Συγκρούσεις και χημικά στο Παρίσι στην κινητοποίηση των «ακομμάτιστων» «κίτρινων γιλέκων»

Σοβα­ρά επει­σό­δια σημειώ­θη­καν στο Παρί­σι κατά τη διάρ­κεια των δια­δη­λώ­σε­ων των «κίτρι­νων γιλέ­κων» (από το γιλέ­κο που πρέ­πει να υπάρ­χει σε όλα τα οχή­μα­τα για έκτα­κτες περι­πτώ­σεις, ώστε να χρη­σι­μο­ποιεί­ται ως «σήμα συναγερμού»).

Οι αρχές προ­χώ­ρη­σαν σε χρή­ση δακρυ­γό­νων και κανο­νιών νερού κατά των δια­δη­λω­τών. Η αστυ­νο­μία ανα­κοί­νω­σε ότι έγι­ναν 205 συλ­λή­ψεις στην γαλ­λι­κή πρω­τεύ­ου­σα, ενώ υπάρ­χουν δεκά­δες τραυματίες.

«Είμαι συγκλο­νι­σμέ­νος από τις επι­θέ­σεις (που έγι­ναν) στα σύμ­βο­λα της Γαλ­λί­ας», δήλω­σε ο πρω­θυ­πουρ­γός Εντουάρ Φιλίπ στους δημο­σιο­γρά­φους. «Είμα­στε προ­ση­λω­μέ­νοι στον διά­λο­γο, αλλά και στον σεβα­σμό του νόμου», πρόσθεσε.

Κατά τη διάρ­κεια της κινη­το­ποί­η­σης των «κίτρι­νων γιλέ­κων», κάποιοι στό­χευ­σαν την Αψί­δα του Θριάμ­βου και άλλα μνη­μεία, ενώ άλλοι έσπα­σαν βιτρί­νες μαγαζιών.

Σύμ­φω­να με το υπουρ­γείο Εσω­τε­ρι­κών, η τρί­τη ημέ­ρα εθνι­κής κινη­το­ποί­η­σης των «κίτρι­νων γιλέ­κων» είχε σήμε­ρα 75.000 δια­δη­λω­τές στη Γαλλία.

Φορώ­ντας κίτρι­να γιλέ­κα, οι δια­δη­λω­τές έχουν ξεκι­νή­σει τις κινη­το­ποι­ή­σεις τους από τις 17 Νοεμ­βρί­ου κλεί­νο­ντας εθνι­κές οδούς σε όλη τη γαλ­λι­κή επι­κρά­τεια, είτε βάζο­ντας φωτιά σε οδο­φράγ­μα­τα, είτε τοπο­θε­τώ­ντας βαριά οχή­μα­τα. Κατά περι­πτώ­σεις, εμπο­δί­ζουν ακό­μη και την πρό­σβα­ση σε εμπο­ρι­κά κέντρα ή εργοστάσια.

Επί­ση­μα τα «κίτρι­να γιλέ­κα » εμφα­νί­ζο­νται ως «ακομ­μά­τι­στη» και «αυθόρ­μη­τη πρω­το­βου­λία», ωστό­σο υπο­στή­ρι­ξη με τον έναν ή τον άλλο τρό­πο έχουν εκφρά­σει μια σει­ρά πολι­τι­κές δυνά­μεις, από την «Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία» του Ζαν Λικ Μελαν­σόν (που πρω­το­στα­τεί στην ανα­μόρ­φω­ση της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, μετά από πολύ­χρο­νες συνερ­γα­σί­ες με το μεταλ­λαγ­μέ­νο Γαλ­λι­κό ΚΚ) μέχρι και τον «Εθνι­κό Συνα­γερ­μό» της Μαρίν Λεπέν.

Δυνά­μεις που προ­σπα­θούν να ενι­σχύ­σουν τον ταξι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό στο εργα­τι­κό κίνη­μα, προ­σεγ­γί­ζουν τα «κίτρι­να γιλέ­κα » θέτο­ντας ερω­τή­μα­τα όπως «να κινη­το­ποι­η­θού­με με τι σκο­πό;». Για παρά­δειγ­μα, σε ανα­κοί­νω­σή της η Ομο­σπον­δία Εργα­ζο­μέ­νων στη Χημι­κή Βιο­μη­χα­νία (FNIC — μέλος της ΠΣΟ) τόνι­ζε ότι πέρα από «επι­δερ­μι­κές αντι­δρά­σεις» στις αυξή­σεις των καυ­σί­μων, το ζήτη­μα είναι οι εργα­ζό­με­νοι να αντι­τα­χθούν συνο­λι­κά στην πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης Μακρόν, την οποία βέβαια στον πυρή­να της υπο­στη­ρί­ζουν και όλες οι άλλες φιλο­ευ­ρω­παϊ­κές ή ευρω­σκε­πτι­κι­στι­κές δυνά­μεις, που υπη­ρε­τούν τα ταξι­κά συμ­φέ­ρο­ντα των γαλ­λι­κών μονοπωλίων.

Εκ των διορ­γα­νω­τών, σε αρκε­τές περι­πτώ­σεις έχει δια­τυ­πω­θεί άρνη­ση να υπάρ­ξει συνεν­νό­η­ση με συνδικάτα.