «σε συζήτηση άλλου αιώνα». «Έχουμε ανάγκη από περισσότερο επεκτατική πολιτική, περισσότερες επενδύσεις.

    Αντι­δρά­σεις ↓↵

Ούτε η οξύ­τη­τα ούτε και η χρο­νι­κή στιγ­μή που έγι­ναν οι επι­ση­μάν­σεις Μακρόν είναι τυχαί­ες. Η Γαλ­λία πρω­το­στα­τεί τον τελευ­ταίο και­ρό σε μια αντι­πα­ρά­θε­ση που δυνα­μώ­νει ούτως ή άλλως εντός του ΝΑΤΟ, παράλ­λη­λα με υψη­λούς τόνους που απο­κτούν συχνά και οι δια­φω­νί­ες ειδι­κό­τε­ρα Αμε­ρι­κα­νών — Ευρωπαίων.

Δεν είναι τυχαί­ες οι επι­κρί­σεις της Γαλ­λί­ας και για την απο­χώ­ρη­ση των Αμε­ρι­κα­νών από τη Διε­θνή Συμ­φω­νία για το ιρα­νι­κό πυρη­νι­κό πρό­γραμ­μα, το πώς το Παρί­σι πρω­τα­γω­νί­στη­σε για να «δια­σώ­σουν» τη Συμ­φω­νία οι υπό­λοι­ποι που την είχαν υπο­γρά­ψει (Ρωσία, Κίνα, Βρε­τα­νία, Γερ­μα­νία, Γαλ­λία και η ΕΕ) με το Ιράν.

Εξί­σου ενδει­κτι­κές είναι και οι επι­κρί­σεις της Γαλ­λί­ας για την απο­χώ­ρη­ση των ΗΠΑ από τη Συμ­φω­νία για το Κλί­μα που υπο­γρά­φτη­κε το 2016 (είχε «κλεί­σει» στη Διε­θνή Διά­σκε­ψη του Παρι­σιού, το 2015). Επι­κρί­σεις τις οποί­ες μάλι­στα ο Μακρόν επα­νέ­λα­βε μεσο­βδό­μα­δα από το Παρί­σι, όπου, με τον Κινέ­ζο ομό­λο­γό του Σι Τζιν­πίνγκ, χαρα­κτή­ρι­σαν τη Συμ­φω­νία «μη ανα­στρέ­ψι­μη δια­δι­κα­σία και μπού­σου­λα για μια ισχυ­ρή δρά­ση για το κλί­μα», εκφρά­ζο­ντας «μεγά­λη απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα» για να εξα­σφα­λι­στεί «η από­λυ­τη και απο­τε­λε­σμα­τι­κή υλο­ποί­η­σή» της. Μάλι­στα, ο Μακρόν δήλω­σε δίπλα στον Σι ότι θεω­ρεί τις επι­λο­γές «κάποιων άλλων χωρών» να απο­συρ­θούν από τη Συμ­φω­νία «επι­λο­γές που γίνο­νται περι­θω­ρια­κά» και σημεί­ω­σε απρο­σχη­μά­τι­στα: «Διό­τι όταν η Κίνα, η ΕΕ, η Ρωσία — η οποία επι­κύ­ρω­σε πριν από μερι­κές βδο­μά­δες τις συμ­φω­νί­ες του Παρι­σιού — δεσμεύ­ο­νται με σθε­να­ρό­τη­τα, η μεμο­νω­μέ­νη επι­λο­γή του ενός ή του άλλου δεν αρκεί για να αλλά­ξει την πορεία του κόσμου. Οδη­γεί μόνο στην περι­θω­ριο­ποί­η­σή (του)…».

Οι αντιδράσεις στη συνέντευξη Μακρόν ήταν άμεσες

Καθα­ρά, αλλά και προ­σε­κτι­κά, η Γερ­μα­νί­δα καγκε­λά­ριος, Αγκε­λα Μέρ­κελ, είπε ότι το ΝΑΤΟ «απο­τε­λεί τον ακρο­γω­νιαίο λίθο της ασφά­λειας» της Γερ­μα­νί­ας και ότι απέ­χει πολύ από μια κατά­στα­ση που απαι­τεί «μηχα­νι­κή υπο­στή­ρι­ξη». Είπε ότι δεν συμ­φω­νεί με τα «καυ­στι­κά σχό­λια» του Γάλ­λου Προ­έ­δρου και ότι «δεν είναι απα­ραί­τη­τη μια τόσο σαρω­τι­κή επί­θε­ση, ακό­μα κι αν έχου­με προ­βλή­μα­τα και πρέ­πει από κοι­νού όλοι να σπρώ­ξου­με (για να αντι­με­τω­πι­στούν)». Ο Γερ­μα­νός ΥΠΕΞ, Χάι­κο Μάας, είπε ότι το ΝΑΤΟ έχει σημα­ντι­κό ρόλο για την «ασφά­λεια της Γερ­μα­νί­ας και της Ευρώ­πης» αλλά και για τη δια­χεί­ρι­ση «σημα­ντι­κών προ­κλή­σε­ων που έχουν εντει­νό­με­να διε­θνή χαρα­κτή­ρα».

Ο γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλ­τεν­μπεργκ, προ­σπά­θη­σε να θυμί­σει «τη δέσμευ­ση των ΗΠΑ στην ευρω­παϊ­κή ασφά­λεια» και υπο­στή­ρι­ξε ότι «οποια­δή­πο­τε από­πει­ρα να απο­στα­σιο­ποι­η­θεί η Ευρώ­πη από τη Βόρεια Αμε­ρι­κή όχι μόνο θα εξα­σθε­νού­σε τη δια­τλα­ντι­κή Συμ­μα­χία, αλλά υπάρ­χει και κίν­δυ­νος να διχά­σει την ίδια την Ευρώ­πη». Πρό­σθε­σε ότι υπο­στη­ρί­ζει τις προ­σπά­θειες για την «ολο­κλή­ρω­ση» της άμυ­νας της ΕΕ, αλλά ότι «η ΕΕ (μόνη της) δεν μπο­ρεί να υπε­ρα­σπι­στεί την Ευρώ­πη» και κάλε­σε Ευρώ­πη και ΗΠΑ να εργα­σθούν μαζί για να απα­ντή­σουν στην αυξα­νό­με­νη στρα­τιω­τι­κή ισχύ της Κίνας.

Από τη μεριά των ΗΠΑ, ο ΥΠΕΞ, Μάικ Πομπέο, περιο­ρί­στη­κε να δηλώ­σει: «Θεω­ρώ ότι το ΝΑΤΟ παρα­μέ­νει μία από τις πιο κρί­σι­μες στρα­τη­γι­κές συμ­μα­χί­ες που έχουν κατα­γρα­φεί στην ιστο­ρία μας», κρί­νο­ντας μάλι­στα κατάλ­λη­λη τη στιγ­μή να επα­να­λά­βει τις διαρ­κείς «εκκλή­σεις» των ΗΠΑ για «δίκαιη κατα­νο­μή βαρών» εντός του ΝΑΤΟ.

Τη συνέ­ντευ­ξη Μακρόν σχο­λί­α­σε όμως και η εκπρό­σω­πος του ρωσι­κού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχά­ρο­βα. «Το ΝΑΤΟ είναι (όντως) εγκε­φα­λι­κά νεκρό. Αυτό που μας εκπλήσ­σει είναι ένας από τους ηγέ­τες του ΝΑΤΟ να μιλά ανοι­κτά για αυτό» είπε, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ότι ΝΑΤΟ και ΕΕ αντι­με­τω­πί­ζουν «μια κρί­ση ταυ­τό­τη­τας, μια υπαρ­ξια­κή κρί­ση, μία κρί­ση στρα­τη­γι­κής και ορά­μα­τος». Ο επι­κε­φα­λής της Επι­τρο­πής Διε­θνών Σχέ­σε­ων της Δού­μας, Λέο­νιντ Σλά­τσκι, χαρα­κτή­ρι­σε «ακρι­βή» τη διά­γνω­ση ότι «το ΝΑΤΟ είναι εγκε­φα­λι­κά νεκρό», προ­σθέ­το­ντας: «Η τυφλή ευρω­α­τλα­ντι­κή αλλη­λεγ­γύη θα οδη­γή­σει τελι­κά την Ευρώ­πη σε κώμα… Είναι και­ρός η ΕΕ να στα­μα­τή­σει να ακο­λου­θεί τα χνά­ρια της Ουά­σιγ­κτον και να υιο­θε­τή­σει μια πολι­τι­κή που θα είναι ευθυ­γραμ­μι­σμέ­νη με τα συμ­φέ­ρο­ντα όλων των ευρω­παϊ­κών χωρών».

Και συζήτηση για (επανα)προσεγγίσεις

Στη συνέ­ντευ­ξη Μακρόν, όμως, δεν εκφρά­στη­καν μόνο προ­βλη­μα­τι­σμοί για τους όρους και τα οφέ­λη της συνερ­γα­σί­ας εντός του ΝΑΤΟ. Παρου­σιά­στη­καν και άξο­νες για την «επα­να­δια­πραγ­μά­τευ­ση» της σχέ­σης των Ευρω­παί­ων με άλλα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα.

Ανα­φέ­ρο­ντας ότι «η Ευρώ­πη βρί­σκε­ται στο χεί­λος του γκρε­μού», μετα­ξύ άλλων επει­δή «ξέχα­σε ότι απο­τε­λεί κοι­νό­τη­τα και στα­δια­κά θεω­ρεί τον εαυ­τό της αγο­ρά», ο Μακρόν ξεχώ­ρι­σε ακό­μα μία φορά την ανά­γκη να ξεκι­νή­σει «ένας στρα­τη­γι­κός διά­λο­γος, χωρίς καθό­λου αφέ­λειες», που «θα πάρει χρό­νο, με τη Ρωσία». Ανα­φέ­ρο­ντας ότι το σχέ­διο της Ρωσί­ας «δεν μπο­ρεί να μην είναι μία σύμπρα­ξη με την Ευρώ­πη» και ότι η Μόσχα θα δυσκο­λευ­θεί «να ανα­συ­γκρο­τη­θεί σε δύνα­μη, μόνη της», ο Μακρόν ανα­γνώ­ρι­σε τις προσ­δο­κί­ες που δια­μορ­φώ­νουν στους Ευρω­παί­ους ιμπε­ρια­λι­στές οι υπαρ­κτές αντι­θέ­σεις ανά­με­σα στη Ρωσία και την Κίνα. Εκτί­μη­σε ότι ο ρόλος που η Ρωσία έχει σήμε­ρα στους κινε­ζι­κούς «Δρό­μους του Μετα­ξιού» δεν είναι τυχαία πολύ περιο­ρι­σμέ­νος και ότι «δεν θα υπάρ­χει ισορ­ρο­πία» ποτέ στη ρωσο-κινε­ζι­κή συνερ­γα­σία. Επει­δή η στρα­τη­γι­κή του (Ρώσου Προ­έ­δρου Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν) δεν είναι «να μετα­τρα­πεί σε βασά­λο (σ.σ. υπο­τε­λή) της Κίνας», άρα «τι επι­λο­γές του μένουν; Η επα­να­φο­ρά μιας πολι­τι­κής ισορ­ρο­πί­ας με την Ευρώ­πη…».

Οσον αφο­ρά την Κίνα, ο Μακρόν εξέ­φρα­σε προ­βλη­μα­τι­σμό για τη γορ­γή ανά­δυ­σή της σε όλους τους τομείς και για τον «κίν­δυ­νο διπο­λι­σμού» (ΗΠΑ — Κίνα) που «περι­θω­ριο­ποιεί σαφώς την Ευρώ­πη».

Βέβαια, τη βδο­μά­δα που πέρα­σε, ο Γάλ­λος ηγέ­της έκα­νε επί­ση­μη επί­σκε­ψη στην Κίνα, όπου με κάθε αφορ­μή δια­μή­νυ­σε την προ­τε­ραιό­τη­τα που το Παρί­σι δίνει στην ενί­σχυ­ση της σχέ­σης του με το Πεκί­νο, επεν­δυ­τι­κά, αλλά και ευρύ­τε­ρα γεω­πο­λι­τι­κά. Προ­τε­ραιό­τη­τα που αφο­ρά και τις προσ­δο­κί­ες για «χαμέ­νο έδα­φος» που ενδε­χό­με­να θα ανα­κτή­σει, ή έστω περιο­ρί­σει, ένα­ντι αντα­γω­νι­στών του, οι οποί­οι φυσι­κά δεν βρί­σκο­νται μόνο στην άλλη πλευ­ρά του Ατλα­ντι­κού. Βρί­σκο­νται και εντός της ΕΕ, όπως υπεν­θύ­μι­σε η γαλ­λι­κή αστι­κή τάξη με το πρό­σφα­το βέτο για την έναρ­ξη των εντα­ξια­κών δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με Αλβα­νία και Βόρεια Μακεδονία.



Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο