Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Συγκλονιστική συναυλία του ΚΚΕ με τη Μ. Φαραντούρη για την Εργατική Πρωτομαγιά (ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)

Ένα πρό­γραμ­μα όπου εναλ­λάσ­σο­νταν οι μελω­δι­κές μπα­λά­ντες με τα ρυθ­μι­κά εμβα­τή­ρια, ένα πρό­γραμ­μα πλημ­μυ­ρι­σμέ­νο με νότες και στί­χους μεγά­λων συν­θε­τών και ποι­η­τών που έκα­ναν τρα­γού­δια τους αγώ­νες, τους πόθους και των αγω­νί­ες των ανθρώ­πων του μόχθου, σμι­λε­μέ­νο με τις μονα­δι­κές ερμη­νεί­ες της Μαρί­ας Φαρα­ντού­ρη ήταν αυτό που από­λαυ­σαν οι χιλιά­δες του κόσμου που συμ­με­τεί­χε στη μεγά­λη συναυ­λία της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργα­τι­κή Πρωτομαγιά.

Με το «Μέρα Μαγιού μου Μίσε­ψες», το τρα­γού­δι — ύμνο στην πάλη της εργα­τι­κής τάξης, από τον «Επι­τά­φιο» του Γ.  Ρίτσου που μελο­ποί­η­σε μονα­δι­κά ο Μ. Θεο­δω­ρά­κης, η σπου­δαία ερμη­νεύ­τρια σήμα­νε την έναρ­ξη της μεγά­λης συναυλίας.

Για να συνε­χί­σει με ένα πρό­γραμ­μα που από τις πρώ­τες νότες φάνη­κε ότι ήταν πολ­λά υπο­σχό­με­νο, αφού ακο­λού­θη­σε το «Εις Σάμον» του Ανδρέα Κάλ­βου, μελο­ποι­η­μέ­νο τα μαύ­ρα χρό­νια της χού­ντας από τον Μ. Θεο­δω­ρά­κη, να σημαί­νει εμβλη­μα­τι­κά ότι «θέλει αρε­τή και τολ­μήν η ελευθερία».

Ανε­βαί­νο­ντας στην σκη­νή, η Μαρία Φαρα­ντού­ρη ευχα­ρί­στη­σε το ΚΚΕ και το κοι­νό, και θυμή­θη­κε ένα σύν­θη­μα που ακου­γό­ταν από τα νιά­τα της: «Αγω­νι­ζό­μα­στε και τρα­γου­δά­με, τρα­γου­δά­με και αγωνιζόμαστε».

Η εκδή­λω­ση ξεκί­νη­σε με χαι­ρε­τι­σμό εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ από τον Νίκο Μαυροκέφαλο.

Συναυ­λία ΚΚΕ για Πρω­το­μα­γιά – Ν. Μαυ­ρο­κέ­φα­λος: Δίπλα στα συν­θή­μα­τά μας, προ­σθέ­του­με στί­χους τρα­γου­διών για το δίκιο της τάξης μας

Κατα­νυ­κτι­κή ήταν η ατμό­σφαι­ρα όταν η Μ. Φαρα­ντού­ρη ερμή­νευ­σε την «Αυλή» σε στί­χους του Μάνου Ελευ­θε­ρί­ου και μου­σι­κή Μίκη Θεο­δω­ρά­κη που καταγ­γέλ­λει τα βασα­νι­στή­ρια της χούντας.

Το κοι­νό κατα­χει­ρο­κρό­τη­σε, φωνά­ζο­ντας δυνα­τά «μπρά­βο», ενώ στη συνέ­χεια τα χει­ρο­κρο­τή­μα­τα έγι­ναν ρυθ­μι­κά ακο­λου­θώ­ντας τη μου­σι­κή στο «Ποιος τη ζωή μου;».

Κάπως έτσι εναλ­λάσ­σο­νταν και συνε­χι­ζό­ταν ένα πρό­γραμ­μα με εξαι­ρε­τι­κά τρα­γού­δια από τα οποία δεν θα μπο­ρού­σαν να λεί­πουν τα «Λια­νο­τρά­γου­δα» που ερμή­νευ­σε κατα­χει­ρο­κρο­τού­με­νος ο Κώστας Τρια­ντα­φυλ­λί­δης, τα τρα­γού­δια του Μαουτ­χά­ου­ζεν του μονα­δι­κού Ιάκω­βου Καμπα­νέλ­λη με τη Μαρία Φαρα­ντού­ρη κ.α.

Εντο­νες ήταν και οι ανα­φο­ρές στα τρα­γού­δια που ενώ­νουν τους λαούς όπως το «Σαν το μετα­νά­στη» του Λιβα­νε­λί, τρα­γού­δια που υμνούν την ειρή­νη όπως το ομώ­νυ­μο «Ειρή­νη»  που έγρα­ψε έφη­βος ο Μ. Θεο­δω­ρά­κης και το τρα­γου­δά­ει ο κόσμος τώρα με την ελπί­δα να τελειώ­σει ο πόλε­μος στην Ουκρα­νία για­τί όπως σημεί­ω­σε η Μαρία Φαρα­ντού­ρη «τον πόλε­μο αυτό θα τον πλη­ρώ­σει ο κοσμάκης».

Δεν έλει­ψαν βέβαια «Τα νέγρι­κα» του Μ. Λοΐ­ζου αλλά και τρα­γού­δια του Μ. Χατζη­δά­κι, του Θ. Μικρού­τσι­κου, του Στ. Ξαρ­χά­κου, κ.α.

Στη σκη­νή μαζί με τη Μαρία Φαρα­ντού­ρη εναλ­λάσ­σο­νται και ερμη­νεύ­ουν μονα­δι­κά η Ρίτα Αντω­νο­πού­λου, η νεα­ρή Ελέ­νη Καρ­τε­λιά, ο Βασί­λης Γισ­δά­κης και ο Κώστας Τρια­ντα­φυλ­λί­δης.

«Διο­τί δεν συνομ­μορ­φώ­θην», «Επι­στο­λή», «Ρωμιο­σύ­νη», «Γ’ Παγκό­σμιος» ήταν τα τρα­γού­δια που με όλους τους καλ­λι­τέ­χνες στη σκη­νή σήμα­ναν την κορύ­φω­ση αυτής της μονα­δι­κής βραδιάς.

Ο μαέ­στρος της βρα­διάς Μανό­λης Ανδρου­λι­δά­κης ευχα­ρι­στεί από σκη­νή το κοι­νό και τη Μαρία Φαρα­ντού­ρη, και παρου­σιά­ζει των συγκρό­τη­μα των εξαι­ρε­τι­κών μου­σι­κών που πλαι­σί­ω­σαν τη συναυ­λία: Αχιλ­λέ­ας Γουά­στορ (πιά­νο), Ηρα­κλής Ζάκας (μπου­ζού­κι), Σταύ­ρος Καβα­λιε­ρά­τος (κοντρα­μπά­σο), David Lynch (πνευ­στά), Μιχά­λης Πορ­φύ­ρης (τσέ­λο), Γρη­γό­ρης Συντρί­δης (ντραμς), Γιώρ­γος Τσο­κά­νης (keyboards), Μανό­λης Ανδρου­λι­δά­κης (κλα­σι­κή κιθά­ρα) και Χρή­στος Μιχά­λης (ακου­στι­κή και ηλε­κτρι­κή κιθάρα).

Ο κόσμος όρθιος χει­ρο­κρο­τά παρα­τε­τα­μέ­να. Ζητά­ει και άλλο. Και τα ανκόρ είναι επι­βε­βλη­μέ­να: «Ήταν 18 Νοέμ­βρη», «Το γελα­στό παι­δί» και στο τέλος όλοι μαζί καλ­λι­τέ­χνες και κοι­νό «Το δίχτυ».

Λόγια και μελω­δί­ες — «βάλ­σα­μο», κι απά­ντη­ση για πολ­λά βάσα­να: Για τα χαμη­λά μερο­κά­μα­τα, για την ανερ­γία, για τις ανά­γκες που κατά­ντη­σαν πολυ­τέ­λειες. Γι αυτό, τελειώ­νο­ντας η συναυ­λία, το σύν­θη­μα ακού­στη­κε δυνα­τά: «Νόμος είναι το δίκιο του εργά­τη!». Και το ραντε­βού ανα­νε­ώ­θη­κε, για τη συγκέ­ντρω­ση της Κυριακής!

Μετά τη συναυ­λία, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, συνε­χά­ρη τους συντε­λε­στές. Με τους καλ­λι­τέ­χνες συνα­ντή­θη­κε ο Δ. Κου­τσού­μπας και πριν ξεκι­νή­σει το πρόγραμμα.

902.gr

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο