Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα στο «News247»

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, παρα­χώ­ρη­σε συνέ­ντευ­ξη στο «News247» και το δημο­σιο­γρά­φο Β. Σκουρή.

Παρα­θέ­του­με τη συνέντευξη:

«Η “επό­με­νη ημέ­ρα” στη Λιβύη, ποια εκτι­μά­τε ότι θα είναι κ. Κουτσούμπα;

Η “επό­με­νη ημέ­ρα” στη Λιβύη συν­δέ­ε­ται με την “προη­γού­με­νη ημέ­ρα”. Τις εξε­λί­ξεις τις καθο­ρί­ζει η ΝΑΤΟι­κή επέμ­βα­ση στη Λιβύη το 2011. Δυστυ­χώς μέχρι και σήμε­ρα η τύχη της χώρας δεν βρί­σκε­ται στα χέρια του λαού της, αλλά στα χέρια όσων τη διέ­λυ­σαν για να αρμέ­ξουν για δικό τους όφε­λος τις πετρε­λαιο­πη­γές της. Από αυτήν τη σκο­πιά δεν συμ­με­ρι­ζό­μα­στε ούτε καν τις ευχές των ιμπε­ρια­λι­στών για “εκε­χει­ρία”, όπως αυτή για την οποία συζή­τη­σαν στη Διά­σκε­ψη του Βερο­λί­νου. Οι πολε­μι­κές εστί­ες που δημιουρ­γή­θη­καν από τις επεμ­βά­σεις των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ στη Λιβύη και αλλού είναι ανοι­χτές πλη­γές που “κακο­φορ­μί­ζουν” από την ανα­μέ­τρη­ση ανά­με­σα στο ευρω­α­τλα­ντι­κό μπλοκ, τη Ρωσία και την Κίνα.

Δεν βρί­σκου­με τίπο­τα θετι­κό στις κολ­λε­γιές της ελλη­νι­κής κυβέρ­νη­σης με τον Χάφταρ. Τέτοιες δυνά­μεις, όπως και η δοτή κυβέρ­νη­ση Σάρατζ, είναι συνυ­πεύ­θυ­νες για την κατά­στα­ση στη Λιβύη. Παράλ­λη­λα, είναι ανε­δα­φι­κός ο ισχυ­ρι­σμός ότι οι σχέ­σεις με δυνά­μεις τύπου Χάφταρ, που είναι μπλεγ­μέ­νες στα σχέ­δια των ιμπε­ρια­λι­στών και παζα­ρεύ­ουν ταυ­τό­χρο­να με πολ­λά μέρη, μπο­ρούν να απο­τε­λέ­σουν εγγυ­η­τές της ειρή­νης και της ασφά­λειας υπέρ των λαών ή ακό­μα και των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της Ελλάδας!

Η “ιμπε­ρια­λι­στι­κή ειρή­νη”, με το πιστό­λι στον κρό­τα­φο των λαών, δεν μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει πραγ­μα­τι­κή ειρή­νη για τον λαό της Λιβύ­ης. Αντί­θε­τα, περιέ­χει το σπέρ­μα της όξυν­σης της κατά­στα­σης και της κλι­μά­κω­σης του πολέ­μου. Μέσα σ’ αυτές τις συν­θή­κες που περι­πλέ­κο­νται με την τουρ­κι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα και την απα­ρά­δε­κτη τουρ­κο-λιβυ­κή συμ­φω­νία για τον καθο­ρι­σμό των θαλάσ­σιων ζωνών, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, συνε­χί­ζο­ντας την πολι­τι­κή του ΣΥΡΙΖΑ, εμπλέ­κει πιο βαθιά τη χώρα στον “φαύ­λο κύκλο” των ιμπε­ρια­λι­στι­κών σχεδιασμών.

Η Τουρ­κία, τελι­κά, κατά την άπο­ψή σας, ποιον ρόλο επι­διώ­κει στην περιο­χή; Και θα παρα­μεί­νει στη Δύση;

Η αστι­κή τάξη της Τουρ­κί­ας μεθο­δι­κά, εδώ και χρό­νια, στη­ριγ­μέ­νη στις πλά­τες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, απο­τε­λώ­ντας στρα­τη­γι­κό εταί­ρο της ΕΕ, προ­ω­θεί τους σχε­δια­σμούς της σε βάρος των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της Ελλά­δας και της Κύπρου. Μετρά­με 45 χρό­νια εισβο­λής και κατο­χής του 40% της Κύπρου, τις “γκρί­ζες ζώνες” στο Αιγαίο, την αμφι­σβή­τη­ση της κυριαρ­χί­ας ελλη­νι­κών νησιών, την απει­λή κήρυ­ξης πολέ­μου σε περί­πτω­ση εφαρ­μο­γής του διε­θνούς δικαί­ου, τις χιλιά­δες παρα­βιά­σεις του ενα­έ­ριου χώρου και των χωρι­κών υδά­των και τόσα άλλα, όπως η επαί­σχυ­ντη συμ­φω­νία Τουρ­κί­ας — Λιβύ­ης. Και όλα τα παρα­πά­νω ενώ η χώρα μας είναι μέσα στο ΝΑΤΟ κι ενώ βαθαί­νουν οι σχέ­σεις με τις ΗΠΑ και μετα­τρέ­πε­ται η Ελλά­δα σε ένα απέ­ρα­ντο “ορμη­τή­ριο” κατά άλλων λαών. ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ είναι “μήτρες” πολέ­μου και κιν­δύ­νων, δεν μπο­ρούν να προ­φυ­λά­ξουν το λαό μας από την επι­θε­τι­κό­τη­τα της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης, που ήδη έχει στρα­τεύ­μα­τα κατο­χής σε 3 χώρες (Κύπρος, Ιράκ, Συρία) και δικές της στρα­τιω­τι­κές βάσεις σε Κύπρο, Κατάρ, Αλβα­νία, Σουδάν.

Η στρα­τη­γι­κή των ΗΠΑ ‑την οποία ασπά­ζο­νται δια­χρο­νι­κά οι ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις- να δια­τη­ρή­σει την Τουρ­κία στο στρα­τό­πε­δο της “Δύσης” και να ανα­κό­ψει την επιρ­ροή και τις παρ­τί­δες που έχει ανοί­ξει η Τουρ­κία με τη Ρωσία εγκυ­μο­νεί κιν­δύ­νους σε κάθε ενδε­χό­με­νο για τον λαό μας. Με βάση την αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή στρα­τη­γι­κή, η Ελλά­δα μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σει τη στρα­τιω­τι­κή αιχ­μή του δόρα­τος αν τυχόν τα σπά­σουν με την Τουρ­κία, ενώ από την άλλη τα “ανταλ­λάγ­μα­τα” που μπο­ρεί να προ­σφέ­ρουν για την παρα­μο­νή της Τουρ­κί­ας στο μπλοκ των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ αφο­ρούν κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της Ελλάδας.

Το ΚΚΕ όχι μόνον ανη­συ­χεί, αλλά επι­διώ­κει να ενη­με­ρώ­σει το λαό, να τον ξεση­κώ­σει ενά­ντια στις πραγ­μα­τι­κές αιτί­ες αυτών που συμ­βαί­νουν, ώστε να δια­μορ­φω­θούν οι όροι για να αλλά­ξει ρότα η χώρα, να ξεφύ­γου­με από τις “μυλό­πε­τρες” των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και πολέμων.

Η Αθή­να, πάντως, δεί­χνει να εκτι­μά ότι θα κερ­δί­σει τη στή­ρι­ξη των συμ­μά­χων, με μεγα­λύ­τε­ρη εμπλο­κή εκτός των συνό­ρων της, ακό­μα και με απο­στο­λή “Πάτριοτ” στη Σαου­δι­κή Αραβία…

Η κυβέρ­νη­ση έχει πει ότι θα στεί­λει δυνά­μεις στη Λιβύη, “Πάτριοτ” στη Σαου­δι­κή Αρα­βία, ενώ ‑μέσω της γαλ­λι­κής κυβέρ­νη­σης- μάθα­με πως ελλη­νι­κή φρε­γά­τα θα βρί­σκε­ται στα στε­νά του Ορμούζ. Αυτές οι εξε­λί­ξεις είναι “κίν­δυ­νος-θάνα­τος” για τον ελλη­νι­κό λαό. Η κυβέρ­νη­ση δρα με απο­κλει­στι­κό κρι­τή­ριο τη δια­σφά­λι­ση των συμ­φε­ρό­ντων της αστι­κής τάξης της χώρας. Είναι βου­τηγ­μέ­νη ‑όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ- ως το λαι­μό στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς. Όχι μόνο δεν πρέ­πει να στεί­λου­με Έλλη­νες στρα­τιω­τι­κούς σε Λιβύη και Σαου­δι­κή Αρα­βία, αλλά πρέ­πει να επι­στρέ­ψει όλο το προ­σω­πι­κό των Ενό­πλων Δυνά­με­ων της χώρας, που υπη­ρε­τεί σήμε­ρα σε 15 ιμπε­ρια­λι­στι­κές απο­στο­λές στο εξω­τε­ρι­κό. Η στά­ση αυτή υπο­νο­μεύ­ει τον ρόλο των Ενό­πλων Δυνά­με­ων, όλη η Ελλά­δα μετα­τρέ­πε­ται σε αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή βάση. Θα εγγυ­η­θούν μήπως οι “σύμ­μα­χοι” τα σύνο­ρα και τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας; Μπο­ρεί κάποιος ακό­μα να πιστεύ­ει κάτι τέτοιο; Καρ­φά­κι δεν τους καί­γε­ται. Ωφε­λη­μέ­νοι από την ελλη­νι­κή, βρώ­μι­κη εμπλο­κή θα βγουν ορι­σμέ­νοι όμι­λοι (βλ. κατα­σκευα­στι­κές εται­ρί­ες) που κάνουν μπίζ­νες πάνω στα συντρίμ­μια των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων. Ο ελλη­νι­κός λαός αντί­θε­τα χώνε­ται όλο και περισ­σό­τε­ρο στη δίνη αδυ­σώ­πη­των αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων που τον καθι­στούν “στό­χο” δια­σταυ­ρού­με­νων πυρών και αντι­ποί­νων. Δεν είναι τυχαί­ες οι δηλώ­σεις Ρώσων και Ιρα­νών αξιω­μα­τού­χων πως οι αμε­ρι­κά­νι­κες βάσεις είναι στόχος…

Και εδώ η υπο­κρι­σία του ΣΥΡΙΖΑ περισ­σεύ­ει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ασκώ­ντας άσφαι­ρη κρι­τι­κή στη ΝΔ για την απο­στο­λή “Πάτριοτ” στη Σαου­δι­κή Αρα­βία, θυμή­θη­κε τον Παπά­γο αλλά… ξέχα­σε τον Καμ­μέ­νο. Η συγκυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ ξεκί­νη­σε τα deals με τη Σαου­δι­κή Αρα­βία, άσχε­τα αν τότε δεν ολο­κλη­ρώ­θη­καν. Η δια­φο­ρο­ποί­η­ση του ΣΥΡΙΖΑ αφο­ρά αν τα δολο­φο­νι­κά σχέ­δια έχουν κάποια επί­ση­μη κάλυ­ψη ή όχι. Δηλα­δή η βού­λα του ΟΗΕ, της ΕΕ ή του ΝΑΤΟ τού αρκεί για να απο­δε­χτεί την πιο βαθιά εμπλο­κή της Ελλά­δας στους πολε­μι­κούς τυχο­διω­κτι­σμούς. Ουαί υμίν…

Το δίλημ­μα, πάντως, που τίθε­ται όλο και περισ­σό­τε­ρο στο εσω­τε­ρι­κό της χώρας όσον αφο­ρά στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις, είναι “στρα­τιω­τι­κή σύγκρου­ση ή συνεκμετάλλευση”…

Αυτό το δίλημ­μα είναι πλα­στό. Η “στρα­τιω­τι­κή σύγκρου­ση” μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε “συνεκ­με­τάλ­λευ­ση” και η “συνεκ­με­τάλ­λευ­ση” και πάλι μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε “στρα­τιω­τι­κή σύγκρου­ση”. Για­τί τη συνεκ­με­τάλ­λευ­ση δε θα την κάνουν οι λαοί και για το δικό τους όφε­λος, αλλά οι πολυ­ε­θνι­κές εται­ρί­ες, τα μονο­πώ­λια, οι “καρ­χα­ρί­ες” της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας, σε βάρος των λαών και του περι­βάλ­λο­ντος. Αυτή η “συνεκ­με­τάλ­λευ­ση” πάντα θα αφή­νει και μια “αγέ­λη” εται­ριών ανι­κα­νο­ποί­η­τη, που με την πρώ­τη ευκαι­ρία, θα οδη­γή­σει τα πράγ­μα­τα σε νέο μακε­λειό. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό το παρά­δειγ­μα της Λιβύης…

Το ΚΚΕ τάσ­σε­ται υπέρ της προ­ά­σπι­σης των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της χώρας, που δεν μπο­ρεί να γίνει με επι­τυ­χία και υπέρ των συμ­φε­ρό­ντων των εργα­ζο­μέ­νων όσο η χώρα είναι μέσα στη “στρού­γκα” του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όσο “βυθι­ζό­μα­στε” στη “δίνη” των αντα­γω­νι­σμών. Ας βάλου­με, λοι­πόν, “το άλο­γο μπρο­στά από το κάρο”. Τώρα απαι­τεί­ται απε­γκλω­βι­σμός από τα σχέ­δια των ΗΠΑ, τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τα συμ­φέ­ρο­ντα της ολι­γαρ­χί­ας του πλού­του, για να μπο­ρέ­σου­με να προ­α­σπί­σου­με και τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας. Το ΚΚΕ υπο­στη­ρί­ζει τη μη παρα­βί­α­ση των συνό­ρων και τον καθο­ρι­σμό των θαλάσ­σιων ζωνών σύμ­φω­να με την Διε­θνή Σύμ­βα­ση για το Δίκαιο της θάλασσας.

Πιστεύ­ε­τε ότι η όλη αντι­πα­ρά­θε­ση στο Αιγαίο θα οδη­γή­σει στη Χάγη; Κάτω από ποιες προ­ϋ­πο­θέ­σεις εκτι­μά­τε; Η θέση του ΚΚΕ;

Το δικα­στή­ριο της Χάγης είναι η νέα εκδο­χή του εφη­συ­χα­σμού, που καλ­λιερ­γούν τα κυβερ­νη­τι­κά κόμ­μα­τα της αστι­κής τάξης, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ. Όσο “ξεθω­ριά­ζει” το πάγιο παρα­μύ­θι τους, ότι τάχα θα μας υπε­ρα­σπι­στούν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, το Ισρα­ήλ από την τουρ­κι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα, εφευ­ρί­σκουν νέα. Όμως, η προ­σφυ­γή στο δικα­στή­ριο της Χάγης έχει πολ­λές “παγί­δες”. Μην ξεχνά­με την από­φα­ση του δικα­στη­ρί­ου της Χάγης για τη νομι­μο­ποί­η­ση του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου στη Γιου­γκο­σλα­βία και την ανε­ξαρ­τη­σία του προ­τε­κτο­ρά­του του Κοσ­σό­βου, που κινή­θη­κε σε πλή­ρη αντί­θε­ση με το Διε­θνές Δίκαιο. Όλα αυτά σημαί­νουν πως στο σημε­ρι­νό διε­θνές πλαί­σιο, από το οποίο, δυστυ­χώς, δεν είναι δυνα­τόν να απο­κλί­νουν ούτε οι απο­φά­σεις των διά­φο­ρων διε­θνών δικα­στη­ρί­ων, παρεμ­βάλ­λο­νται κάθε φορά μεγά­λα οικο­νο­μι­κά και πολι­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, οι σχε­δια­σμοί ισχυ­ρών ιμπε­ρια­λι­στι­κών κρα­τών, που προ­ω­θούν τις δικές τους επι­διώ­ξεις και όχι το δίκιο των λαών. Τι θα προ­βλέ­πει το “Συνυ­πο­σχε­τι­κό” αν συμ­φω­νη­θεί; Θα κατα­γρά­φει τις θέσεις των δύο πλευ­ρών και η τουρ­κι­κή κυβέρ­νη­ση θα μπο­ρεί να θέσει όλες τις διεκ­δι­κή­σεις της, δημιουρ­γώ­ντας έτσι προηγούμενο.

Τελευ­ταία, πάντως, λαμ­βά­νει δια­στά­σεις η συζή­τη­ση, ότι η χώρα πρέ­πει να προ­χω­ρή­σει σε ένα νέο εξο­πλι­στι­κό πρό­γραμ­μα, τόσο για να αντι­με­τω­πί­σει την τουρ­κι­κή προ­κλη­τι­κό­τη­τα, όσο και για τις ελλεί­ψεις που υπάρ­χουν λόγω της οικο­νο­μι­κής κατά­στα­σης της χώρας. Δεν συμ­φω­νεί­τε ότι η χώρα πρέ­πει να εξοπλιστεί;

Το θέμα είναι ο προ­σα­να­το­λι­σμός των εξο­πλι­σμών. Ο ελλη­νι­κός λαός πλη­ρώ­νει από την τσέ­πη του 4 δισε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ τον χρό­νο για τις ανά­γκες του ΝΑΤΟ. Του ΝΑΤΟ που δεν ανα­γνω­ρί­ζει σύνο­ρα στο Αιγαίο, που τρο­φο­δο­τεί την τουρ­κι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα, που απο­τε­λεί το δολο­φο­νι­κό χέρι του αμε­ρι­κά­νι­κου ιμπε­ρια­λι­σμού, που όλοι οι λαοί της περιο­χής το έχουν ζήσει στο πετσί τους. Ένα μεγά­λο ποσό που πάει για τις ΝΑΤΟι­κές ανά­γκες ‑και επί ΣΥΡΙΖΑ και επί ΝΔ- αφαι­ρεί­ται από αλλού, από τομείς που έχει ανά­γκη ο λαός μας (Υγεία, πρό­νοια, Παι­δεία κ.ά), για την ανα­βάθ­μι­ση των “F‑16”, την οποία το ΚΚΕ κατα­ψή­φι­σε. Στη σχε­τι­κή από­φα­ση του αμε­ρι­κα­νι­κού Πεντα­γώ­νου ομο­λο­γεί­ται ανοι­χτά πως η ανα­βάθ­μι­ση των “F‑16” θα βοη­θή­σει στις ΝΑΤΟι­κές απο­στο­λές στην Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο και τη Μέση Ανα­το­λή και θα συμ­βάλ­λει στους στό­χους της εξω­τε­ρι­κής πολι­τι­κής των ΗΠΑ. Επί­σης για τα “F‑35” το κόστος είναι υπέ­ρο­γκο χωρίς να υπάρ­χει καμία εγγύ­η­ση για την όποια συμ­βο­λή τους στην άμυ­να της χώρας.

Η αμυ­ντι­κή ικα­νό­τη­τα της χώρας υπο­νο­μεύ­ε­ται από την ίδια την συμ­με­το­χή στο ΝΑΤΟ. Η συμ­με­το­χή της Ελλά­δας στο ΝΑΤΟ σημαί­νει μονο­μέ­ρεια στην προ­μή­θεια εξο­πλι­σμών. Πολύ περισ­σό­τε­ρο σε αυτά τα πλαί­σια η αμυ­ντι­κή βιο­μη­χα­νία της χώρας συρ­ρι­κνώ­θη­κε προ­κει­μέ­νου η παρα­γω­γή να περά­σει σε άλλα κρά­τη — μέλη της ΕΕ, όπως τη Γερ­μα­νία, τη Γαλλία.

Εκτι­μά­τε ότι αυτός ο αντα­γω­νι­σμός στην περιο­χή της Μεσο­γεί­ου και όχι μόνο, μπο­ρεί να οδη­γή­σει ακό­μα και σε στρα­τιω­τι­κή σύγκρου­ση τη χώρα μας;

Είναι δια­πι­στω­μέ­νο πως στο Αιγαίο και την Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο βρί­σκο­νται πλού­σια κοι­τά­σμα­τα υδρο­γο­ναν­θρά­κων, ενώ οι ίδιες περιο­χές απο­τε­λούν και εμπο­ρι­κά και ενερ­γεια­κά περά­σμα­τα. Αυτήν τη στιγ­μή έχουν βγει τα μαχαί­ρια για το ποιος θα βάλει χέρι για να πάρει το μεγα­λύ­τε­ρο μερί­διο. Από­λυ­το κρι­τή­ριο ασφα­λώς είναι τα κέρ­δη και όχι τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα, όπως π.χ. η εξά­λει­ψη της ενερ­γεια­κής φτώ­χειας. Σε αυτούς τους αντα­γω­νι­σμούς παίρ­νει μέρος η αστι­κή τάξη της Ελλά­δας, η αστι­κή τάξη της Τουρ­κί­ας και ασφα­λώς οι ΗΠΑ, η Γερ­μα­νία, η Ρωσία, η Κίνα. Η άρχου­σα τάξη με πολ­λούς τρό­πους έχει στρα­τευ­τεί με τις ΗΠΑ στον ενερ­γεια­κό πόλε­μο που διε­ξά­γε­ται, με τον στό­χο να μειω­θεί η εξάρ­τη­ση της ευρω­παϊ­κής αγο­ράς από το ρωσι­κό φυσι­κό αέριο. Είναι βέβαιο πως αυτές οι αντι­θέ­σεις μπο­ρούν να οδη­γή­σουν σε ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους και με την εμπλο­κή της Ελλάδας.

Με αφορ­μή την ψήφι­ση του νέου εκλο­γι­κού νόμου, ο Αλέ­ξης Τσί­πρας τάσ­σε­ται υπέρ ενός δια­λό­γου για τη συγκρό­τη­ση κυβέρ­νη­σης των προ­ο­δευ­τι­κών δυνά­με­ων, όπως στην Ισπα­νία, μετά τις πρώ­τες εκλο­γές, με την απλή ανα­λο­γι­κή, ώστε να μην χρεια­στούν δεύ­τε­ρες, όπως επι­διώ­κει ο Κυριά­κος Μητσοτάκης…

Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρό­σω­πο. Ο εκβια­σμός της ΝΔ για διπλές εκλο­γές είναι “πάρ’ το — βάλ’ το” για τον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς βλέ­που­με να ετοι­μά­ζε­ται άλλο σενά­ριο. Κρί­νο­ντας με βάση τις πρά­ξεις, τις δια­κη­ρύ­ξεις αλλά και τις πολ­λές “πρό­βες” συναί­νε­σης που παρα­κο­λου­θού­με το τελευ­ταίο διά­στη­μα ανά­με­σα στην κυβέρ­νη­ση και την αξιω­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση το πιο πιθα­νό σενά­ριο σε περί­πτω­ση αδυ­να­μί­ας σχη­μα­τι­σμού κυβέρ­νη­σης είναι μία συγκυ­βέρ­νη­ση ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ ή ένα “υβρί­διο” που θα την προετοιμάζει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέ­ον έχει μετα­τρα­πεί σε ΠΑΣΟΚ — ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό μαρ­τυ­ρούν βασι­κά οι θέσεις του, αλλά και οι μετα­γρα­φές του από το παλιό ΠΑΣΟΚ. Δεν είμα­στε ούτε στο 2015 ούτε στο 1985. Η πεί­ρα από την κυβέρ­νη­ση των “αντι­μνη­μο­νια­κών” δυνά­με­ων ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ είναι και πολύ νωπή και πολύ πικρή.

Ξέρου­με ότι ορι­σμέ­νοι ξαφ­νιά­ζο­νται με το ενδε­χό­με­νο συγκυ­βέρ­νη­σης της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Να τους θυμί­σου­με μόνο πως έβγαι­ναν παλιό­τε­ρα στα κάγκε­λα τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ για ένα αντί­στοι­χο ενδε­χό­με­νο. Τελι­κά συγκυ­βέρ­νη­σαν μια χαρά παρέα.

Ο πρω­θυ­πουρ­γός των “προ­ο­δευ­τι­κών δυνά­με­ων” της Ισπα­νί­ας είναι τόσο προ­ο­δευ­τι­κός κι αυτός, που υπε­ρα­σπί­ζε­ται το ΝΑΤΟ και έτρε­ξε από τους πρώ­τους να ανα­γνω­ρί­σει ως πρό­ε­δρο της Βενε­ζου­έ­λας τον αυτο­α­να­κη­ρυγ­μέ­νο αχυ­ράν­θρω­πο των ΗΠΑ… Αν αυτή είναι η πρό­ο­δος ‑έτσι “βλέ­πει” τον Σάν­τσεθ ο ΣΥΡΙΖΑ- η συντή­ρη­ση πώς είναι;

Τη φυσιο­γνω­μία της νέας κυβέρ­νη­σης πώς την κρί­νε­τε; Ότι ο δικομ­μα­τι­σμός επι­στρέ­φει και πως οδη­γού­μα­στε σε κυβερ­νή­σεις δυο θητειών;

Η νέα κυβέρ­νη­ση έχει έρθει με φόρα να τελειώ­σει με τις εκκρε­μό­τη­τες που της άφη­σε η προη­γού­με­νη. Και μην κατα­νοη­θούν οι εκκρε­μό­τη­τες μόνο ως αντι­λαϊ­κά μέτρα. Είναι οπωσ­δή­πο­τε και αυτά, όπως η ορι­στι­κή κατε­δά­φι­ση της κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης, ορι­σμέ­νες ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις κ.ά που δεν πρό­λα­βε ο ΣΥΡΙΖΑ. Έργο της δια­κυ­βέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ, επί­σης, είναι και η συντη­ρη­τι­κή ανα­δί­πλω­ση λαϊ­κών δυνά­με­ων που είχαν πιστέ­ψει στις ψεύ­τι­κες ελπί­δες που υπο­σχό­ταν. Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ απε­νο­χο­ποί­η­σε στα μάτια λαϊ­κών δυνά­με­ων τον αμε­ρι­κά­νι­κο ιμπε­ρια­λι­σμό, τα μνη­μό­νια, την Κομι­σιόν, συνο­λι­κά την πολι­τι­κή στή­ρι­ξης του κεφα­λαί­ου. Αυτό είναι το υπό­βα­θρο που αξιο­ποιεί η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, που είναι το παρα­δο­σια­κό κόμ­μα της αστι­κής τάξης, για να εντεί­νει την επί­θε­σή της στα εργα­τι­κά — λαϊ­κά δικαιώ­μα­τα, την έντα­ση της κρα­τι­κής βίας και καταστολής.

Η άρχου­σα τάξη πάντα ήθε­λε να έχει δύο κόμ­μα­τα να εναλ­λάσ­σο­νται. Γι’ αυτό και στην κατάρ­ρευ­ση του ΠΑΣΟΚ, το 2012, πρι­μο­δό­τη­σε φανε­ρά τον ΣΥΡΙΖΑ για να τον δια­μορ­φώ­σει ως το νέο σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό πόλο. Οι δε δια­φο­ρές κατα­βο­λών, τρό­που, λόγου, ανά­με­σα στη λεγό­με­νη “συντη­ρη­τι­κή παρά­τα­ξη” και την “δημο­κρα­τι­κή παρά­τα­ξη”, απο­τε­λούν το οξυ­γό­νο και για τους δύο πόλους, για να επι­τε­λούν τον ρόλο τους που είναι αυτός του εγκλω­βι­σμού εργα­τι­κών — λαϊ­κών συνειδήσεων.

Και σ’ αυτό το πλαί­σιο, το ΚΚΕ τι ρόλο θα παί­ξει; Πολι­τι­κές συμ­μα­χί­ες, για παρά­δειγ­μα, θα επιδιώξει;

Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι η συγκρότηση της πιο πλατιάς, της πιο γερής και μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας, εργατών, αγροτών, επαγγελματιών ενάντια στον κοινό αντίπαλο, το μεγάλο κεφάλαιο, την εξουσία του, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις κυβερνήσεις τους. Μία κοινωνική συμμαχία ρήξης και ανατροπής.

Καμία ελπίδα δεν υπάρχει στην επιλογή του ενός ή του άλλου διαχειριστή του σημερινού, σάπιου συστήματος. Δοκιμάστηκαν οι κυβερνητικές αυταπάτες και οι δήθεν “εύκολες λύσεις”. Τελικά το αποτέλεσμα ήταν να φέρουν πάνω στο άλογο την “δεξιά” που τάχα θα έβαζαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Όμως δεν έγινε κατορθωτό να τσακιστεί η διάθεση για αντίσταση, για διεκδίκηση και εδώ έπαιξε καταλυτικό ρόλο το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα.

Σήμερα με όλη την ανάπτυξη της τεχνολογίας, της καινοτομίας, της λεγόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης, αλήθεια, το μόνο που μπορεί να γίνει είναι λιγότεροι από 2.000 άνθρωποι σε όλον τον κόσμο να έχουν στα χέρια τους περισσότερα χρήματα από τα 4,6 δισεκατομμύρια φτωχών του πλανήτη; Λύση στα σύγχρονα προβλήματα, στις σύγχρονες προκλήσεις μπορεί να δώσει η δράση και η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Απάντηση στην βαρβαρότητα των πολέμων, της εκμετάλλευσης και της προσφυγιάς δίνει μόνο ο σοσιαλισμός, η εργατική εξουσία. Σήμερα η δράση του ΚΚΕ δημιουργεί ρωγμές, σπάει τη μοιρολατρία. Σε αυτόν τον δρόμο είμαστε σίγουροι πως θα συναντηθούμε με την μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας.

Και ένα τελευ­ταίο. Όταν λέτε ότι ο νόμος για τις απερ­γί­ες και τις δια­δη­λώ­σεις που θα φέρει η κυβέρ­νη­ση θα μεί­νει ανε­νερ­γός, τι εννοείτε;

Εννο­ού­με αυτό που ήδη έχει γίνει στην πρά­ξη εδώ και χρό­νια και που ξέρει πολύ καλά η κυβέρ­νη­ση. Κι άλλοι έκα­ναν νόμους που έφτα­ναν να προ­βλέ­πουν ως και την “κατάρ­γη­ση της ταξι­κής πάλης”. Κι άλλοι βγά­ζουν “παρά­νο­μες και κατα­χρη­στι­κές” τις περισ­σό­τε­ρες απερ­γί­ες και μάλι­στα με τη βού­λα της αστι­κής δικαιο­σύ­νης. Τελι­κά, όμως, μία τρύ­πα στο νερό έκα­ναν για­τί η πολι­τι­κή τους γεν­νού­σε και γεν­νά όλο και μεγα­λύ­τε­ρα προ­βλή­μα­τα στον λαό. Το ίδιο θα γίνει και τώρα. Το εγγυό­μα­στε ότι δεν θα περά­σει ο περιο­ρι­σμός των δια­δη­λώ­σε­ων, θα γίνει άλλος ένας αντι­λαϊ­κός νόμος που θα μεί­νει στα χαρτιά».