Συγκέντρωση στο Σύνταγμα για την Πρωτομαγιά: Μήνυμα αντίστασης και εργατικής-λαϊκής πάλης

Με το σύν­θη­μα «Από το Σικά­γο στην Και­σα­ρια­νή, ζήτω η 1η Μάη κι η πάλη η ταξι­κή», τις γρο­θιές και τις σημαί­ες υψω­μέ­νες, κάτω από τους ήχους της Διε­θνούς, έπε­σε η αυλαία της μεγά­λης απερ­για­κής συγκέ­ντρω­σης του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα.

Η απερ­για­κή συγκέ­ντρω­ση έστει­λε μήνυ­μα αντί­στα­σης και εργα­τι­κής-λαϊ­κής πάλης «ενά­ντια στην ακρί­βεια, στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και την ελλη­νι­κή εμπλοκή».

Με την ολο­κλή­ρω­ση της απερ­για­κής συγκέ­ντρω­σης, δόθη­κε το σύν­θη­μα «Τώρα όλοι στο λιμά­νι δίπλα στους εργα­ζό­με­νους της COSCO».

Στην απερ­για­κή συγκέ­ντρω­ση της Πρω­το­μα­γιάς στο Σύνταγ­μα έγι­νε απαγ­γε­λία του ποι­ή­μα­τος του Κώστα Βάρ­να­λη, «Πρω­το­μα­γιά του 1944».

Επί­σης ακού­στη­καν τρα­γού­δια αφιε­ρω­μέ­να στους εργα­τι­κούς λαϊ­κούς αγώ­νες από το συγκρό­τη­μα «Υπε­ρα­στι­κοί» οι οποί­οι ανε­βαί­νο­ντας στην εξέ­δρα είπαν «Για αυτούς που χτί­ζουν τον κόσμο ποτέ δεν είναι αργά. Τίπο­τα δεν είναι εθι­μο­τυ­πι­κό στη σημε­ρι­νή μας συγκέ­ντρω­ση, τιμά­με τους νεκρούς της τάξης μας, τρα­γου­δά­με για τους αγώ­νες που έχου­με μπρο­στά μας», και ο κόσμος τους υπο­δέ­χθη­κε με θερ­μό χειροκρότημα.

Στην απερ­για­κή συγκέ­ντρω­ση στο Σύνταγ­μα χαι­ρέ­τι­σε ο Γιάν­νης Ανα­γνώ­στου, πρό­ε­δρος του Συν­δι­κά­του Οικο­δό­μων Αθή­νας και μέλος της Διοί­κη­σης της Ομο­σπον­δί­ας Οικοδόμων.

«Τιμά­με τους αγώ­νες της εργα­τι­κής τάξης, τιμά­με τους νεκρούς της τάξης μας που έδω­σαν τη ζωή τους για να ξημε­ρώ­σουν καλύ­τε­ρες μέρες για εμάς και τις οικο­γέ­νειές μας. Δίνου­με υπό­σχε­ση να συνε­χί­σου­με πιο δυνα­μι­κά, στο δρό­μο του αγώ­να, μέχρι την τελι­κή νίκη, μέχρι να πάψει η εκμε­τάλ­λευ­ση, για έναν κόσμο δίκαιο, χωρίς φτώ­χεια, πολέ­μους και προσφυγιά.

Οι οικο­δό­μοι και οι εργα­ζό­με­νοι στα συνα­φή επαγ­γέλ­μα­τα όλων των ειδι­κο­τή­των μπο­ρού­με σήμε­ρα να είμα­στε ακό­μη πιο υπε­ρή­φα­νοι, για­τί παρά την παρα­τε­τα­μέ­νη ανερ­γία τα προη­γού­με­να χρό­νια, το τσά­κι­σμα μισθών και μερο­κά­μα­των, όχι μόνο δεν το βάλα­με κάτω, αλλά ανα­σκου­μπω­θή­κα­με, με το κεφά­λι ψηλά, οργα­νώ­σα­με την πάλη με μπρο­στά­ρη το Συν­δι­κά­το μας, με στα­θε­ρή παρέμ­βα­ση στα εργο­τά­ξια και τα για­πιά διεκ­δι­κώ­ντας εδώ και χρό­νια την υπο­γρα­φή ΣΣΕ στον κλά­δο. Σήμε­ρα, από αυτό εδώ το βήμα, την ημέ­ρα της Παγκό­σμιας Εργα­τιάς είμα­στε σε θέση να ανα­κοι­νώ­σου­με ότι τα κατα­φέ­ρα­με τόνισε.

Δεν στα­μα­τά­με εδώ, ανοί­γου­με τον δρό­μο για νέες κατα­κτή­σεις, για να κατο­χυ­ρω­θεί το 7ωρο που σε ένα μεγά­λο κομ­μά­τι εργα­ζο­μέ­νων το έχου­με κατα­κτή­σει, για να στα­μα­τή­σει το παζά­ρι ενσή­μων, να βελ­τιω­θούν συνο­λι­κά οι όροι και οι συν­θή­κες εργα­σί­ας. Ανοί­γει ο δρό­μος για να υπο­γρα­φούν συμ­βά­σεις και σε άλλους κλά­δους, να ενι­σχυ­θεί ο αγώ­νας για ΕΓΣΣΕ με ουσια­στι­κές αυξή­σεις και όχι τα ψίχου­λα του 1,5 ευρώ την ημέ­ρα που πανη­γυ­ρί­ζει η κυβέρ­νη­ση. Τώρα πρέ­πει να μπουν μπρο­στά τα δικά μας συμφέροντα.

Με εμπι­στο­σύ­νη στην εργα­τι­κή τάξη κλι­μα­κώ­νου­με τον αγώ­να, ενι­σχύ­ου­με έμπρα­κτα και εκφρά­ζου­με την αλλη­λεγ­γύη μας σε όσους εργα­ζό­με­νους δίνουν τη μάχη για καλυ­τέ­ρευ­ση των όρων και συν­θη­κών εργα­σί­ας, όπως οι λιμε­νερ­γά­τες στην COSCO, οι εργα­ζό­με­νοι στον ΟΑΕΔ, στον Επι­σι­τι­σμό — Του­ρι­σμό, στη Ν/Ε Ζώνη, στη ΛΑΡΚΟ και αλλού.

Συνε­χί­ζου­με το επό­με­νο διά­στη­μα πιο μαχη­τι­κά, απο­φα­σι­σμέ­νοι να φέρου­με τού­μπα ό,τι βρε­θεί στο διά­βα μας, ενά­ντια σε κυβερ­νή­σεις και νόμους, σε σύγκρου­ση με αυτούς που θησαυ­ρί­ζουν από τον δικό μας κόπο και ιδρώ­τα σε και­ρούς ειρή­νης, αυτούς που θέλουν να δώσου­με τη ζωή μας σε άδι­κους πολέ­μους, για να αυγα­τί­σουν κι άλλο τα κέρ­δη τους.

Δεν χαρί­ζου­με τίπο­τα από όσα κατα­κτή­σα­με με σκλη­ρούς αγώ­νες, γνω­ρί­ζου­με πολύ καλά πως κι αυτοί δεν θα μας χαρί­σουν τίπο­τα. Όταν όμως η εργα­τιά το απο­φα­σί­σει να πάρει την υπό­θε­ση στα χέρια της, τίπο­τα δεν θα μπο­ρεί να τη στα­μα­τή­σει» υπο­γράμ­μι­σε, μετα­ξύ άλλων, ο Γ. Αναγνώστου.

Γ. Πέρ­ρος: Οι εργα­ζό­με­νοι να μη δεχτού­με τη ζωή με ψίχου­λα, ξεση­κω­μός βάζο­ντας μπρο­στά τις διεκ­δι­κή­σεις μας

«136 χρό­νια μετά την αιμα­το­βαμ­μέ­νη εξέ­γερ­ση στο Σικά­γο, βρι­σκό­μα­στε σήμε­ρα στην Αθή­να αλλά και σε πολ­λές πόλεις σε όλη τη χώρα, για να τιμή­σου­με αγω­νι­στι­κά και απερ­για­κά τους ηρω­ι­κούς αγώ­νες του εργα­τι­κού κινή­μα­τος. Να συνε­χί­σου­με και να δικαιώ­σου­με τον αγώ­να χιλιά­δων νεκρών εργα­τών για την κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρω­πο, για το ολο­σχε­ρές χτύ­πη­μα του συστή­μα­τος της εκμε­τάλ­λευ­σης, των πολέ­μων, της προ­σφυ­γιάς και της δυστυ­χί­ας, για να επι­κρα­τή­σει το δίκιο της τάξης μας» τόνι­σε στην Πρω­το­μα­γιάτ­κη απερ­για­κή συγκέ­ντρω­ση του ΠΑΜΕ, στο Σύνταγ­μα, ο Γιώρ­γος Πέρ­ρος, μέλος της Εκτε­λε­στι­κής Γραμ­μα­τεί­ας του ΠΑΜΕ.

«Ο ηρω­ι­κός αγώ­νας των εργα­τών του Σικά­γο απο­δει­κνύ­ει πως η πάλη για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της εργα­τι­κής τάξης από τα καπι­τα­λι­στι­κά δεσμά έχει θυσί­ες, πως τα εργα­τι­κά δικαιώ­μα­τα δε χαρί­ζο­νται απλό­χε­ρα αλλά κατα­κτιού­νται. Οι εργά­τες σε όλον τον κόσμο από τη γέν­νη­ση της τάξης μας, δεν κερ­δί­σα­με τίπο­τα χωρίς τους δικούς μας αγώ­νες, χωρίς την οργά­νω­ση μας. Στα ίδια βήμα­τα βαδί­ζου­με και σήμε­ρα. Ο δρό­μος της ταξι­κής πάλης είναι αυτός που θα μας οδη­γή­σει «στην έφο­δο στον ουρα­νό», θα φέρει στο προ­σκή­νιο τον πραγ­μα­τι­κό παρα­γω­γό του πλού­του, πετώ­ντας στον κάδο της ιστο­ρί­ας τα παρά­σι­τα που σήμε­ρα τον καρπώνονται.

Το ανυ­πο­χώ­ρη­το βάδι­σμα μας σε αυτόν το δρό­μο το οφεί­λου­με στα εκα­τομ­μύ­ρια των νεκρών της τάξης μας, του Σικά­γο, της Θεσ­σα­λο­νί­κης, της Και­σα­ρια­νής, τους ανώ­νυ­μους νεκρούς των εμβλη­μα­τι­κών αλλά και των καθη­με­ρι­νών αγώ­νων σε όλον τον κόσμο» τόνισε.

«Ο νέος ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στην Ουκρα­νία και οι πολε­μι­κές συγκρού­σεις που υπο­δαυ­λί­ζο­νται γενι­κό­τε­ρα φέρ­νουν σε πρώ­το πλά­νο τη σαπί­λα και τη βαρ­βα­ρό­τη­τα του εκμε­ταλ­λευ­τι­κού συστή­μα­τος. Ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος απο­τε­λεί τη λύση των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων για να διευ­ρύ­νουν την κερ­δο­φο­ρία τους, με το άνοιγ­μα νέων αγο­ρών στην ενέρ­γεια, στους πολε­μι­κούς εξο­πλι­σμούς. Ο αδυ­σώ­πη­τος αντα­γω­νι­σμός των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ρωσί­ας, ο έλεγ­χος των πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών και των δρό­μων μετα­φο­ράς τους είναι η αιτία των πολε­μι­κών επεμ­βά­σε­ων, της διαί­ρε­σης των λαών κάτω από τα συμ­φέ­ρο­ντα των ληστών που αρπά­ζουν με κάθε τρό­πο το φαΐ από το τρα­πέ­ζι» πρόσθεσε.

Ο Γ. Πέρ­ρος είπε ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι παρά­γο­ντας στα­θε­ρό­τη­τας και ασφά­λειας, αλλά αντί­θε­τα είναι παρά­γο­ντας απο­στα­θε­ρο­ποί­η­σης που μόνο ανα­σφά­λεια μπο­ρεί να προκαλεί.

«Τώρα πρέ­πει να πυκνώ­σουν οι αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κές πρω­το­βου­λί­ες και δρά­σεις. Στη­ρί­ζου­με τη δρα­στη­ριό­τη­τα της Ελλη­νι­κής Επι­τρο­πής για τη Διε­θνή Ύφε­ση και Ειρή­νη, καλού­με τους εργα­ζό­με­νους και τη νεο­λαία σε μαζι­κή συμ­με­το­χή στη Μαρα­θώ­νια πορεία Ειρή­νης στις 22 Μάη και στις αντί­στοι­χες πρω­το­βου­λί­ες σε όλη την Ελλά­δα. Να δυνα­μώ­σουν τα αιτή­μα­τα για την απε­μπλο­κή της χώρα μας στον πόλε­μο, την άρνη­ση συμ­με­το­χής με οποιο­δή­πο­τε πρό­σχη­μα και με οποιο­δή­πο­τε τρό­πο, με πολε­μι­κό υλι­κό, με στρα­τιω­τι­κά μέσα, με εκστρα­τευ­τι­κό σώμα. Να μην χρη­σι­μο­ποι­η­θεί το ελλη­νι­κό έδα­φος για τα σχέ­δια των μακε­λά­ρη­δων. Να κλεί­σουν τώρα όλες οι αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κές στρα­τιω­τι­κές βάσεις στη χώρα. Κανέ­νας Έλλη­νας φαντά­ρος έξω από τα σύνο­ρα» ανέφερε.

«Ο λαός μας βρί­σκε­ται αντι­μέ­τω­πος με έναν καθη­με­ρι­νό πόλε­μο που εξα­νε­μί­ζει το εισό­δη­μά του. Οι αυξή­σεις που ανα­κοί­νω­σε η κυβέρ­νη­ση στον μισθό πριν 10 μέρες αλλά και τα μέτρα κοροϊ­δί­ας στο ρεύ­μα και τη βεν­ζί­νη που δήθεν ανα­κου­φί­ζουν, δε φτά­νουν «ούτε για ζήτω», είπε ο Γ. Πέρ­ρος, επι­ση­μαί­νο­ντας ότι η «κυβέρ­νη­ση της ΝΔ παίρ­νο­ντας τη σκυ­τά­λη από την προη­γού­με­νη του ΣΥΡΙΖΑ, εξα­κο­λου­θεί να παρεμ­βαί­νει στις ελεύ­θε­ρες συλ­λο­γι­κές δια­πραγ­μα­τεύ­σεις και ορί­ζει με διά­ταγ­μα το ύψος του κατώ­τε­ρου μισθού». «Εδώ και τώρα πρέ­πει να στα­μα­τή­σει αυτό το αίσχος, να αφε­θούν ελεύ­θε­ρες οι συλ­λο­γι­κές δια­πραγ­μα­τεύ­σεις. Να δια­μορ­φώ­νε­ται ο κατώ­τε­ρος μισθός, οι κλα­δι­κοί μισθοί μέσα από τους αγώ­νες, μέσα από την ίδια τη θέλη­ση και την από­φα­ση των εργα­τών. Αυτό το αίσχος μόνο τα συν­δι­κά­τα μπο­ρού­με να το τερ­μα­τί­σου­με» τόνισε.

Είπε, μετα­ξύ άλλων, ότι «οι αυξή­σεις που έδω­σε πανη­γυ­ρί­ζο­ντας ο πρω­θυ­πουρ­γός ξεπέ­ρα­σαν κάθε πρό­κλη­ση» καθώς «τα 713 ευρώ σήμε­ρα του κατώ­τε­ρου μισθού την ίδια ώρα που οι ρυθ­μοί του πλη­θω­ρι­σμού σπά­νε ρεκόρ, είναι όχι απλά πίσω από τις ανά­γκες αλλά είναι λόγος για να περά­σου­με σε νέα κλι­μά­κω­ση των αγώ­νων μας για αυξή­σεις στους μισθούς, για την προ­στα­σία του εργα­τι­κού — λαϊ­κού εισο­δή­μα­τος». «Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργα­ζό­με­νους, με αφε­τη­ρία τη σημε­ρι­νή μέρα, να μη δεχτού­με τη ζωή με τα ψίχου­λα, να βάλου­με μπρο­στά τις διεκ­δι­κή­σεις μας. Οι συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις πρέ­πει να πάρουν την υπό­θε­ση στα χέρια τους. Να σημά­νει ξεση­κω­μός για ένα κύμα διεκ­δι­κή­σε­ων που θα βάζει στο κέντρο το σύν­θη­μα για αυξή­σεις στους μισθούς, τις συντά­ξεις, τις κοι­νω­νι­κές παρο­χές στην Υγεία, την Πρό­νοια, την Παι­δεία των παι­διών μας.

Να μπουν μπρο­στά για την οργά­νω­ση ενός τέτοιου διεκ­δι­κη­τι­κού αγώ­να στους κλά­δους και τους χώρους δου­λειάς. Να γίνει σύν­θη­μα αλλά και στό­χος πάλης ο αγώ­νας για την αύξη­ση του κατώ­τε­ρου μισθού στα 825 ευρώ. Να ασκη­θεί η μέγι­στη πίε­ση σε κυβέρ­νη­ση και επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους για να ανα­χαι­τι­στεί η επί­θε­ση στο λαϊ­κό εισό­δη­μα» υπογράμμισε.

Είπε ότι «το ταξι­κό — συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα της χώρας μας έχει εμπει­ρία. Πατά­ει πάνω σε αίμα και ξέρει να αγνο­εί και να προ­σπερ­νά την τρο­μο­κρα­τία, τις συλ­λή­ψεις, τις «παρά­νο­μες» απερ­γί­ες, να μην υπο­χω­ρεί μπρο­στά στο κύμα της εργο­δο­τι­κή βίας». «Το ιστο­ρι­κό φορ­τίο που κου­βα­λά­ει το ταξι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, η τερά­στια πεί­ρα, τόσο η παλιό­τε­ρη όσο και η πρό­σφα­τη της τελευ­ταί­ας 15ετίας είναι οδη­γός για να μην ενσω­μα­τω­θεί στις φωνές όλων όσων θέλουν να μετα­τρέ­ψουν τις δίκαιες διεκ­δι­κή­σεις σε ψήφους για την κυβερ­νη­τι­κή εναλ­λα­γή, σε όσους επι­διώ­κουν να ελέγ­ξουν τους διεκ­δι­κη­τι­κούς αγώ­νες στα όρια της κερ­δο­φο­ρί­ας των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, στους περί­φη­μους κοι­νω­νι­κούς δια­λό­γους της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ» πρό­σθε­σε. Σημειώ­νο­ντας ότι «ο λαός μας πλή­ρω­σε τα τελευ­ταία χρό­νια και συνε­χί­ζει να πλη­ρώ­νει πολύ μεγά­λο τίμη­μα για την ανά­καμ­ψη των κερ­δών των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων» πρό­σθε­σε ότι «σήμε­ρα δεν πρέ­πει να πλη­ρώ­σου­με ξανά και ξανά τα κέρ­δη των εκμε­ταλ­λευ­τών μας, τη μοι­ρα­σιά της λεί­ας τους μέσω των νέων πολε­μι­κών επεμβάσεων».

«Για να τρα­βή­ξου­με το δικό μας δρό­μο ανά­πτυ­ξης που θα έχει ως μονα­δι­κό κίνη­τρο την ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων λαϊ­κών ανα­γκών και για να πάρου­με ορι­στι­κό δια­ζύ­γιο από τους άδι­κους πολέ­μους πρέ­πει να στα­θού­με στη σωστή πλευ­ρά της ιστο­ρί­ας με τους λαούς που θαρ­ρε­τά και κάτω από ισχυ­ρές πιέ­σεις αγω­νί­ζο­νται ενά­ντια στην καπι­τα­λι­στι­κή βαρβαρότητα.

Με την εργα­τι­κή τάξη στην πρω­το­πο­ρία, σε συμ­μα­χία με τους μικρούς αγρό­τες και τους επαγ­γελ­μα­τί­ες, δυνα­μώ­νου­με την πάλη για το μέλ­λον που μας ανή­κει, για τον μεγά­λο αγώ­να της απε­λευ­θέ­ρω­σης των εργα­τών και των κατα­πιε­σμέ­νων από τα δεσμά της εκμε­τάλ­λευ­σης» κατέ­λη­ξε στην ομι­λία του ο Γ. Πέρρος.

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου