Σχόλιο του ΚΚΕ για τη συνέντευξη Μητσοτάκη

«Η συνέ­ντευ­ξη του κ. Μητσο­τά­κη, πέρα από τις προ­κλη­τι­κές ωραιο­ποι­ή­σεις για όσα βιώ­νει ο λαός, απο­τε­λεί μια ακό­μη επι­βε­βαί­ω­ση ότι υπάρ­χει μια άβυσ­σος που χωρί­ζει τις λαϊ­κές ανά­γκες από τις προ­τε­ραιό­τη­τες της οικο­νο­μί­ας των λίγων κι από το αντι­δρα­στι­κό πλαί­σιο της ΕΕ που υπη­ρε­τεί η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ» ανα­φέ­ρει το ΚΚΕ σε ανα­κοί­νω­σή του για τη συνέ­ντευ­ξη του πρω­θυ­πουρ­γού και επι­ση­μαί­νει συγκεκριμένα:

«–Η προ­στα­σία της υγεί­ας από την παν­δη­μία και η στή­ρι­ξη του δημο­σί­ου συστή­μα­τος υγεί­ας θυσιά­ζε­ται στο βωμό των «αντο­χών της οικο­νο­μί­ας» και της επι­ζή­μιας «σύμπρα­ξης με τον ιδιω­τι­κό τομέα», ενώ ήδη προ­ω­θεί­ται η περαι­τέ­ρω εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση στο πλαί­σιο του «νέου ΕΣΥ».

–Η προ­στα­σία του λαού από την ενερ­γεια­κή φτώ­χεια θυσιά­ζε­ται για να προ­χω­ρή­σουν οι «πρά­σι­νες» μπίζ­νες, η «απο­λι­γνι­το­ποι­η­ση» και η «απε­λευ­θέ­ρω­ση της ενέργειας».

–Ακό­μη και η μεί­ω­ση του ΦΠΑ σε είδη πλα­τιάς λαϊ­κής κατα­νά­λω­σης για να ανα­κου­φι­στούν τα λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά από την ακρί­βεια δε συζη­τεί­ται για­τί «προ­έ­χει η δημο­σιο­νο­μι­κή προσαρμογή».

–Ενώ τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας ενα­πο­τί­θε­νται στα σχέ­δια των ενερ­γεια­κών κολοσ­σών που εκπο­νού­νται κι αλλά­ζουν ανά­λο­γα με τα συμ­φέ­ρο­ντα και τις συμ­μα­χί­ες ισχυ­ρών καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών, όπως απο­δει­κνύ­ει και η περί­πτω­ση του αγω­γού East Med.

–Όσο για τις υπο­σχέ­σεις για τον κατώ­τα­το μισθό εκεί η πρό­κλη­ση ξεπέ­ρα­σε κάθε όριο. 10 χρό­νια μετά την κατάρ­γη­ση της Εθνι­κής Γενι­κής Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης από την κυβέρ­νη­ση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της καθιέ­ρω­σης επι­βο­λής του κατώ­τε­ρου μισθού με υπουρ­γι­κή από­φα­ση, που στη συνέ­χεια υλο­ποί­η­σε ο ΣΥΡΙΖΑ, έρχε­ται ο πρω­θυ­πουρ­γός να εμφα­νί­σει ως επι­τυ­χία μια μικρή αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού, στα επί­πε­δα του 2009 και μάλι­στα σε συν­θή­κες τερά­στιας ακρί­βειας που τσα­κί­ζει το λαϊ­κό εισό­δη­μα. Όμως, ο καθο­ρι­σμός του κατώ­τα­του μισθού ως βάση για αυξή­σεις, πρέ­πει να είναι υπό­θε­ση των ίδιων των εργα­ζο­μέ­νων κι όχι της εκά­στο­τε κυβέρ­νη­σης, ανά­λο­γα με τις «αντο­χές της οικο­νο­μί­ας», δηλα­δή τα κέρ­δη του κεφα­λαί­ου, συμπιέ­ζο­ντας προς τα κάτω το μέσο μισθό κι απο­φα­σί­ζο­ντας τελι­κά με κρι­τή­ριο τα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφα­λαί­ου. Εξαι­τί­ας της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής και αξιο­ποιώ­ντας αυτό του νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο που συν­δια­μόρ­φω­σαν όλες οι κυβερ­νή­σεις την προη­γού­με­νη δεκα­ε­τία, έχου­με φτά­σει στο σημείο ο σημε­ρι­νός μέσος μισθός να είναι στα επί­πε­δα που βρί­σκο­νταν ο κατώ­τα­τος πριν μια δεκαετία».

«Είναι προ­φα­νές ότι η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ βρί­σκε­ται στην αντί­πε­ρα όχθη των λαϊ­κών ανα­γκών, όπως και κάθε άλλη κυβέρ­νη­ση που κινεί­ται στις παρα­πά­νω ράγες» ανα­φέ­ρει το ΚΚΕ.

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου