Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Συνέντευξη του ΓΓ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην «Εφημερίδα των Συντακτών»

Συνέ­ντευ­ξη στην «Εφη­με­ρί­δα των Συντα­κτών» και στον δημο­σιο­γρά­φο Τάσο Παπ­πά παρα­χω­ρεί στο φύλ­λο του Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κου 1 και 2 Φλε­βά­ρη ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κουτσούμπας.

Η συνέ­ντευ­ξη έχει ως εξής:

Οι πλού­σιοι αυτού του κόσμου και οι πολι­τι­κοί εκπρό­σω­ποί τους μαζεύ­ο­νται κάθε χρό­νο στο Ντα­βός και εκφρά­ζουν την αγω­νία τους για την κλι­μά­κω­ση των ανι­σο­τή­των. Εκτι­μά­τε ότι φοβού­νται κάτι ή απλώς υπο­δύ­ο­νται τους ανή­συ­χους και τους φιλάνθρωπους;

- Πάνω απ’ όλα προ­σπα­θούν να ρυθ­μί­σουν τις μετα­ξύ τους αντι­θέ­σεις οι οποί­ες είναι δύσκο­λο να γεφυ­ρω­θούν και να δια­σφα­λί­σουν την κυριαρ­χία τους πάνω στους λαούς του πλα­νή­τη. Ασφα­λώς και τους ανη­συ­χεί πώς θα δια­χει­ρι­στούν την κλι­μά­κω­ση των ανι­σο­τή­των, οι οποί­ες είναι η άλλη όψη του τερά­στιου πλού­του που συσ­σω­ρεύ­ει η αστι­κή τάξη ως απο­τέ­λε­σμα του καπι­τα­λι­στι­κού τρό­που παρα­γω­γής. Για­τί όλο και περισ­σό­τε­ροι εργα­ζό­με­νοι πλέ­ον νιώ­θουν πως αυτό το σύστη­μα είναι αδιέ­ξο­δο για τις δικές τους ανάγκες.

- Παρά την αύξη­ση της φτώ­χειας, παρά το γεγο­νός ότι ελά­χι­στοι άνθρω­ποι ‑οι δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χοι- έχουν τόσο πλού­το όσο ο μισός πλα­νή­της, δεν βλέ­που­με δυνα­μι­κές αντι­δρά­σεις από τους πολί­τες, ενώ ούτε τα κομ­μου­νι­στι­κά και αρι­στε­ρά κόμ­μα­τα ‑με ελά­χι­στες εξαι­ρέ­σεις- ενι­σχύ­ουν την επιρ­ροή τους. Έχε­τε μια εξήγηση;

- Δυνα­μι­κές αντι­δρά­σεις και αγώ­νες ξεσπούν σε μία σει­ρά χώρες, έστω κι αν δεν έχουν απο­κτή­σει ακό­μη ένα πιο ριζο­σπα­στι­κό, εξε­γερ­τι­κό, επα­να­στα­τι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό. Συνε­πώς δεν μηδε­νί­ζου­με τα πάντα, χωρίς φυσι­κά να παρα­βλέ­που­με τον αρνη­τι­κό συσχε­τι­σμό που υπάρ­χει σήμε­ρα για τους λαούς ως απο­τέ­λε­σμα και του ιστο­ρι­κού πισω­γυ­ρί­σμα­τος, της ανα­τρο­πής του σοσια­λι­σμού, που ρίχνουν ακό­μη βαριά σκιά και επι­δρούν στον προ­σα­να­το­λι­σμό, καλ­λιερ­γούν ηττο­πά­θεια, απο­γο­ή­τευ­ση και απόρριψη.

Πάνω απ’ όλα όμως δεν μηδε­νί­ζου­με τη βασα­νι­στι­κή προ­σπά­θεια που κάνουν Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα σε μια σει­ρά χώρες ‑πολ­λά ξεκι­νώ­ντας από το μηδέν- να οργα­νώ­σουν την πάλη και να ανα­στη­λώ­σουν την προ­ο­πτι­κή μιας νέας κοι­νω­νί­ας, σοσια­λι­στι­κής — κομ­μου­νι­στι­κής. Εμπό­διο σ’ αυτήν την προ­σπά­θεια εξα­κο­λου­θούν να είναι δυνά­μεις «αρι­στε­ρές», δυνά­μεις σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές, που ενι­σχύ­ουν τη λογι­κή «There is no alternative», συμ­βάλ­λουν στη συντη­ρη­τι­κο­ποί­η­ση, δίνουν χέρι βοη­θεί­ας στο σύστη­μα, καλ­λιερ­γούν παρα­λυ­τι­κές αυτα­πά­τες ότι ο άδι­κος καπι­τα­λι­σμός μπο­ρεί να γίνει δίκαιος, ανθρώ­πι­νος. Στη χώρα μας ποιος βρί­σκε­ται πραγ­μα­τι­κά και ουσια­στι­κά απέ­να­ντι στην κυβέρ­νη­ση της ΝΔ; Οι δυνά­μεις του ΚΚΕ οι οποί­ες πρω­το­στα­τούν σε κάθε δια­μαρ­τυ­ρία: Από τους πλει­στη­ρια­σμούς, το Ασφα­λι­στι­κό μέχρι την ακύ­ρω­ση της επι­κίν­δυ­νης συμ­φω­νί­ας με τις ΗΠΑ.

Ο δήθεν αρι­στε­ρός ΣΥΡΙΖΑ πού είναι; Ουσια­στι­κά αντι­πο­λι­τεύ­ε­ται στα επι­μέ­ρους σημεία, συμπο­λι­τευό­με­νος στα μεγά­λα και σημα­ντι­κά που καθο­ρί­ζουν όμως τη ζωή του λαού μας, την πορεία της χώρας.

- Από τα μνη­μό­νια βγή­κα­με, αλλά η ανά­πτυ­ξη δεν φαί­νε­ται στον ορί­ζο­ντα. Πιστεύ­ε­τε ότι όσο είμα­στε στην Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση και στο ευρώ δεν υπάρ­χει περί­πτω­ση η Ελλά­δα να ορθοποδήσει;

- Μα και η ΕΕ είναι ένω­ση καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών. Την εξου­σία την έχουν τα μονο­πώ­λια, η καπι­τα­λι­στι­κή ιδιο­κτη­σία. Συνε­πώς, το ζήτη­μα είναι ότι η όποια ανά­πτυ­ξη κατα­γρά­φε­ται αφο­ρά στα καπι­τα­λι­στι­κά κέρ­δη και στη χώρα μας. Σε καμιά περί­πτω­ση δεν συνο­δεύ­ε­ται με ανα­πλή­ρω­ση των μεγά­λων οικο­νο­μι­κών απω­λειών, πολύ περισ­σό­τε­ρο με ουσια­στι­κές αυξή­σεις μισθών, συντά­ξε­ων, εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, παρο­χές στην Παι­δεία, στην Υγεία, στην Πρό­νοια, στην Ασφά­λι­ση. Αντί­θε­τα, βιώ­νου­με μεγα­λύ­τε­ρη εκμε­τάλ­λευ­ση των εργα­ζο­μέ­νων, ισο­πέ­δω­ση των δικαιω­μά­των τους. Αυτό εγγυά­ται η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ. Το πιά­νει από κει που το άφη­σε ο ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει.

Στο ερώ­τη­μα αν μπο­ρεί να ορθο­πο­δή­σει ο λαός, εμείς απα­ντά­με: Ναι, με οργά­νω­ση και το δικό του σχέ­διο για τον δικό του δρό­μο ανά­πτυ­ξης, με απο­δέ­σμευ­ση φυσι­κά από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ.

- Εκφρά­σα­τε την έντο­νη αντί­θε­σή σας με την εμπλο­κή της χώρας μας στην κρί­ση στην περιο­χή της ευρύ­τε­ρης Μέσης Ανα­το­λής, με την απο­στο­λή των «Πάτριοτ» και της φρε­γά­τας στη Σ. Αρα­βία. Τι φοβά­στε; Δεν εμπι­στεύ­ε­στε τους συμ­μά­χους μας; Μας στη­ρί­ζουν λένε…

- Η απο­στο­λή στρα­τευ­μά­των στη Σ. Αρα­βία και οι φρε­γά­τες στα Στε­νά του Ορμούζ, επι­βε­βαιώ­νουν ότι η χώρα μας είναι βου­τηγ­μέ­νη μέχρι το λαι­μό στα επι­κίν­δυ­να ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια. Το πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα είναι η συμ­φω­νία με τις ΗΠΑ. Όλη η Ελλά­δα μια στρα­τιω­τι­κή βάση και ο λαός στό­χος. Σας θυμί­ζω παλιές δηλώ­σεις Ρώσων και πρό­σφα­τες των Ιρα­νών. Κι όλα αυτά μήπως και κλεί­σουν καμιά μεγά­λη δου­λειά τα ελλη­νι­κά μονο­πώ­λια. Εμπι­στο­σύ­νη στους συμ­μά­χους μιας αστι­κής τάξης που κάνουν πλά­τες στην Τουρ­κία και νομι­μο­ποιούν τις διεκ­δι­κή­σεις της κανέ­νας δεν μπο­ρεί να έχει. Επει­δή ο ΣΥΡΙΖΑ έβα­λε στο «πλυ­ντή­ριο» τα εγκλή­μα­τα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, δεν σημαί­νει ότι ξεπλύ­θη­καν κιό­λας. Βλέ­πε­τε δεν έχου­με όλοι μνή­μη χρυσόψαρου.

- Πιστεύ­ε­τε ότι κάποια στιγ­μή ο Ερντο­γάν θα περά­σει από την επι­θε­τι­κή ρητο­ρι­κή σε ενέρ­γειες που μπο­ρεί να οδη­γή­σουν τις δύο χώρες σε πολε­μι­κή εμπλοκή;

- Όλα είναι πιθα­νά. Και γι’ αυτό ακρι­βώς διά­φο­ρα επι­τε­λεία θέτουν στο λαό το πλα­στό δίλημ­μα «συμ­βι­βα­σμός με την Τουρ­κία ή εμπλο­κή;». Κάθε του πλευ­ρά είναι εξί­σου επι­κίν­δυ­νη για την ειρή­νη, τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας, το μέλ­λον του ελλη­νι­κού και του τουρ­κι­κού λαού.

Ένα πολε­μι­κό επει­σό­διο είναι πιθα­νό να οδη­γή­σει σε επι­κίν­δυ­νο συμ­βι­βα­σμό, με παρα­χώ­ρη­ση κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των και συνεκ­με­τάλ­λευ­ση του πλού­του στο Αιγαίο. Αυτό όμως δεν θα εξα­σφα­λί­σει ειρή­νη, αφού το μόνο που θα κάνει είναι να ανοί­ξει τον ασκό του Αιό­λου για νέες πολε­μι­κές συγκρού­σεις, με συμ­με­το­χή και μεγά­λων αντα­γω­νι­στι­κών δυνάμεων.

Στο πλαί­σιο σενα­ρί­ων συνεκ­με­τάλ­λευ­σης — συμ­βι­βα­σμού και σε μία προ­σπά­θεια επι­κίν­δυ­νου εφη­συ­χα­σμού εντάσ­σο­νται και οι αστι­κοί «προ­βλη­μα­τι­σμοί» για προ­σφυ­γή στη Χάγη. Τι θα περι­λαμ­βά­νει το «συνυ­πο­σχε­τι­κό» που είναι προ­ϋ­πό­θε­ση; Θα κατα­γρά­φει τις θέσεις των δύο πλευ­ρών και η τουρ­κι­κή κυβέρ­νη­ση θα μπο­ρεί να θέσει όλες τις διεκ­δι­κή­σεις της, δημιουρ­γώ­ντας έτσι προη­γού­με­νο. Χώρια που το Διε­θνές Δικα­στή­ριο της Χάγης έχει και άλλα κακά προη­γού­με­να, παρα­βιά­σεις αρχών Διε­θνούς Δικαί­ου, όπως με το Κόσο­βο. Υπο­στη­ρί­ζου­με τη μη παρα­βί­α­ση των συνό­ρων και τον καθο­ρι­σμό των θαλάσ­σιων ζωνών σύμ­φω­να με τη Διε­θνή Σύμ­βα­ση για το Δίκαιο της Θάλασσας.

- Για την κυβέρ­νη­ση Μητσο­τά­κη το δόγ­μα «νόμος και τάξη» είναι ιερό. Έχε­τε την άπο­ψη ότι απει­λού­νται οι δημο­κρα­τι­κές κατα­κτή­σεις των πολιτών;

- Αν κάτι απο­δει­κνύ­ε­ται και με την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ είναι ότι η υλο­ποί­η­ση αντι­λαϊ­κών πολι­τι­κών πάει χέρι χέρι με την κρα­τι­κή βία και αυθαι­ρε­σία, τον αυταρ­χι­σμό, την κατα­στο­λή. Γι’ αυτόν το λόγο χρειά­ζε­ται το ζήτη­μα της κατα­στο­λής να είναι στην προ­με­τω­πί­δα των εργα­τι­κών — λαϊ­κών ανα­γκών, για να μην περά­σουν τέτοια σχέ­δια, ειδι­κά αυτά που αφο­ρούν τον περιο­ρι­σμό των απερ­γιών και των δια­δη­λώ­σε­ων, την εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία. Δεν περι­μέ­να­με βέβαια κάτι δια­φο­ρε­τι­κό από την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ. Οι δημο­κρα­τι­κές κατα­κτή­σεις ήταν πάντα στο στό­χα­στρο των κυβερ­νή­σε­ων, κι αυτών που στα λόγια κόπτο­νταν για τη δημο­κρα­τία. Και με τους προη­γού­με­νους, για παρά­δειγ­μα, είχα­με «αντι­δη­μο­κρα­τι­κό» έργο: Απερ­γο­κτό­νος νόμος επί Αχτσιό­γλου, ανα­γό­ρευ­ση των κινη­το­ποι­ή­σε­ων ενά­ντια στους πλει­στη­ρια­σμούς σε «ιδιώ­νυ­μο αδί­κη­μα», αντι­δρα­στι­κές δια­τά­ξεις για το άσυ­λο κ.λπ. Πάνω σ’ αυτά πατά η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και έρχε­ται να απο­γειώ­σει πιο επι­θε­τι­κά αυτή την πολιτική.

- Ο υπουρ­γός Ανά­πτυ­ξης Άδω­νις Γεωρ­γιά­δης δήλω­σε πως «η Αρι­στε­ρά διαρ­κώς κατέ­στρε­φε την Ελλά­δα». Εκπρο­σω­πεί­τε ένα κόμ­μα που αγω­νί­στη­κε και σε δύσκο­λες συν­θή­κες και σε ομα­λές για την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία και την κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη. Πώς εισπράτ­τε­τε μια τέτοια κατηγορία;

- Ο Γεωρ­γιά­δης και οι ομοϊ­δε­ά­τες του ‑εντός και εκτός ΝΔ- νομί­ζουν ότι βρή­καν την ευκαι­ρία εξαι­τί­ας της προ­βλη­μα­τι­κής δια­κυ­βέρ­νη­σης του ΣΥΡΙΖΑ να συκο­φα­ντή­σουν τη ριζο­σπα­στι­κή αρι­στε­ρά, να ξανα­γρά­ψουν την ιστο­ρία αυτού του τόπου και να χύσουν ξανά το δηλη­τή­ριο του αντι­κομ­μου­νι­σμού. Βασι­κός τους στό­χος βέβαια είναι να πάρουν τα σκά­για το ΚΚΕ και όσους δεν υπέ­στει­λαν ποτέ τη σημαία της πάλης, ακό­μα αγω­νί­ζο­νται. Ματαιο­πο­νούν. Οι παρα­κα­τα­θή­κες του λαϊ­κού κινή­μα­τος, όπως και οι αγώ­νες δεκα­ε­τιών αρι­στε­ρών, αγω­νι­στών, κομ­μου­νι­στών δεν λερώ­νο­νται ούτε από τις βρώ­μι­κες και ανι­στό­ρη­τες συκο­φα­ντί­ες Γεωρ­γιά­δη ούτε και απ’ όσους προ­σπά­θη­σαν στο όνο­μα της αρι­στε­ράς να λερώ­σουν αγνές ιδέ­ες και ιδα­νι­κά για να δικαιο­λο­γή­σουν τα αντι­λαϊ­κά κυβερ­νη­τι­κά τους πεπραγμένα.

- Στην Πορ­το­γα­λία και στην Ισπα­νία υπάρ­χουν κυβερ­νή­σεις συνερ­γα­σί­ας με τη συμ­με­το­χή ή την ανο­χή των εκεί κομ­μου­νι­στών. Εντά­ξει, δεν ανα­τρέ­πουν τον καπι­τα­λι­σμό, βελ­τιώ­νουν όμως τη θέση των εργα­ζο­μέ­νων. Δεν είναι αμε­λη­τέο. Στην Ελλά­δα υπάρ­χει περί­πτω­ση να συμ­βεί κάτι ανάλογο;

- Οι εργα­ζό­με­νοι παρά­γουν τον πλού­το και οι λίγοι πλου­τί­ζουν σε βάρος τους και στην Πορ­το­γα­λία και στην Ισπα­νία και στην Ελλά­δα. Μεγα­λώ­νει το χάσμα ανά­με­σα στις δυνα­τό­τη­τες της επο­χής μας και το επί­πε­δο της ζωής τους. Δια­τη­ρεί­ται υψη­λή ανερ­γία και υπο­α­πα­σχό­λη­ση. Αυξή­θη­κε η ηλι­κία συνταξιοδότησης.

Η πορ­το­γα­λι­κή κυβέρ­νη­ση εκβί­α­σε τους απερ­γούς εκπαι­δευ­τι­κούς για να επι­βά­λει το πάγω­μα μισθών. Χρη­σι­μο­ποί­η­σε το στρα­τό και την πολι­τι­κή επι­στρά­τευ­ση κατά της απερ­γί­ας των οδη­γών βυτιο­φό­ρων. Εφαρ­μό­ζει ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, σκλη­ρή φορο­λο­γία στο λαό και φορο­α­παλ­λα­γές στο κεφά­λαιο. Η κυβέρ­νη­ση στην Ισπα­νία ανα­κοί­νω­σε αντια­σφα­λι­στι­κά μέτρα. Ανα­γνώ­ρι­σαν τον πρα­ξι­κο­πη­μα­τία Γκουαϊ­δό στη Βενε­ζου­έ­λα. Υλο­ποιούν όλη τη στρα­τη­γι­κή της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Τύφλα να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ… Πώς να στα­θεί η εκτί­μη­ση για πραγ­μα­τι­κή βελ­τί­ω­ση της ζωής των εργαζομένων;

Η Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία ανα­ζη­τά πάντα «δεκα­νί­κια», μας το έχει απο­δεί­ξει όλη η αμαρ­τω­λή ιστο­ρία της. Αλλά απο­στο­λή των Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των είναι να παλεύ­ουν για την ικα­νο­ποί­η­ση των καθη­με­ρι­νών λαϊ­κών ανα­γκών και να ανοί­γουν το δρό­μο για την κατάρ­γη­ση της καπι­τα­λι­στι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης. Αυτός είναι και ο μόνος δρό­μος που άμε­σα και μακρο­πρό­θε­σμα φέρ­νει και επι­μέ­ρους κατα­κτή­σεις με τον αγώ­να και προ­φυ­λάσ­σει από την επι­κίν­δυ­νη ενσω­μά­τω­ση στο σύστη­μα και κυρί­ως ανοί­γει το δρό­μο, δημιουρ­γεί προ­ϋ­πο­θέ­σεις για το ελπι­δο­φό­ρο αύριο μιας νέας κοινωνίας.

- Το ΚΚΕ κάτω από ποιες συν­θή­κες θα συμ­με­τεί­χε σε κυβέρ­νη­ση συνεργασίας;

- Το κου­στού­μι των κυβερ­νή­σε­ων συνερ­γα­σί­ας φοριέ­ται πολύ τελευ­ταία, με πιο πρό­σφα­το αυτό των δήθεν προ­ο­δευ­τι­κών δυνά­με­ων, μόνο που πλέ­ον «προ­ο­δευ­τι­κό» βαφτί­ζε­ται οτι­δή­πο­τε συμ­φέ­ρει το σύστη­μα. Και επει­δή μια κυβέρ­νη­ση συνερ­γα­σί­ας, στο πλαί­σιο του εκμε­ταλ­λευ­τι­κού συστή­μα­τος, θα υλο­ποι­ή­σει από χέρι αντι­λαϊ­κές πολι­τι­κές, το ΚΚΕ θα συμ­με­τέ­χει με όλες του τις δυνά­μεις στη δια­κυ­βέρ­νη­ση μιας πραγ­μα­τι­κής εργα­τι­κής — λαϊ­κής εξου­σί­ας που θα εκφρά­ζει την πραγ­μα­τι­κή συνερ­γα­σία — συμ­μα­χία που έχει ανά­γκη ο τόπος μας, αυτή της εξυ­πη­ρέ­τη­σης των συμ­φε­ρό­ντων της εργα­τι­κής τάξης και όλων των λαϊ­κών στρω­μά­των. Κι αυτό μόνο ο λαός μπο­ρεί να το απο­φα­σί­σει, όταν συνει­δη­το­ποι­ή­σει την τερά­στια δύνα­μη που δια­θέ­τει, όχι μόνο στην Ελλά­δα, αλλά και σε όλη την Ευρώ­πη, σε όλο τον κόσμο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο