Συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Ηράκλειο: αναγκαία και επίκαιρη η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ

Φίλοι και φίλες,
Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Το κάλε­σμα αγω­νι­στι­κής συμπό­ρευ­σης με το ΚΚΕ φτά­νει σήμε­ρα και δω, στο Ηρά­κλειο της Κρήτης.

Απο­στο­λέ­ας τα στε­λέ­χη και τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που δίνουν τη μάχη παντού. Σε κάθε χώρο δου­λειάς, μόρ­φω­σης, σε κάθε πόλη και χωριό, για να ενι­σχυ­θεί η εργα­τι­κή — λαϊ­κή πάλη, να πολ­λα­πλα­σια­στούν οι εστί­ες αντί­στα­σης, να μπουν στο επί­κε­ντρο οι λαϊ­κές ανάγκες.

Παρα­λή­πτης κάθε εργά­της, βιο­πα­λαι­στής αγρό­της και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νος επαγ­γελ­μα­τί­ας, κάθε νέος — νέα, κάθε γυναί­κα, που ανη­συ­χεί και ταυ­τό­χρο­να αγα­να­κτεί… Που δεν συμ­βι­βά­ζε­ται με τη μιζέ­ρια, ανα­ζη­τά αν υπάρ­χει και πού βρί­σκε­ται η διέ­ξο­δος για τον λαό.

Σε όλους αυτούς, σε όλους εσάς, λέμε καθα­ρά: Ναι, υπάρ­χει διέ­ξο­δος για τον λαό.

Κι αυτή δεν βρί­σκε­ται στον δρό­μο που μας έφε­ρε ως εδώ, στον καπι­τα­λι­στι­κό δρό­μο ανά­πτυ­ξης, δρό­μο μόνι­μα ανοι­χτό για τα κέρ­δη μιας χού­φτας ομί­λων, αλλά πάντα κλει­στό για τις ανά­γκες της εργα­τι­κής τάξης, του λαού.

Δεν βρί­σκε­ται στον δρό­μο του κεφα­λαί­ου και των ιμπε­ρια­λι­στι­κών συμ­μα­χιών του, της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, εκεί που ανταλ­λάσ­σουν την αντι­λαϊ­κή σκυ­τά­λη τα κόμ­μα­τα και οι κυβερ­νή­σεις τους… Πότε ένας, πότε περισ­σό­τε­ροι, ανά­λο­γα με το πόσοι κάθε φορά χρειά­ζο­νται για να βγει πέρα η αντι­λαϊ­κή κούρσα.

Η διέ­ξο­δος για τον λαό βρί­σκε­ται στον δικό του δρό­μο. Εκεί όπου θα συνα­ντιού­νται οι εργά­τες με τους ανθρώ­πους των λαϊ­κών στρωμάτων…

Εκεί που θα ενι­σχύ­ουν τη δική τους κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία και θα παλεύ­ουν όχι μόνο να πάρουν ανά­σες ανα­κού­φι­σης, να στα­θούν όρθιοι, αλλά θα προ­σπα­θούν να βγά­λουν από τη μέση τα εμπό­δια, και θα στε­ριώ­νουν την από­φα­σή τους να τρα­βή­ξουν μπρο­στά για τις δικές τους ανάγκες.

Εκεί, το ΚΚΕ δια­θέ­τει όλες του τις δυνά­μεις. Κατα­θέ­τει το δικό του σχέ­διο, τη δική του πολι­τι­κή πρό­τα­ση διε­ξό­δου που αφο­ρά ακρι­βώς το πώς θα ικα­νο­ποι­η­θούν οι σύγ­χρο­νες ανάγκες.

Δηλα­δή, όλα αυτά που, ενώ υπάρ­χει η δυνα­τό­τη­τα να τα απο­λαμ­βά­νει ο λαός σήμε­ρα, στον 21ο αιώ­να της 4ης βιο­μη­χα­νι­κής επα­νά­στα­σης, του τα στε­ρούν! Γυρί­ζο­ντάς μας πίσω, πριν δύο αιώ­νες, στην επο­χή της 1ης!

Και από εδώ, στο Ηρά­κλειο της Κρή­της, θέτου­με το κρί­σι­μο ερώτημα:

Ποιο κόμ­μα, απ’ αυτά που διεκ­δι­κούν την κυβερ­νη­τι­κή εξου­σία ή μερί­διο απ’ αυτή, όπως είναι η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, έχει τέτοιο σχέ­διο; Σχέ­διο δηλα­δή που να απα­ντά έστω στο ελά­χι­στο σ’ αυτά που θα ήθε­λε να έχει ο εργα­ζό­με­νος για να ζει καλά, αυτός και τα παι­διά του…

Δηλα­δή, να έχει:

μια δου­λειά που να μπο­ρεί να του εξα­σφα­λί­ζει καλό μισθό, Ασφά­λι­ση, μια καλή σύνταξη,

να έχει δωρε­άν καλές υπη­ρε­σί­ες Υγείας,

Παι­δεία για τα παι­διά του που δεν θα την ακριβοπληρώνει,

αθλη­τι­σμό, πολι­τι­σμό, ζωή σε ένα ανθρώ­πι­νο περι­βάλ­λον και

χωρίς την ανα­σφά­λεια, την αβε­βαιό­τη­τα που προ­κα­λεί πλέ­ον η απει­λή μιας πολε­μι­κής σύγκρουσης.

Δίνου­με όμως την ίδια απά­ντη­ση που δίνε­τε κι εσείς:

Κανέ­να από τα αστι­κά κόμ­μα­τα που έχουν κυβερ­νή­σει μέχρι σήμε­ρα, δεν έχει τέτοιο σχέ­διο. Ούτε στα λόγια υπο­νο­εί πως έστω κάποια στιγ­μή, κάτι μπο­ρεί να αλλά­ξει προς το ριζι­κά καλύ­τε­ρο για τη ζωή του λαού. Όλη η συζή­τη­ση αφο­ρά απλά κάποιες μικρο­βελ­τιώ­σεις, πολ­λές από τις οποί­ες είναι προ­ε­κλο­γι­κού χαρα­κτή­ρα. Κι αυτές, αν και όπο­τε το επι­τρέ­ψουν οι «αντο­χές της οικονομίας»!

Μόνο που αυτή η οικο­νο­μία αντέ­χει και παρα-αντέ­χει όταν πρό­κει­ται να μπου­κώ­σει με ζεστό χρή­μα, με επι­δο­τή­σεις τις μεγά­λες επι­χει­ρή­σεις. Όταν πρό­κει­ται να εξα­σφα­λί­σει επι­πλέ­ον φορο­α­παλ­λα­γές και νέα προ­νό­μια στο κεφά­λαιο. Όταν, όμως, πρό­κει­ται για την ανα­κού­φι­ση των εργα­ζο­μέ­νων, του λαού, υψώ­νε­ται πάντα ένας τοί­χος: Μια η κρί­ση, μια η ανά­πτυ­ξη που έρχε­ται και δεν πρέ­πει να γυρί­σει πίσω, μια η δημο­σιο­νο­μι­κή προ­σαρ­μο­γή, μια το δημό­σιο χρέ­ος… Και τώρα οι συνέ­πειες του πολέ­μου. Και πάντα προ­έ­χει η υπε­ρά­σπι­ση της καπι­τα­λι­στι­κής κερ­δο­φο­ρί­ας των λίγων!

Μόνο το ΚΚΕ έχει σχέ­διο για την ικα­νο­ποί­η­ση των λαϊ­κών ανα­γκών, σχέ­διο επε­ξερ­γα­σμέ­νο, επι­στη­μο­νι­κό, που πατά­ει στις παρα­γω­γι­κές δυνα­τό­τη­τες της χώρας μας, αξιο­ποιεί το εργα­τι­κό επι­στη­μο­νι­κό δυνα­μι­κό της και δίνει την απά­ντη­ση στο κρί­σι­μο ζήτημα:
Ναι, ο λαός αυτού του τόπου μπο­ρεί να ζήσει όπως του αξί­ζει, όπως ορί­ζει η εξέ­λι­ξη της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας, με τον ίδιο να κάνει κου­μά­ντο στην κοι­νω­νία και την οικονομία.

Ελάτε λοιπόν να βαδίσουμε μαζί αυτόν τον δρόμο, να βρεθούμε πλάι — πλάι στο σωματείο, στον σύλλογο, στον μαζικό φορέα, στις εκλογές με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ παντού!

Ακό­μα και αν δεν συμ­φω­νού­με σε όλα, συμ­φω­νού­με όμως ότι πρέ­πει να δυνα­μώ­σει η συλ­λο­γι­κή οργά­νω­ση, ο αγώ­νας, η συσπεί­ρω­ση δυνά­με­ων, ο συντο­νι­σμός της πάλης, για όλα τα καυ­τά κι επεί­γο­ντα προ­βλή­μα­τα. Να δυνα­μώ­σου­με τη συζή­τη­ση και ταυ­τό­χρο­να την πάλη για τη διέ­ξο­δο, την προ­ο­πτι­κή, δίνο­ντας ελπί­δα στον λαό.

Όταν λοι­πόν οι εξε­λί­ξεις στην οικο­νο­μία γρά­φο­νται με μελα­νά χρώ­μα­τα, ο καθέ­νας κατα­λα­βαί­νει ότι το αισιό­δο­ξο κλί­μα που προ­σπα­θεί να καλ­λιερ­γή­σει η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση, με την έξο­δο από το καθε­στώς της ενι­σχυ­μέ­νης επο­πτεί­ας μέσα στο 2022 και τους ρυθ­μούς ανά­πτυ­ξης, δεν προ­κύ­πτει από πουθενά!

Βέβαια η κυβέρ­νη­ση, για να καθυ­στε­ρή­σει τις όποιες δυσοί­ω­νες εξε­λί­ξεις στην οικο­νο­μία, ποντά­ρει, όπως έκα­ναν άλλω­στε όλες οι κυβερ­νή­σεις, στον κλά­δο του Του­ρι­σμού. Και τι δεν έχου­με ακού­σει όλα αυτά τα χρό­νια για την ατμο­μη­χα­νή της ελλη­νι­κής οικο­νο­μί­ας, για τη βαριά βιο­μη­χα­νία της χώρας, τον Του­ρι­σμό. Τελευ­ταία, μάλι­στα, αρέ­σκο­νται να μιλούν για του­ρι­στι­κό θαύ­μα. Τώρα, το ποιους αφο­ρά αυτό το θαύ­μα μπο­ρούν να το πουν οι ίδιοι οι εργα­ζό­με­νοι του κλά­δου κι εδώ στην Κρή­τη, η οποία κατέ­χει μία από τις πρώ­τες θέσεις στον τομέα του Τουρισμού.

Αλή­θεια, μπο­ρούν οι ίδιοι οι εργα­ζό­με­νοι να μιλούν για θαύ­μα, επει­δή όπως δεί­χνουν φέτος οι προ­βλέ­ψεις για αφί­ξεις, θα ξεπε­ρά­σουν το 2019 και τα έσο­δα από τον του­ρι­σμό θα απο­γειω­θούν; Μόνο που από το 2019 έως σήμε­ρα οι εργα­ζό­με­νοι και στον Του­ρι­σμό πλή­ρω­ναν τα σπα­σμέ­να της παν­δη­μί­ας και της κρίσης.

Οι μόνοι που δικαιού­νται να μιλούν για «θαύ­μα» είναι οι μεγα­λο­ξε­νο­δό­χοι, που μπο­ρεί τώρα να κλα­ψου­ρί­ζουν για την αύξη­ση του κόστους λόγω της ακρί­βειας, όμως ξέρουν πως η κυβέρ­νη­ση δεν θα τους αφή­σει έτσι. Όλο και κάποιο πακέ­το στή­ρι­ξης θα τους δώσει. Αυτοί που μπο­ρεί να κλα­ψου­ρί­ζουν, είναι οι ίδιοι που πριν την παν­δη­μία είχαν τερά­στιους τζί­ρους που ξεπέ­ρα­σαν τα 3 δισ. Είναι οι ίδιοι που μέσα στην παν­δη­μία δεν έμει­ναν άπρα­γοι. Έφτια­ξαν τετρά­στε­ρα και πεντά­στε­ρα ξενο­δο­χεία. Είναι οι ίδιοι, μεγα­λο­ξε­νο­δό­χοι, που μέσα στο 2021 προ­χώ­ρη­σαν σε εργα­σί­ες ανα­καί­νι­σης και συντή­ρη­σης των μονά­δων τους, δαπα­νώ­ντας εκα­το­ντά­δες εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ. Είναι οι ίδιοι μεγα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες του Του­ρι­σμού που κάλυ­ψαν τις ανά­γκες τους με μεγά­λα κρα­τι­κά πακέ­τα στήριξης.

Μπο­ρούν όμως οι εργα­ζό­με­νοι να μιλούν για του­ρι­στι­κό θαύμα;

Όταν φέτος η εντα­τι­κο­ποί­η­ση της δου­λειάς τσα­κί­ζει κόκαλα;

Αφού τα ξενο­δο­χεία φαί­νε­ται ότι θα δου­λέ­ψουν το πολύ με το 60%-70% του προ­σω­πι­κού, την ώρα που οι πλη­ρό­τη­τες είναι στο 100%, ειδι­κά τον Ιού­λη — Αύγουστο;

Όταν επι­κρα­τούν ατο­μι­κές συμ­φω­νί­ες που υπο­νο­μεύ­ουν την κλα­δι­κή, αλλά και τις τοπι­κές Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις Εργασίας;

Όταν δου­λεύ­ει μόνο το 70% των επο­χι­κών εργα­ζο­μέ­νων του 2019, κι αυτοί με εξα­ντλη­τι­κούς ρυθ­μούς δου­λειάς, χωρίς ρεπό και μέτρα υγιει­νής και ασφά­λειας, με κατα­στρα­τή­γη­ση των όρων της Κλα­δι­κής Σύμ­βα­σης Εργασίας;

Μέχρι και ρήτρα μη απο­δέ­σμευ­σης έως και 3.000 ευρώ εφάρ­μο­σε μεγα­λο­ξε­νο­δό­χος, εδώ στην Κρήτη.

Και μετά ανα­ρω­τιού­νται για­τί υπάρ­χει έλλει­ψη εργα­τι­κού δυνα­μι­κού!!! Κι έχουν το θρά­σος να στο­χο­ποιούν και τα νέα παι­διά για­τί δεν πάνε να δουλέψουν…

Πού να δου­λέ­ψουν στις γαλέ­ρες του Του­ρι­σμού για μόλις μερι­κούς μήνες και μάλι­στα σ’ αυτές τις συν­θή­κες που η ακρί­βεια και οι ανα­τι­μή­σεις θα εξα­νε­μί­σουν το όποιο εισό­δη­μά τους;

Οι εργα­ζό­με­νοι και οι αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι, οι μικρές οικο­γε­νεια­κές επι­χει­ρή­σεις στον Του­ρι­σμό, όχι μόνο δεν είδαν ποτέ τα «κοι­νά οφέ­λη» από τα εκα­τομ­μύ­ρια των του­ρι­στών και τα δισε­κα­τομ­μύ­ρια των εισπρά­ξε­ων του κλά­δου, αλλά πλη­ρώ­νουν πανά­κρι­βα και τους υψη­λούς ρυθ­μούς ανά­πτυ­ξης και το «του­ρι­στι­κό θαύ­μα» που δια­μορ­φώ­θη­κε στις γαλέ­ρες των μεγά­λων ξενο­δο­χεια­κών μονάδων.

Οι μόνοι κερ­δι­σμέ­νοι είναι οι tour operators, οι αερο­πο­ρι­κές εται­ρεί­ες, οι ξενο­δο­χεια­κοί όμιλοι.

Όμως αυτό που έχει την αξία του είναι να δει κανείς ότι στον κλά­δο του Του­ρι­σμού φανε­ρώ­νο­νται όλες οι μεγά­λες αντι­θέ­σεις του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος που σαπί­ζει. Που από τη μια εξα­σφα­λί­ζει τερά­στια πλού­τη στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και από την άλλη όλο και μεγα­λύ­τε­ρη εκμε­τάλ­λευ­ση για τους εργα­ζό­με­νους. Ενώ στε­ρεί από τη μεγά­λη πλειο­ψη­φία του λαού μας τη δυνα­τό­τη­τα να απο­λαμ­βά­νει έστω και λίγες μέρες διακοπών.

Όμως ο του­ρι­σμός, η ανα­ψυ­χή είναι ανθρώ­πι­νη ανά­γκη, καθο­λι­κό λαϊ­κό δικαί­ω­μα, που έχει άμε­ση σχέ­ση με την ανα­πλή­ρω­ση της εργα­τι­κής δύνα­μης, και όχι εμπόρευμα.

Γι’ αυτό και το ΚΚΕ αντι­με­τω­πί­ζει τον του­ρι­σμό και την ανα­ψυ­χή ως ανα­πό­σπα­στο στοι­χείο ενός άλλου δρό­μου ανά­πτυ­ξης, της σοσια­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας, στην οποία οι πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κές πηγές θα είναι πραγ­μα­τι­κή λαϊ­κή περιου­σία. Σ’ αυτές τις συν­θή­κες, η ανα­ψυ­χή και η ξεκού­ρα­ση θα απο­τε­λούν κατο­χυ­ρω­μέ­νο δικαί­ω­μα της εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών στρω­μά­των και όχι ένα ακρι­βο­πλη­ρω­μέ­νο εμπό­ρευ­μα. Θα απο­λαμ­βά­νουν τις ομορ­φιές της χώρας μας, όπως η Κρή­τη, που είναι γεμά­τη ομορ­φιές. Αλλά και όλης της χώρας με σύγ­χρο­νες υπο­δο­μές, που τώρα αδυ­να­τούν σε ένα μεγά­λο ποσο­στό, κυρί­ως για οικο­νο­μι­κούς λόγους. Ο του­ρι­σμός θα γίνει δικαί­ω­μα και γέφυ­ρα πραγ­μα­τι­κής φιλί­ας, γνω­ρι­μί­ας και συνερ­γα­σί­ας των λαών.

Φίλες και φίλοι,

Ό,τι γρά­φει δεν ξεγρά­φει. Και στο πρό­γραμ­μα της επό­με­νης κυβέρ­νη­σης έχει ήδη γρα­φτεί πως θα στη­ρι­χθούν οι μεγά­λοι όμι­λοι, ιδιαί­τε­ρα της «Πρά­σι­νης Ανά­πτυ­ξης». Μέσα και από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης, αυτό το νέο υπερ­μνη­μό­νιο που όλα τα κόμ­μα­τα έχουν στηρίξει.

Η μόνη δια­φο­ρά τους είναι πού, σε ποιους ομί­λους θα κατα­λή­ξουν αυτά τα κον­δύ­λια, που θα πλη­ρώ­σουν ξανά οι εργα­ζό­με­νοι, ο λαός.

Κι αυτή η «πρά­σι­νη μετά­βα­ση», αυτός ο κοι­νός αστι­κός στό­χος που μοι­ρά­ζο­νται η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ αλλά και οι άλλοι, θα δώσει τη δυνα­τό­τη­τα στο κεφά­λαιο να επεν­δύ­σει τα κεφά­λαιά του, προσ­δο­κώ­ντας μεγά­λα κέρδη.

Και μη μας πουν πάλι για την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος, αυτοί που χρό­νια το θυσιά­ζουν στον βωμό του καπι­τα­λι­στι­κού κέρ­δους. Για­τί, και τα μικρά παι­διά μπο­ρούν να κατα­λά­βουν πως η καπι­τα­λι­στι­κή ανά­πτυ­ξη, ακό­μα και αν βαφτί­ζε­ται «πρά­σι­νη», ουδε­μία σχέ­ση έχει με την προ­στα­σία του περιβάλλοντος.

Εκτός αν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος εννο­ούν τη συστη­μα­τι­κή απα­ξί­ω­ση και κατε­δά­φι­ση ακό­μα και των ελά­χι­στων μέτρων περι­βαλ­λο­ντι­κής προ­στα­σί­ας, τη μετα­τρο­πή του περι­βάλ­λο­ντος σε εμπό­ρευ­μα, το να παρα­δί­δο­νται τα δάση, τα βου­νά μας, οι θάλασ­σες, τα ποτά­μια και οι λίμνες σε επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους. Όπως συμ­βαί­νει, για παρά­δειγ­μα, και δω στην Κρή­τη, όπου πανέ­μορ­φες περιο­χές έχουν παρα­δο­θεί στο του­ρι­στι­κό κεφάλαιο.

Εκτός αν εννο­ούν προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος τη μετα­τρο­πή κάθε βου­νού σε εργο­τά­ξιο για να μπουν ΑΠΕ, όπως συμ­βαί­νει με τις ανε­μο­γεν­νή­τριες σε βου­νά της Κρή­της. Αυτή την «πρά­σι­νη μετά­βα­ση» ήδη την πλη­ρώ­νει ο λαός με την ακρί­βεια στην Ενέρ­γεια, η οποία δεν πρό­κει­ται να ανα­κο­πεί με τα σχέ­διά τους. Σχέ­δια που από κοι­νού προ­ω­θούν και προ­βάλ­λουν η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ. Όπως, το να γίνει η Κρή­τη ενερ­γεια­κός κόμ­βος, λόγω της ηλε­κτρι­κής δια­σύν­δε­σής της με την ηπει­ρω­τι­κή Ελλάδα.

Αν θέλουν να μάθουν οι λαϊ­κές οικο­γέ­νειες της Κρή­της τι σημαί­νει «ενερ­γεια­κός κόμ­βος», ας ρωτή­σουν τις λαϊ­κές οικο­γέ­νειες στη Βόρεια Ελλά­δα, που χρό­νια τώρα αυτά τους λένε. Αγω­γοί φυσι­κού αερί­ου πάνε κι έρχο­νται στη Βόρεια Ελλά­δα. Όμι­λοι θησαυ­ρί­ζουν, αλλά οι λαϊ­κές οικο­γέ­νειες εξα­κο­λου­θούν να βυθί­ζο­νται στην ενερ­γεια­κή φτώχεια.

Οι προ­τά­σεις του ΚΚΕ για την ακρί­βεια στην Ενέρ­γεια μπο­ρούν να δώσουν ανά­σα στα λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά και εδώ στην Κρή­τη που αδυ­να­τούν να πλη­ρώ­σουν τους λογα­ρια­σμούς, που βρί­σκο­νται καθη­με­ρι­νά αντι­μέ­τω­πα με την απει­λή δια­κο­πής του ρεύ­μα­τος. Μπο­ρούν να δώσουν ανά­σα στους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους εμπό­ρους και επαγ­γελ­μα­τί­ες που συσ­σω­ρεύ­ουν χρέη πάνω στα χρέη αλλά και στους βιο­πα­λαι­στές αγρότες.

Και όταν μιλά­με για τους αγρό­τες, μιλά­με πλέ­ον για την επι­βί­ω­σή τους, αφού η εκτί­να­ξη του κόστους παρα­γω­γής ήδη έχει ως συνέ­πεια τη μεί­ω­ση του ζωι­κού κεφα­λαί­ου κατά 25% τον τελευ­ταίο χρό­νο, αφού οι κτη­νο­τρό­φοι ανα­γκά­ζο­νται να σφά­ζουν παρα­γω­γι­κά σε γάλα ζώα, προ­κει­μέ­νου να επι­βιώ­σουν οικο­νο­μι­κά, λόγω κόστους των ζωο­τρο­φών. Παρό­μοια είναι η κατά­στα­ση και στις αγρο­τι­κές καλ­λιέρ­γειες, όπου πολ­λά στρέμ­μα­τα κιν­δυ­νεύ­ουν να μεί­νουν ακαλ­λιέρ­γη­τα, λόγω έλλει­ψης εργα­τι­κών χεριών και μεγά­λου κόστους παραγωγής.

Στη­ρί­ζου­με τα αιτή­μα­τά τους, που πλέ­ον η ικα­νο­ποί­η­σή τους είναι ζήτη­μα επι­βί­ω­σης. Ζήτη­μα αξιο­πρε­πούς δια­βί­ω­σης είναι και να στη­ρι­χτούν οι σει­σμό­πλη­κτοι στο Αρκα­λο­χώ­ρι. Για τους οποί­ους, μήνες μετά τον σει­σμό, τα προ­βλή­μα­τα παρα­μέ­νουν και επι­δει­νώ­νο­νται. Οι μεγά­λες ζημιές στα σπί­τια και τις υπο­δο­μές δεν έχουν ακό­μα απο­κα­τα­στα­θεί, οικο­γέ­νειες εξα­κο­λου­θούν να μένουν στα κοντέι­νερ, που κι αυτά δεν επαρ­κούν, και όλοι αγω­νιούν πώς θα ορθοποδήσουν.

Για άλλη μια φορά θα το ξανα­πού­με: Πως αυτό που επεί­γει, είναι οι απο­ζη­μιώ­σεις και η απο­κα­τά­στα­ση των ζημιών για να μην τους βρει κι άλλος χει­μώ­νας στα κοντέινερ.

Στο κυβερ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, πέρα από κάποιες υπο­ση­μειώ­σεις — ανα­γκαί­ες δια­φο­ρές ανά­με­σά τους για να παί­ζε­ται το παι­χνί­δι του συστή­μα­τος — ό,τι γρά­φει δεν ξεγρά­φει. Και η αλή­θεια είναι πως γρά­φει με μεγά­λα γράμ­μα­τα, το πώς, σε ποιες συν­θή­κες και με τις λιγό­τε­ρες δυσκο­λί­ες, θα υλο­ποι­η­θούν οι κοι­νοί για τα αστι­κά κόμ­μα­τα στρα­τη­γι­κοί στό­χοι του κεφα­λαί­ου. Μόνο που αυτούς τους στό­χους πλη­ρώ­νει και θα συνε­χί­ζει να πλη­ρώ­νει ο λαός με την ακρί­βεια, τη φτώ­χεια και την ανα­σφά­λεια. Κι όταν υπάρ­χουν δυσκο­λί­ες για το αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, δεν φτά­νει ένας, μπο­ρεί να χρεια­στεί και δεύ­τε­ρος κυβερ­νη­τι­κός συνέ­ται­ρος για να βγει η δου­λειά. Το έργο το έχου­με ξανα­δεί και θα το ξαναδούμε.

Σε όσους περι­μέ­νουν ακρι­βώς αυτό, δηλα­δή, να δουν το κόμ­μα τους ξανά στην κυβερ­νη­τι­κή καρέ­κλα, όπως πιθα­νά συμ­βαί­νει με τους λαϊ­κούς ανθρώ­πους που στή­ρι­ξαν το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ τα προη­γού­με­να χρό­νια, τους λέμε:

Μη σας ξεγε­λά­νε τα φτια­σι­δώ­μα­τα! Αυτό που εμφα­νί­ζε­ται σαν «νέο», είναι μέρος του παλιού και σάπιου πολι­τι­κού συστή­μα­τος. Και αν φαί­νε­ται ότι έχει αλλά­ξει, παγί­δα είναι για να εγκλω­βί­σει τον λαό. Τώρα, όμως, δεν είμα­στε ούτε στο 2012, ούτε στο 2015. Είμα­στε 10 χρό­νια μετά και τα είδα­με όλα. Πώς, με ποια παλιά και νέα κόμ­μα­τα στή­νο­νται οι παγί­δες στον λαό!

Χώρια που ορι­σμέ­νοι από αυτούς τους κυρί­ους δεν είναι καθό­λου νέοι. Έχουν μαζέ­ψει μπό­λι­κη αντι­λαϊ­κή προ­ϋ­πη­ρε­σία και ως κυβέρ­νη­ση και ως αντι­πο­λί­τευ­ση, υπη­ρε­τώ­ντας τους στό­χους του κεφα­λαί­ου. Και τα χέρια τους δεν είναι λυμέ­να, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δεμέ­να με τις δεσμεύ­σεις του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, της δήθεν «πρά­σι­νης μετά­βα­σης», των σχε­δια­σμών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Ας αφή­σουν λοι­πόν αυτά που ξέρουν. Όπως τα ξέρει και το ΠΑΣΟΚ, ο «παλιός» κι ας προ­σπα­θεί να εμφα­νι­στεί ως ο «νέος» της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας στην Ελλάδα.

Τώρα αυτό που αξί­ζει να δού­με είναι τι δρό­μους μπο­ρεί να ανοί­ξει η αγω­νι­στι­κή συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Και οι φοι­τη­τι­κές εκλο­γές ήταν ένα ελπι­δο­φό­ρο μήνυ­μα που σκόρ­πι­σε χαμό­γε­λα όχι μόνο στα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που έδω­σαν και δίνουν μια μεγά­λη μάχη μέσα στα αμφι­θέ­α­τρα, αλλά και σε όλους τους προ­ο­δευ­τι­κούς ανθρώ­πους, που ανα­θάρ­ρη­σαν όταν άκου­σαν ξανά το σύν­θη­μα «Παν­σπου­δα­στι­κή 1η δύναμη».

Εδώ λοι­πόν, υπάρ­χει η ελπί­δα. Στη συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ μέσα στους αγώ­νες, στο κίνη­μα, στις εκλο­γές, στις βου­λευ­τι­κές, στις δημο­τι­κές και περιφερειακές.

Εμείς δεν δια­χω­ρί­ζου­με καμιά μάχη. Σήμε­ρα δίνου­με τη μάχη μέσα στο κίνη­μα, να δυνα­μώ­σουν οι αγώ­νες για όλα τα επεί­γο­ντα ζητή­μα­τα, για τον μισθό, τη Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση, την επι­βί­ω­ση. Προ­σπα­θού­με, αυτοί οι αγώ­νες να βάζουν στο στό­χα­στρο τις κυβερ­νή­σεις, το σύστη­μα και την εξου­σία του. Επι­διώ­κου­με να ανοί­ξου­με τον δρό­μο για το δικό μας πρό­γραμ­μα εργα­τι­κής — λαϊ­κής δια­κυ­βέρ­νη­σης, στην οποία και μόνο θα συμ­με­τέ­χει το ΚΚΕ. Για­τί αυτό είναι το πρό­γραμ­μα που θα γρά­φει και δεν θα ξεγρά­φει τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες του λαού.

Ελάτε λοιπόν να βαδίσουμε μαζί αυτόν τον δρόμο. 

Γιατί τελικά μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, στον δρόμο της ανατροπής με το ΚΚΕ.