Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Συγκαλυμμένη παρέμβαση των ΗΠΑ στην Νικαράγουα. Η επανάσταση των Σαντινίστας δεν ήρθε ποτέ παρά την νίκη τους.

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Στις τέσ­σε­ρις το πρωί της 8 Ιου­νί­ου δύο φορ­τη­γά­κια γεμά­τα μασκο­φό­ρους οπλι­σμέ­νους με πιστό­λια, εμπρη­στι­κές βόμ­βες και μπα­ζού­κας έφτα­σαν έξω απο τον επί­ση­μο κρα­τι­κό ραδιο­σταθ­μό Radio Nicaragua και τον πυρ­πό­λη­σαν. Οι δύο φύλα­κες και η βρα­δι­νή βάρ­δια του Σταθ­μού δεν μπό­ρε­σε να τους αποτρέψει.

Ήταν ο δεύ­τε­ρος σταθ­μός που πυρ­πο­λεί­ται απο τους “δια­μαρ­τυ­ρό­με­νους”. Ο πρώ­τος ´Tu Nuerva Radio Ya ήταν ιδιω­τι­κός, φίλα προ­σκεί­με­νος στην κυβέρ­νη­ση του Ορτέγκα.

Nica_RadioNicaragua_efter_terroristattack

 

Οι πυρ­πο­λή­σεις, η βία που έχει κοστί­σει από τον Απρί­λιο μέχρι τώρα κοντά 140 νεκρούς, τα μπλό­κα, η διά­λυ­ση της χώρας συνε­χί­ζε­ται. Εικό­νες που θυμί­ζουν την κατά­στα­ση στην Ουκρα­νία πριν επι­κρα­τή­σουν ολο­κλη­ρω­τι­κά οι «δια­μαρ­τυ­ρό­με­νοι» μαζί με τους φασί­στες. Έχουν κατα­γρα­φεί οι επα­φές που είχαν διά­φο­ροι αυτο­α­πο­κα­λού­με­νοι αρχη­γοί της νεο­λαί­ας στην Νικα­ρά­γουα, πριν τα επει­σό­δια, με στε­λέ­χη και γερου­σια­στές Αμε­ρι­κά­νους όπως τον ακρο­δε­ξιό Marco Rubio, κου­βα­νέ­ζι­κης κατα­γω­γής και τον Eliana Ros Lehtinen φίλο του πρά­κτο­ρα της CIA Luis Posada Carriles που έβα­λε την βόμ­βα στο κου­βα­νέ­ζι­κο αερο­πλά­νο στα νησιά Barbados το 1976 με συνέ­πεια να χάσουν την ζωή τους 73 άνθρωποι.

Καταστολή μιας ειρηνικής διαμαρτυρίας ή αποσταθεροποίηση από ξένους στηριζόμενη;

Νικα­ρά­γουα: Κατα­στο­λή μιας ειρη­νι­κής δια­μαρ­τυ­ρί­ας ή απο­στα­θε­ρο­ποί­η­ση στη­ρι­ζό­με­νη από ξένους;

Είναι εμφα­νής η εμπλο­κή των ΗΠΑ στην ενί­σχυ­ση και οργά­νω­ση των επει­σο­δί­ων. Στις 24 Μαρ­τί­ου το Κον­γκρε­σο απο­φά­σι­σε να εγκρί­νει 10 εκα­τομ­μύ­ρια δολ­λά­ρια για ενί­σχυ­ση της «κοι­νω­νί­ας των πολι­τών» στην Νικα­ρά­γουα που θα επα­να­φέ­ρει, σύμ­φω­να με την από­φα­ση, την Νικα­ρά­γουα στον δρό­μο του «δικαί­ου». Στις 18 Απρι­λί­ου άρχι­σαν τα επεισόδια.

Η σοσια­δη­μο­κρά­τι­κη δια­χεί­ρη­ση του Ορτέ­γκα έχει δημιουρ­γή­σει δυσα­ρέ­σκεια στον λαό της Νικα­ρά­γουα. Ιδιαί­τε­ρα μετά την από­φα­ση για την αλλα­γή στις συντά­ξεις. Δεν είναι όμως αυτό η αιτία της παρέμ­βα­σης των ΗΠΑ σε μια από τις φτω­χό­τε­ρες χώρες της Κεντρι­κής Αμε­ρι­κής και μάλι­στα χωρίς ιδιαί­τε­ρο πλού­το κιας επι­κα­λεί­ται τα ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα. Κατά αλλους ανα­λυ­τές είναι η αφορ­μή για τις ΗΠΑ να στε­ρή­σουν συμ­μά­χους απο την Βενε­ζου­έ­λα που έχει ιδιαί­τε­ρες συμ­φω­νί­ες με τον Ορτέ­γκα. Άλλοι ερμη­νεύ­ουν την παρέμ­βα­ση σαν επί­δει­ξη δύνα­μης του Τραμπ. Η επι­θε­τι­κή φύση του ιμπε­ρια­λι­σμού είναι η αιτία και οι εσω­τε­ρι­κές αδυ­να­μί­ες του λαι­κού κινή­μα­τος στην Νικα­ρά­γουα δίνουν την ευκαι­ρία για παρέμβαση.

Το σίγου­ρο είναι ότι ο ηρω­ι­κός λαός των Σαντι­νί­στας που νίκη­σε πριν τριά­ντα και χρό­νια τους Κόντρας και τον Αμε­ρι­κά­νι­κο ιμπε­ρια­λι­σμό βλέ­πει την ζωή του να χει­ρο­τε­ρεύ­ει και να γίνε­ται στό­χος των ιμπε­ρια­λι­στι­κών επι­βου­λεύ­σε­ων χωρίς μια ηγε­σία που να βάζει καθα­ρά θέμα εξου­σί­ας για τους εργα­ζό­με­νους ενώ στα λόγια μιλά­ει για επα­νά­στα­ση. Μιά ηγε­σία που άγε­ται και φέρε­ται γύρω από συμ­βι­βα­σμούς και είναι βου­τηγ­μέ­νη στην δια­φθο­ρά μακριά από τα προ­βλή­μα­τα του λαού της.

santinistas

Μια ηγε­σία που επί Ομπά­μα είχε στη­θεί στην σει­ρά για να πάρει δάνεια από τις αμε­ρι­κά­νι­κες αρχές ένα­ντι υπο­χω­ρή­σε­ων στο μεγά­λο κεφά­λαιο και στα αμε­ρι­κά­νι­κα μονο­πώ­λια για ελεύ­θε­ρη δια­κί­νη­ση των κεφα­λαί­ων και των εμπορευμάτων.

Μια ηγε­σία που σχε­διά­ζει με Κινέ­ζους επι­χει­ρη­μα­τί­ες να ανοί­ξει δεύ­τε­ρο κανά­λι από τον Ειρη­νι­κό στον Ατλα­ντι­κό ωκε­α­νό, σαν του Πανα­μά, κατα­στρέ­φο­ντας την παρα­γω­γή και το περι­βάλ­λον όλης της χώρας.

Μιά ηγε­σία που πήρε πίσω την από­φα­ση για τις συντά­ξεις αφού συμ­βου­λεύ­τη­κε ο Ορτέ­γκα τους θρη­σκευ­τι­κούς ηγέ­τες-καρ­δι­νά­λιους της χώρας (!) σε κλει­στή σύσκεψη.

Η συμπα­ρά­στα­ση και η διε­θνι­στι­κή αλλη­λεγ­γύη που έδει­ξε το ελλη­νι­κό λαι­κό κίνη­μα στον αγώ­να των Σαντι­νί­στας ειναι γνω­στή. Με δια­δη­λώ­σεις, δια­μαρ­τυ­ρί­ες ενά­ντια στην επέμ­βα­ση του Αμε­ρι­κά­νι­κου ιμπε­ρια­λι­σμού αλλά και έμπρα­κτα με τους εκα­το­ντά­δες Κνί­τες και άλλους προ­ο­δευ­τι­κούς νέους που μάζε­ψαν καφέ δίπλα στα παι­δία των μαχών με κίν­δυ­νο της ζωής τους. Η Επα­νά­στα­ση των Σαντι­νί­στας όμως χωρίς επα­να­στα­τι­κή ηγε­σία και ταξι­κά προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο κίνη­μα πάει χαμένη.

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο