ΣΥΡΙΖΑ: Με σημαία την αντιλαϊκή σταθερότητα και την «κανονικότητα» της φτώχειας

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ξιφο­μα­χεί με τη ΝΔ για το ποιος μπο­ρεί να δια­σφα­λί­σει την αντι­λαϊ­κή κυβερ­νη­τι­κή «στα­θε­ρό­τη­τα», τότε προ­κύ­πτουν απο­κα­λυ­πτι­κές παρεμ­βά­σεις όπως αυτή του Αλ. Τσί­πρα στο συνέ­δριο της «Ναυ­τε­μπο­ρι­κής» την περα­σμέ­νη Τρίτη.

Εκεί όπου ο πρό­ε­δρος του ΣΥΡΙΖΑ επα­νέ­λα­βε ότι ο λαός έχει να ελπί­ζει από μια «κρα­τι­κή παρέμ­βα­ση για τη στή­ρι­ξη των εισο­δη­μά­των, την ενερ­γο­ποί­η­ση μηχα­νι­σμών άμυ­νας απέ­να­ντι στην ενερ­γεια­κή ανα­σφά­λεια και την κρί­ση ακρί­βειας», πολι­τι­κή που εφαρ­μό­ζει «η συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των χωρών στην Ευρώ­πη», αλλά η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ αρνεί­ται από «ιδε­ο­λη­ψία» και επει­δή «εξυ­πη­ρε­τεί ημετέρους».

Η ακρίβεια θα χτυπηθεί με ελέγχους;

Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ η πολι­τι­κή αυτή έχει ως πρώ­το πυλώ­να «να παρεμ­βαί­νει στη λει­τουρ­γία των αγο­ρών αξιο­ποιώ­ντας τους ελεγ­κτι­κούς μηχα­νι­σμούς του κρά­τους (…) ώστε να εξα­φα­νι­στεί η αισχρο­κέρ­δεια και ο υπερ­βάλ­λων εγχώ­ριος πληθωρισμός…».

Αιτία της ακρί­βειας όμως δεν είναι η «έλλει­ψη ελέγ­χων από το κρά­τος», ο «αθέ­μι­τος αντα­γω­νι­σμός» και οι «δυσλει­τουρ­γί­ες της αγο­ράς», όπως δια­τεί­νο­νται τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η κυβέρ­νη­ση και τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα. Οι αιτί­ες της ακρί­βειας βρί­σκο­νται στον πυρή­να της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης και της πολι­τι­κής που τη στηρίζει:

– Στον αντα­γω­νι­σμό ανά­με­σα σε επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους της βιο­μη­χα­νί­ας και του εμπο­ρί­ου που κυνη­γούν το μέγι­στο δυνα­τό κέρδος.

– Στα τερά­στια πακέ­τα χρη­μα­το­δό­τη­σης προς τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους από το κρά­τος και την ΕΕ για επεν­δύ­σεις. Στην πρά­σι­νη — ψηφια­κή μετά­βα­ση, στις υπο­δο­μές, στη στή­ρι­ξη διά­φο­ρων επι­χει­ρη­μα­τι­κών σχε­δί­ων. Δηλα­δή στην «επε­κτα­τι­κή» πολι­τι­κή που πάντα εμφα­νί­ζει ως «πανά­κεια» ο ΣΥΡΙΖΑ, κρύ­βο­ντας ότι ο λαός πλη­ρώ­νει το «φτη­νό χρή­μα» για τους ομί­λους από την άλλη τσέπη.

– Στις συνέ­πειες του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία στην Ουκρα­νία και των ευρω­ε­νω­σια­κών κυρώ­σε­ων στο πλαί­σιό του, που εκτο­ξεύ­ουν το κόστος πρώ­των υλών, Ενέρ­γειας, μιας σει­ράς εμπο­ρευ­μά­των, κυρώ­σεις στις οποί­ες υπερ­θε­μα­τί­ζει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαί­σιο της «εθνι­κής» πολι­τι­κής της εμπλοκής.

– Στην εκτί­να­ξη των τιμών της Ενέρ­γειας, λόγω της πρά­σι­νης μετά­βα­σης, των πανά­κρι­βων ΑΠΕ, της πολι­τι­κής της ΕΕ για την «απε­λευ­θέ­ρω­ση» της Ενέρ­γειας, που φέρουν φαρ­διά πλα­τιά τη σφρα­γί­δα και της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι τέλος η δια­χρο­νι­κή καθή­λω­ση των μισθών, που κάνει το εργα­τι­κό εισό­δη­μα να εξα­νε­μί­ζε­ται μπρο­στά στην ακρί­βεια. Σε αυτή την καθή­λω­ση ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο έχει βάλει την υπο­γρα­φή του ως κυβέρ­νη­ση, αλλά και συνε­χί­ζει να τη βάζει με τον κατά­πτυ­στο νόμο Βρού­τση — Αχτσιό­γλου για τον καθο­ρι­σμό των μισθών με υπουρ­γι­κή από­φα­ση. Για τις «αυξή­σεις» στον μισθό που αντι­κα­θί­στα­ται με επι­δο­μα­τι­κά ψίχου­λα, πάντα μέσα στις λεγό­με­νες «αντο­χές της οικο­νο­μί­ες» και στα «όρια της πολι­τι­κής της ΕΕ».

Και επει­δή ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα μιλά­ει για το ότι η Ελλά­δα δεν ακο­λου­θεί την «κανο­νι­κό­τη­τα της ΕΕ», σημειώ­νου­με ότι στα κρά­τη της ΕΕ, είτε με «προ­ο­δευ­τι­κές» είτε με «νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρες» κυβερνήσεις:

Οι πραγ­μα­τι­κοί μισθοί έχουν μειω­θεί κατά 9% φέτος, ενώ την ίδια περί­ο­δο τα εται­ρι­κά κέρ­δη έχουν αυξη­θεί μέχρι και 6,5%!

Ο πλη­θω­ρι­σμός «τρέ­χει» με 10% στην Ευρω­ζώ­νη για τον Νοέμ­βρη, με τις προ­βλέ­ψεις να δεί­χνουν φρε­νή­ρεις ρυθ­μούς και για την επό­με­νη χρονιά.

Ενας στους πέντε Ευρω­παί­ους ή 73,7 εκα­τομ­μύ­ρια (στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πολ­λοί παρα­πά­νω αφού ο ορι­σμός αφο­ρά μόνο την από­λυ­τη εξα­θλί­ω­ση) αντι­με­τω­πί­ζουν κίν­δυ­νο φτώχειας.

27 εκα­τομ­μύ­ρια είναι αντι­μέ­τω­πα με σοβα­ρές υλι­κές και κοι­νω­νι­κές στε­ρή­σεις, 14% ανα­βάλ­λει τη θερα­πεία ενός προ­βλή­μα­τος υγεί­ας, 36% περιο­ρί­ζει τις μετα­κι­νή­σεις του, με τις εικό­νες με τα αντι­κλε­πτι­κά συστή­μα­τα στις παι­δι­κές τρο­φές να δίνουν μια γεύ­ση της βαρβαρότητας.

29,3 εκα­τομ­μύ­ρια δου­λεύ­ουν μόνο περι­στα­σια­κά και με τους γνω­στούς άθλιους όρους που «δια­σφα­λί­ζει» η ΕΕ, πάνω από 15% ανα­γκά­ζε­ται να δου­λεύ­ει δυο δου­λειές για να τα φέρει βόλτα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοι­πόν έχει κάθε λόγο να δεί­χνει τον «υπερ­βάλ­λο­ντα εγχώ­ριο πλη­θω­ρι­σμό», να παρου­σιά­ζει πως με μια δική του κυβέρ­νη­ση θα υπάρ­χει «λελο­γι­σμέ­νος» πλη­θω­ρι­σμός, για να κρύ­ψει ότι η ακρί­βεια προ­έρ­χε­ται από την ίδια τη λει­τουρ­γία της καπι­τα­λι­στι­κής αγο­ράς, την πολι­τι­κή της ΕΕ για την πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη, όλα όσα προ­συ­πο­γρά­φει και ο ίδιος. Ολα όσα θα υλο­ποι­ή­σει και η όποια επό­με­νη κυβέρ­νη­ση με βάση τους όρους του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, τα «ευρω­παϊ­κά εξά­μη­να», τις «μετα­μνη­μο­νια­κές δεσμεύ­σεις» και τα υπό­λοι­πα «μνη­μό­νια διαρκείας».

«Δημόσιο» χαράτσωμα στον λαό και το «ταμείο» στους ομίλους

Μήπως αλή­θεια έχει να περι­μέ­νει τίπο­τα ο λαός από τον δεύ­τε­ρο άξο­να που παρου­σί­α­σε ο Αλ. Τσί­πρας, την επα­να­φο­ρά «στον δημό­σιο χαρα­κτή­ρα των εται­ρειών κοι­νής ωφέ­λειας στην Ενέρ­γεια, όπως η ΔΕΗ, ο ΔΕΔΔΗΕ, που μπο­ρούν να δρά­σουν εξι­σορ­ρο­πη­τι­κά στη λει­τουρ­γία της αγο­ράς και να αξιο­ποι­η­θούν ως εργα­λεία προ­ώ­θη­σης δημό­σιων πολι­τι­κών με στό­χο τη στή­ρι­ξη του συνό­λου της οικονομίας»;

Η «επα­να­κρα­τι­κο­ποί­η­ση» της ΔΕΗ, ακό­μα κι αν την εννο­εί (θυμί­ζου­με ότι παλιό­τε­ρα υπο­σχό­ταν την κρα­τι­κο­ποί­η­ση των ναυ­πη­γεί­ων, σήμε­ρα πρω­το­στα­τεί στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­σή τους) σε καμιά περί­πτω­ση δεν αναι­ρεί το πλαί­σιο λει­τουρ­γί­ας της «απε­λευ­θε­ρω­μέ­νης» Ενέρ­γειας, την Ενέρ­γεια — εμπό­ρευ­μα, τους αντα­γω­νι­σμούς που τη συνο­δεύ­ουν, όλο δηλα­δή το πλαί­σιο της καπι­τα­λι­στι­κής αγοράς.

Αλλω­στε η δια­μόρ­φω­ση αυτού του πλαι­σί­ου φέρ­νει και τη δική του υπογραφή.

Κατά 50% μειώ­θη­κε η ηλε­κτρο­πα­ρα­γω­γή από λιγνί­τη επί ημε­ρών του, με δικό του νόμο ξεκί­νη­σε η λει­τουρ­γία του Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου Ενέρ­γειας, συνε­χί­στη­καν τα προ­νό­μια στους «επεν­δυ­τές» με το «σύστη­μα των εγγυ­η­μέ­νων τιμών» και τα βαριά «πρά­σι­να» και άλλα χαρά­τσια σε καύ­σι­μα και ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα, τα οποία μάλι­στα «ανα­νέ­ω­σαν» προ μηνών από κοι­νού ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ στη Βουλή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα υπερ­θε­μα­τί­ζει για το «Δ» της ΔΕΗ, ήταν αυτός που μεί­ω­σε κατά 17% την κρα­τι­κή συμ­με­το­χή στο μετο­χι­κό κεφά­λαιό της, προ­ώ­θη­σε το 3ο μνη­μό­νιο που προ­βλέ­πει τη μεί­ω­ση του μερι­δί­ου της ΔΕΗ στο 50% του συνό­λου της αγο­ράς, εφάρ­μο­σε το σύστη­μα ΝΟΜΕ.

Το πλαί­σιο αυτό είναι δεδο­μέ­νο και για την όποια επό­με­νη κυβέρ­νη­ση προ­κύ­ψει, αφού όλοι μαζί υπο­γρά­φουν τους στό­χους του «πρά­σι­νου New Deal», όπως και τους στό­χους για τη μετα­τρο­πή της χώρας σε «ενερ­γεια­κό κόμ­βο», πρώ­τα απ’ όλα για το πανά­κρι­βο αμε­ρι­κά­νι­κο LNG.

Το ποια θα είναι η συμ­με­το­χή του κρά­τους στη ΔΕΗ δεν αφο­ρά το αν έτσι θα υπη­ρε­τη­θούν ή όχι οι ενερ­γεια­κές ανά­γκες του λαού, αλλά το τι συμ­φέ­ρει περισ­σό­τε­ρα τμή­μα­τα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Αυτό άλλω­στε το έχου­με ζήσει και την περί­ο­δο που το πλειο­ψη­φι­κό πακέ­το των μετο­χών ανή­κε στο κρά­τος: Οι δια­δο­χι­κές αυξή­σεις στην τιμή του ρεύ­μα­τος — πάνω από 300% από το 2009 έως το 2019 — οι δια­κο­πές της ηλε­κτρο­δό­τη­σης σε λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά, η εντα­τι­κο­ποί­η­ση και η συντρι­βή των εργα­τι­κών δικαιω­μά­των δεν προ­έ­κυ­ψαν σήμερα.

Αυτό που υπό­σχε­ται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια ΔΕΗ που θα κάνει τον τρο­χο­νό­μο στην αγο­ρά Ενέρ­γειας για να ξανα­μοι­ρά­ζε­ται η πίτα στους ενερ­γεια­κούς ομί­λους και θα εγγυά­ται φτη­νό ρεύ­μα στις ενερ­γο­βό­ρες βιο­μη­χα­νί­ες που δια­μαρ­τύ­ρο­νται για τις αυξή­σεις των τιμών. Με τον λαό βεβαί­ως να πλη­ρώ­νει από άλλη τσέ­πη το μάρμαρο.

Τέτοιου είδους επα­να­κρα­τι­κο­ποι­ή­σεις (που παλιά βαφτί­στη­καν μέχρι και κοι­νω­νι­κο­ποι­ή­σεις από το ΠΑΣΟΚ) δεν συνι­στούν φιλο­λαϊ­κή πολι­τι­κή, αλλά μετα­φο­ρά των ζημιών πολ­λών δισ. των μετό­χων στις πλά­τες των φορο­λο­γού­με­νων — εργα­ζο­μέ­νων. Για παρά­δειγ­μα, τα πάνω από 29 δισ. που δίνο­νται για την κρα­τι­κο­ποί­η­ση της «Uniper» από τη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή κυβέρ­νη­ση στη Γερ­μα­νία, όχι μόνο δεν ελά­φρυ­ναν τα τιμο­λό­για της Ενέρ­γειας για τον λαό, αλλά έφε­ραν και νέες μεγά­λες αυξή­σεις και κυβερ­νη­τι­κές «συστά­σεις»… για κρύα ντους.

Και επει­δή και εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ ανα­φέ­ρε­ται στην «κανο­νι­κό­τη­τα» της ΕΕ, θυμί­ζου­με ότι εκεί οι κυβερ­νή­σεις έχουν δώσει μόνο τον τελευ­ταίο χρό­νο πάνω από 500 δισ. για τη στή­ρι­ξη των ενερ­γεια­κών ομί­λων, την ίδια ώρα που πάνω από 31 εκα­τομ­μύ­ρια δεν μπο­ρούν να εξα­σφα­λί­σουν ούτε στοι­χειώ­δη θέρ­μαν­ση και το 22% περιο­ρί­ζει τη θέρ­μαν­ση στο σπί­τι του, ενώ οι κατευ­θύν­σεις της Κομι­σιόν που υλο­ποιεί και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, προ­βλέ­πουν περι­κο­πές σε ρεύ­μα και θέρ­μαν­ση σε κοι­νω­νι­κές δομές και υπηρεσίες.

Το παρά­δειγ­μα της ΔΕΗ, η πεί­ρα όλης της ΕΕ διδά­σκει ότι το κρά­τος του κεφα­λαί­ου δεν μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σει φιλο­λαϊ­κό αντί­βα­ρο στα συμ­φέ­ρο­ντα των ιδιω­τι­κών ομί­λων, με όποιον «κυβερ­νη­τι­κό σωτή­ρα» στο τιμό­νι του.

Αναδιανομή της φτώχειας και ξαναμοίρασμα της πίτας

Για κερα­σά­κι ο πρό­ε­δρος του ΣΥΡΙΖΑ παρου­σί­α­σε τους «ανα­δια­νε­μη­τι­κούς μηχα­νι­σμούς φορο­λο­γώ­ντας τα υπερ­κέρ­δη, ώστε να στη­ρί­ζει με δημο­σιο­νο­μι­κά μέτρα τα νοι­κο­κυ­ριά και τους πλέ­ον αδύναμους».

Σπα­ζο­κε­φα­λιά για δυνα­τούς λύτες να βρει κανείς τις δια­φο­ρές με τα «voucher» και τα «pass» που παρου­σιά­ζει σήμε­ρα η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, δια­φη­μί­ζο­ντας και εκεί­νη τη φορο­λό­γη­ση των «υπερ­κερ­δών» των ενερ­γεια­κών ομί­λων και την «υπε­ρα­πό­δο­ση» των φορο­λο­γι­κών εσό­δων, με τον λαό να πλη­ρώ­νει διπλά και τρί­δι­πλα από την άλλη τσέ­πη τα δήθεν «μέτρα ανακούφισης».

Αλλω­στε, ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει τι λέει όταν και εδώ μιλά­ει για «ευρω­παϊ­κή κανο­νι­κό­τη­τα». Ξέρει π.χ. τους «δημο­σιο­νο­μι­κούς περιο­ρι­σμούς» της ΕΕ, το τι προ­βλέ­πε­ται στα «ευρω­παϊ­κά εξά­μη­να» της ΕΕ, την πρό­σφα­τη από­φα­ση του Γιού­ρο­γκρουπ που σημεί­ω­νε ότι οι όποιες παρεμ­βά­σεις των κρα­τών — μελών«θα πρέ­πει να είναι προ­σω­ρι­νές και να προ­σαρ­μό­ζο­νται (…) σε πιο ευά­λω­τους» και κυρί­ως «να δια­τη­ρούν τα κίνη­τρα για την ενερ­γεια­κή μετά­βα­ση», την πολι­τι­κή δηλα­δή που… εγγυά­ται την ενερ­γεια­κή φτώχεια.

Οι ομοιό­τη­τες λοι­πόν στις προ­τά­σεις ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ δεν είναι συμ­πτω­μα­τι­κές: Τα διά­φο­ρα pass και voucher δεν είναι αντί­δο­το στη φτώ­χεια και «αντί­πα­λο δέος» στην πολι­τι­κή που γενι­κεύ­ει την εξα­θλί­ω­ση, αλλά μέρος της στρα­τη­γι­κής που βαθαί­νει τη φτώ­χεια, εργα­λείο υλο­ποί­η­σης μιας πολι­τι­κής που δια­λύ­ει τα εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, εντεί­νει την εκμε­τάλ­λευ­ση, επι­τί­θε­ται στο λαϊ­κό εισό­δη­μα, κόβει πόρους από παντού για να παρέ­χει κίνη­τρα στο κεφάλαιο.

Ο λαός δεν έχει να περι­μέ­νει τίπο­τα από τη μάταιη ανα­ζή­τη­ση φιλο­λαϊ­κών κυβερ­νη­τι­κών λύσε­ων μέσα στα όρια που επι­τρέ­πουν η ΕΕ και οι «αντο­χές της οικο­νο­μί­ας», από το στη­μέ­νο παι­χνί­δι της κυβερ­νη­τι­κής εναλ­λα­γής ανά­με­σα σε όλους αυτούς που είναι συνέ­νο­χοι για τη σημε­ρι­νή κατά­στα­ση, αλλά και για τα δύσκο­λα που είναι μπρο­στά μας.

Εχει αντί­θε­τα να ελπί­ζει μόνο από τον δικό του αγώ­να, αλλά­ζο­ντας τους συσχε­τι­σμούς παντού, δυνα­μώ­νο­ντας το ΚΚΕ παντού και στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές, περ­νώ­ντας στην αντε­πί­θε­ση για τις δικές του ανάγκες.

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τον «Ριζο­σπά­στη του Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κου», 3–4 Δεκέμ­βρη 2022.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα