Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Ντρόπιασαν, κουρέλιασαν, ποδοπάτησαν την έννοια της Αριστεράς.
Στο όνομα της «αριστερής κυβέρνησης» ανέλαβαν να βγάλουν εις πέρας την πιό βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου, που ακόμη και η πιο δεξιά κυβέρνηση θα αδυνατούσε να το πράξει.
Ταυτίστηκαν με τις αντιδραστικότερες πολιτικές που εφαρμόστηκαν στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Αποδείχθηκαν οι ικανότεροι στυλοβάτες του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και οι καλύτεροι μαθητές των ιμπεριαλιστών, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Κατάφεραν να προκαλέσουν στο εργατικό κίνημα μεγαλύτερη ζημιά απ’ όση το ΠΑΣΟΚ τις περασμένες δεκαετίες. Εξαγόρασαν και εξαπάτησαν λαϊκές συνειδήσεις. Πούλησαν στο κεφάλαιο τα όποια ψήγματα ιδεολογικής αξιοπρέπειας τους είχαν απομείνει.
Επιχείρησαν, με θράσος πρωτόγνωρο, να «ξεπλύνουν» τις βρωμιές τους με στεφάνια στην Καισαριανή και το Μπελογιάννη. Σαν λαθρεπιβάτες της ιστορίας προσπάθησαν αναίσχυντα να οικειοποιηθούν τους αγώνες και τις θυσίες του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.
Το σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε στην πράξη ότι πιο εκφυλισμένο, ότι πιο χυδαίο εμφανίστηκε στις γραμμές της ταξικής πάλης.
Αυτά, λοιπόν, τα ρετάλια της συμβιβασμένης «αριστεράς», της σοσιαλδημοκρατίας, έχουν σήμερα το απύθμενο θράσος να κουνάνε το δάχτυλο στο ΚΚΕ και τους κομμουνιστές.
Χωρίς ίχνος ντροπής αναγορεύουν την επαίσχυντη, αμερικανονατοϊκής κοπής συμφωνία των Πρεσπών σε… αντι-ιμπεριαλιστική πράξη, ψέγοντας το ΚΚΕ για… διολίσθηση σε «εθνικιστικές θέσεις»! Ποιοί; Αυτοί που το 1992 εκστασιάζονταν από τον παλμό των σκοπιανοφάγων συλλαλητηρίων. Οι ίδιοι που συνυπήρξαν κυβερνητικά με την ακροδεξιά του Καμμένου.
Θα έρθει όμως ο καιρός που τα πολιτικά τέκνα των «Κύρκων», τα ταξικά ναυάγια που συνεχίζουν να επιπλέουν στο βούρκο της αστικής πολιτικής, θα πάρουν την απάντηση τους από το εργατικό-λαϊκό κίνημα, από τον ίδιο το λαό στις πλάτες του οποίου παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια.
____________________________________________________________________________
Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.