Σχόλιο του ΚΚ Σουηδίας για την απόφαση των σοσιαλδημοκρατών για ένταξη στο ΝΑΤΟ

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Η ηγε­σία του Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού Κόμ­μα­τος απο­φά­σι­σε το από­γευ­μα στις 15 Μαΐ­ου να εντα­χθεί στο ΝΑΤΟ. Αυτό παρα­βιά­ζει την από­φα­ση που πήρε το κόμ­μα στο συνέ­δριό του το 2021, που δεί­χνει επί­σης πόσο καλά το κόμ­μα φρο­ντί­ζει την εσω­τε­ρι­κή του δημοκρατία.

Στα πρα­κτι­κά του Συνε­δρί­ου στις 6 Νοεμ­βρί­ου του 2021, μπο­ρεί κανείς να δια­βά­σει τα εξής:

“Η μη στρα­τιω­τι­κή δέσμευ­ση απο­τε­λεί τη βάση της πολι­τι­κής ασφά­λειας της Σου­η­δί­ας και, σε συν­δυα­σμό με τις αυξη­μέ­νες στρα­τιω­τι­κές μας ικα­νό­τη­τες και την εμβά­θυν­ση της διε­θνούς συνερ­γα­σί­ας, συμ­βάλ­λει στην ασφά­λεια και τη στα­θε­ρό­τη­τα στην άμε­ση περιο­χή μας.

Μας δίνει την ελευ­θε­ρία να ενερ­γού­με με τον καλύ­τε­ρο τρό­πο που εξυ­πη­ρε­τεί καλύ­τε­ρα την μεί­ω­ση της έντα­σης και την ειρη­νι­κή ανά­πτυ­ξη και δια­σφα­λί­ζει την ανε­ξαρ­τη­σία μας στην εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή. Ως εκ τού­του, η Σου­η­δία δεν πρέ­πει να εντα­χθεί στο ΝΑΤΟ».

Όταν οι Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες παίρ­νουν τώρα την από­φα­ση για έντα­ξη στο ΝΑΤΟ, παρα­βιά­ζουν τις απο­φά­σεις που απο­φά­σι­σε το Συνέ­δριό τους και αυτή η από­φα­ση δεν φαί­νε­ται να ήταν τότε αμφι­λε­γό­με­νη. Ο λόγος για την αλλα­γή είναι ότι πιστεύ­ουν ότι η κατά­στα­ση της ασφά­λειας έχει αλλά­ξει μετά τη ρωσι­κή εισβολή.

Τι έχει αλλά­ξει πραγ­μα­τι­κά; Φυσι­κά, η κατά­στα­ση της ασφά­λειας έχει αλλά­ξει. Είναι ανα­πό­φευ­κτο ότι οι αντι­φά­σεις σε ολό­κλη­ρο το καπι­τα­λι­στι­κό-ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα εντεί­νο­νται. Το κεφά­λαιο κάθε χώρας πρέ­πει να επι­διώ­ξει τις πιο κερ­δο­φό­ρες επεν­δύ­σεις και τις καλύ­τε­ρες συν­θή­κες για τη δική του ανάπτυξη.

Σε αυτή την προ­σπά­θεια, συνα­ντούν επί­σης το κεφά­λαιο από άλλες χώρες που θέλουν το ίδιο πράγ­μα. Όταν ο χώρος για να ανα­πτυ­χθούν μειώ­νε­ται, όλοι αρχί­ζουν να απο­μα­κρύ­νο­νται ο ένας από τον άλλον και εδώ είναι το υπό­βα­θρο όλων των αλλα­γών στην κατά­στα­ση της ασφάλειας.

Όταν το ρωσι­κό κεφά­λαιο πρέ­πει να αντι­με­τω­πί­σει τους Δυτι­κο­ευ­ρω­παί­ους και τους Αμε­ρι­κα­νούς που εισέρ­χο­νται όλο και βαθύ­τε­ρα στην Ανα­το­λι­κή Ευρώ­πη, πρέ­πει να αντι­δρά­σει με σκλη­ρό τρό­πο, πρέ­πει να εξα­σφα­λί­σει την δική του σφαί­ρα επιρ­ρο­ής και τα δικά του συμ­φέ­ρο­ντα, τα οποία συνί­στα­νται όχι μόνο στην δική του ανά­πτυ­ξη, αλλά και στο φρε­νά­ρι­σμα των αντα­γω­νι­στών. Συνε­πώς, η σύγκρου­ση είναι μια σύγκρου­ση μετα­ξύ ιμπε­ρια­λι­στών, οι οποί­οι συγκρού­ο­νται για την ευκαι­ρία να εκμε­ταλ­λευ­τούν ανθρώ­πους σε άλλες χώρες.

Ασφα­λώς, η κατά­στα­ση της ασφά­λειας έχει αλλά­ξει – οι σου­η­δι­κές επεν­δύ­σεις στο εξω­τε­ρι­κό απει­λού­νται περισ­σό­τε­ρο τώρα από ό,τι πριν από 10 χρό­νια, επει­δή οι αντι­θέ­σεις είναι πιο έντο­νες τώρα. Ως εκ τού­του, οι σου­η­δοί πολι­τι­κοί πρέ­πει επί­σης να δρά­σουν. Πρέ­πει να υπε­ρα­σπι­στούν τις σου­η­δι­κές επεν­δύ­σεις και δεν μπο­ρούν να το κάνουν μόνοι τους. Είναι πολύ απλό, λοι­πόν: όταν πρό­κει­ται να υπε­ρα­σπι­στούν τις επεν­δύ­σεις τους, οι απο­φά­σεις του Συνε­δρί­ου δεν σημαί­νουν τίποτα.

Πηγή: Εφη­με­ρί­δα Riktpunkt του ΚΚ Σου­η­δί­ας.

Πάνος Αλεπλιώτης

Εργά­στη­κε σαν γεω­λό­γος, περι­βαλ­λο­ντο­λό­γος και χωρο­τά­κτης στην Ελλά­δα και στην Σου­η­δία. Δημο­τι­κός σύμ­βου­λος Πυλαί­ας Θεσ­σα­λο­νί­κης 87/90 και 99/2002. Αντι­δή­μαρ­χος Πυλαί­ας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.

Πάνε καλά αυτοί οι Σουηδοί;