Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Συγκέντρωση στα γραφεία της Hellenic Train και πορεία στη Βουλή — «Εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές, εσείς μετράτε κέρδη και ζημιές»

Με τα συν­θή­μα­τα «Εμείς μετρά­με ανθρώ­πι­νες ζωές, εσείς μετρά­τε κέρ­δη και ζημιές» και «Το έγκλη­μα αυτό δεν θα ξεχα­στεί, όλων των νεκρών να γίνου­με φωνή» εργα­τι­κά συν­δι­κά­τα, φοι­τη­τι­κοί σύλ­λο­γοι, φορείς του μαζι­κού κινή­μα­τος, κατήγ­γει­λαν έξω από τα γρα­φεία της εται­ρεί­ας Hellenic Train, το προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο, όπως το χαρα­κτή­ρι­σαν, έγκλη­μα που σημειώ­θη­κε στα Τέμπη.

Η συγκέ­ντρω­ση πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε με πρω­το­βου­λία του Εργα­τι­κού Κέντρου Πει­ραιά, ενώ στη συνέ­χεια πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε πορεία στη Βου­λή, παρά την δυνα­τή βροχή.

Η δικαιο­λο­γη­μέ­νη αυτή οργή τρο­φο­δό­τη­σε την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα των δια­δη­λω­τών να μην επι­τρέ­ψουν το προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα να ξεχα­στεί, ούτε να συγκα­λυ­φθεί, δίνο­ντας με ένα στό­μα την υπό­σχε­ση: “όλων των νεκρών θα γίνου­με φωνή”.

Ετσι, παρά τη δυνα­τή βρο­χή τα μπλοκ των σωμα­τεί­ων έφτα­σαν με πορεία στη Βου­λή, τα συν­θή­μα­τα δεν στα­μά­τη­σαν και η δια­μαρ­τυ­ρία κατέ­λη­ξε σε κάλε­σμα για συνέ­χι­ση και κλι­μά­κω­ση της δρά­σης για ασφα­λείς συν­θή­κες λει­τουρ­γί­ας του σιδη­ρό­δρο­μου, συν­θή­κες που να αντι­στοι­χούν στις δυνα­τό­τη­τες που παρέ­χει η επο­χή που ζούμε.

 

Στη συγκέ­ντρω­ση έξω από τα γρα­φεία της εται­ρεί­ας κρα­τή­θη­κε ενός λεπτού σιγή.

Στη συνέ­χεια δια­βά­στη­κε, σε κλί­μα μεγά­λης συγκί­νη­σης, το ποί­η­μα του Γ. Ρίτσου «Σχή­μα της απουσίας»:

«Ποτέ δε φεύ­γουν τα νεκρά παι­διά απ’ τα σπί­τια τους,
τρι­γυ­ρί­ζουν εκεί, μπλέ­κο­νται στα φου­στά­νια τής μητέ­ρας τους
την ώρα που εκεί­νη ετοι­μά­ζει το φαΐ κι ακού­ει το νερό να κοχλάζει
σα να σπου­δά­ζει τον ατμό και το χρό­νο. Πάντα εκεί…».

«Σήμε­ρα θρη­νού­με τα αδέλ­φια μας, τα παι­διά μας, τους φίλους μας, τους συγ­γε­νείς μας, τους συνα­δέλ­φους μας, σήμε­ρα είμα­στε γεμά­τοι οργή. Δεν υπάρ­χουν λόγια να εκφρά­σου­με την απέ­ρα­ντη θλί­ψη γι’ αυτήν την τρα­γω­δία. Απαι­τού­με την άμε­ση στή­ρι­ξη όλων, των τραυ­μα­τιών, των οικο­γε­νειών των θυμά­των» τόνι­σε ο Μάρ­κος Μπε­κρής, πρό­ε­δρος του Εργα­τι­κού Κέντρου Πει­ραιά και του Σωμα­τεί­ου ΕΝΕΔΕΠ μιλώ­ντας στην συγκέ­ντρω­ση έξω από τα γρα­φεία της Hellenic Train.

«Ποιοι τους σκό­τω­σαν ρωτά­νε όλοι» είπε, σε άλλο σημείο της ομι­λί­ας του, και υπογράμμισε:

«- Τους σκό­τω­σαν αυτοί που κοστο­λο­γούν τις ανθρώ­πι­νες ζωές με μερι­κά εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ.

- Τους σκό­τω­σαν αυτοί που βγαί­νουν και κλαί­νε στις κάμε­ρες για τα θύμα­τα, αλλά δεν έκα­ναν τίπο­τα για να ικα­νο­ποι­ή­σουν τα αυτο­νό­η­τα αιτή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων και των σωμα­τεί­ων τους.

- Τους σκό­τω­σαν αυτοί που βάζουν τις σημαί­ες μεσί­στιες αλλά μας έφα­γαν τα συκώ­τια τόσες δεκα­ε­τί­ες να γίνουν ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις όπως η Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και άλλοι παρα­τρε­χά­με­νοι, που απα­ξί­ω­σαν βασι­κές υπο­δο­μές της χώρας για να τα που­λή­σουν σε ντό­πιους και ξένους τσιφλικάδες».

«Ντρά­πη­κε και η ντρο­πή με τα χάλια τους που πανη­γύ­ρι­ζαν με την πώλη­ση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, οι μεν της κυβέρ­νη­σης έλε­γαν πως ο ΟΣΕ ήταν η πιο προ­βλη­μα­τι­κή επι­χεί­ρη­ση της Ευρώ­πης και κατά­φε­ραν να την κάνουν κερ­δο­φό­ρα, ο ΣΥΡΙΖΑ και Τσί­πρας έλε­γαν πως με τη πώλη­ση της η χώρα γλί­τω­σε ένα μεγά­λο βάρος και ο Βαρου­φά­κης πως έπρε­πε να τη που­λή­σου­με ακό­μα και με 1 ευρώ. Σε αυτήν την εται­ρεία πρό­τυ­πο είμα­στε σήμε­ρα απέ­ξω, που έβγα­λε από τα δια­λυ­μέ­να βαγό­νια της πάνω από 45 νεκρούς, δεκά­δες τραυ­μα­τί­ες και άλλους, που δεν ξέρου­με ποια θα είναι η τύχη τους» πρόσθεσε.

Επι­σή­μα­νε ότι «πάνω από δέκα χρό­νια φωνά­ζουν οι εργα­ζό­με­νοι, ούτε ένα μήνα πριν διεκ­δι­κού­σαν για να μην υπάρ­χει άλλο ατύ­χη­μα, και όλοι οι λεγά­με­νοι πετά­νε το μπα­λά­κι ο ένας στον άλλο».

«Οι υπεύ­θυ­νοι πρέ­πει να πλη­ρώ­σουν και να λογο­δο­τή­σουν και εμείς έχου­με την ευθύ­νη και το χρέ­ος να μην το αφή­σου­με ούτε να ξεχα­στεί, ούτε να δώσου­με συγ­χω­ρο­χάρ­τι στους επί­δο­ξους σωτή­ρες» τόνι­σε ο Μ. Μπεκρής.

Όπως είπε σε άλλο σημείο της ομι­λί­ας του: «Δεν θέλου­με κηδεί­ες δημό­σια δαπά­νη. Θέλου­με ζωή κι ασφά­λεια δίχως τα κέρ­δη τους να μπαί­νου­νε για ταβά­νι. Εδώ και τώρα πρέ­πει να σημά­νει γενι­κός ξεση­κω­μός σε κάθε χώρο δου­λειάς , στα τρέ­να, στα λεω­φο­ρεία, στα τραμ, στα λιμά­νια και στα αερο­δρό­μια, στα για­πιά, στα εμπο­ρο­μά­γα­ζα, σε κάθε γει­το­νιά να προ­στα­τέ­ψου­με τις ζωές μας, να βγού­με μπρο­στά για να ζού­με σαν άνθρω­ποι και όχι σαν ανα­λώ­σι­μα νούμερα».

«Παρό­λο που είμα­στε πολύ θυμω­μέ­νοι, οφεί­λου­με να συνε­χί­σου­με να πορευό­μα­στε με το κεφά­λι ψηλά. Όποιος το σκύ­ψει δεν βοη­θά­ει κανέ­ναν παρά μόνο αυτούς που έφε­ραν την κατά­στα­ση εδώ, όλες αυτές τις κυβερ­νή­σεις, καπι­τα­λι­στές και τα τσι­ρά­κια τους.

Τους λέμε πως δεν θα τους αφή­σου­με σε χλω­ρό κλα­ρί, δεν θα ξεμπερ­δέ­ψουν έτσι εύκο­λα με εμάς, θα τους πάρου­με φαλάγγι.

 

Απαι­τού­με εδώ και τώρα:

- Να διε­ρευ­νη­θούν άμε­σα τα αίτια που οδή­γη­σαν σε αυτήν την τρα­γω­δία και να απο­δο­θούν άμε­σα ευθύνες.

- ‘Αμε­ση πρό­σλη­ψη στον ΟΣΕ και την HELLENIC TRAIN μόνι­μου προ­σω­πι­κού με συγκρο­τη­μέ­να δικαιώ­μα­τα για την κάλυ­ψη των πολύ μεγά­λων και σοβα­ρών ελλεί­ψε­ων σε όλες τις ειδι­κό­τη­τες. Αντί­στοι­χη εξει­δί­κευ­ση και πιστο­ποί­η­ση του προσωπικού.

- Προ­γράμ­μα­τα εκπαί­δευ­σης όλων των εργα­ζο­μέ­νων στον ασφα­λή τρό­πο εκτέ­λε­σης των εργασιών.

- Ολο­κλή­ρω­ση των έργων υπο­δο­μής και ασφα­λούς λει­τουρ­γί­ας του σιδη­ρο­δρο­μι­κού δικτύου.

- Σωστή συντή­ρη­ση και επι­σκευή του τρο­χαί­ου υλι­κού και της γραμμής.

- Συντή­ρη­ση, επι­σκευή και εκσυγ­χρο­νι­σμό όλου του τεχνι­κού εξο­πλι­σμού και όλων των εγκα­τα­στά­σε­ων για ασφα­λή εργασία.

- Μέτρα ασφα­λούς κυκλο­φο­ρί­ας των τρέ­νων ιδιαί­τε­ρα κατά τη διέ­λευ­σή τους από κατοι­κη­μέ­νες περιοχές.

- Να χορη­γη­θούν όλα τα μέσα ατο­μι­κής προστασίας.

- Τεχνι­κός ασφά­λειας και για­τρός εργα­σί­ας σε κάθε συγκρότημα.

- Φθη­νές και ασφα­λείς μαζι­κές μετα­φο­ρές για τον λαό και τους εργα­ζό­με­νους χωρίς τη λογι­κή κόστους — οφέ­λους» σημεί­ω­σε ο Μ. Μπε­κρής και κατέ­λη­ξε υπογραμμίζοντας:«Το πραγ­μα­τι­κό, αλη­θι­νό, απο­τε­λε­σμα­τι­κό ‘ποτέ ξανά’ πρέ­πει να τους το πει ο ίδιος ο λαός! Με τον οργα­νω­μέ­νο μαζι­κό αγώ­να του, με τη στά­ση του σε όλες τις μάχες, σε σύγκρου­ση με την πολι­τι­κή που εντεί­νει την εκμε­τάλ­λευ­ση των πολ­λών, που βάζει την ανθρώ­πι­νη ζωή στο ζύγι του κόστους — οφέ­λους, που στην τελι­κή απο­τυ­πώ­νε­ται στο σύν­θη­μά μας οι νεκροί μας τα κέρ­δη τους! Έτσι θα βαδί­σου­με, δεν θα περι­μέ­νου­με άλλη τρα­γω­δία για να δρά­σου­με μαζι­κά, απο­φα­σι­στι­κά οργανωμένα».

Στην κινη­το­ποί­η­ση έδω­σε το παρών πολυ­με­λής αντι­προ­σω­πεία του ΚΚΕ, με μέλη του ΠΓ και της ΚΕ.

 

 

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

 

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο