Συντάξεις: Η ανωτερότητα της ΕΣΣΔ έναντι της Ρωσίας, της Ελλάδας κι όλου του καπιταλιστικού κόσμου

Άλλη μια επι­βε­βαί­ω­ση της ανω­τε­ρό­τη­τας του σοσια­λι­σμού στην πρώ­ην ΕΣΣΔ το γεγο­νός ότι τα όρια ηλι­κί­ας συντα­ξιο­δό­τη­σης (για τους άνδρες 60 και για τις γυναί­κες 55) δια­τη­ρού­νταν από τα πρώ­τα χρό­νια της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης, και συγκε­κρι­μέ­να το 1930, έως σήμε­ρα στη Ρωσία . Η σημε­ρι­νή αστι­κή κυβέρ­νη­ση, όμως, υπη­ρε­τώ­ντας τις ανά­γκες του κεφα­λαί­ου, χτες ψήφι­σε νόμο με τον οποίο τα ανε­βά­ζει σε 65 και 63 αντί­στοι­χα.

Αυτό δηλα­δή που ήταν εφι­κτό το 1930, σήμε­ρα, το 2018, θεω­ρεί­ται «ασύμ­φο­ρο» και η αύξη­ση της ηλι­κί­ας συντα­ξιο­δό­τη­σης …δικαιο­λο­γεί­ται είτε από το «προσ­δό­κι­μο ζωής», είτε από «τη βιω­σι­μό­τη­τα των Ταμεί­ων», είτε από την «υλο­ποί­η­ση του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού», όπως και σε όλο τον καπι­τα­λι­στι­κό κόσμο. Η ειδο­ποιός δια­φο­ρά είναι ότι στην ΕΣΣΔ υπήρ­χε εργα­τι­κό κρά­τος που βελ­τί­ω­νε τη ζωή των εργα­τών, ενώ στη σημε­ρι­νή καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία κρι­τή­ριο είναι τα κέρ­δη του κεφα­λαί­ου, από το ξεζού­μι­σμα των παρα­γω­γών όλου του κοι­νω­νι­κού πλούτου.

Σημειώ­νε­ται ότι στο συντα­ξιο­δο­τι­κό σύστη­μα που θεμε­λιώ­θη­κε επί Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, τα όρια συντα­ξιο­δό­τη­σης ήταν τα 60 χρό­νια για τους άντρες και τα 55 για τις γυναί­κες, ενώ προ­βλέ­πο­νταν μειω­μέ­να όρια (50–55 για τους άντρες και 45–50 για τις γυναί­κες) για όσους εργά­ζο­νταν σε επαγ­γέλ­μα­τα αυξη­μέ­νου κιν­δύ­νου, ή κάτω από ανθυ­γιει­νές συνθήκες.

Άπια­στο όνει­ρο πλέ­ον αυτό και για τους Ρώσους, και για τους Έλλη­νες και για τον υπό­λοι­πο καπι­τα­λι­στι­κό κόσμο, όπου οι εργα­ζό­με­νοι πετιού­νται, κυριο­λε­κτι­κά, στα σκου­πί­δια ως στυμ­μέ­νη λεμονόκουπα.

Η μόνη προ­ο­πτι­κή, να πάρου­με στα χέρια μας τα κλει­διά της οικονομίας.

Ατέ­χνως

Θέλε­τε να μιλή­σου­με για τον Σοσιαλισμό;