Συνέντευξη Μητσοτάκη: Επιχειρεί να συγκαλύψει την επικίνδυνη αντιλαϊκή πολιτική

Ομήρους στην αντιλαϊκή της πολιτική, που θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, κρατά η κυβέρνηση τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

Το ΚΚΕ για τη συνέντευξη του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη

Ο πρω­θυ­πουρ­γός απα­ντώ­ντας στο πώς πάει τώρα η κυβέρ­νη­ση σε «άνοιγ­μα» δρα­στη­ριο­τή­των, όταν σπά­νε απα­νω­τά τα θλι­βε­ρά ρεκόρ με θανά­τους και πλη­ρό­τη­τες στις ΜΕΘ, κάλε­σε «να βλέ­που­με την τάση», επι­μέ­νο­ντας ότι «είναι θετι­κή τις τελευ­ταί­ες 10 μέρες», καθώς «μειώ­νε­ται ο δεί­κτης θετι­κό­τη­τας». Και ανα­φε­ρό­με­νος στα εμβό­λια (οι παρα­δό­σεις των οποί­ων έχουν καθυ­στε­ρή­σει χαρα­κτη­ρι­στι­κά), ισχυ­ρί­στη­κε ότι χτί­ζε­ται το λεγό­με­νο τεί­χος ανο­σί­ας, παρου­σιά­ζο­ντας σαν «σύμ­μα­χο» και τον καλό και­ρό. Υπο­στή­ρι­ξε επί­σης ότι το άνοιγ­μα της εστί­α­σης από τις 3 Μάη θα είναι «ελεγ­χό­με­νο και οργα­νω­μέ­νο», καλώ­ντας ωστό­σο ξανά για «υπευ­θυ­νό­τη­τα από όλους».

Προ­κλη­τι­κός, την ώρα που οι υγειο­νο­μι­κοί και άλλοι εργα­ζό­με­νοι αγω­νί­ζο­νται για μέτρα ενί­σχυ­σης του ΕΣΥ, κάλε­σε κυρί­ως τους νέους «να χτί­σου­με κίνη­μα υπέρ του εμβο­λια­σμού. Να διο­χε­τεύ­σου­με εκεί την ενέρ­γειά μας», σε μια ακό­μα κίνη­ση που παρα­πέ­μπει στην ατο­μι­κή ευθύ­νη, αφού την ίδια στιγ­μή για τους νέους δεν έχει γίνει απο­λύ­τως τίπο­τα, για παρά­δειγ­μα σε ό,τι αφο­ρά τα μέτρα προ­στα­σί­ας στα Λύκεια παρά μόνο την …αυτο­διά­γνω­ση των self tests.

Ακό­μα, επι­χεί­ρη­σε να δια­σκε­δά­σει τις εντυ­πώ­σεις από τις απο­κα­λύ­ψεις ότι η κυβέρ­νη­ση έχει πάρει απο­φά­σεις αγνο­ώ­ντας τις ειση­γή­σεις της επι­τρο­πής των ειδι­κών ή προ­σαρ­μό­ζο­ντας την επι­στη­μο­νι­κή τεκ­μη­ρί­ω­ση στην κατεύ­θυν­ση της ικα­νο­ποί­η­σης των απαι­τή­σε­ων των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, ανέ­φε­ρε πως «η κυβέρ­νη­ση απο­φα­σί­ζει, δεν απο­φα­σί­ζουν οι ειδι­κοί». Στο ίδιο πλαί­σιο χαρα­κτή­ρι­σε «βαθύ­τα­το λαϊ­κι­σμό» τη συζή­τη­ση περί της ανά­γκης να δημο­σιο­ποιού­νται τα πρα­κτι­κά των συνε­δριά­σε­ών τους.

Σε ό,τι αφο­ρά την κρι­τι­κή στα άλλα κόμ­μα­τα, επι­χεί­ρη­σε να τσου­βα­λιά­σει τις αντι­δρά­σεις και να ταυ­τί­σει αντι­δρά­σεις που έχουν εκφρα­στεί από την πρώ­τη στιγ­μή για μέτρα ενί­σχυ­σης του ΕΣΥ, με αντι­δρά­σεις σχε­τι­κά με την πολι­τι­κή δια­χεί­ρι­σης από την κυβέρ­νη­ση και όχι στην ουσία των αποφάσεων.

Ανάκαμψη για το μεγάλο κεφάλαιο

Πιά­νο­ντας θέμα­τα της Οικο­νο­μί­ας, αρνή­θη­κε ότι μέτρα που εξήγ­γει­λε χτες (βλ. ρεπορ­τάζ σε άλλη στή­λη) αφο­ρούν βασι­κά ελα­φρύν­σεις στους μεγά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους. Βέβαια, αν και υπάρ­χουν ρυθ­μί­σεις που περι­στα­σια­κά μπο­ρεί να ευνο­ούν τμή­μα των μικρών επαγ­γελ­μα­τιών, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα η θηλιά που έχει μπει λέγε­ται έτσι κι αλλιώς «ενι­σχυ­μέ­νη επι­τή­ρη­ση». Κάτι που ομο­λό­γη­σε και ο ίδιος, λέγο­ντας πως τα μέτρα «εντάσ­σο­νται στο πλαί­σιο της ενι­σχυ­μέ­νης επι­τή­ρη­σης την οποία κλη­ρο­νο­μή­σα­με», από την προη­γού­με­νη κυβέρ­νη­ση, γεγο­νός που μιλά από μόνο του για το ποιος θα ωφε­λη­θεί και ποιος θα κλη­θεί να πλη­ρώ­σει τελι­κά το μάρ­μα­ρο μακροπρόθεσμα.

Σε κάθε περί­πτω­ση, αρνή­θη­κε το ενδε­χό­με­νο δια­γρα­φής ιδιω­τι­κών χρε­ών. Βέβαια, αυτό αφο­ρά τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά και τους μικρούς επαγ­γελ­μα­τί­ες και όχι τους μεγά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, αφού σε αυτήν την περί­πτω­ση οι ελα­φρύν­σεις και τα «δωρά­κια» δίνουν και παίρ­νουν. Απέ­κλει­σε επί­σης κού­ρε­μα και του δημό­σιου χρέ­ους («ας έχου­με μια αίσθη­ση τι είναι εφι­κτό», ήταν η χαρα­κτη­ρι­στι­κή του τοπο­θέ­τη­ση), επι­μέ­νο­ντας ότι είναι βιώ­σι­μο, κάνο­ντας και εδώ σαφές ότι ο λαός θα κλη­θεί να το σηκώ­σει στο ακέραιο.

Διό­λου τυχαία εστί­α­σε στα 32 δισ. του περι­λά­λη­του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, δια­βε­βαιώ­νο­ντας για άλλη μια φορά ότι «δεν θα τα σπα­τα­λή­σου­με, θα τα επεν­δύ­σου­με σε υπο­δο­μές», που ζητά το κεφά­λαιο, «και σε ανθρώ­πι­νο κεφά­λαιο», π.χ. στην κατάρ­τι­ση που ζητούν οι μπίζ­νε­σμεν για το εργα­τι­κό τους δυνα­μι­κό, ώστε να αντα­πο­κρί­νε­ται στις σύγ­χρο­νες ανά­γκες της καπι­τα­λι­στι­κής οικονομίας.

Διευθετήσεις σε εκκρεμότητα

Στη συζή­τη­ση μπή­καν και τα Ελλη­νο­τουρ­κι­κά, όπου ξανά­βα­λε ως «κανό­νες που πρέ­πει να διέ­πουν το πλαί­σιο επί­λυ­σης» των διμε­ρών δια­φο­ρών, τον σεβα­σμό του λεγό­με­νου Διε­θνούς Δικαί­ου, στέλ­νο­ντας σήμα ότι «αν δεν βρού­με το πλαί­σιο δεν μπο­ρού­με να βρού­με λύση».

Θύμι­σε ότι στην πρό­σφα­τη επί­σκε­ψη του υπουρ­γού Εξω­τε­ρι­κών στην Άγκυ­ρα η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση πρό­τει­νε στην τουρ­κι­κή «μια θετι­κή ατζέ­ντα, οικο­νο­μι­κής συνερ­γα­σί­ας», ακρι­βώς για­τί στό­χος των διευ­θε­τή­σε­ων είναι να «τρέ­ξουν» και μπίζ­νες του κεφα­λαί­ου, σε μια περιο­χή, την Ανατ. Μεσό­γειο, όπου όπως ο ίδιος επε­σή­μα­νε, η ΕΕ έχει «ζωτι­κά συμ­φέ­ρο­ντα». Αλλος ένας λόγος που «τρέ­χουν» διευ­θε­τή­σεις, για να θωρα­κι­στεί η ευρω­α­τλα­ντι­κή συνο­χή στην περιο­χή, με τα ελλη­νι­κά και κυπρια­κά κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα στο κρε­βά­τι του Προκρούστη.

Ο ίδιος ο Κ. Μητσο­τά­κης, εξάλ­λου, για να δεί­ξει την προ­θυ­μία της κυβέρ­νη­σης για συμ­βι­βα­σμούς, παρέ­πεμ­ψε στις συμ­φω­νί­ες με Ιτα­λία και Αίγυ­πτο για ΑΟΖ (συμ­φω­νί­ες που προ­βλέ­πουν μειω­μέ­νη επή­ρεια για ελλη­νι­κά νησιά, ακό­μα και για το μεγα­λύ­τε­ρο, την Κρή­τη), όπως επί­σης στη συμ­φω­νία με Αλβα­νία να πάνε στη Χάγη για τις μετα­ξύ τους θαλάσ­σιες ζώνες, σε άλλο ένα μήνυ­μα προς την Τουρκία.

Στο μετα­ξύ, επέ­με­νε ότι «το πλαί­σιο συζή­τη­σης υπάρ­χει, ο διά­λο­γος δεν διε­κό­πη», παρά τους φρα­στι­κούς δια­ξι­φι­σμούς Δέν­δια — Τσα­βού­σο­γλου στην Αγκυ­ρα, παρα­πέ­μπο­ντας στις διε­ρευ­νη­τι­κές επα­φές, τις πολι­τι­κές δια­βου­λεύ­σεις και τα ΜΟΕ, που επα­νεκ­κι­νούν. «Δεν το έκρυ­ψα ποτέ ότι η επι­θυ­μία μου είναι να βρού­με ένας μόντους βιβέ­ντι» με την Τουρ­κία — είπε άλλω­στε — εκφρά­ζο­ντας και την πεποί­θη­σή του ότι μια συνά­ντη­σή του με τον Ερντο­γάν δεν θα αργή­σει ιδιαίτερα.

Από τον σημε­ρι­νό Ριζο­σπά­στη