“Συνεχίζουμε” με Φιντέλ και Καραβάνι της Ελευθερίας να μπαίνουν για άλλη μια φορά θριαμβευτικά στην Αβάνα

Γρά­φει ο Αστέ­ρης Αλαμπής-Μίδας

Σαν Ατέ­χνως, έχου­με επα­νει­λημ­μέ­να στα­θεί στον αγώ­να (και δια­πά­λη) του νησιού της Επα­νά­στα­σης γύρω από το σοσια­λι­στι­κό του προ­σα­να­το­λι­σμό με τα οικο­νο­μι­κά και επο­μέ­νως, πολι­τι­κά μέτρα σε επί­πε­δο εξου­σί­ας, με την “προ­σαρ­μο­γή” στη σύγ­χρο­νη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ειδι­κά μετά το θάνα­το του Φιντέλ Κάστρο.

Βλ Αβά­να 22^η Διε­θνής Συνά­ντη­ση Κομ­μου­νι­στι­κών & Εργα­τι­κών Κομ­μά­των & εδώ.

Αυτός ο αγώ­νας (και πόλε­μος και εσω­τε­ρι­κή δια­πά­λη) είναι και θα είναι σε εξέ­λι­ξη, όπως συμ­βαί­νει σε κάθε ταξι­κή κοι­νω­νία, όπου –ακό­μη και στον “ιδα­νι­κό” σοσια­λι­σμό, η αστι­κή τάξη (ντό­πια και ξένη) καρα­δο­κεί εν δυνάμει.

Εκεί­νο που είναι δοσμέ­νο –και ενθαρ­ρυ­ντι­κό για την Κού­βα, είναι η ύπαρ­ξη 10άδων μαζι­κών οργα­νώ­σε­ων –παλιών αγω­νι­στών-βετε­ρά­νων, νεο­λαί­ας, γυναι­κών, γει­το­νιάς, συν­δι­κα­λι­στι­κών –με επι­κε­φα­λής την εργα­τι­κή συνο­μο­σπον­δία (CTC) κλπ. που απο­τε­λούν ένα είδος θεμα­το­φύ­λα­κα της επα­νά­στα­σης, παρεμ­βαί­νο­ντας συνε­χώς με μικρές και μεγά­λες τοπι­κές και εθνι­κές εκδηλώσεις

Οι καθημερινές μάχες
για την υπεράσπιση του σοσιαλιστικού προσανατολισμού
κερδίζονται βήμα-βήμα

granma.cu

Με αντι­προ­σω­πεί­ες μαχη­τών που συμ­με­τεί­χαν σε αυτή τη δρά­ση και νέους από δια­φο­ρε­τι­κά μέρη και οργα­νώ­σεις της Αβά­νας, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε την Κυρια­κή η συμ­βο­λι­κή είσο­δος του καρα­βα­νιού της ελευ­θε­ρί­ας, στην περιο­χή Cotorro της πρω­τεύ­ου­σας του νησιού της επανάστασης.

Η ιστο­ρία συγκέ­ντρω­σε και πάλι πολ­λές γενιές Κου­βα­νών επα­να­στα­τών, για να τιμή­σουν την 64^η επέ­τειο από τη νικη­φό­ρα είσο­δο στην Αβά­να του Αρχι­στρά­τη­γου _Comandante en Jefe, Φιντέλ Κάστρο Ρουζ, ιστο­ρι­κού ηγέ­τη της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, στις 8 Ιανουα­ρί­ου 1959. 

Στο συγκι­νη­τι­κό αφιέ­ρω­μα προ­ή­δρευ­σε ο Rolando Yero Travieso, μέλος του Γρα­φεί­ου του Κόμ­μα­τος στην Αβά­να, η Tamara Garrido González, πρώ­τη γραμ­μα­τέ­ας του Κόμ­μα­τος στο El Cotorro. Συνταγ­μα­τάρ­χης ® Víctor Drecke Cruz, πρό­ε­δρος της Ένω­σης Μαχη­τών της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης στην Αβά­να. και άλλους ηγέ­τες, μαζί με αντι­προ­σω­πεία της πόλης.

“Pasa un jubiloso ciclón de banderas
y de brazaletes de azabache y grana,
mueve el entusiasmo balcones y aceras,
grita desde el marco de cada ventana”. Los versos de Naborí vuelven, con la rejuvenecida #CaravanaDeLaLibertad. #CubaViveEnSuHistoria pic.twitter.com/NrC1WofBmF

— Miguel Díaz-Canel Bermúdez (@DiazCanelB) January 8, 2023

Ο μαχη­τής Artemio Sosa Rosabal υπεν­θύ­μι­σε ότι αυτή η ιστο­ρι­κή στιγ­μή σήμαι­νε το σημείο εκκί­νη­σης της επα­να­στα­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας, όπου ο Φιντέλ Κάστρο έφτα­σε στο κέντρο της εξου­σί­ας του Μπα­τί­στα, που προη­γου­μέ­νως είχαν δια­λύ­σει και δώσει στο λαό οι barbudos.

«Στην περιο­δεία – θυμή­θη­κε – υπήρ­χε ένα πλή­θος κόσμου που πλημ­μύ­ρι­ζε από χαρά, ζητω­κραυ­γά­ζο­ντας τον Φιντέλ και την Επα­νά­στα­ση. Όλοι περί­με­ναν τον ηγέ­τη της σε εκεί­νη την ηρω­ι­κή πρά­ξη που, επι­κε­φα­λής του Αντάρ­τι­κου Στρα­τού του και των άλλων επα­να­στα­τι­κών δυνά­με­ων, είχε νική­σει κατά κρά­τος τη δικτατορία.

Εκ μέρους των νέων, ο Leonardo Rodríguez González, μέλος του Επαρ­χια­κού Γρα­φεί­ου της Unión de Jóvenes Comunistas _Ένωσης Νέων Κομ­μου­νι­στών, τόνι­σε ότι οι νέοι μας επι­στρέ­φουν κάθε χρό­νο με δια­φο­ρε­τι­κά πρό­σω­πα για να θυμού­νται την ιστο­ρία, στα βήμα­τα εκεί­νης της γενιάς που μας κλη­ρο­δό­τη­σε Πατρί­δα απε­λευ­θε­ρω­μέ­νη και μια Επα­νά­στα­ση εν μέσω κατα­κτη­μέ­νων δικαιωμάτων.

Οι νέες γενιές των Κου­βα­νών, δήλω­σε, έχουν στους ώμους μας την ευθύ­νη της συνέ­χειας της επα­να­στα­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας, που βασί­ζε­ται σε ηθι­κές αξί­ες με βαθύ ανθρω­πι­στι­κό χαρακτήρα.

Μπήκαμε ξανά θριαμβευτικά στην Αβάνα

Οι νέες γενιές χέρι-χέρι με τους μαχη­τές της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης επα­νέ­λα­βαν συμ­βο­λι­κά, αυτή την Κυρια­κή, τον θρί­αμ­βο της εισό­δου του καρα­βα­νιού της Ελευ­θε­ρί­ας στο Ciudad Escolar Libertad, πρώ­ην Στρα­τό­πε­δο Columbia.

Οι νέοι με τα κόκ­κι­να μαντή­λια, «οι γενειο­φό­ροι- barbudos, αυτών των και­ρών» επα­να­βε­βαί­ω­σαν την πεποί­θη­σή τους για την υπο­στή­ρι­ξη της Επα­νά­στα­σης και την οικο­δό­μη­ση του σοσια­λι­στι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού της, ενώ επευ­φη­μού­σαν Φιντέλ, Ραούλ, Ντί­αζ-Κανέλ και τις κατα­κτή­σεις της ιστορίας.

Εδώ είμα­στε και επι­στρέ­φου­με στην Αβά­να νικη­τές, για­τί προ­ερ­χό­μα­στε από μια γερή ρίζα σε πεποι­θή­σεις και με αιώ­νια ευγνω­μο­σύ­νη σε αυτούς που έδω­σαν τα πάντα μέχρι να πετύ­χουν τη νίκη εκεί­νη την 1^η Γενά­ρη 1959, δήλω­σε η Ana Rosa Granda Esteban, πρώ­τη γραμ­μα­τέ­ας της Ένω­σης Νέων Κομ­μου­νι­στών (UJC) στην πρωτεύουσα.

Πρό­σθε­σε ότι σε 64 χρό­νια συνε­χών αγώ­νων, αυτός ο ηρω­ι­κός και γεν­ναί­ος λαός ήξε­ρε πώς να αντι­στα­θεί και να ξεπε­ρά­σει όλες τις αντι­ξο­ό­τη­τες και ενό­ψει της θηλειάς του οικο­νο­μι­κού, εμπο­ρι­κού και χρη­μα­το­οι­κο­νο­μι­κού απο­κλει­σμού _εμπάργκο που επέ­βα­λε η κυβέρ­νη­ση των ΗΠΑ στο νησί, υπο­λο­γί­ζο­ντας τη δύνα­μη και την ορμή της επα­να­στα­τι­κής νεολαίας.

Κατά τη διάρ­κεια της δρά­σης, ο Israel Pozo Orta, αντι­πρό­ε­δρος της Ένω­σης Μαχη­τών της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης (ACRC) της Αβά­νας, κάλε­σε σε προ­ε­τοι­μα­σία για το γιορ­τα­σμό της 30ής επε­τεί­ου της οργάνωσης.

Τόνι­σε ότι οι δρα­στη­ριό­τη­τες με την ευκαι­ρία αυτή θα είναι αφιε­ρω­μέ­νες στον ιστο­ρι­κό ηγέ­τη της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, Φιντέλ Κάστρο, και στον Comandante της Επα­νά­στα­σης, Juan Almeida Bosque, ιδρυ­τι­κό πρό­ε­δρο του Συνδέσμου.

Παρό­ντες στην εκδή­λω­ση ήταν επί­σης ο Luis Antonio Torres Iribar, πρώ­τος γραμ­μα­τέ­ας του Κόμ­μα­τος στην Αβά­να, η Aylín Álvarez García, πρώ­τη γραμ­μα­τέ­ας της Εθνι­κής Επι­τρο­πής της νεο­λαί­ας UJC. ο Reinaldo García Zapata, κυβερ­νή­της της πρω­τεύ­ου­σας, ο συνταγ­μα­τάρ­χης Víctor Dreke Cruz, πρό­ε­δρος του ACRC στην επαρ­χία κά.

Επι­πλέ­ον, συμ­με­τεί­χαν εκπρό­σω­ποι των πολι­τι­κών και μαζι­κών οργα­νώ­σε­ων της χώρας, καθώς επί­σης μαζι­κά ο λαός του Marianao.

Δεί­τε και Οι καθη­με­ρι­νές μάχες για την υπε­ρά­σπι­ση του σοσια­λι­σμού κερ­δί­ζο­νται με τη συμ­με­το­χή όλων, βάζο­ντας κόπο, ενέρ­γεια, χαρα­κτή­ρα και ιδε­ο­λο­γι­κή στα­θε­ρό­τη­τα σε κάθε έργο.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα