Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σύγκρουση τρένων στα Τέμπη: 57 νεκροί — Ασάφεια με τους αγνοούμενους

Σε 57 ανέρ­χο­νται οι επι­βε­βαιω­μέ­νοι νεκροί που έχουν ανα­συρ­θεί μέχρι στιγ­μής από τα συντρίμ­μια της επι­βα­τι­κής αμα­ξο­στοι­χί­ας που συγκρού­στη­κε με την εμπο­ρι­κή, αργά το βρά­δυ της Τρί­της στα Τέμπη.

Όπως ανέ­φε­ρε σε επί­ση­μη ενη­μέ­ρω­ση η εκπρό­σω­πος Τύπου της Ελλη­νι­κής Αστυ­νο­μί­ας, αστυ­νό­μος β’, Κων­στα­ντία Δημο­γλί­δου, εκ των τραυ­μα­τιών, 48 παρα­μέ­νουν για νοσηλεία.

Oι αγνο­ού­με­νοι είναι 56, σύμ­φω­να με τη νεό­τε­ρη ενη­μέ­ρω­ση της Πυρο­σβε­στι­κής. Ωστό­σο επι­σή­μα­νε πως ενδε­χο­μέ­νως να υπάρ­χουν κι άλλοι αγνο­ού­με­νοι, καθώς δεν μπο­ρούν να απα­ντή­σουν προς το παρόν στο ερώ­τη­μα αν κάποιος άλλος είχε επι­βι­βα­στεί στο τρέ­νο και δεν είχε εκδώ­σει προη­γου­μέ­νως εισι­τή­ριο, ώστε να έχει κατα­γρα­φεί μετα­ξύ των επιβατών.

Ασα­φές παρα­μέ­νει αν οι 56 αγνο­ού­με­νοι είναι πλέ­ον των 57 νεκρών ή συμπε­ρι­λαμ­βά­νο­νται και πρό­σω­πα που μετά τη δήλω­σή τους έχουν ανα­γνω­ρι­στεί είτε ως νεκροί είτε ως τραυματίες.

Για το θέμα ρωτή­θη­κε το μεση­μέ­ρι και ο κυβερ­νη­τι­κός εκπρό­σω­πος Γιάν­νης Οικο­νό­μου που ισχυ­ρί­στη­κε πως με βάση αυτούς που ανα­ζη­τούν τους οικεί­ους τους υπάρ­χουν 56 αγνο­ού­με­νοι, όπου σε αυτούς περι­λαμ­βά­νο­νται και οι σοροί (46 μέχρι εκεί­νη την ώρα).

Όπως ανα­φέρ­θη­κε, οι δια­σώ­στες επι­χει­ρούν κάτω από δύσκο­λες, καθώς τμή­μα­τα του τρέ­νου έχουν μετα­μορ­φω­θεί σε άμορ­φες μάζες. Οι επι­χει­ρή­σεις έχουν πλέ­ον επι­κε­ντρω­θεί στο τρί­το βαγό­νι το οποίο είχε σχε­δόν ανα­τρα­πεί. Σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρί­ες της Πυρο­σβε­στι­κής, στο σημείο γύρω από το βαγό­νι αυτό είχαν εντο­πι­στεί νωρί­τε­ρα ανθρώ­πι­να μέλη. Με τη βοή­θεια εκσκα­φέα, γίνε­ται προ­σπά­θεια να απο­μα­κρυν­θούν συντρίμ­μια από το βαγό­νι ώστε οι ομά­δες να ερευ­νή­σουν περαι­τέ­ρω το σημείο.

Οι έρευ­νες ανα­μέ­νε­ται να ολο­κλη­ρω­θούν την Παρασκευή.

 

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο