Σύλλογοι Γυναικών Θεσσαλονίκης: Ανακοίνωση για την καταγγελία της 24χρονης για βιασμό

«Να δυνα­μώ­σου­με την αλλη­λεγ­γύη για να στη­ρί­ξου­με ολό­πλευ­ρα κάθε γυναί­κα που βρί­σκει το θάρ­ρος να καταγ­γεί­λει τέτοια φαι­νό­με­να, αλλά και να δυνα­μώ­σου­με το συλ­λο­γι­κό αγώ­να ενά­ντια στις ίδιες τις σάπιες αξί­ες της εκμε­τάλ­λευ­σης και της κατα­πί­ε­σης, για τη γυναι­κεία ισο­τι­μία και χει­ρα­φέ­τη­ση», τονί­ζουν Σύλ­λο­γοι Γυναι­κών της Θεσ­σα­λο­νί­κης που είναι μέλη της ΟΓΕ σε ανα­κοί­νω­ση για την καταγ­γε­λία της 24χρονης για βιασμό.

Ανα­λυ­τι­κά:

«Βαθιά αγα­νά­κτη­ση και απο­τρο­πια­σμό προ­κα­λεί μια ακό­μη καταγ­γε­λία μιας νεα­ρής γυναί­κας σχε­τι­κά με τον βια­σμό που υπέ­στη από τρεις άνδρες σε πρω­το­χρο­νιά­τι­κο πάρ­τι στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, όπως και για τη δια­φαι­νό­με­νη προ­σπά­θεια συγκά­λυ­ψης του γεγο­νό­τος, καθώς πρό­κει­ται για “γόνους” μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών οικο­γε­νειών με ισχυ­ρές οικο­νο­μι­κές και πολι­τι­κές δια­συν­δέ­σεις, ενώ στοι­χεία δεί­χνουν ακό­μη και την εμπλο­κή κυκλώ­μα­τος μαστροπείας.

Η καταγ­γε­λία αυτή έρχε­ται να προ­στε­θεί σε πολ­λές άλλες που δημο­σιο­ποιού­νται και έχουν να κάνουν με φαι­νό­με­να βίας απέ­να­ντι σε γυναί­κες, σεξουα­λι­κής κακο­ποί­η­σης, βια­σμών, ακό­μη και δολο­φο­νιών. Πρό­κει­ται για μια ζοφε­ρή κατά­στα­ση, η οποία έχει να κάνει με ακραί­ες μορ­φές έκφρα­σης της πολύ­μορ­φης βίας που υφί­στα­νται οι γυναί­κες στους χώρους δου­λειάς και συνο­λι­κά στην κοι­νω­νία, στην εκμε­τάλ­λευ­ση, στη φτώ­χεια, στην ανερ­γία, στην εργα­σια­κή ανα­σφά­λεια, στα πρό­σθε­τα βάρη που πέφτουν στις πλά­τες της στο σπί­τι, στην οικο­γέ­νεια και αλλού και πηγά­ζουν ακρι­βώς από την ανι­σό­τι­μη θέση της στην κοινωνία.

Οι απα­ρά­δε­κτες αυτές συμπε­ρι­φο­ρές απέ­να­ντι στις γυναί­κες, που φτά­νουν μέχρι τον βια­σμό και τις δολο­φο­νί­ες, είναι το απο­τέ­λε­σμα ‑και όχι η αιτία- της ανι­σό­τι­μης θέσης της γυναί­κας στην ταξι­κή κοι­νω­νία, των κοι­νω­νι­κών δια­κρί­σε­ων που βιώ­νουν οι γυναί­κες σε κάθε πλευ­ρά της ζωής τους. Και είναι ακρι­βώς η κοι­νω­νία της εκμε­τάλ­λευ­σης που γεν­νά τη βία, την οποία θρέ­φουν οι σάπιες αξί­ες της σημε­ρι­νής κοι­νω­νί­ας: Η εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο, ο ανε­λέ­η­τος αντα­γω­νι­σμός, ο εγω­ι­στι­κός τρό­πος ζωής και σκέ­ψης, η απα­ξί­ω­ση της ανθρώ­πι­νης αξιο­πρέ­πειας και ζωής, η αντι­με­τώ­πι­ση της γυναί­κας ως σεξουα­λι­κό “λάφυ­ρο”, συνο­λι­κά η εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης του σεξ. Στη βάση αυτή και όσο περισ­σό­τε­ρο δένε­ται το ζήτη­μα με τα οικο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, συνα­ντά­με ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη σήψη και δυσω­δία, όπως η μαστρο­πεία και η διορ­γά­νω­ση “πάρ­τι συνευ­ρέ­σε­ων με κοπέ­λες”, η διά­δο­ση της πορ­νο­γρα­φί­ας, στο εμπό­ριο της οποί­ας οι “ερα­σι­τε­χνι­κές λήψεις” είναι ιδιαί­τε­ρα επι­κερ­δείς κ.ά. Άλλω­στε, ξέρου­με καλά πως τα διά­φο­ρα κυκλώ­μα­τα εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης του γυναι­κεί­ου σώμα­τος κατά κανό­να “συν­δυά­ζο­νται” με τη νόμι­μη επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα, συνυ­πάρ­χουν μαζί της και “ξεπλέ­νο­νται” από αυτή.

Επο­μέ­νως, όπως δεν θα ανε­χτού­με να πέφτουν “στα μαλα­κά” δρά­στες εγκλη­μά­των βίας κατά των γυναι­κών, δεν θα πρέ­πει να επι­τρέ­ψου­με να δια­φεύ­γουν της Δικαιο­σύ­νης και της τιμω­ρί­ας δρά­στες, αξιο­ποιώ­ντας την οικο­νο­μι­κή τους δύνα­μη και την πολι­τι­κή τους επιρ­ροή. Ξέρου­με καλά ότι αυτή η απο­κρου­στι­κή σήψη δεν θα ανα­τρα­πεί από μόνη της. Ούτε από τα υπο­κρι­τι­κά δάκρυα δια­σή­μων που “πέφτουν από τα σύν­νε­φα”, ούτε από την ανέ­ξο­δη στή­ρι­ξη δια­φό­ρων μεγα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τιών που την ίδια ώρα που δεί­χνουν δήθεν “μηδε­νι­κή ανο­χή” στα φαι­νό­με­να σεξουα­λι­κής βίας είναι οι ίδιοι που σακα­τεύ­ουν στη δου­λειά τις γυναί­κες εργα­ζό­με­νές τους, τις απο­λύ­ουν όταν μένουν έγκυ­ες κλπ.

Κάνου­με τη δίκαιη οργή μας οργα­νω­μέ­νο αγώνα!

Το μόνο που μπο­ρεί να μας σώσει είναι να κάνου­με πρά­ξη το σύνθημα:

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ

Να μαζι­κο­ποι­ή­σου­με τους Γυναι­κεί­ους Συλ­λό­γους και Ομά­δες σε κάθε γει­το­νιά, το εργα­τι­κό και λαϊ­κό κίνη­μα και να διεκδικήσουμε:

• Χρη­μα­το­δό­τη­ση από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για τη λει­τουρ­γία των κρα­τι­κών κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών και υπο­δο­μών για την πρό­λη­ψη του φαι­νο­μέ­νου της βίας κατά των γυναι­κών και για τη στή­ρι­ξη των κακο­ποι­η­μέ­νων γυναι­κών (ξενώ­νες, τηλε­φω­νι­κές γραμ­μές κ.ά.), με την άμε­ση και πλή­ρη στε­λέ­χω­σή τους από εξει­δι­κευ­μέ­νο προ­σω­πι­κό με μόνι­μη και στα­θε­ρή εργα­σία χωρίς καμία εμπλο­κή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ.
• Ενη­με­ρω­τι­κά προ­γράμ­μα­τα σε σχο­λεία και σχο­λές από επι­στη­μο­νι­κούς κρα­τι­κούς φορείς.

Να δυνα­μώ­σου­με την αλλη­λεγ­γύη για να στη­ρί­ξου­με ολό­πλευ­ρα κάθε γυναί­κα που βρί­σκει το θάρ­ρος να καταγ­γεί­λει τέτοια φαι­νό­με­να, αλλά και να δυνα­μώ­σου­με τον συλ­λο­γι­κό αγώ­να ενά­ντια στις ίδιες τις σάπιες αξί­ες της εκμε­τάλ­λευ­σης και της κατα­πί­ε­σης, για τη γυναι­κεία ισο­τι­μία και χειραφέτηση».

Σκέ­ψεις γυναι­κών, της Μαρί­ας Παπαϊωαννίδου