Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Συνέντευξη με τον Κεμάλ Οκουγιάν, ΓΓ του ΚΚ Τουρκίας: «Η αλληλεγγύη είναι πιο δυνατή από τον σεισμό» (VIDEO)

Στο πλαί­σιο του οδοι­πο­ρι­κού στην Τουρ­κία, ο δημο­σιο­γρά­φος Δημή­τρης Μαβί­δης συνά­ντη­σε στην Κων­στα­ντι­νού­πο­λη, στο Κέντρο Πολι­τι­σμού «Ναζίμ Χικ­μέτ», τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρ­κί­ας, Κεμάλ Οκου­γιάν. Συζή­τη­σε μαζί του για τον σει­σμό, τη δρά­ση που ανα­πτύσ­σει το Κόμ­μα, την αλλη­λεγ­γύη, τις εκτι­μή­σεις και τον σχε­δια­σμό του ΚΚ Τουρ­κί­ας για τη συνέ­χεια. Παρα­θέ­του­με την ενδια­φέ­ρου­σα αυτή συζήτηση.

– Σύντρο­φε Κεμάλ, θα θέλα­με και με αυτήν την ευκαι­ρία να εκφρά­σου­με την αλλη­λεγ­γύη μας στον λαό της Συρί­ας και της Τουρ­κί­ας, όπως και στο ΚΚ Τουρ­κί­ας, για αυτήν τη μεγά­λη καταστροφή.

Στην Ελλά­δα έχου­με μια φρά­ση για τις κατα­στρο­φές. Λέμε «δεν φταί­ει η κακιά η ώρα», για να δεί­ξου­με ότι δεν ήταν ανα­πό­φευ­κτο σε έναν σει­σμό, μια πλημ­μύ­ρα, μια φωτιά να χαθούν τόσες ζωές. Πόσο ισχύ­ει αυτό για τον πρό­σφα­το σει­σμό στην Τουρ­κία; Ποιος φταί­ει που υπήρ­ξαν τόσα θύμα­τα και τόσο μεγά­λες καταστροφές;

– Αρχι­κά, να σας ευχα­ρι­στή­σου­με για την αλλη­λεγ­γύη σας. Σε τέτοιες κατα­στά­σεις πάντα έχου­με τη στή­ρι­ξη του ΚΚΕ και του ελλη­νι­κού λαού. Ευχα­ρι­στού­με πάρα πολύ το ΚΚΕ για την αλλη­λεγ­γύη του.

Οπως κι εσείς το είπα­τε, είναι αδύ­να­τον να πού­με ότι ευθύ­νε­ται η φύση για όλη αυτή την κατα­στρο­φή. Ο σει­σμός είναι μια πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό αυτής της περιο­χής. Η Τουρ­κία, όπως και η Ελλά­δα, είναι σει­σμο­γε­νείς περιο­χές. Επο­μέ­νως, αφού η ανθρω­πό­τη­τα έχει τη δυνα­τό­τη­τα — επι­στη­μο­νι­κά και τεχνο­λο­γι­κά — να πάρει μέτρα κατά των συνε­πειών του σει­σμού, για­τί έχου­με τόσες ανθρώ­πι­νες απώλειες;

Για όλα αυτά ευθύ­νε­ται το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, που προ­σπα­θού­με να ανα­τρέ­ψου­με. Δεν μπο­ρού­με να ρίξου­με την ευθύ­νη στο μέγε­θος του σει­σμού, λέγο­ντας «ήταν μεγά­λη η έντα­σή του, δεν μπο­ρού­με να κάνου­με κάτι». Είναι ξεκά­θα­ρο και από την πλευ­ρά της Τουρ­κί­ας, αλλά και από την πλευ­ρά της Συρί­ας, το ποιοι ευθύ­νο­νται για τις συνέ­πειες του σεισμού.

Θέλω να ανοί­ξω μια παρέν­θε­ση εδώ για τη Συρία. Ευθύ­νη δεν έχει η φτώ­χεια του λαού και οι κοι­νω­νι­κές ανι­σό­τη­τες. Για τις συνέ­πειες αυτού του σει­σμού διπλή ευθύ­νη φέρουν οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές χώρες, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της τουρ­κι­κής κυβέρ­νη­σης, που μετέ­τρε­ψαν τη Συρία σε ερεί­πιο, που επέ­βα­λαν απο­κλει­σμούς και συν­θή­κες κατοχής.

Οσον αφο­ρά την Τουρ­κία, πρέ­πει να πω ξεκά­θα­ρα ότι υπάρ­χουν δύο σημα­ντι­κά αίτια για τις κατα­στρο­φι­κές συνέ­πειες αυτού του σει­σμού. Πρώ­τον, τα κτί­ρια και οι κατοι­κί­ες είναι πολύ παλιά. Τα και­νούρ­για κτί­ρια δεν κατα­σκευά­ζο­νται βάσει του νόμου, αλλά ακό­μα και όσα κτί­ρια κατα­σκευά­στη­καν με αυτόν τον τρό­πο, κατέρρευσαν.

Κατέρ­ρευ­σαν και δημό­σια κτί­ρια, όπως νοσο­κο­μεία, αστυ­νο­μι­κά τμή­μα­τα, αερο­δρό­μια. Εκεί φυσι­κά υπάρ­χει μεγά­λη έλλει­ψη ελέγ­χου, έχουν γίνει απά­τες, αντιε­πι­στη­μο­νι­κοί κανο­νι­σμοί, υπάρ­χει άναρ­χη αστι­κο­ποί­η­ση. Ας κρα­τή­σου­με αυτό από τη μία πλευρά.

Από την άλλη πλευ­ρά, οι πρώ­τες μονά­δες έρευ­νας και διά­σω­σης ξεκί­νη­σαν πολύ αργά και ακό­μα δεν έχουν οργα­νω­θεί. Δηλα­δή, αν την πρώ­τη μέρα είχαν γίνει τα απα­ραί­τη­τα βήμα­τα, τώρα ίσως θα είχα­με χάσει πολύ λιγό­τε­ρους ανθρώ­πους. Αλλά η πολι­τι­κή εξου­σία έδει­ξε μια απί­στευ­τη ανι­κα­νό­τη­τα. Τις πρώ­τες δύο μέρες σχε­δόν δεν είχε γίνει καμία έρευ­να και διά­σω­ση σωστά. Ακό­μα και σήμε­ρα δεν έχουν οργανωθεί.

Οπό­τε, δεν έχου­με μπρο­στά μας ανθρώ­πους που σκέ­φτο­νται το σύνο­λο, αλλά έχου­με μια κοι­νω­νι­κή τάξη πραγ­μά­των, που σκέ­φτο­νται μόνο το κέρ­δος τους, που δεν πιστεύ­ουν στην επι­στή­μη, ανεύ­θυ­νους, που κατέ­χουν την πολι­τι­κή εξου­σία. Αυτοί φέρουν την ευθύνη.

Το κράτος άφησε ανυπεράσπιστο τον λαό

– Τις μέρες αυτές που βρε­θή­κα­με στον τόπο της κατα­στρο­φής, δια­πι­στώ­σα­με κι εμείς από κοντά την πλή­ρη σχε­δόν απου­σία του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού. Δεν είναι αντι­φα­τι­κό μια χώρα όμως η Τουρ­κία, που συγκα­τα­λέ­γε­ται στο G20, είναι μια ισχυ­ρή στρα­τιω­τι­κή δύνα­μη, να μην μπο­ρεί να προ­σφέ­ρει ούτε τα στοι­χειώ­δη στον λαό της μετά από μια τέτοια κατα­στρο­φή; Φταί­ει, κατά τη γνώ­μη σας, κάποια ανορ­γα­νω­σιά του κρά­τους ή είναι κάτι βαθύτερο;

– Είναι μια πολύ σωστή ερώ­τη­ση, για­τί πράγ­μα­τι η Τουρ­κία είναι μια χώρα με πολ­λή φτώ­χεια, γεμά­τη αντι­θέ­σεις και βαθιές ανι­σό­τη­τες. Αλλά η Τουρ­κία έχει επί­σης πολύ μεγά­λους πόρους. Ο καπι­τα­λι­σμός της Τουρ­κί­ας δεν είναι πλέ­ον σε επί­πε­δο που μπο­ρεί να αγνοη­θεί ή να υποτιμηθεί.

Ολοι κάνα­με αυτήν την ερώ­τη­ση. Οταν πρω­το­πή­γα στην περιο­χή, είδα κάτι που δεν θα περί­με­να από αυτή την εξου­σία, είδα άρνη­ση. Φυσι­κά, πλέ­ον έχου­με σκε­φτεί πάνω σ’ αυτό και μπο­ρού­με να μιλή­σου­με για περισ­σό­τε­ρους από έναν λόγους. Βλέ­που­με ότι, παρά το γεγο­νός ότι η πολι­τι­κή εξου­σία έχει πολ­λές δυνα­τό­τη­τες, την πρώ­τη μέρα του σει­σμού δεν αντι­λή­φθη­κε τη διά­στα­ση των συνε­πειών. Και αυτό πώς είναι δυνα­τόν; Αφού το κρά­τος έχει τόσο δυνα­τό στρα­τό, μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες, έχει παντού μάτια και αυτιά…

Μια από τις πρώ­τες εξη­γή­σεις είναι ότι ο σει­σμός γκρέ­μι­σε και κτί­ρια σημα­ντι­κών δημό­σιων φορέ­ων. Κανο­νι­κά σε μια χώρα πρέ­πει να χτί­ζεις γερά νοσο­κο­μεία, σχο­λεία, αερο­δρό­μια, αστυ­νο­μι­κά τμή­μα­τα, στρα­τιω­τι­κά κτί­ρια, ειδι­κά για να έχεις έναν λει­τουρ­γι­κό μηχα­νι­σμό σε τέτοιες περι­πτώ­σεις. Αυτό που είδα­με ήταν ότι οι κρα­τι­κοί αξιω­μα­τού­χοι πέθα­ναν σε πολ­λά μέρη. Αυτός είναι ένας λόγος, αλλά δεν εξη­γεί τα πάντα.

Δεύ­τε­ρον, αυτή η εξου­σία, ενερ­γώ­ντας με τη λογι­κή ενός εμπό­ρου, προ­σπα­θεί να μετα­τρέ­ψει τα πάντα σε χρή­μα­τα. Επο­μέ­νως, όταν έρχε­ται αντι­μέ­τω­πη με γεγο­νό­τα όπως ο σει­σμός, πάντα σκέ­φτε­ται πώς θα τα μετα­τρέ­ψει σε ευκαι­ρία προς όφε­λός της. Γι’ αυτούς η ανθρώ­πι­νη ζωή δεν έχει αξία, δεν θεω­ρούν σημα­ντι­κά τα συμ­φέ­ρο­ντα της κοι­νω­νί­ας. Ανα­ρω­τιού­νται τι μπο­ρούν να κάνουν στον τομέα της οικονομίας.

Ωστό­σο, το πρώ­το πράγ­μα που πρέ­πει να κάνουν σε τέτοιες κατα­στά­σεις, είναι να πάρουν μέτρα για να σώσουν τη ζωή των ανθρώ­πων. Οπως και εμείς ως άτο­μα, όταν αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε μια απει­λή, παίρ­νου­με μέτρα και κινού­μα­στε αμυ­ντι­κά. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, μια πολι­τι­κή εξου­σία φέρει ευθύ­νες για την ασφά­λεια της κοι­νω­νί­ας π.χ. σε περί­πτω­ση σει­σμού ή πολέ­μου. Δεν έχουν τέτοια λογι­κή, το είδα­με. Δεν τους ενδια­φέ­ρει η ανθρώ­πι­νη ζωή.

Ενα άλλο πράγ­μα στο οποίο πρέ­πει να εστιά­σου­με είναι ότι οι δημό­σιες δομές στην Τουρ­κία ήταν τόσο εγκα­τα­λε­λειμ­μέ­νες από την οικο­νο­μία της αγο­ράς, που δεν μπο­ρού­σαν να δράσουν.

Θέλω να δώσω ένα παρά­δειγ­μα σχε­τι­κό με τον κλά­δο της Υγεί­ας, που ίσως δεν το γνω­ρί­ζε­τε. Πρώ­τα έκλει­σαν οι μικρές πολυ­κλι­νι­κές στις γει­το­νιές, μετά έκλει­σαν τα νοσο­κο­μεία που ήταν διά­σπαρ­τα σε διά­φο­ρα σημεία των πόλε­ων και χτι­ζό­ταν μόνο ένα τερά­στιο νοσο­κο­μείο ανά πόλη. Αυτό είναι απ’ τα σημα­ντι­κό­τε­ρα λάθη στην περί­πτω­ση σει­σμού, καθώς οι μετα­φο­ρές στα­μα­τούν. Επο­μέ­νως, είναι αδύ­να­το για τους για­τρούς να φύγουν από το νοσο­κο­μείο της σει­σμό­πλη­κτης περιο­χής, όπως είναι επί­σης αδύ­να­το για τους ασθε­νείς να μετα­βούν στο νοσοκομείο.

Αυτό είναι ένα μόνο παρά­δειγ­μα που δεί­χνει ότι αυτά που θέτουν σε κίνη­ση το σύστη­μα στην Τουρ­κία είναι η οικο­νο­μία της αγο­ράς, η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση των πάντων. Επι­τρέψ­τε μου να πω και κάτι τελευ­ταίο: Ο στρα­τός είχε μεγά­λο αριθ­μό στρα­τιω­τών στην περιο­χή και είπα­με για παρά­δειγ­μα ότι έπρε­πε να απο­συρ­θούν οι στρα­τιώ­τες από τη Συρία, έπρε­πε του­λά­χι­στον να συμ­με­τά­σχουν στην έρευ­να και στις προ­σπά­θειες διά­σω­σης στις σει­σμό­πλη­κτες περιοχές.

Δεν αξιο­ποί­η­σαν τους στρα­τιώ­τες, υπάρ­χουν πάνω από εκα­τό χιλιά­δες στρα­τιώ­τες στην περιο­χή, οι οποί­οι δεν χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν και ακό­μα δεν χρη­σι­μο­ποιού­νται. Οι στρα­τιώ­τες μπο­ρούν να δου­λέ­ψουν κάτω από ένα ρίσκο, έχουν τα κατάλ­λη­λα μηχα­νή­μα­τα, αλλά και πάλι δεν αξιο­ποι­ή­θη­κε ο στρα­τός. Νομί­ζω ότι υπάρ­χουν πολι­τι­κοί λόγοι για αυτό, εννοώ ότι έχουν τα δικά τους εσω­τε­ρι­κά προ­βλή­μα­τα. Αλλά, επα­να­λαμ­βά­νω, επέ­δει­ξαν τέτοια ανι­κα­νό­τη­τα με τον σει­σμό, που ούτε καν εμείς το περιμέναμε.

Είχαμε προετοιμαστεί για δράση σε τέτοιες συνθήκες

– Παρα­κο­λου­θή­σα­με το πόσο γρή­γο­ρα και πόσο οργα­νω­μέ­να αντέ­δρα­σε το ΚΚ Τουρ­κί­ας στην προ­σφο­ρά βοή­θειας και αλλη­λεγ­γύ­ης. Ηταν προ­ε­τοι­μα­σμέ­νο το κόμ­μα να δρά­σει σε τέτοιες δύσκο­λες και σύν­θε­τες συν­θή­κες; Περι­γράψ­τε μας λίγο πώς οργα­νώ­θη­κε η αλληλεγγύη.

– Ζήσα­με τον σει­σμό του 1999 στην Τουρ­κία, κάτι παρό­μοιο συνέ­βη και στην Ελλά­δα. Επρε­πε να βγά­λου­με κάποια συμπε­ρά­σμα­τα από τον σει­σμό, πώς θα χει­ρι­στού­με την κατά­στα­ση αυτή. Τότε φυσι­κά το κόμ­μα μας ήταν πιο μικρό και πιο ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κό, αλλά και τότε κάνα­με ό,τι καλύ­τε­ρο μπο­ρού­σα­με. Υστε­ρα από αυτό, ξεκι­νή­σα­με να οργα­νω­νό­μα­στε καλύτερα.

Οπως έχου­με συντρό­φους χρε­ω­μέ­νους από την Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του Κόμ­μα­τος στο Τμή­μα Διε­θνών Σχέ­σε­ων, έτσι έχου­με και στο Τμή­μα Εκτα­κτων Γεγο­νό­των. Αυτοί είναι υπεύ­θυ­νοι σε περί­πτω­ση σει­σμού, πλημ­μύ­ρας, για γεγο­νό­τα που θα μπο­ρού­σαν να επη­ρε­ά­σουν την κοι­νω­νία, να δρά­σουν και για την ασφά­λεια των συντρό­φων, για την οργά­νω­ση της βοή­θειας και για την προ­ε­τοι­μα­σία. Κάνουν μια πρώ­τη προ­ε­τοι­μα­σία με διά­φο­ρα σενάρια.

Αλλά και πολ­λοί άλλοι σύντρο­φοι στο κόμ­μα έχουν ξεκά­θα­ρα καθή­κο­ντα. Με άλλα λόγια, μπή­κα­με σε αυτή τη μάχη με μια συγκε­κρι­μέ­νη προ­ε­τοι­μα­σία. Εκτός από αυτό, έχου­με υπο­τμή­μα­τα στο κόμ­μα που απο­τε­λού­νται από ειδι­κούς σε αυτές τις έκτα­κτες κατα­στά­σεις. Εκτός από την ομά­δα έρευ­νας και διά­σω­σης που δια­θέ­του­με, η οποία είναι καλά εκπαι­δευ­μέ­νη, έχου­με για­τρούς, έχου­με και οργά­νω­ση ώστε να δια­νεί­μου­με βοή­θεια στους ανθρώ­πους που τη χρειά­ζο­νται στην περιοχή.

Επο­μέ­νως ανα­λά­βα­με δρά­ση πολύ νωρίς. Γνω­ρί­ζα­με ότι κάποια στιγ­μή θα γίνει σει­σμός, χωρίς φυσι­κά να γνω­ρί­ζου­με λεπτο­μέ­ρειες, αλλά τις πρώ­τες ώρες του σει­σμού μπή­κε σε δρά­ση ένας μηχα­νι­σμός στο κόμμα.

Δεύ­τε­ρον, έχου­με οργα­νώ­σεις του κόμ­μα­τος σε αυτήν την περιο­χή. Επο­μέ­νως, οι σύντρο­φοι από τις οργα­νώ­σεις αυτές, που ήταν σώοι και αβλα­βείς, είχαν ήδη αρχί­σει να δρουν μέχρι να στεί­λου­με εμείς τις πρώ­τες βοή­θειες, κάτι που ήταν πλε­ο­νέ­κτη­μα για εμάς. Ωστό­σο, η άφι­ξή μας στις σει­σμό­πλη­κτες περιο­χές πριν από το κρά­τος, το οποίο έχει και πιο πολ­λούς πόρους, μας ξάφ­νια­σε πολύ. Μπο­ρεί αυτό το γεγο­νός από τη μία να μας ικα­νο­ποιεί (σ.σ. για την ετοι­μό­τη­τα που έδει­ξε το Κόμ­μα), αλλά ήταν πολύ θλι­βε­ρό για τη χώρα μας.

Η έγκαι­ρη άφι­ξή μας προ­κά­λε­σε πολύ θετι­κή εντύ­πω­ση στον λαό. Ως απο­τέ­λε­σμα, προ­έ­κυ­ψε μεγά­λο ενδια­φέ­ρον και εμπι­στο­σύ­νη για το Κόμ­μα. Αυτό εκφρά­στη­κε από ανθρώ­πους που προη­γου­μέ­νως δεν μας γνώ­ρι­ζαν και έλα­βαν τη βοή­θεια που στεί­λα­με άμε­σα στις πλη­γεί­σες περιο­χές. Δεν έχω τα ακρι­βή στοι­χεία αυτήν τη στιγ­μή, αλλά επι­τρέψ­τε μου να σας πω ότι η βοή­θεια που στάλ­θη­κε και δια­νε­μή­θη­κε στην περιο­χή μέσω του κομ­μα­τι­κού μηχα­νι­σμού, με τα ίδια μας τα χέρια, έχει ξεπε­ρά­σει τα 150 φορτηγά.

Αυτό ξεπερ­νά κατά πολύ τις δυνά­μεις του ΚΚ Τουρ­κί­ας. Ας πού­με ότι είχα­με τη σωστή τακτι­κή, χρη­σι­μο­ποι­ή­σα­με τον σωστό τρό­πο δου­λειάς. Οπως είδα­τε στο Χατάι, πήγα­με με μία καλά οργα­νω­μέ­νη δύνα­μη στην περιο­χή που χρεια­ζό­ταν την περισ­σό­τε­ρη βοή­θεια, με τους για­τρούς μας, τις ομά­δες δια­νο­μής, τις ομά­δες έρευ­νας και διά­σω­σης. Ιδρύ­σα­με ένα κέντρο εκεί, ύστε­ρα και στις υπό­λοι­πες πλη­γεί­σες περιο­χές και αρχί­σα­με να στή­νου­με κινη­τές ομάδες.

Αυτός ήταν μάλ­λον σωστός τρό­πος δου­λειάς. Υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε ένα οργα­νω­μέ­νο οικο­νο­μι­κό σύστη­μα. Ενερ­γή­σα­με προ­γραμ­μα­τι­σμέ­να, είμα­στε οργα­νω­μέ­νοι άνθρω­ποι, παλεύ­ου­με για τα συμ­φέ­ρο­ντα της κοι­νω­νί­ας και όχι για τα ατο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, είμα­στε άνθρω­ποι που πιστεύ­ου­με στην επι­στή­μη. Αυτά ήταν πάντα τα πλε­ο­νε­κτή­μα­τά μας, και γι’ αυτόν τον λόγο το ΚΚ Τουρ­κί­ας ήρθε στο προσκήνιο.

Σε πολλούς ανθρώπους άλλαξε ο τρόπος που βλέπουν το ΚΚ Τουρκίας

– Η αντα­πό­κρι­ση του λαού στην προ­σφο­ρά αλλη­λεγ­γύ­ης ήταν συγκι­νη­τι­κή, όσο μπο­ρέ­σα­με να την κατα­γρά­ψου­με. Εσείς που έχε­τε μια πιο ολο­κλη­ρω­μέ­νη εικό­να, μπο­ρεί­τε να μας περι­γρά­ψε­τε τις αντι­δρά­σεις του κόσμου στις πρω­το­βου­λί­ες του ΚΚ Τουρκίας;

– Επι­τρέψ­τε μου να σας πω ότι η εθνι­κή σύστα­ση των περιο­χών που επλή­γη­σαν από τον σει­σμό είναι πολύ σύν­θε­τη και με ιδε­ο­λο­γι­κές δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις. Υπάρ­χει τόσο προ­ο­δευ­τι­κός όσο και συντη­ρη­τι­κός κόσμος.

Με χαρά προ­σφέ­ρα­με βοή­θεια στον κόσμο, δεν κοι­τά­ξα­με τις ιδε­ο­λο­γι­κές, πολι­τι­κές, πολι­τι­στι­κές, εθνι­κές ρίζες του και ούτε πρό­κει­ται να τις κοι­τά­ξου­με, διό­τι είμα­στε κομ­μου­νι­στές. Αλλά και ο κόσμος δεν στά­θη­κε σε αυτό. Πολ­λοί άνθρω­ποι ένιω­θαν απει­λή από τους κομ­μου­νι­στές, είχαν προ­κα­τα­λή­ψεις πριν τον σει­σμό. Πλέ­ον, επι­τρέψ­τε μου να σας πω, υπάρ­χει πολύ θετι­κό κλί­μα προς το Κόμμα.

Ενα σημα­ντι­κό μέρος αυτών των ανθρώ­πων παλαιό­τε­ρα υπο­στή­ρι­ζαν δεξιά, εθνι­κι­στι­κά και φασι­στι­κά κόμ­μα­τα στην Τουρ­κία. Αυτό που μας είπαν ήταν ότι «μας είχαν πει ψέμα­τα για τους κομ­μου­νι­στές». Εμείς δεν προ­σφέ­ρα­με βοή­θεια γι’ αυτόν τον λόγο ή για να απο­δεί­ξου­με κάτι, αλλά ο κόσμος είδε ότι είναι πολύ σημα­ντι­κό για εμάς. Το KK Τουρ­κί­ας δεν έδρα­σε για προ­πα­γαν­δι­στι­κούς λόγους, το κάνα­με με ταξι­κή συνεί­δη­ση, ως καθή­κον μας απέ­να­ντι στους ανθρώ­πους και στον λαό μας.

Το KK Τουρ­κί­ας έλα­βε μεγά­λη υπο­στή­ρι­ξη. Τώρα προ­σπα­θού­με να μετα­τρέ­ψου­με αυτήν την υπο­στή­ρι­ξη σε μια πολι­τι­κή δρά­ση. Δημιουρ­γού­με νέες ομά­δες, υπάρ­χουν πολ­λά νέα μέλη που οργα­νώ­θη­καν στο Κόμ­μα, τους συνα­ντά­με έναν έναν. Οι ευθύ­νες και ο κύκλος επιρ­ρο­ής του Κόμ­μα­τός μας διευ­ρύν­θη­καν δρα­στι­κά. Δεν μπο­ρού­με να επι­στρέ­ψου­με στον παλιό μας τρό­πο δου­λειάς, αγνο­ώ­ντας τα παρα­πά­νω και λέγο­ντας «εντά­ξει, κάνα­με το καθή­κον μας, επου­λώ­σα­με τις πλη­γές του σει­σμού». Τώρα το ΚΚ Τουρ­κί­ας έχει επω­μι­στεί μεγά­λη ευθύ­νη και θέλου­με να προ­χω­ρή­σου­με με αυτή.

Το ΚΚ Τουρ­κί­ας δεν θα υπο­χω­ρή­σει σε αυτό. Εφό­σον εκφρά­ζε­ται μια ευρεία εμπι­στο­σύ­νη προς το Κόμ­μα από την κοι­νω­νία της Τουρ­κί­ας, θα την αξιο­ποι­ή­σου­με σύμ­φω­να με τους στό­χους μας, με βάση και το σύν­θη­μα «Τι χρειά­ζε­ται για να μη μεί­νου­με ξανά κάτω από τα ερεί­πια;». Αυτό που χρειά­ζε­ται είναι μια κεντρι­κά σχε­δια­σμέ­νη οικο­νο­μία, είναι η ανά­πτυ­ξη της αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κής πάλης, είναι μια τάξη που να ανα­δει­κνύ­ει τα κοι­νω­νι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, είναι μια χώρα χωρίς θρη­σκευ­τι­κές αιρέσεις.

Ο κόσμος το κατα­λα­βαί­νει, καθε­τί που φέρει τον τίτλο «κοι­νω­νι­κό» άρχι­σε να λαμ­βά­νει υπο­στή­ρι­ξη. Θα προ­σπα­θή­σου­με να ανα­πτύ­ξου­με πολι­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα πάνω σ’ αυτό. Γνω­ρί­ζου­με ότι είναι δύσκο­λο, αλλά αυτός ο σει­σμός είναι μια κρί­σι­μη στιγ­μή για το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα στην Τουρκία.

Παλεύουμε η οργή να πάρει πολιτικά χαρακτηριστικά

– Στο οδοι­πο­ρι­κό μας συνα­ντή­σα­με μεγά­λη αγα­νά­κτη­ση για το κρά­τος, την κυβέρ­νη­ση, τις ευθύ­νες τους στην κατα­στρο­φή. Μια γυναί­κα στην Αντιό­χεια μας είπε ότι «το κρά­τος σκό­τω­σε τον αδερ­φό μου», που θάφτη­κε στα χαλά­σμα­τα. Πώς πιστεύ­ε­τε ότι θα επι­δρά­σει αυτή η αγα­νά­κτη­ση στις πολι­τι­κές εξε­λί­ξεις στην Τουρ­κία; Πώς ενσω­μα­τώ­νε­ται η εξέ­λι­ξη του σει­σμού στην πολι­τι­κή παρέμ­βα­ση του ΚΚ Τουρκίας;

– Τώρα, μετά τον σει­σμό, ο κόσμος είναι ιδιαί­τε­ρα οργι­σμέ­νος, οπό­τε διο­χε­τεύ­ει αυτήν την οργή στην πολι­τι­κή, στους κρα­τι­κούς υπεύ­θυ­νους. Ομως, για να συνε­χί­σει αυτό και να μετα­τρα­πεί σε πολι­τι­κή στά­ση, πρέ­πει οπωσ­δή­πο­τε να πάρει άλλη μορ­φή. Διό­τι μετά από λίγο και­ρό αυτή η οργή θα ηρε­μή­σει, με τα επι­δό­μα­τα βοή­θειας κ.λπ. Οπό­τε η ευθύ­νη που μας ανα­λο­γεί είναι να μετα­μορ­φώ­σου­με αυτήν την οργή, από έναν απλό θυμό κατά του κρά­τους, σε πολι­τι­κή οργή.

Αλλά μπο­ρού­με να πού­με ότι αυτή η κυβέρ­νη­ση δέχτη­κε μεγά­λο πλήγ­μα. Φοβό­μα­στε ότι έχουν χαθεί περί­που 100.000 άνθρω­ποι. Η απώ­λεια σχε­δόν 100.000 ανθρώ­πων αγγί­ζει πολ­λές οικο­γέ­νειες και αυτό δεν είναι κάτι που μπο­ρεί να ξεχα­στεί τόσο εύκο­λα. Πέρα από τους νεκρούς υπάρ­χουν και χιλιά­δες τραυ­μα­τι­σμέ­νοι, χιλιά­δες άνθρω­ποι που χάσα­νε τα σπί­τια τους και ανα­γκά­στη­καν να εγκα­τα­λεί­ψουν τις πόλεις τους.

Ολο αυτό θα έχει σοβα­ρές πολι­τι­κές επι­πτώ­σεις στην Τουρ­κία. Και η κυβέρ­νη­ση και η αντι­πο­λί­τευ­ση δεν μπό­ρε­σαν να βγουν μπρο­στά. Μπο­ρεί η παρου­σία της αντι­πο­λί­τευ­σης από τις πρώ­τες μέρες να ήταν εμφα­νής στις σει­σμό­πλη­κτες περιο­χές, αλλά πολι­τι­κά δεν έδω­σε καμία γραμμή.

Για παρά­δειγ­μα, εμείς έχου­με πολύ ξεκά­θα­ρη γραμ­μή ως ΚΚ Τουρ­κί­ας. Δεν κάνα­με πίσω στην αντι­πα­ρά­θε­ση με το σύστη­μα και είπα­με ότι η Τουρ­κία έχει άμε­ση ανά­γκη για σχε­δια­σμέ­νη κρα­τι­κή πολι­τι­κή. Είπα­με ότι αν είναι να χτι­στούν πάλι τα κτί­ρια, ο κατα­σκευα­στι­κός τομέ­ας πρέ­πει να είναι κρα­τι­κός. Η αντι­πο­λί­τευ­ση δεν είπε κάτι που να έχει βάση, γεγο­νός που δυνα­μώ­νει την υπάρ­χου­σα πολι­τι­κή επιρ­ροή μας.

Κανο­νι­κά θα είχα­με εκλο­γές το επό­με­νο διά­στη­μα, αλλά πλέ­ον δεν ξέρου­με πότε και αν θα διε­ξα­χθούν. Εμείς ως ΚΚ Τουρ­κί­ας βλέ­που­με ότι ενώ δυνα­μώ­νου­με οργα­νω­τι­κά, εκλο­γι­κά δεν είμα­στε τόσο δυνα­τοί. Η Τουρ­κία δεν μοιά­ζει με την Ελλά­δα σε αυτό το κομ­μά­τι. Οι εξε­λί­ξεις θα μπο­ρού­σαν να δυνα­μώ­σουν το ΚΚ Τουρ­κί­ας και να ανέ­βει το ποσο­στό ψήφων του, κάτι που επιδιώκουμε.

Ωστό­σο η Τουρ­κία στο μέλ­λον δεν θα έχει να αντι­με­τω­πί­σει μόνο το πρό­βλη­μα του σει­σμού, αλλά και περι­φε­ρεια­κούς πολέ­μους και αντι­φά­σεις, βαθιά οικο­νο­μι­κή κρί­ση. Σε μια τέτοια κατά­στα­ση, το ΚΚ Τουρ­κί­ας λει­τουρ­γεί με πρό­γραμ­μα. Θα έλε­γε κανείς ότι η Τουρ­κία είναι στα­θε­ρή χώρα, αλλά εμείς έχου­με την εξής άπο­ψη: Κάθε πρωί που ξυπνά­με σε αυτήν τη χώρα μπο­ρεί να αντι­με­τω­πί­σου­με κάτι εντε­λώς και­νούρ­γιο και πλέ­ον δεν μας εκπλήσσει.

Ταυ­τό­χρο­να ανα­δει­κνύ­ε­ται ότι το ΚΚ Τουρ­κί­ας είναι ένα ανα­τρε­πτι­κό κόμ­μα που εξε­λίσ­σε­ται. Ολα τα μέλη του Κόμ­μα­τός μας κατά­λα­βαν τι σημαί­νει αυτό εξαι­τί­ας του σει­σμού και είναι μεγά­λη κατά­κτη­σή μας. Το ΚΚ Τουρ­κί­ας δεν θα δου­λεύ­ει πλέ­ον όπως δού­λευε παλιά, όπως είπα­με και προη­γου­μέ­νως. Η εικό­να που σχη­μα­τί­ζε­ται είναι ότι αυτή η «χώρα» δημιουρ­γεί την κρί­ση, αυτή η «χώρα» δημιουρ­γεί το χάος, αυτή η χώρα είναι μια χώρα που θα ζει με τα μεγά­λα γεγο­νό­τα. Σε μια χώρα που ζει τα γεγο­νό­τα μεγά­λα, το Κομ­μου­νι­στι­κό της Κόμ­μα πρέ­πει να είναι κι αυτό πολύ μεγά­λο, έτσι το βλέ­που­με εμείς.

Συνεχίζουμε να στηρίζουμε έμπρακτα τον σεισμόπληκτο λαό

– Οι συν­θή­κες μετά τον σει­σμό είναι δρα­μα­τι­κές. Πώς θα συνε­χί­σει την παρέμ­βα­σή του το ΚΚ Τουρ­κί­ας, με δεδο­μέ­νη την ανά­γκη λήψης μέτρων αντι­σει­σμι­κής θωρά­κι­σης και προ­στα­σί­ας του λαού;

– Σωστά, πλέ­ον βρι­σκό­μα­στε στη φάση που ολο­κλη­ρώ­νε­ται το πρώ­το στά­διο μετά τον σει­σμό, δηλα­δή στα­μα­τά­νε σιγά σιγά οι έρευ­νες διά­σω­σης. Τώρα έχου­με περισ­σό­τε­ρες ευθύ­νες, θα προ­σπα­θή­σου­με να αντα­πο­κρι­θού­με σε όλα τα μέτω­πα. Ενα από αυτά είναι η δημιουρ­γία πολι­τι­στι­κών και εκπαι­δευ­τι­κών μονά­δων για τους πλη­γέ­ντες και κυρί­ως για τα παι­διά, δου­λεύ­ου­με πάνω στον προ­γραμ­μα­τι­σμό αυτού του σχε­δί­ου. Εδώ βεβαί­ως οι δυνα­τό­τη­τες του Κόμ­μα­τος είναι συγκε­κρι­μέ­νες, αλλά σχε­διά­ζου­με να δημιουρ­γή­σου­με κέντρα όσο καλύ­τε­ρα μπορούμε.

Το δεύ­τε­ρο είναι ότι όσοι επη­ρε­ά­στη­καν από τον σει­σμό δυσκο­λεύ­ο­νται να συνε­χί­σουν τη ζωή τους ακό­μα και εκτός των σει­σμό­πλη­κτων περιο­χών. Εχουν δυσκο­λία να προ­σαρ­μο­στούν στις και­νούρ­γιες περιο­χές, να φτιά­ξουν τη ζωή τους από την αρχή. Ολα αυτά θα πάρουν αρκε­τό χρό­νο, επο­μέ­νως θα δημιουρ­γή­σου­με κέντρα και γι’ αυτούς τους ανθρώ­πους, όχι μόνο στα μέρη όπου έγι­νε ο σει­σμός. Κυρί­ως στέλ­νουν τους σει­σμό­πλη­κτους πολί­τες προς τις μεγα­λου­πό­λεις της δυτι­κής Τουρ­κί­ας. Δημιουρ­γώ­ντας και σε αυτά τα μέρη κέντρα, θα προ­σπα­θή­σου­με να βοη­θή­σου­με τους ανθρώ­πους να προ­σαρ­μο­στούν όσο το δυνα­τόν καλύτερα.

Ενα άλλο θέμα είναι ότι οι σει­σμό­πλη­κτοι θα αντι­με­τω­πί­σουν μια πολύ δύσκο­λη μακρο­χρό­νια δικα­στι­κή μάχη με το κρά­τος, δηλα­δή θα πρέ­πει να λάβουν επι­δό­μα­τα, να ξανα­χτί­σουν τα σπί­τια τους, να διεκ­δι­κή­σουν απο­ζη­μί­ω­ση. Για όλα αυτά εμείς έχου­με οργα­νώ­σει σε πολύ καλό βαθ­μό μια ομά­δα που παρα­κο­λου­θεί τα γεγο­νό­τα. Μόλις χθες (σ.σ. τη Δευ­τέ­ρα) εξε­τά­σα­με ξανά τις λεπτο­μέ­ρειες δρά­σης αυτής της ομά­δας. Τις ερχό­με­νες μέρες αυτή η ομά­δα, η οποία απο­τε­λεί­ται από πολι­τι­κούς μηχα­νι­κούς, αρχι­τέ­κτο­νες, ψυχιά­τρους κ.λπ., ετοι­μά­ζε­ται να δώσει ζωή σε ένα Κέντρο Πολι­τι­σμού και Ιστο­ρί­ας. Προ­φα­νώς, επει­δή είμα­στε ένα πολι­τι­κό κόμ­μα που προ­σπα­θεί να ανα­τρέ­ψει αυτό το σύστη­μα, ταυ­τό­χρο­να θα εντεί­νου­με και τον πολι­τι­κό μας αγώ­να, αυτό δεν μπο­ρού­με να το παρα­βλέ­ψου­με ποτέ, δεν είμα­στε φιλαν­θρω­πι­κό ίδρυμα.

Εμείς δρού­με με όπλο την αλλη­λεγ­γύη μας. Εχου­με επη­ρε­α­στεί και εμείς από αυτόν τον σει­σμό, έχου­με χάσει συντρό­φους μας, οικεί­ους μας, υπάρ­χουν και δικοί μας φίλοι που χάσα­νε τα σπί­τια τους. Εμείς ως πολί­τες αυτής της χώρας απλά οργα­νώ­σα­με αυτήν την αλλη­λεγ­γύη, αλλά η κύρια δου­λειά μας είναι να μην ξανα­φή­σου­με τη χώρα κάτω απ’ αυτά τα συντρίμ­μια, επο­μέ­νως πρέ­πει να αλλά­ξου­με αυτό το σύστη­μα. Το θέμα δεν είναι μόνο τα γερά σπί­τια, αλλά το ότι η Τουρ­κία πρέ­πει να αλλά­ξει εξο­λο­κλή­ρου. Το μόνο κόμ­μα που έχει Πρό­γραμ­μα, δυνά­μεις και επι­στή­μο­νες για να μπο­ρέ­σει να το κατα­φέ­ρει είναι το ΚΚΤ. Εμείς θα συνε­χί­σου­με έχο­ντας αυτήν την ευθύνη.

Αμοιβαία αισθήματα αλληλεγγύης ανάμεσα στους δύο λαούς

- Στην Ελλά­δα κατα­γρά­φο­νται συγκι­νη­τι­κές στιγ­μές από την πρώ­τη ώρα του σει­σμού. Η αντα­πό­κρι­ση του κόσμου στο κάλε­σμα σωμα­τεί­ων και φορέ­ων για συλ­λο­γή βοή­θειας είναι συγκλο­νι­στι­κή. Τι δεί­χνει αυτό για τους λαούς Ελλά­δας και Τουρκίας;

– Αυτή η αλλη­λεγ­γύη μετα­ξύ των λαών μας πάντα υπήρ­χε και είναι αμοι­βαία. Εδώ να πού­με αρχι­κά ένα μεγά­λο ευχα­ρι­στώ στο ΚΚΕ και σε όλους τους εργά­τες της Ελλά­δας για τη στή­ρι­ξή τους, η οποία δεν μας ξάφ­νια­σε, για­τί πάντα τη συναντάμε.

Πριν τον σει­σμό οι ηγέ­τες, οι αστοί και η πολι­τι­κή εξου­σία των δύο χωρών είχαν φέρει τους δύο λαούς στα πρό­θυ­ρα του πολέ­μου, και ακό­μα αυτός ο κίν­δυ­νος δεν έχει ξεπε­ρα­στεί. Ακό­μα κι αν δεν γίνει πόλε­μος, υπάρ­χει διαρ­κώς μια έντα­ση. Καλ­λιερ­γεί­ται εθνι­κι­σμός, ρατσι­σμός, που όμως δεν έχει επι­κρα­τή­σει ούτε στον λαό της Τουρ­κί­ας, ούτε σ’ αυτόν της Ελλά­δας. Αυτό είναι ιδιαί­τε­ρα σημαντικό.

Ο,τι και να κάνουν οι εκμε­ταλ­λευ­τές, δεν θα μπο­ρέ­σουν να κάνουν τους δύο λαούς να συγκρου­στούν. Υπάρ­χουν και στους δύο λαούς ρατσι­στι­κές από­ψεις, προ­κα­τα­λή­ψεις και ομά­δες ανθρώ­πων που είτε τις εντεί­νουν είτε επη­ρε­ά­ζο­νται από αυτές. Ωστό­σο, αυτές οι ομά­δες δεν μπό­ρε­σαν ποτέ να κυριαρ­χή­σουν. Πάντα το συναί­σθη­μα αλλη­λεγ­γύ­ης είναι πιο δυνατό.

Εχου­με ένα σύν­θη­μα που λέει «Η αλλη­λεγ­γύη είναι πιο δυνα­τή από τον σει­σμό». Μπο­ρού­με να πού­με και ότι η αλλη­λεγ­γύη είναι πιο δυνα­τή από τον ρατσι­σμό. Η αδελ­φο­σύ­νη είναι ανώ­τε­ρη από την εχθρό­τη­τα. Εάν οι λαοί μας σε Ελλά­δα και Τουρ­κία ανα­τρέ­ψουν το κεφά­λαιο και την εκμε­τάλ­λευ­ση, θα μπο­ρέ­σουν να ζήσουν με ειρή­νη και αδελ­φο­σύ­νη. Αυτό απο­δει­κνύ­ε­ται και με τη στή­ρι­ξη της Ελλά­δας στην Τουρ­κία μετά από αυτόν τον σεισμό.

– Σύντρο­φε Κεμάλ, ευχα­ρι­στού­με πολύ για τη συζήτηση.

– Εμείς ευχα­ρι­στού­με πάρα πολύ και στέλ­νου­με τους πιο θερ­μούς χαι­ρε­τι­σμούς μας σε όλο τον ελλη­νι­κό λαό, σε όλους τους εργά­τες και τους πρω­το­πό­ρους αγω­νι­στές, στο ΚΚΕ!

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο